Er Rational musings #539
या कथानकातिल सर्व पात्रे काल्पनिक असून, त्यांचा वास्तविक जीवनाशी अथवा जीवंत वा मृत व्यक्तीशी काही साधर्म्य आढ़ळल्यास तो निव्वळ एक योगायोग समजावा.
"अरे, यह तो बेहतरीन हैं।"
एक मायनाँरिटी इंजिनियरिंग काँलेज. अक्षरशः हातांच्या बोटांवर मोजण्या एवढेच मराठी स्टूडंट्स. लास्ट ईयर चा एक स्टूडंट्स ग्रूप, 'इंडस्ट्रियल इलेक्ट्रॉनिक्स' व 'सिव्हील इंजिनियरिंग' वाल्यांचा, सात च जणं. सगळे मराठी. आणि 'करू'. धतींगबाज.
त्या वर्षी, स्टूडंट्स काउन्सिल ची निवडणूक लढवून, कल्चरल सेक्रेटरी पद पटकावले यातल्या एकाने; ठरवून सगळ्यांनी, झोल झाल करून! तसल्या काँलेजच्या इतिहासात प्रथमच. मग अँन्यूअल गेेट टूगेदर च्या तयारीचा प्रसंग.
प्रत्येकाला स्नँक्स बाँक्स द्यायचे ठरले, मँनेजमेंटच्या मिटींग मध्ये. त्यातल्या स्वीट ची जबाबदारी ह्या पठ्याने उचलली, नव्हे मिळवलीच. केकचा तुकडा द्यायचे ठरले. जवळपास 1100 मुलांसाठीची आँर्डर.
मग मिटींग 'बसली'; 'सेटींग' बाबत साधक बाधक चर्चा करायला, अँक्राँस द टेबल; (मँनेजमेंटची नव्हे, या सात जणांची!)
दादर च्या एका ओळखीच्या दूकानदाराला गाठून, त्याला समजावून, दोन निराळे केक चे सँपल्स घेवून, सिलेक्शन साठी, मँनेजमेंटच्या मिटींग मध्ये सादर करण्यात आले. सँपल्स चाखले सगळ्यांनी, पहिल्या केकचे
~ सर, ये हैं पर पीस 6 रूपया. 6600 हो जायेगा, लेकिन हमने पटाकर 6500 में उसको अँग्री करवाया हैं.
~ बढीया हैं, बहुत खुब।
मग दूसरं सँपल, सादर (read serve) केलं गेलं.
~ सर, अौर ये दूसरा, प्युअर घी जैसा, झमझम जैसा, क्रीम भी लगाके हैं; लेकीन ये गिरेगा 9 रूपया, पर 9900 के जगह, हमनें उसको पटाया हैं सिर्फ 9500 में, सर!
~ अरे, यह तो बेहतरीन हैं।"
सगळ्यांनी बोटं चोखत, मिटक्या मारत, ह्या दूसऱ्या प्रस्तावाला एकमताने सहमती दिली!
छानपैकी काँलेज गँदरींग पार पडले.
ही गँग कुठाय शेवटच्या दिवशी?
भायखळ्याच्या कबाना मघ्ये पँटीस खावून, दोन टँक्स्या करून, दिल्ली दरबार ची (फाँकलंड रोड वालं ते खरं, कुलाब्याचे नव्हे - ते कुलाब्याचे 'मोठ्याचे'!) बिर्याणी खायला रवाना. तेव्हा, अठ्ठवीस तीस वर्षांपूर्वी, त्यांच्यासाठी हे जीवाच्या मुंबई पेक्षा कमी नव्हतं!!
च्यायला फूकटे, बिलंदर, हरामखोर! पैसे आले कुठनं?
वर, यांची आपसांत खमंग चर्चा:
ये तो बेहतरीन हैं, म्हणे!!
ख्या ख्या ख्या.
इटस् आँल अबाऊट पर्सेप्शन, पर्सुईसिव्ह स्कील व सगळ्यांत महत्वाचे प्रेझेंटेशन! विथ पोकर फेसड् आँफ कोर्स!!
दोन्ही केकच्या तुकड्यांची खरी किंमत 5 रूपयेच होती. तो रेट त्यांनी घासावीस करून 4 रूपयावर आणला! पहिल्याचं पँकींग साध सुध करून नेलं होत, व दूसरा (किंमत सेमच होती!!) जरा सजवून, वेगळ्या शेपचा रंगीत चांगल्या वेष्टनातन् खिलवलावता. 5100 रूपये निव्वळ नफा (!)
तूम्हीच ठरवा. तेव्हा 'मिळवलेले' एव्ह्हढे पैसे हे खूप होते, सगळ्यांना पुरून उरले की ओ!
सूज्ञांस अति सांगणे न लगे...
---
मिलिन्न्द काळे, 31st May 2016
Tuesday, May 31, 2016
Monday, May 30, 2016
Er Rational musings #538
Er Rational musings #538
...बऱ्याच वर्षांपासून शेगाव ला जातोय. दरवर्षी, नित्यनियमाने, न चुकता.
रात्री ची विदर्भ एक्सप्रेस सीएसटी वरून पकडायची, मजेत जेवण करायचे, ताणून द्यायची, कि पहाटे डायरेक्ट शेगाव. टांगा / रिक्शा पकडून भक्त निवास, प्रातर्विधी, आंघोळी, स्वच्छ कपडे घालून, दर्शन. अक्षरशः क्विक फायर, पण निवांत दर्शन. इतकं स्वच्छ देवस्थान क्वचितच दूसरं कुठलं असेल. मग दिवस आपलाच. बाहेर येऊन गाड्यांवर नाश्ता हापसणे, व टाईमपास. पूर्वी मंदिर परिसरातच एक हाँटेल होतं सुधीर नावाचं, तिथे जगातली एकच नंबर, शेवेची भाजी मिळायची, चापून जेवायचं, लास्टला 'इंटरनँशनल' मधूर ताक! (काही वर्षांपासून मंदिर परिसरात फक्त पूजा साहित्य व प्रसाद मिळण्याची दूकानं ठेवली आहेत.) नंतर, भक्तनिवासात थोडा आराम, अडीच तीन नंतर, आनंद सागर. धमाल. तिथे काही बाही चरणं, संध्याकाळी भक्तनिवासात परतून, फ्रेश होऊन, तिथेच जेवण. रात्री परतीची विदर्भ, सकाळी ठाणे - मुलुंड.
दरवेळेसच मला प्रचंड चांगले अनुभव आले आहेत. विश्वास ठेवा.
गण गण गणात बोते...
दररोज म्हणा व अनुभूती घ्या...
।। श्री गजानन महाराज बावन्नी ।।
जय जय सद्गुरू गजानना । रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।
निर्गुण तू परमात्मा तू । सगुण रूपात गजानन तू ।।२।।
सदेह तू परि विदेह तू । देह असूनि देहातीत तू ।।३।।
माघ वद्य सप्तमी दिनी । शेगांवात प्रगटोनी ।।४।।
उष्ट्या पत्रावळी निमित्त । विदेहत्व तव हो प्रगट ।।५।।
बंकटलालावरी तुझी । कृपा जाहली ती साची ।।६।।
गोसाव्याच्या नवसासाठी । गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।।
तव पदतीथें वाचविला । जानराव तो भक्त भला ।।८।।
जानकीरामा चिंचवणे । नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।।
मुकिन चंदुचे कानवले । खाऊनि कृतार्थ त्या केले ।।१०।।
विहिरीमाजी जलविहिना । केले देवा जलभरणा ।।११।।
मधमाश्यांचे डंख तुवा । सहन सुखे केले देवा ।।१२।।
त्यांचे काटे योगबले । काढुनि सहजी दाखविले ।।१३।।
कुस्ती हरिशी खेळोनी । शक्ती दर्शन घडवोनी ।।१४।।
वेद म्हणुनी दाखविला । चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।।
जळत्या पर्यकावरती । ब्रम्हगिरीला ये प्रचिती ।।१६।।
टाकळीकर हरिदासाचा । अश्व शांत केला साचा ।।१७।।
बाळकृष्ण बाळापूरचा । समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।।
रामदासरूपे त्याला । दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।।
सुकलालाची गोमाता । व्दाड बहू होती ताता ।।२०।।
कृपा तुझी होतांच क्षणी । शांत जाहली ती जननी ।।२१।।
घुडे लक्ष्मण शेगांवी । येता व्याधी तूं निरवी ।।२२।।
दांभिकता परि ती त्याची । तू न चालवूनि घे साची ।।२३।।
भास्कर पाटील तव भक्त । उध्दरिलासी तू त्वरीत ।।२४।।
आज्ञा तव शिरसा वंद्य । काकहि मानति तुज वंद्य ।।२५।।
विहिरीमाजी रक्षियला । देवां तु गणु जव-याला ।।२६।।
पितांबराकरवी लीला । वठला आंबा पल्लविला ।।२७।।
सुबुध्दी देशी जोश्याला । माफ करी तो दंडाला ।।२८।।
सवड्द येथील गंगाभारती । थुकुंनी वारिली रक्तपिती ।।२९।।
पुंडलिकांचे गंडांतर । निष्ठा जाणुनि केले दुर ।।३०।।
ओंकारेश्र्वरी फुटली नौका । तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।।
माधवनाथा समवेत । केले भोजन अुच्छिष्ट ।।३२।।
लोकमान्य त्या टिळकांना । प्रसाद तूंची पाठविला ।।३३।।
कवर सुताची कांदा भाकर । भक्षिलीस त्वा प्रेमाखातर ।।३४।।
नग्न बैसुनी गाडीत । लिला दाविली विपरीत ।।३५।।
बायदे चित्ती तव भक्ती । पुंडलिकावर विरक्त प्रीती ।।३६।।
बापुना मनी विठ्ठल भक्ती । स्वये होशि तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।।
कवठ्याचा त्या वारक-याला । मरीपासूनी वाचविला ।।३८।।
वासुदेव यति तुज भेटे । प्रेमाची ती खुण पटे ।।३९।।
उध्दट झाला हवालदार । भस्मिभूत झाले घरदार ।।४०।।
देहांताच्या नंतरही । कितीजणा अनुभव येई ।।४१।।
पडत्या मजुरा झेलियले । बघती जन आश्र्चर्य भले ।।४२।।
अंगावरती खांब पडे । स्ञी वांचे आश्र्चर्य घडे ।।४३।।
गजाननाच्या अध्दत लीला । अनुभव येती आज मितीला ।।४४।।
शरण जाऊनी गजानना । दु:ख तयाते करि कथाना ।।४५।।
कृपा करि तो भक्तांसी । धावुनी येते वेगेसी ।।४६।।
गजाननाची बावन्नी । नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।।
बावन्न गुरूवारी नेमे । करा पाठ बहू भक्तीने ।।४८।।
विघ्ने सारी पळती दूर । सर्वसुखाचा येई पुर ।।४९।।
चिंता साया दुर करी । संकटातूनी पार करी ।।५०।।
सदाचार रत सद् भक्ता । फळ लाभे बघता बघता ।।५१।।
सुरेश बोले जय बोला । गजाननाची जय बोला ।।५२।।
अनंतकोटी ब्रह्मांडनायक महाराजाधिराज योगीराज परब्रह्म सच्चिदानंद भक्तप्रतिपालक शेगांव निवासी समर्थ सद्गुरू श्री गजानन महाराज की जय ऽ ऽ
गेल्या वर्षी व ह्या वर्षी जायचं राह्यलय...
---
मिलिन्न्द काळे, 30th May 2016
...बऱ्याच वर्षांपासून शेगाव ला जातोय. दरवर्षी, नित्यनियमाने, न चुकता.
रात्री ची विदर्भ एक्सप्रेस सीएसटी वरून पकडायची, मजेत जेवण करायचे, ताणून द्यायची, कि पहाटे डायरेक्ट शेगाव. टांगा / रिक्शा पकडून भक्त निवास, प्रातर्विधी, आंघोळी, स्वच्छ कपडे घालून, दर्शन. अक्षरशः क्विक फायर, पण निवांत दर्शन. इतकं स्वच्छ देवस्थान क्वचितच दूसरं कुठलं असेल. मग दिवस आपलाच. बाहेर येऊन गाड्यांवर नाश्ता हापसणे, व टाईमपास. पूर्वी मंदिर परिसरातच एक हाँटेल होतं सुधीर नावाचं, तिथे जगातली एकच नंबर, शेवेची भाजी मिळायची, चापून जेवायचं, लास्टला 'इंटरनँशनल' मधूर ताक! (काही वर्षांपासून मंदिर परिसरात फक्त पूजा साहित्य व प्रसाद मिळण्याची दूकानं ठेवली आहेत.) नंतर, भक्तनिवासात थोडा आराम, अडीच तीन नंतर, आनंद सागर. धमाल. तिथे काही बाही चरणं, संध्याकाळी भक्तनिवासात परतून, फ्रेश होऊन, तिथेच जेवण. रात्री परतीची विदर्भ, सकाळी ठाणे - मुलुंड.
दरवेळेसच मला प्रचंड चांगले अनुभव आले आहेत. विश्वास ठेवा.
गण गण गणात बोते...
दररोज म्हणा व अनुभूती घ्या...
।। श्री गजानन महाराज बावन्नी ।।
जय जय सद्गुरू गजानना । रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।
निर्गुण तू परमात्मा तू । सगुण रूपात गजानन तू ।।२।।
सदेह तू परि विदेह तू । देह असूनि देहातीत तू ।।३।।
माघ वद्य सप्तमी दिनी । शेगांवात प्रगटोनी ।।४।।
उष्ट्या पत्रावळी निमित्त । विदेहत्व तव हो प्रगट ।।५।।
बंकटलालावरी तुझी । कृपा जाहली ती साची ।।६।।
गोसाव्याच्या नवसासाठी । गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।।
तव पदतीथें वाचविला । जानराव तो भक्त भला ।।८।।
जानकीरामा चिंचवणे । नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।।
मुकिन चंदुचे कानवले । खाऊनि कृतार्थ त्या केले ।।१०।।
विहिरीमाजी जलविहिना । केले देवा जलभरणा ।।११।।
मधमाश्यांचे डंख तुवा । सहन सुखे केले देवा ।।१२।।
त्यांचे काटे योगबले । काढुनि सहजी दाखविले ।।१३।।
कुस्ती हरिशी खेळोनी । शक्ती दर्शन घडवोनी ।।१४।।
वेद म्हणुनी दाखविला । चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।।
जळत्या पर्यकावरती । ब्रम्हगिरीला ये प्रचिती ।।१६।।
टाकळीकर हरिदासाचा । अश्व शांत केला साचा ।।१७।।
बाळकृष्ण बाळापूरचा । समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।।
रामदासरूपे त्याला । दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।।
सुकलालाची गोमाता । व्दाड बहू होती ताता ।।२०।।
कृपा तुझी होतांच क्षणी । शांत जाहली ती जननी ।।२१।।
घुडे लक्ष्मण शेगांवी । येता व्याधी तूं निरवी ।।२२।।
दांभिकता परि ती त्याची । तू न चालवूनि घे साची ।।२३।।
भास्कर पाटील तव भक्त । उध्दरिलासी तू त्वरीत ।।२४।।
आज्ञा तव शिरसा वंद्य । काकहि मानति तुज वंद्य ।।२५।।
विहिरीमाजी रक्षियला । देवां तु गणु जव-याला ।।२६।।
पितांबराकरवी लीला । वठला आंबा पल्लविला ।।२७।।
सुबुध्दी देशी जोश्याला । माफ करी तो दंडाला ।।२८।।
सवड्द येथील गंगाभारती । थुकुंनी वारिली रक्तपिती ।।२९।।
पुंडलिकांचे गंडांतर । निष्ठा जाणुनि केले दुर ।।३०।।
ओंकारेश्र्वरी फुटली नौका । तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।।
माधवनाथा समवेत । केले भोजन अुच्छिष्ट ।।३२।।
लोकमान्य त्या टिळकांना । प्रसाद तूंची पाठविला ।।३३।।
कवर सुताची कांदा भाकर । भक्षिलीस त्वा प्रेमाखातर ।।३४।।
नग्न बैसुनी गाडीत । लिला दाविली विपरीत ।।३५।।
बायदे चित्ती तव भक्ती । पुंडलिकावर विरक्त प्रीती ।।३६।।
बापुना मनी विठ्ठल भक्ती । स्वये होशि तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।।
कवठ्याचा त्या वारक-याला । मरीपासूनी वाचविला ।।३८।।
वासुदेव यति तुज भेटे । प्रेमाची ती खुण पटे ।।३९।।
उध्दट झाला हवालदार । भस्मिभूत झाले घरदार ।।४०।।
देहांताच्या नंतरही । कितीजणा अनुभव येई ।।४१।।
पडत्या मजुरा झेलियले । बघती जन आश्र्चर्य भले ।।४२।।
अंगावरती खांब पडे । स्ञी वांचे आश्र्चर्य घडे ।।४३।।
गजाननाच्या अध्दत लीला । अनुभव येती आज मितीला ।।४४।।
शरण जाऊनी गजानना । दु:ख तयाते करि कथाना ।।४५।।
कृपा करि तो भक्तांसी । धावुनी येते वेगेसी ।।४६।।
गजाननाची बावन्नी । नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।।
बावन्न गुरूवारी नेमे । करा पाठ बहू भक्तीने ।।४८।।
विघ्ने सारी पळती दूर । सर्वसुखाचा येई पुर ।।४९।।
चिंता साया दुर करी । संकटातूनी पार करी ।।५०।।
सदाचार रत सद् भक्ता । फळ लाभे बघता बघता ।।५१।।
सुरेश बोले जय बोला । गजाननाची जय बोला ।।५२।।
अनंतकोटी ब्रह्मांडनायक महाराजाधिराज योगीराज परब्रह्म सच्चिदानंद भक्तप्रतिपालक शेगांव निवासी समर्थ सद्गुरू श्री गजानन महाराज की जय ऽ ऽ
गेल्या वर्षी व ह्या वर्षी जायचं राह्यलय...
---
मिलिन्न्द काळे, 30th May 2016
Sunday, May 29, 2016
Er Rational musings #537
Er Rational musings #537
तिरळी बिरळी व्हायची. कसल्या त्या बटा! डोळ्यांवर. चालताना दिसतय तरी का? उगाच धडपडायची, आपटायची कुठेतरी. चांगले मस्त केस आहेत, बांधावे पाठीमागे, व छ्छान वेणी घालावी. हे कसलं, अर्धे केस एका डोळ्यांसमोर लटकतायत, सारखे.
तोंडपट्टा चालूच, कोंजरकर काकू उवाच.
या कोंजरकर काकू म्हणजे आमच्या बाजूच्या बिल्डिंग मध्ये राहणाऱ्या. संध्याकाळचा मुक्काम आमच्याकडेच बहुतेक दिवशी. कारण, सर्व बाजूनी गुजराती लोकांत वेढलेले आम्ही, काही हातावर मोजण्याएव्हढीच मराठी कुटुंबे तग (व जागा) धरून होतो. आमच घर मेन रोडवर, खिडकीत बसलं की पटापट वेळ जायचा. प्लस हाँल खूप मोठा, व मध्ये जुन्या टाईपच्या मोठ्ठाल्या तीन खिडक्या!
काकू तशा चांगल्याच 'जून' वळणाच्या. पण प्रेमळ. व जगाची काळजी असल्यामुळे त्या बिचाऱ्या पोटतिडीकीने बोलायच्या. 'हल्लीच्या' मुलींकडे विशेष बारीक लक्ष!
मधे असच. या कशा काय सँडल्स घालतात, मुलांसारख्या? दोघेही सारखेच. मुलींनी मस्त चपला घालाव्यात, नाँर्मल मुलींच्या सँडल्स घालाव्यात, तर ह्या आपल्या मुलांसारखेच, ते आँल सिझन, का काय ते फ्लोटर्स!
लेगीन्स घालून जाणारी मुलगी बघीतली, की झालं. कसल्या त्या तंग विजारी. मांड्या बिंड्या दिसतात की! बरं, आणि ह्या एव्हढ्या टाईट, की फाटायच्या बिटायच्या...
बाप रे, आणि आई गं, काकूंना रिझनिंग देता देता नाकी नव्वद यायचे. स्वभाव असतो एकेकाचा, व जेन्यूईन माणसांचा राग नाही येत.
हो ना?...
---
मिलिन्न्द काळे, 30th May 2016
तिरळी बिरळी व्हायची. कसल्या त्या बटा! डोळ्यांवर. चालताना दिसतय तरी का? उगाच धडपडायची, आपटायची कुठेतरी. चांगले मस्त केस आहेत, बांधावे पाठीमागे, व छ्छान वेणी घालावी. हे कसलं, अर्धे केस एका डोळ्यांसमोर लटकतायत, सारखे.
तोंडपट्टा चालूच, कोंजरकर काकू उवाच.
या कोंजरकर काकू म्हणजे आमच्या बाजूच्या बिल्डिंग मध्ये राहणाऱ्या. संध्याकाळचा मुक्काम आमच्याकडेच बहुतेक दिवशी. कारण, सर्व बाजूनी गुजराती लोकांत वेढलेले आम्ही, काही हातावर मोजण्याएव्हढीच मराठी कुटुंबे तग (व जागा) धरून होतो. आमच घर मेन रोडवर, खिडकीत बसलं की पटापट वेळ जायचा. प्लस हाँल खूप मोठा, व मध्ये जुन्या टाईपच्या मोठ्ठाल्या तीन खिडक्या!
काकू तशा चांगल्याच 'जून' वळणाच्या. पण प्रेमळ. व जगाची काळजी असल्यामुळे त्या बिचाऱ्या पोटतिडीकीने बोलायच्या. 'हल्लीच्या' मुलींकडे विशेष बारीक लक्ष!
मधे असच. या कशा काय सँडल्स घालतात, मुलांसारख्या? दोघेही सारखेच. मुलींनी मस्त चपला घालाव्यात, नाँर्मल मुलींच्या सँडल्स घालाव्यात, तर ह्या आपल्या मुलांसारखेच, ते आँल सिझन, का काय ते फ्लोटर्स!
लेगीन्स घालून जाणारी मुलगी बघीतली, की झालं. कसल्या त्या तंग विजारी. मांड्या बिंड्या दिसतात की! बरं, आणि ह्या एव्हढ्या टाईट, की फाटायच्या बिटायच्या...
बाप रे, आणि आई गं, काकूंना रिझनिंग देता देता नाकी नव्वद यायचे. स्वभाव असतो एकेकाचा, व जेन्यूईन माणसांचा राग नाही येत.
हो ना?...
---
मिलिन्न्द काळे, 30th May 2016
Er Rational musings #536
Er Rational musings #536
'दारू' ची महती:
व्हिस्की असो वा व्होडका असो वा रम असो वा बियर असो वा जीन, पालटून आलटून सगळेच घेतले पाह्यजे, सगळेच ब्रँडस् उष्टावले पाहीजेत, सगळ्याची चव डेव्हलप केली पाहीजे, आणि (इक्वली) एन्न्जाँय केलं पाहीजे!
म्हणा
Two pegs a day keeps the doctor away
Regular intake tops the fit n fine stay
Health, Wealth, Happiness n Success
Greet all, n click the glasses
Touch, See, Listen, Smell n Taste
Five elements of our existence
Liven up the lively live session
Toast to salute the co-existence!
Smooth Blenders Pride, RC, or Antiquity
'Whiskey' has to be a leisurely beauty
Tasty Smirnoff, Romanov, Alcazar or Grey Goose
'Vodka' with soda water n lemony loose
Rainy wintry Bacardi, Captain morgan or Old Monk
'Rum' n plain water combo hits d honk
Chilled Kingfisher, Carlsberg, Budweiser and Foster
Fresh draught 'Beer' is a great heart booster
Slow Blue Riband, Blue Lagoon or Carnival
'Gin', for a change, kicks @ late interval
Take your take, a pleasure divine
Raise the glasses and Sip n dine
चीअर्स, चला बसूया...
---
मिलिन्न्द काळे, 29th May 2016
'दारू' ची महती:
व्हिस्की असो वा व्होडका असो वा रम असो वा बियर असो वा जीन, पालटून आलटून सगळेच घेतले पाह्यजे, सगळेच ब्रँडस् उष्टावले पाहीजेत, सगळ्याची चव डेव्हलप केली पाहीजे, आणि (इक्वली) एन्न्जाँय केलं पाहीजे!
म्हणा
Two pegs a day keeps the doctor away
Regular intake tops the fit n fine stay
Health, Wealth, Happiness n Success
Greet all, n click the glasses
Touch, See, Listen, Smell n Taste
Five elements of our existence
Liven up the lively live session
Toast to salute the co-existence!
Smooth Blenders Pride, RC, or Antiquity
'Whiskey' has to be a leisurely beauty
Tasty Smirnoff, Romanov, Alcazar or Grey Goose
'Vodka' with soda water n lemony loose
Rainy wintry Bacardi, Captain morgan or Old Monk
'Rum' n plain water combo hits d honk
Chilled Kingfisher, Carlsberg, Budweiser and Foster
Fresh draught 'Beer' is a great heart booster
Slow Blue Riband, Blue Lagoon or Carnival
'Gin', for a change, kicks @ late interval
Take your take, a pleasure divine
Raise the glasses and Sip n dine
चीअर्स, चला बसूया...
---
मिलिन्न्द काळे, 29th May 2016
Er Rational musings #535
Er Rational musings #535
...त्यांनाही त्यांची स्पेस मिळायला नको का? इतकी वर्षे झाली; आता शक्य आहे तर काय हरकत आहे; आता गरजही आहे म्हणा; प्रत्येकाने असाच विचार करायला हवा ना?
टिंब टिंब टिंब.
मी आपला हे संभाषण ऐकत होतो. प्रश्नही आले मनात; 'स्पेस' म्हणजे काय? मग कन्फर्म करायला डिक्शनरी काढली. अर्थ दिले होते: जागा, अवकाश, अंतरिक्ष? विचार केला, अवकाश, अंतरिक्ष तर देणं (!) आपल्याला काही शक्य नाही, साक्षात ब्रह्मदेवालाच (व यमराजाला!) शक्य आहे; त्यामुळे तसलं काही नसावं.
पण साला, हल्ली जरा हे जास्तच कानावर पडतय; स्पेस द्यायला पाहीजे बिहीजे!! स्पेसेचे अवडंबर!
बहुतेक वेगळी जागा असं अभिप्रेत असावं, असं वाटलं. मग आठवलं, अर्र, असली स्पेस बिस नसायची आपल्या(!)वेळी! बोडक्याची स्पेस, म्हणे.
खा, प्या, मज्जा करा, आवडेल ते काम करा किंवा जे काम मिळालय ते आवडून घ्या, अस माफक, असायच. मात्र आता, नवीन लाईफस्टाइल डिमांडस् "स्पेस", फाँर एव्हरीबडी, सम टाईम आँर द आँदर.
चला स्पेस (हवा) येऊद्या...
---
मिलिन्न्द काळे, 29th May 2016
...त्यांनाही त्यांची स्पेस मिळायला नको का? इतकी वर्षे झाली; आता शक्य आहे तर काय हरकत आहे; आता गरजही आहे म्हणा; प्रत्येकाने असाच विचार करायला हवा ना?
टिंब टिंब टिंब.
मी आपला हे संभाषण ऐकत होतो. प्रश्नही आले मनात; 'स्पेस' म्हणजे काय? मग कन्फर्म करायला डिक्शनरी काढली. अर्थ दिले होते: जागा, अवकाश, अंतरिक्ष? विचार केला, अवकाश, अंतरिक्ष तर देणं (!) आपल्याला काही शक्य नाही, साक्षात ब्रह्मदेवालाच (व यमराजाला!) शक्य आहे; त्यामुळे तसलं काही नसावं.
पण साला, हल्ली जरा हे जास्तच कानावर पडतय; स्पेस द्यायला पाहीजे बिहीजे!! स्पेसेचे अवडंबर!
बहुतेक वेगळी जागा असं अभिप्रेत असावं, असं वाटलं. मग आठवलं, अर्र, असली स्पेस बिस नसायची आपल्या(!)वेळी! बोडक्याची स्पेस, म्हणे.
खा, प्या, मज्जा करा, आवडेल ते काम करा किंवा जे काम मिळालय ते आवडून घ्या, अस माफक, असायच. मात्र आता, नवीन लाईफस्टाइल डिमांडस् "स्पेस", फाँर एव्हरीबडी, सम टाईम आँर द आँदर.
चला स्पेस (हवा) येऊद्या...
---
मिलिन्न्द काळे, 29th May 2016
Saturday, May 28, 2016
Er Rational musings #534
Er Rational musings #534
नीळा चुट्टूक, हिरवा शार, लाल जर्द, वा पिवळा बुंद...ऐकायला कसलं मिस मँच वाटतं ना? (नीळा शार, हिरवा जर्द व लाल चुट्टूक वगैरे, च्या ऐवजी)
त्याच काय आहे, इटस् आँल अबाऊट साँफ्टवेअर. हार्डवेअर तर जन्मत:च असतं, ते पण एक्स्पांडेबल. बेसिक काँन्फीगरेशन रेडी असतं. अँडिशनल स्पेअर स्लाँटस् मध्ये ग्राफीक कार्ड वजा अँड-आँनस् वेळोवेळी आपोआप वा प्रयत्नपूर्वक घालायचे असतात. आपल्याला एकदा प्रोग्राम केलं की झालं. मग सारखं आँनलाईन अपडेशन, मेंदू कान नाक डोळे नामक वाय फाय ओपन ठेवून जन्मभर!
पूढची पिढी मागील पिढी पेक्षा एक पाऊल पुढे असते. पर्सनल काँम्प्यूटर्स 286 मग 386 मग 486 मग पेंटीयम मग आणखीन अँडव्हान्स्ड. अँक्वंटाईन प्रोग्रेशन जणू. दोहोंतल साम्य म्हणजे भाषा (लँग्वेज).
शार, जर्द, चुट्टूक, बूंद इ सफिक्सांचा चा प्रिफीक्स फिक्स केलाय आपल्या थोरामोठ्यांनी. त्यातनं असले अपभ्रंश म्हणजे विद्रोही साहित्यच जणू!
पण, चलतय की थोडी बगल दिलेली. भाषा समृध्दच होणारे.
#प्रयोगशीलता.
आँनलाईन संक्रमण शिबीर...
---
मिलिन्न्द काळे, 29th May 2016
नीळा चुट्टूक, हिरवा शार, लाल जर्द, वा पिवळा बुंद...ऐकायला कसलं मिस मँच वाटतं ना? (नीळा शार, हिरवा जर्द व लाल चुट्टूक वगैरे, च्या ऐवजी)
त्याच काय आहे, इटस् आँल अबाऊट साँफ्टवेअर. हार्डवेअर तर जन्मत:च असतं, ते पण एक्स्पांडेबल. बेसिक काँन्फीगरेशन रेडी असतं. अँडिशनल स्पेअर स्लाँटस् मध्ये ग्राफीक कार्ड वजा अँड-आँनस् वेळोवेळी आपोआप वा प्रयत्नपूर्वक घालायचे असतात. आपल्याला एकदा प्रोग्राम केलं की झालं. मग सारखं आँनलाईन अपडेशन, मेंदू कान नाक डोळे नामक वाय फाय ओपन ठेवून जन्मभर!
पूढची पिढी मागील पिढी पेक्षा एक पाऊल पुढे असते. पर्सनल काँम्प्यूटर्स 286 मग 386 मग 486 मग पेंटीयम मग आणखीन अँडव्हान्स्ड. अँक्वंटाईन प्रोग्रेशन जणू. दोहोंतल साम्य म्हणजे भाषा (लँग्वेज).
शार, जर्द, चुट्टूक, बूंद इ सफिक्सांचा चा प्रिफीक्स फिक्स केलाय आपल्या थोरामोठ्यांनी. त्यातनं असले अपभ्रंश म्हणजे विद्रोही साहित्यच जणू!
पण, चलतय की थोडी बगल दिलेली. भाषा समृध्दच होणारे.
#प्रयोगशीलता.
आँनलाईन संक्रमण शिबीर...
---
मिलिन्न्द काळे, 29th May 2016
Er Rational musings #532
Er Rational musings #532
भीमा (सुतार), मुन्ना (प्लंबर), व दिपक (वायरमन) ह्या तिघांना मी पंचवास सत्तावीस एकतीस वर्षांपासून बघतोय, ओळखतोय. हे तिघेजण आहेत आमचे खानदानी हँडीमेन!
कुठलही छोटंमोठ्ठ काम असलं की यांपैकी कोणीएक त्याचे रिस्पेक्टिव्हली रिलेव्हंट काम करून जातो. कामाची क्वालिटी उत्तमच. पहिले पहिले हे लोक्स चालत फिरत कामं करायचे. आता त्यातल्या भीमा व मुन्ना सायकल वर फिरतात, व दिपक बाईकवर, इतकासाच फरक!
कित्ती तरी अशी हातावर पोट असलेली माणसं असतील, असतात ना? मटेरियल का इतना और लेबर आँप समझ के दे दो, म्हणणारी. असंघटित कामगार. मिनिमम लेबर चार्जेस/डे वेजेस वगैरे ची ऐशी की तैशी.
दूसरीकडे आहे सिक्स्थ सेवन्थ पे कमिशन, ओटी, काँप आँफ, कन्व्हेयन्स, एलटीए, बोनस (सानुग्रह अनुदान!), उचल, फ्यूअल अँड मेंटेनन्स इ पर्कस्, पीएफ, ग्रँज्यूईटी, अाणि तत्सम बरच काही ना बाही!
ही विषमता, दरी दूर करायला हवीये.
तरी बरं, हल्ली काही वेब बेस्ड सर्विसेस सुरू झाल्यात, होताहेत (उदा. हाऊसजाँय डाँट काँम, सर्व्हिस्सिंग डाँट काँम वगैरे). इथे असे हँडीमेन घाऊक प्रोव्हाईड केले जातात.
प्रातिनिधीक भीमा, मुन्ना व दिपक, इ अंडर वन रूफ...
---
मिलिन्न्द काळे, 28th May 2016
भीमा (सुतार), मुन्ना (प्लंबर), व दिपक (वायरमन) ह्या तिघांना मी पंचवास सत्तावीस एकतीस वर्षांपासून बघतोय, ओळखतोय. हे तिघेजण आहेत आमचे खानदानी हँडीमेन!
कुठलही छोटंमोठ्ठ काम असलं की यांपैकी कोणीएक त्याचे रिस्पेक्टिव्हली रिलेव्हंट काम करून जातो. कामाची क्वालिटी उत्तमच. पहिले पहिले हे लोक्स चालत फिरत कामं करायचे. आता त्यातल्या भीमा व मुन्ना सायकल वर फिरतात, व दिपक बाईकवर, इतकासाच फरक!
कित्ती तरी अशी हातावर पोट असलेली माणसं असतील, असतात ना? मटेरियल का इतना और लेबर आँप समझ के दे दो, म्हणणारी. असंघटित कामगार. मिनिमम लेबर चार्जेस/डे वेजेस वगैरे ची ऐशी की तैशी.
दूसरीकडे आहे सिक्स्थ सेवन्थ पे कमिशन, ओटी, काँप आँफ, कन्व्हेयन्स, एलटीए, बोनस (सानुग्रह अनुदान!), उचल, फ्यूअल अँड मेंटेनन्स इ पर्कस्, पीएफ, ग्रँज्यूईटी, अाणि तत्सम बरच काही ना बाही!
ही विषमता, दरी दूर करायला हवीये.
तरी बरं, हल्ली काही वेब बेस्ड सर्विसेस सुरू झाल्यात, होताहेत (उदा. हाऊसजाँय डाँट काँम, सर्व्हिस्सिंग डाँट काँम वगैरे). इथे असे हँडीमेन घाऊक प्रोव्हाईड केले जातात.
प्रातिनिधीक भीमा, मुन्ना व दिपक, इ अंडर वन रूफ...
---
मिलिन्न्द काळे, 28th May 2016
Friday, May 27, 2016
Er Rational musings #531
Er Rational musings #531
स्थळ: पेट्रोल पंप (कुठलाही)
परिस्थिति: दूचाकी, तीन चाकी, चार चाकी वाहनांच्या रांगा
वस्तुस्थिति:
जनरली स्पिकींग
दूचाकी: शंभर वा दोनशे रूपयांचे पेट्रोल, क्वचित एखाद्तीन लोक्स पाचशे रूपयांचे.
तीचाकी, बहुतेक सिएनजी वाले,
चार चाकी: पाचशे वा हजार रूपयांचे इंधन, क्वचित दोन्सहा लोक्स दोन हजार रूपयांचे.
जनरली स्पिकींग
पंपाचा काटा, आँटो सेट केलेला असतो. म्हणजे शंभर, दोनशे, पाचशे, हजार फीड (एंटर) केले की, कट्टक्कन्न पाईपातन लास्टला फ्यूएल बंद होत, या रकमांच पेट्रोल वा डिझेल भरल गेलं की.
वेळोवेळी, पंप चालक, सेटींग बदलतात, पेट्रोल डिझेल चे भाव बदलले की. सर्वसाधारणत: शंभर दोनशे पाचशे हजार रूपयांच्या इक्वीव्हँलंट इंधनाचे. उदाहरणार्थ, 70 रूपये लिटर पेट्रोल असेल तर सेटींग ठेवले पाहीजे 1.4285 आणि डिस्प्लेही झाले पाहीजे 1.4285, भरलेली तेव्हढेच गेले पाहीजे, हो की नाही? पेट्रोल डिझेल भरताना, अमाऊंट फीड केली जाते मशीन मध्ये. समजा, धरून चाला, वरील उदाहरणामध्येच, 1.41 च डिस्प्ले झाले, वा अँक्च्यूअल तेव्हढेच भरले गेले इंधन, तर? आपण, दररोज थोडीच लक्ष ठेवतोय देतोय, भावावर?
'फिल इट, शट इट, फर्गेट इट', हा आपला मूलमंत्र.
या असल्या साचेबंद ठरावीक अमाऊंटस् वर सेटींग पाँईंट झिरो फाइव्ह ने जरी चुकलं, चुकवलं, नजरचूकीने वा मुद्दामहून, तर? रिअँलिस्टीकली, एक दीड लक्ष रूपये तरी पंप मालक सहज कमावू शकतात, वा कमावत असतील ही.
उपाय: अत्तिशय सोप्पा
पेट्रोल वा डिझेल भरताना, कधीही, चुकूनसुध्दा शंभर, दोनशे, पाचशे, हजार अशा फिक्स्ड अमाऊंटचे भरू नका! रँडम अमाऊंट भरा; एकशे दहा वीस वा नव्वद वा एकशे ऐशी वा दोनशे दहा वगैरे! (दूचाकी साठी) आणि, साडे चारशे वा नऊशे वा सोळाशे - अठराशे पन्नास वगैरे! (चारचाकी साठी)! यामुळे, पेट्रोल डिझेल भरणाऱ्याला मँन्यूअली तेव्हढ्या(च)च रकमेचं भराव लागत.
कशाला चान्स घ्या; फूकटचे पंपवाल्याच्या घशात घाला पैसे? आफ्टरआँल इटस् अवर हार्ड अर्नड् मनी ना?
छोट्या छोट्या आयडीयाच्या कल्पना...
---
मिलिन्न्द काळे, 28th May 2016
स्थळ: पेट्रोल पंप (कुठलाही)
परिस्थिति: दूचाकी, तीन चाकी, चार चाकी वाहनांच्या रांगा
वस्तुस्थिति:
जनरली स्पिकींग
दूचाकी: शंभर वा दोनशे रूपयांचे पेट्रोल, क्वचित एखाद्तीन लोक्स पाचशे रूपयांचे.
तीचाकी, बहुतेक सिएनजी वाले,
चार चाकी: पाचशे वा हजार रूपयांचे इंधन, क्वचित दोन्सहा लोक्स दोन हजार रूपयांचे.
जनरली स्पिकींग
पंपाचा काटा, आँटो सेट केलेला असतो. म्हणजे शंभर, दोनशे, पाचशे, हजार फीड (एंटर) केले की, कट्टक्कन्न पाईपातन लास्टला फ्यूएल बंद होत, या रकमांच पेट्रोल वा डिझेल भरल गेलं की.
वेळोवेळी, पंप चालक, सेटींग बदलतात, पेट्रोल डिझेल चे भाव बदलले की. सर्वसाधारणत: शंभर दोनशे पाचशे हजार रूपयांच्या इक्वीव्हँलंट इंधनाचे. उदाहरणार्थ, 70 रूपये लिटर पेट्रोल असेल तर सेटींग ठेवले पाहीजे 1.4285 आणि डिस्प्लेही झाले पाहीजे 1.4285, भरलेली तेव्हढेच गेले पाहीजे, हो की नाही? पेट्रोल डिझेल भरताना, अमाऊंट फीड केली जाते मशीन मध्ये. समजा, धरून चाला, वरील उदाहरणामध्येच, 1.41 च डिस्प्ले झाले, वा अँक्च्यूअल तेव्हढेच भरले गेले इंधन, तर? आपण, दररोज थोडीच लक्ष ठेवतोय देतोय, भावावर?
'फिल इट, शट इट, फर्गेट इट', हा आपला मूलमंत्र.
या असल्या साचेबंद ठरावीक अमाऊंटस् वर सेटींग पाँईंट झिरो फाइव्ह ने जरी चुकलं, चुकवलं, नजरचूकीने वा मुद्दामहून, तर? रिअँलिस्टीकली, एक दीड लक्ष रूपये तरी पंप मालक सहज कमावू शकतात, वा कमावत असतील ही.
उपाय: अत्तिशय सोप्पा
पेट्रोल वा डिझेल भरताना, कधीही, चुकूनसुध्दा शंभर, दोनशे, पाचशे, हजार अशा फिक्स्ड अमाऊंटचे भरू नका! रँडम अमाऊंट भरा; एकशे दहा वीस वा नव्वद वा एकशे ऐशी वा दोनशे दहा वगैरे! (दूचाकी साठी) आणि, साडे चारशे वा नऊशे वा सोळाशे - अठराशे पन्नास वगैरे! (चारचाकी साठी)! यामुळे, पेट्रोल डिझेल भरणाऱ्याला मँन्यूअली तेव्हढ्या(च)च रकमेचं भराव लागत.
कशाला चान्स घ्या; फूकटचे पंपवाल्याच्या घशात घाला पैसे? आफ्टरआँल इटस् अवर हार्ड अर्नड् मनी ना?
छोट्या छोट्या आयडीयाच्या कल्पना...
---
मिलिन्न्द काळे, 28th May 2016
Er Rational musings #530
Er Rational musings #530
'मिलिंद' च्या स्पेलिंग मध्ये. उद्यापासून डबल 'एन' लावाव का, अशा गहन विचारात पडलोय. उदाहरणार्थ Milinnd Kale. मिलिन्न्द काळे!!
क्क्क क्क्क क्किरण सारखाच हा डब्बल बार नशीब बदलू फायदेशीर असतो म्हणे.
हल्ली बर्रेच जण अस करायला लागलेत.
काय म्हणता Ajiit, Annjali, Avinnash, Chhabiraaj, Dhanannjay, Diliip, Jayannti, Jeevann, Kedaar, Maadhav, Raaju, SanngeetaD, SanngeetaK, SanngeetaP, Savitaa, Suhaas, Saumiitra, Sushamaa, Ulkaa, Vaasudev, Viijay, Viishwas, Vrunnda?
किती विचार करता ओ? सोडा की; असल तसलं काही न्नसत!
अतरंगी पणा + नसते उद्योग...
---
मिलिन्न्द काळे, 27th May 2016
'मिलिंद' च्या स्पेलिंग मध्ये. उद्यापासून डबल 'एन' लावाव का, अशा गहन विचारात पडलोय. उदाहरणार्थ Milinnd Kale. मिलिन्न्द काळे!!
क्क्क क्क्क क्किरण सारखाच हा डब्बल बार नशीब बदलू फायदेशीर असतो म्हणे.
हल्ली बर्रेच जण अस करायला लागलेत.
काय म्हणता Ajiit, Annjali, Avinnash, Chhabiraaj, Dhanannjay, Diliip, Jayannti, Jeevann, Kedaar, Maadhav, Raaju, SanngeetaD, SanngeetaK, SanngeetaP, Savitaa, Suhaas, Saumiitra, Sushamaa, Ulkaa, Vaasudev, Viijay, Viishwas, Vrunnda?
किती विचार करता ओ? सोडा की; असल तसलं काही न्नसत!
अतरंगी पणा + नसते उद्योग...
---
मिलिन्न्द काळे, 27th May 2016
Er Rational musings #529
Er Rational musings #529
यह बहुत ना-इन्साफी हैं.
स्त्री पुरूषाच्या पेहेरावात साम्यता का नाही?
लैंगिक उद्दिपीत करणारे अवयव झाकण्याच्या अपरिहार्हतेमुळे वा कंपल्शन मुळे कदाचित हा फरक पडत गेला असावा. आदिम कालापासून, दोघांच्या कमरेखालचा भाग व अँडिशनली स्त्री ची वक्षस्थळे, यामुळेच की काय, वस्त्रात लपेटायची सुरूवात झाली असावी, असे वाटते.
परंतु कालानुरूप, आपला देश असो वा पाश्चात्य देश, स्त्री च्या कपड्यांच्या बाबतीत एव्हढी वैविध्यता आलीये की बस्स!
कंचुकी, चनीया चोली, ते परकर पोलकं, स्कर्ट, फ्राँक, ते घागरा चोली, चूड़ीदार, ते लेगीन्स, सलवार कमीज, जीन्स, ते काप्री, थ्री फोर्थ, ते शाँर्टस्, शर्ट पँट, ते स्लिव्हलेस, मँक्सी, अनारकली, ते...लुगडी, सहा वार, नऊ वार, साड्या (शंभर एक प्रकार असावेत), ते, अगदी काहिही! [अजून खूप आहेत असावेत हे प्रकार, पण जागेअभावी, इथे नाही दिले, क्षमा असावी.]
अतिशयोक्ति सोडा, पण जरा मुला-पुरूषांबरोबर कंपेअर करूया.
शर्ट पँट, बास्स. (व त्याचेच उपप्रकार, जसं टी शर्ट इ). हाँ आता, धोतर, सफारी (!) सूट, कोट, शेरवानी इ आहेत, पण इसेंशियली, ओन्ली काय तर, शर्ट आणि पँट!!
बरं, त्यातही, या समस्त नारी जाती साठी फूलं बिलं, नाजूक साजूक प्रिंट, गुलाबी हिरवा पिवळा इ नानाविध रंगसंगती च्या कापडांची चलती.
याविरूध्द आम्ही आहोतच, तसे, ब्लँक अँड व्हाईट, तुलनेनी! एखाद्या लाईट कलर चा शर्ट, डार्क कलरच्या प्यांटीत खोचून बिचून, पट्टा गुंफून तय्यार! (इंसिडंटली, या कमरपट्याची तशी काही गरज नसते, पँट काही खाली बिली घसरत नाही, पण उग्गीच आपली पध्दत पडलीये!). संपलं. असो.
पण, हेच तर आहे ना ब्लेसिंग इन डिस्गाईज!
मुळातच स्त्रीयांना गबाळेपणाचा तिटकारा असतो; त्यातनं हे असले छान छान अनेकविध आँप्शन्स.
'बघताना' फ्रेश बरं वाटतं...
---
मिलिंद काळे, 27th May 2016
यह बहुत ना-इन्साफी हैं.
स्त्री पुरूषाच्या पेहेरावात साम्यता का नाही?
लैंगिक उद्दिपीत करणारे अवयव झाकण्याच्या अपरिहार्हतेमुळे वा कंपल्शन मुळे कदाचित हा फरक पडत गेला असावा. आदिम कालापासून, दोघांच्या कमरेखालचा भाग व अँडिशनली स्त्री ची वक्षस्थळे, यामुळेच की काय, वस्त्रात लपेटायची सुरूवात झाली असावी, असे वाटते.
परंतु कालानुरूप, आपला देश असो वा पाश्चात्य देश, स्त्री च्या कपड्यांच्या बाबतीत एव्हढी वैविध्यता आलीये की बस्स!
कंचुकी, चनीया चोली, ते परकर पोलकं, स्कर्ट, फ्राँक, ते घागरा चोली, चूड़ीदार, ते लेगीन्स, सलवार कमीज, जीन्स, ते काप्री, थ्री फोर्थ, ते शाँर्टस्, शर्ट पँट, ते स्लिव्हलेस, मँक्सी, अनारकली, ते...लुगडी, सहा वार, नऊ वार, साड्या (शंभर एक प्रकार असावेत), ते, अगदी काहिही! [अजून खूप आहेत असावेत हे प्रकार, पण जागेअभावी, इथे नाही दिले, क्षमा असावी.]
अतिशयोक्ति सोडा, पण जरा मुला-पुरूषांबरोबर कंपेअर करूया.
शर्ट पँट, बास्स. (व त्याचेच उपप्रकार, जसं टी शर्ट इ). हाँ आता, धोतर, सफारी (!) सूट, कोट, शेरवानी इ आहेत, पण इसेंशियली, ओन्ली काय तर, शर्ट आणि पँट!!
बरं, त्यातही, या समस्त नारी जाती साठी फूलं बिलं, नाजूक साजूक प्रिंट, गुलाबी हिरवा पिवळा इ नानाविध रंगसंगती च्या कापडांची चलती.
याविरूध्द आम्ही आहोतच, तसे, ब्लँक अँड व्हाईट, तुलनेनी! एखाद्या लाईट कलर चा शर्ट, डार्क कलरच्या प्यांटीत खोचून बिचून, पट्टा गुंफून तय्यार! (इंसिडंटली, या कमरपट्याची तशी काही गरज नसते, पँट काही खाली बिली घसरत नाही, पण उग्गीच आपली पध्दत पडलीये!). संपलं. असो.
पण, हेच तर आहे ना ब्लेसिंग इन डिस्गाईज!
मुळातच स्त्रीयांना गबाळेपणाचा तिटकारा असतो; त्यातनं हे असले छान छान अनेकविध आँप्शन्स.
'बघताना' फ्रेश बरं वाटतं...
---
मिलिंद काळे, 27th May 2016
Thursday, May 26, 2016
Er Rational musings #528
Er Rational musings #528
नवीन व्याख्या, नेसेसिटेटेड बाय सोशल नेटवर्किंग रिव्होल्यूशन!
एखाद्याचे विश्व म्हणजे त्याच्याकडील मोबाईल मधले काँटँक्टस् नंबर्स, पर्यायाने नंबर आँफ व्हाँट्सअँप ग्रूप्स, व त्याच्या फेसबूक वरील मित्रपरिवाराचा आकडा.
क्वचित कुठे, काही नातेवाईकांचा तुरळक घोळका.
बास्स, इतके सोप्पे झालेय सगळे.
हे विश्वची माझे घर, म्हणजे हेच सर्कल आँफ काँटँक्टस्.
व सरड्याची धाव कुंपणापर्यंत तसंच आपली मजल दरमजल याच परिघात! सर्वच विषयांसाठी व कामासाठी.
फारच कमी वेळेला एखादा टँजंट...
---
मिलिंद काळे, 26th May 2016
नवीन व्याख्या, नेसेसिटेटेड बाय सोशल नेटवर्किंग रिव्होल्यूशन!
एखाद्याचे विश्व म्हणजे त्याच्याकडील मोबाईल मधले काँटँक्टस् नंबर्स, पर्यायाने नंबर आँफ व्हाँट्सअँप ग्रूप्स, व त्याच्या फेसबूक वरील मित्रपरिवाराचा आकडा.
क्वचित कुठे, काही नातेवाईकांचा तुरळक घोळका.
बास्स, इतके सोप्पे झालेय सगळे.
हे विश्वची माझे घर, म्हणजे हेच सर्कल आँफ काँटँक्टस्.
व सरड्याची धाव कुंपणापर्यंत तसंच आपली मजल दरमजल याच परिघात! सर्वच विषयांसाठी व कामासाठी.
फारच कमी वेळेला एखादा टँजंट...
---
मिलिंद काळे, 26th May 2016
Er Rational musings #527
Er Rational musings #527
~ 'इस्स्टाँप आ गया'..
'स्टाँप आ गया' च्या ऐवजी..
हा 'इसस्' चा उच्चार असतो ना तो खूपच मजेशीर. जसे, 'इस्स्टँच्यू'?!
माझा एक बोहरी मुसलमान मित्र आहे, शेठवाला नावाचा. त्याला हे नुसतं 'स' म्हणताच येत नाही, इसस् च म्हणणार, इस्स्स नेच सुरूवात करणार तो. मग आम्हीही त्याला चिडवतो, इसस्शेठवाला..इस्साले...
~ 'ळ' हे अक्षर गुजरातीत नाही. त्याला ते 'ड' उच्चारतात. माझा एक गुजराथी मित्र आहे त्रिवेदी नावाचा. तो मला 'काडे' म्हणून हाक मारतो, त्याला 'ळ' उच्चारताच येत नाही. जसे 'वळ्या' ला 'वड्या'!
~ पोलिसांना / टिकीट चेकर्स ना मामा म्हणायचं हे कुठनं आलं?
मा मा
~ पोपट झाला हे कशावरन आलं असावं? म्हणजे उल्लू बनवणे, मामा बनवणे वगैरे वगैरे.
पो प ट
आणि ते जाऊदे, मामा बनवलं हे तरी कुठनं आलं?
अँक्च्यूअली, मामा म्हणजे आईचा भाऊ, सगळे लाड पुरवणारा वगैरे. पण म्हणजे चांगला!!!
#गंमतजंमतबोलीभाषा
ऐकावं ते नवलच...
---
मिलिंद काळे, 26th May 2016
~ 'इस्स्टाँप आ गया'..
'स्टाँप आ गया' च्या ऐवजी..
हा 'इसस्' चा उच्चार असतो ना तो खूपच मजेशीर. जसे, 'इस्स्टँच्यू'?!
माझा एक बोहरी मुसलमान मित्र आहे, शेठवाला नावाचा. त्याला हे नुसतं 'स' म्हणताच येत नाही, इसस् च म्हणणार, इस्स्स नेच सुरूवात करणार तो. मग आम्हीही त्याला चिडवतो, इसस्शेठवाला..इस्साले...
~ 'ळ' हे अक्षर गुजरातीत नाही. त्याला ते 'ड' उच्चारतात. माझा एक गुजराथी मित्र आहे त्रिवेदी नावाचा. तो मला 'काडे' म्हणून हाक मारतो, त्याला 'ळ' उच्चारताच येत नाही. जसे 'वळ्या' ला 'वड्या'!
~ पोलिसांना / टिकीट चेकर्स ना मामा म्हणायचं हे कुठनं आलं?
मा मा
~ पोपट झाला हे कशावरन आलं असावं? म्हणजे उल्लू बनवणे, मामा बनवणे वगैरे वगैरे.
पो प ट
आणि ते जाऊदे, मामा बनवलं हे तरी कुठनं आलं?
अँक्च्यूअली, मामा म्हणजे आईचा भाऊ, सगळे लाड पुरवणारा वगैरे. पण म्हणजे चांगला!!!
#गंमतजंमतबोलीभाषा
ऐकावं ते नवलच...
---
मिलिंद काळे, 26th May 2016
Wednesday, May 25, 2016
Er Rational musings #525
Er Rational musings #525
डाँ आनंद नाडकर्णी यांनी हा (पर्यायी)शब्द, नव्हे विशेषण शोधले:
केअर गिव्हर (care giver), रूग्णांची काळजी घेणारे ते केअर टेकर (care taker) नव्हेत, तर ते आहेत केअर गिव्हर!! डाँक्टर्स, नर्सेस, आया-मावश्या, कंपाऊंडर्स, इत्यादि सगळेच असोशिएटेड लोक्स!
मस्त, छान वाटले, आदर वाढला, सर्व डाँक्टर मंडळींवरचा व अनुषंगाने, सर्व संबंधित मंडळींवरचा!
निस्पृह सेवा.
साक्षात 'त्या' शक्ती नंतर येते ते हेच प्रोफेशन.
#immensegratitude.
Rx, आय प्रिस्क्राईब...
---
मिलिंद काळे, 25th May 2016
डाँ आनंद नाडकर्णी यांनी हा (पर्यायी)शब्द, नव्हे विशेषण शोधले:
केअर गिव्हर (care giver), रूग्णांची काळजी घेणारे ते केअर टेकर (care taker) नव्हेत, तर ते आहेत केअर गिव्हर!! डाँक्टर्स, नर्सेस, आया-मावश्या, कंपाऊंडर्स, इत्यादि सगळेच असोशिएटेड लोक्स!
मस्त, छान वाटले, आदर वाढला, सर्व डाँक्टर मंडळींवरचा व अनुषंगाने, सर्व संबंधित मंडळींवरचा!
निस्पृह सेवा.
साक्षात 'त्या' शक्ती नंतर येते ते हेच प्रोफेशन.
#immensegratitude.
Rx, आय प्रिस्क्राईब...
---
मिलिंद काळे, 25th May 2016
Er Rational musings #523
Er Rational musings #523
दिवसामागी दिवस जाती
रात सरूनी असंख्य रात्री
मराठी मालिका आई बघती
लाडका रिमोट ठेवूनी हाती
सासू सूनेतील भांडणे दिसती
कधी जुळती रेशामगाठी
कटकारस्थाने रोज शिजती
आईची ही फूका आवड नसती
विरंगुळा खाली अंगणात नेती
माया मिलिंद वा आर्यन सोबती
नको नको म्हणत सजती, येती
आई आमुची टेकत काठी टेकती
ढोकळा, पापडी, बटाटावडा खाती
हळूच काहीतरी गोड ही चरती
धन्य ही आई आमुची, अशीच असती
आता सहा काळ्यांच्याच अवती भवती
---
मिलिंद काळे, 25th May 2016
दिवसामागी दिवस जाती
रात सरूनी असंख्य रात्री
मराठी मालिका आई बघती
लाडका रिमोट ठेवूनी हाती
सासू सूनेतील भांडणे दिसती
कधी जुळती रेशामगाठी
कटकारस्थाने रोज शिजती
आईची ही फूका आवड नसती
विरंगुळा खाली अंगणात नेती
माया मिलिंद वा आर्यन सोबती
नको नको म्हणत सजती, येती
आई आमुची टेकत काठी टेकती
ढोकळा, पापडी, बटाटावडा खाती
हळूच काहीतरी गोड ही चरती
धन्य ही आई आमुची, अशीच असती
आता सहा काळ्यांच्याच अवती भवती
---
मिलिंद काळे, 25th May 2016
Er Rational musings #524
Er Rational musings #524
~ काय रे, काम धंद्याला लागलास वाटतं?
आँ? म्हणजे मी काय बेकार बसलोय काय?
~ नाही रे, तसं नाही; म्हटलं बऱ्याच वेळात तुझं ते काय ते मूझींग का फूजींग, नाही आलं ना, म्हणून विचारलं. सगळ ठीक आहे ना?
अँब्सोल्यूटली यार. शंका आहे का काय?
~ तरी तुम्हा लोकांन्ना वेळ कसा काय मिळतो बाबा?
अरे सोप्प आहे. चहा पिताना बिताना टाईप करायचं रे, बोटं बडवायची. जे काय सूचतं दिसतं आठवतं ते सांगवतं होत ना.
~ हा, हे मात्र खरय.
हलके फूलके विचार मंथन, स्वैर टिका टिप्पणी, भूत अनुभव, वर्त वास्तव, भविष्य रंजन!
#माफक विरंगुळा
Social Media, a boon...
---
मिलिंद काळे, 25th May 2016
~ काय रे, काम धंद्याला लागलास वाटतं?
आँ? म्हणजे मी काय बेकार बसलोय काय?
~ नाही रे, तसं नाही; म्हटलं बऱ्याच वेळात तुझं ते काय ते मूझींग का फूजींग, नाही आलं ना, म्हणून विचारलं. सगळ ठीक आहे ना?
अँब्सोल्यूटली यार. शंका आहे का काय?
~ तरी तुम्हा लोकांन्ना वेळ कसा काय मिळतो बाबा?
अरे सोप्प आहे. चहा पिताना बिताना टाईप करायचं रे, बोटं बडवायची. जे काय सूचतं दिसतं आठवतं ते सांगवतं होत ना.
~ हा, हे मात्र खरय.
हलके फूलके विचार मंथन, स्वैर टिका टिप्पणी, भूत अनुभव, वर्त वास्तव, भविष्य रंजन!
#माफक विरंगुळा
Social Media, a boon...
---
मिलिंद काळे, 25th May 2016
Tuesday, May 24, 2016
Er Rational musings #522
Er Rational musings #522
नाशिक, लासलगाव, व परिसर तसा रिचेबल आहे, मोटरेबल आहे मुलुंड पासून.
आपल्या ग्रूप मधल्या (eg) वीस जणांसाठी, आठवड्यात एक दिवस, एक टेंपो ठरवून DTH (डायरेक्ट टू होम), शेत माल आणला तर?
उदाहरणार्थ: कांदा, बटाटे, त्या परिसरात उगवणाऱ्या भाज्या इ प्रत्येकी साठ साठ किलो? घरटी 3 किलो इच कांदे बटाटे व 2 ते 3 किलो प्रत्येक भाजी?
व्यवहार्य आहे का? कोणी माहितगार अधिक प्रकाश टाकू शकतील का? कोणी डिटेल स्टडी करू शकेल का?
#सिरीयसथाँट
Think out of the box...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
नाशिक, लासलगाव, व परिसर तसा रिचेबल आहे, मोटरेबल आहे मुलुंड पासून.
आपल्या ग्रूप मधल्या (eg) वीस जणांसाठी, आठवड्यात एक दिवस, एक टेंपो ठरवून DTH (डायरेक्ट टू होम), शेत माल आणला तर?
उदाहरणार्थ: कांदा, बटाटे, त्या परिसरात उगवणाऱ्या भाज्या इ प्रत्येकी साठ साठ किलो? घरटी 3 किलो इच कांदे बटाटे व 2 ते 3 किलो प्रत्येक भाजी?
व्यवहार्य आहे का? कोणी माहितगार अधिक प्रकाश टाकू शकतील का? कोणी डिटेल स्टडी करू शकेल का?
#सिरीयसथाँट
Think out of the box...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
Er Rational musings #521
Er Rational musings #521
Medical research is becoming complex. It's confusing common man more than ever. It's conflicting. It's contradictory to itself. Well, in a sense.
There will be one research, which will show benefits of eating 'something', invariably, there could be amother research, whuch would throw light on harmful effects of earing same 'something'!
Maybe, thats why, no doctor would neither advice NOT to eat 'something', nor he would recommend for sure, to eat the same 'something'! For prevention, his ONLY advice, nowadays is, do everything within LIMIT! Please don't ask what is the LIMIT (period), it's mysteriously un-quantufiable!!
So make merry while the SUN shines. Do whatever you FEEL like doing, with that much quality n quantity, which you can afford financially, physically easily.
Thus, howsoever long, one would have LIVED his life.
Don't worry, be happy and leave the rest to the destiny...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
Medical research is becoming complex. It's confusing common man more than ever. It's conflicting. It's contradictory to itself. Well, in a sense.
There will be one research, which will show benefits of eating 'something', invariably, there could be amother research, whuch would throw light on harmful effects of earing same 'something'!
Maybe, thats why, no doctor would neither advice NOT to eat 'something', nor he would recommend for sure, to eat the same 'something'! For prevention, his ONLY advice, nowadays is, do everything within LIMIT! Please don't ask what is the LIMIT (period), it's mysteriously un-quantufiable!!
So make merry while the SUN shines. Do whatever you FEEL like doing, with that much quality n quantity, which you can afford financially, physically easily.
Thus, howsoever long, one would have LIVED his life.
Don't worry, be happy and leave the rest to the destiny...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
Er Rational musings #520
Er Rational musings #520
"या आठवड्यात करतो", असे कोणी म्हणले की समजावे म्हणजे हमखास करणार नाही, व परत शुक्रवार शनिवारी आठवण करून द्यायला लागणार!
कळवतो म्हटलं, की आणखीनच टोक, म्हणजे सिंपली = विसरा sss
कशाला उगी जुलूमाचा रामराम??!!
चांगल्यामध्ये नकार (शक्यतो) देण्याचाही हा एक मार्ग आहे.
उद्याच वा फारतर परवाच करतो, असा रिस्पाँन्स आला, की समजाव, काम होणार - झालं.
बरं, हे लोक्स आपापल्या ओव्हर स्मार्टफोन मध्ये कँलेंडर एंन्ट्री, रिमाइंडर वगैरे का लावत नाहीत, वा कुठेतरी नोट डाऊन वगैरे का करून ठेवत नाहीत? काही समजत नाही.
ठंडा करके खाँव, हे तर माँडर्न मँनेजमेंटचे टेक्नीक आहे. लवकर डिसीजन द्यायचाच नाही, ईमेल ला वगैरे लवकर उत्तर द्यायचंच नाही. नो हरी अँट आँल; म्हणजे तोपरेस्तो मँटर शमलेला असतो वा विषय तसा साईडिंगला आपोआपच पडलेला असतो.
याउप्पर, त्या इश्यू वा मँटर पेक्षा भारी असतं ते हे:
~ तो विषय किती महत्वाचा आहे ते.
~ त्या गोष्टीची किती गरज आहे ते.
~ त्या विषयाचा प्राधान्य क्रम, आणि
~ ते काम किती अर्जंट आहे ते.
परंतु फोरमोस्ट इज
तुमचं व त्या व्यक्ति चं नातं, इंटर पर्सनल रिलेशन. तुमचं त्याच्यालेखी असलेलं महत्व, व तुम्ही त्या व्यक्ति साठी यापूढे किती महत्वाचे आहात ते. शिवाय, तुमची त्या व्यक्ति ला किती गरज आहे ते.
भावना गेली चूलीत, याला म्हणतात व्यवहार चातुर्य.
सहीं में दहीं...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
"या आठवड्यात करतो", असे कोणी म्हणले की समजावे म्हणजे हमखास करणार नाही, व परत शुक्रवार शनिवारी आठवण करून द्यायला लागणार!
कळवतो म्हटलं, की आणखीनच टोक, म्हणजे सिंपली = विसरा sss
कशाला उगी जुलूमाचा रामराम??!!
चांगल्यामध्ये नकार (शक्यतो) देण्याचाही हा एक मार्ग आहे.
उद्याच वा फारतर परवाच करतो, असा रिस्पाँन्स आला, की समजाव, काम होणार - झालं.
बरं, हे लोक्स आपापल्या ओव्हर स्मार्टफोन मध्ये कँलेंडर एंन्ट्री, रिमाइंडर वगैरे का लावत नाहीत, वा कुठेतरी नोट डाऊन वगैरे का करून ठेवत नाहीत? काही समजत नाही.
ठंडा करके खाँव, हे तर माँडर्न मँनेजमेंटचे टेक्नीक आहे. लवकर डिसीजन द्यायचाच नाही, ईमेल ला वगैरे लवकर उत्तर द्यायचंच नाही. नो हरी अँट आँल; म्हणजे तोपरेस्तो मँटर शमलेला असतो वा विषय तसा साईडिंगला आपोआपच पडलेला असतो.
याउप्पर, त्या इश्यू वा मँटर पेक्षा भारी असतं ते हे:
~ तो विषय किती महत्वाचा आहे ते.
~ त्या गोष्टीची किती गरज आहे ते.
~ त्या विषयाचा प्राधान्य क्रम, आणि
~ ते काम किती अर्जंट आहे ते.
परंतु फोरमोस्ट इज
तुमचं व त्या व्यक्ति चं नातं, इंटर पर्सनल रिलेशन. तुमचं त्याच्यालेखी असलेलं महत्व, व तुम्ही त्या व्यक्ति साठी यापूढे किती महत्वाचे आहात ते. शिवाय, तुमची त्या व्यक्ति ला किती गरज आहे ते.
भावना गेली चूलीत, याला म्हणतात व्यवहार चातुर्य.
सहीं में दहीं...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
Monday, May 23, 2016
Er Rational musings #519
Er Rational musings #519
काय डोहाळे लागलेत का? सक्काळी सक्काळीच?
इति आमच्या मायाबाई.
आज सकाळ्ळपासून जीभ (पापणी नव्हे) लवतीये, लाळ गळायचीच फक्त बाकी आहे. भूजींग ची आठवण येतीये.
छ्छ्या, एखाद तीन वर्षे झाली असतील, शेवटचं चाखलं होतं तेव्हा. अगदी वाडीत जाऊन, वसईच्या किरिस्ताव मित्रांच्या बरोबर.
कोळश्यांवर भाजलेलं, गरमागर्रम चिकन, वाफाळलेलं, पोहे (जाडे) व बटाटे यांच्यात बेमालूम मिसळवलेलं, लसूण कांदा मिरची मिश्रीत मसाला घोटवायला; आई शप्पत, ग्रेटेस्ट टेस्ट बेस्ट.
झक मारत बाकी सगळं.
एकदा, तेरा पंधरा वर्षांपूर्वी आमच्या एका काँट्रँक्टर करवी मागवलवत, लार्सन टूब्रोत काम करताना, त्याची पण आठवण होतीये. दीड किलो भूजींग (भूजणं) घेवून आम्ही तिघे जे खायला बसलोहोतो, माय गाँड! लाजवाब. आमचा साहेब तेव्हा हुडकत आलावता, कित्ती वेळ झाला - काय दारू बिरू पिताहेत का बघायला; आमच चरणं हापसणं, हादडणं बघून म्हणलेवते, चालू द्या, तुमचं चालू द्या!!
पोहेयुक्त चिकनाचा हा प्रकार माझ्या फेवरीट लिस्ट मध्ये खूप वरच्या स्थानावर आहे.
तिथे जाऊन ताजे खाण्यातच मजा आहे यार.
#वनअँडओन्ली
भू जीं ग...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
काय डोहाळे लागलेत का? सक्काळी सक्काळीच?
इति आमच्या मायाबाई.
आज सकाळ्ळपासून जीभ (पापणी नव्हे) लवतीये, लाळ गळायचीच फक्त बाकी आहे. भूजींग ची आठवण येतीये.
छ्छ्या, एखाद तीन वर्षे झाली असतील, शेवटचं चाखलं होतं तेव्हा. अगदी वाडीत जाऊन, वसईच्या किरिस्ताव मित्रांच्या बरोबर.
कोळश्यांवर भाजलेलं, गरमागर्रम चिकन, वाफाळलेलं, पोहे (जाडे) व बटाटे यांच्यात बेमालूम मिसळवलेलं, लसूण कांदा मिरची मिश्रीत मसाला घोटवायला; आई शप्पत, ग्रेटेस्ट टेस्ट बेस्ट.
झक मारत बाकी सगळं.
एकदा, तेरा पंधरा वर्षांपूर्वी आमच्या एका काँट्रँक्टर करवी मागवलवत, लार्सन टूब्रोत काम करताना, त्याची पण आठवण होतीये. दीड किलो भूजींग (भूजणं) घेवून आम्ही तिघे जे खायला बसलोहोतो, माय गाँड! लाजवाब. आमचा साहेब तेव्हा हुडकत आलावता, कित्ती वेळ झाला - काय दारू बिरू पिताहेत का बघायला; आमच चरणं हापसणं, हादडणं बघून म्हणलेवते, चालू द्या, तुमचं चालू द्या!!
पोहेयुक्त चिकनाचा हा प्रकार माझ्या फेवरीट लिस्ट मध्ये खूप वरच्या स्थानावर आहे.
तिथे जाऊन ताजे खाण्यातच मजा आहे यार.
#वनअँडओन्ली
भू जीं ग...
---
मिलिंद काळे, 24th May 2016
Er Rational musings #518
Er Rational musings #518
~ सांबार चटणी थोडा जादा देना! सूका चटणी अलगसे बांधो. मिरची डालना. कांदा लिंबू अलग. एक्स्ट्रा देना.
खायचे पदार्थ पार्सल घेतानाच्या इन्स्ट्रक्शन्स आहेत या. एकदम नँचरली.
~ दो थैली अलगसे डालो, अंदरही.
कापडं बिपडं घेतानाची इन्स्ट्रक्शन.
~ थोडा और डालो, कम हैं.
भाजी फळ बिळं घेतानाच्या इन्स्ट्रक्शन्स.
और एक मसाला पूरी देना. कुछ कम करो. डिस्काउंट देना. बराबर बताना हाँ. लाल हैं ना, मीठा हैं क्या, पकेला होगा ना, आणि, कुछ होगा तो वापस आती हूँ, इत्यादि इत्यादि.
त्याला काय, शंभर टक्के प्राँफीट असणार त्याला. वजन काट्या च्या खाली काहीतरी लावलेलं असणार, खरोखरच किलोभर असतोय का, डाऊट आहे; काय बिघडलं फूक्कट जास्त मागितलं तर? - हे वा असच काहीतरी, आणखीन वर!
सगळं खरं आहे, सग्गळेच बरोबर पण आहेत, आपापल्या जागी. आपल्याला स्वस्त आणि मस्त. व त्याला या स्वस्तातनंही नफा फायदा. आपण खूश, तोही खूष!
विन विन सिच्यूएशन...
---
मिलिंद काळे, 23rd May 2016
~ सांबार चटणी थोडा जादा देना! सूका चटणी अलगसे बांधो. मिरची डालना. कांदा लिंबू अलग. एक्स्ट्रा देना.
खायचे पदार्थ पार्सल घेतानाच्या इन्स्ट्रक्शन्स आहेत या. एकदम नँचरली.
~ दो थैली अलगसे डालो, अंदरही.
कापडं बिपडं घेतानाची इन्स्ट्रक्शन.
~ थोडा और डालो, कम हैं.
भाजी फळ बिळं घेतानाच्या इन्स्ट्रक्शन्स.
और एक मसाला पूरी देना. कुछ कम करो. डिस्काउंट देना. बराबर बताना हाँ. लाल हैं ना, मीठा हैं क्या, पकेला होगा ना, आणि, कुछ होगा तो वापस आती हूँ, इत्यादि इत्यादि.
त्याला काय, शंभर टक्के प्राँफीट असणार त्याला. वजन काट्या च्या खाली काहीतरी लावलेलं असणार, खरोखरच किलोभर असतोय का, डाऊट आहे; काय बिघडलं फूक्कट जास्त मागितलं तर? - हे वा असच काहीतरी, आणखीन वर!
सगळं खरं आहे, सग्गळेच बरोबर पण आहेत, आपापल्या जागी. आपल्याला स्वस्त आणि मस्त. व त्याला या स्वस्तातनंही नफा फायदा. आपण खूश, तोही खूष!
विन विन सिच्यूएशन...
---
मिलिंद काळे, 23rd May 2016
Sunday, May 22, 2016
Er Rational musings #517
Er Rational musings #517
https://youtu.be/1EKxB4LicmI
~ ड़ुम ड़ुम के ना खेद, ड़ुम ड़ुम के
द़िंजगानी के फ़सर में तू कअेला ही हनीं है
मह भी रेते महसफ़र हैं
हैं...
माझा एक त्रिम्, साँरी, मित्र, ही भाषा अस़्खलित लोबतो म्हणजे बोलतो. पहिली दोन अक्षरे उलट सुलट करायची; काना, वेलांट्या, रफार, मात्रा वगैरे तस्सच ठेवायचे. साब्ब म्हणजे बास्स!
खर्रखूर्र मास्टरपीस, सेल्फ मोटीव्हेशनल गाणं. स्वत:शीच गुणगुणा, उलटसुलट व लुअटलुसट आणि जादू बघा.
थकवा, निरूत्साह, मरगळलेपण पळ्ळून नाही गेलं तर.
मुड़-मुड़ के न देख, मुड़-मुड़ के
ज़िंदगानी के सफ़र में तू अकेला ही नहीं है
हम भी तेरे हमसफ़र हैं
आये गये मंज़िलों के निशाँ
लहरा के झूमा झुका आसमाँ
लेकिन रुकेगा न ये कारवाँ
मुड़-मुड़ के न देख...
नैनों से नैना जो मिला के देखे
मौसम के साथ मुस्कुरा के देखे
दुनिया उसी की है जो आगे देखे
मुड़-मुड़ के न देख...
दुनिया के साथ जो बदलता जाये
जो इसके साँचे में ही ढलता जाये
दुनिया उसी की है जो चलता जाये
मुड़-मुड़ के न देख...
चित्रपट: श्री ४२० (1955)
संगीत: शंकर जयकिशन
गीतकार: शैलेन्द्र
गायक: आशा भोंसले, मन्ना डे
स्वगत...
---
लिमिंद ळाके, 22nd May 2016
https://youtu.be/1EKxB4LicmI
~ ड़ुम ड़ुम के ना खेद, ड़ुम ड़ुम के
द़िंजगानी के फ़सर में तू कअेला ही हनीं है
मह भी रेते महसफ़र हैं
हैं...
माझा एक त्रिम्, साँरी, मित्र, ही भाषा अस़्खलित लोबतो म्हणजे बोलतो. पहिली दोन अक्षरे उलट सुलट करायची; काना, वेलांट्या, रफार, मात्रा वगैरे तस्सच ठेवायचे. साब्ब म्हणजे बास्स!
खर्रखूर्र मास्टरपीस, सेल्फ मोटीव्हेशनल गाणं. स्वत:शीच गुणगुणा, उलटसुलट व लुअटलुसट आणि जादू बघा.
थकवा, निरूत्साह, मरगळलेपण पळ्ळून नाही गेलं तर.
मुड़-मुड़ के न देख, मुड़-मुड़ के
ज़िंदगानी के सफ़र में तू अकेला ही नहीं है
हम भी तेरे हमसफ़र हैं
आये गये मंज़िलों के निशाँ
लहरा के झूमा झुका आसमाँ
लेकिन रुकेगा न ये कारवाँ
मुड़-मुड़ के न देख...
नैनों से नैना जो मिला के देखे
मौसम के साथ मुस्कुरा के देखे
दुनिया उसी की है जो आगे देखे
मुड़-मुड़ के न देख...
दुनिया के साथ जो बदलता जाये
जो इसके साँचे में ही ढलता जाये
दुनिया उसी की है जो चलता जाये
मुड़-मुड़ के न देख...
चित्रपट: श्री ४२० (1955)
संगीत: शंकर जयकिशन
गीतकार: शैलेन्द्र
गायक: आशा भोंसले, मन्ना डे
स्वगत...
---
लिमिंद ळाके, 22nd May 2016
Er Rational musings #516
Er Rational musings #516
"देखो मैंने देखा हैं ये एक सपना, फूलोंके शहर में हो घर अपना...
सिनेमा म्हणजे अर्थातच, ग्रेट सिनर्जी आँफ
कथा, पटकथा, संवाट, दिग्दर्शन, कलाकार, संगीत, गीते, गायक, सिनेमँटोग्राफी, संकलन, कला दिग्दर्शन (हल्लीचा प्राँडक्शन डिझायनर!), छायाचित्रण इत्यादि शिवाय काँस्च्यूम्स, लोकेशन, रंगभूषा, आणि आता सगळ्यांना पुरून उरलेलं ते न्यूमरोे ऊनो यत्र-तत्र-सर्वत्र मात्र मार्केटिंग तंत्र!!
सैराट ची कथा, तशी सरधोपट, म्हणजे आंतरजातीय अल्पवयीन प्रेम, कन्व्हर्टेड टू घरच्यांचा विरोध, व्हायोलन्स, मग इलोपींग, कल्मिनेटिंग इनटू खडतर प्रवास, अडचणी, मार्ग, विवाह, दृष्ट लागोजा सूखी संसार, संसारवेली वरचं फूल आणि, द्वेष - आँनर किलींग!
हे आजही धगधगतं दाहक वास्तव आहे. ग्रामीण भागांत खाप पंचायती सदृश/धार्जीणी वृत्ती सो काँल्ड अप्पर लोअर कास्ट नातेसंबंधांत आहे. शहरी भाग पण फारसा नामानिराळा नाहीये; आँनर (!) किलींग म्हणे, माय फूट!
सैराट हा चित्रपट ही कथा 'दाखवतो', पण 'व्यथा' मांडताना कमी पडतो.
घडतय ते पडद्यावर बघत, आपण एंजॉय करायचा मनापासून प्रयत्न करतो, पण, साँरी टू से, प्रश्नचिह्न पडतच राहतात.
कथा हा कुठल्याही चित्रपटरूपी पतंगाचा मांजा असतो. धारधार, नानाविध (दीड वीत, दोन वीत इ) कण्यांमध्ये बांधलेला, आवडनावड असलेल्या/पाडलेल्या चार भोकांतून गुंफत, गाठी मारलेल्या मांजाने (रीड कथेने) हा पतंग बदवायचा असतो; पटकथा/संवाद रूपी रिळेने ढील द्यायची असते, पतंग हेंदकाळवयाचा असतो, बाजूला - क्षणात खाली, क्षणांत उंच नेत नेत, प्रेक्षकांना मंत्रमुग्ध करायचे असते. कथा गाभा आहे यार, आत्मा असतो तो चित्रपटाचा!!
इथेच माशी शिंकलीये. पटणेबल पाहीजे बाबा सगळं!!
सैराट मधलं बिटरगाव; इथे समुद्र वजा नदी आहे (जी वळसा घालून, बाय रोड पण अल्मोस्ट तितक्याच वेळेत पार करता येते, जितक्या वेळेत नाव/होडी वा चक्क मोटरबोट! ही मोटरबोट बहुतकरून अनमँन्ड ठेवलेली असते, इंधन बिंधन भरून!), (बहुतेक) एकच विहीर आहे, जी को-एड आहे (को एज्यूकेशन म्हणजे मुलं मुली एकत्र), एक रेल्वे लाईन आहे, एक एसटी स्टँड आहे, ऊस आहे तिथेच नारळी ही आहे, (बहुधा) एक च छान स काँलेज ही आहे. इथे सतरा अठरा वर्षांचे स्टूडंट्स एफवाय ला आहेत. त्यात प्रशांत काळे नावाचा दररोज नवीन कापडं घालणारा, कवी नायक आहे, ट्रँक्टर बुलेट चालवणारी अर्चना पाटील नामक आय लव्ह यू म्हणणारी नायिका आहे. सग्गळ सगळं आपापल्या जागी 'फिट्ट प्लेस' केल्यावर समोर येते ती अनेक न पटणाऱ्या अवास्तव प्रसंग गोष्टी घेवून मारून मुटकून भट्टी बनवलेली एक परिकथा.
लव्ह अँट फर्स्ट साईट म्हणतात. पण अर्चीला परशा कोण हे वर्गातल्या इंट्रोडक्शन पूर्वी माहीत नसतं. त्याला मात्र ती आवडत असते, कधीपासून माहीत नाही. ती लहानाची मोठी बिटरगावात झालेली असते का? माहीत नाही. डायरेक्ट चपला पायात घालून विहीरीत उडी मारतो परशा, आधी नदी बिदी पार करून वगैरे. अर्चीने झापल्यावर, चपलांसहीत विहीरीतून चालत बाहेर. सुरूवातीची क्रिकेट मँच, व्यंगावर इनोद हमखास गल्लाभरू असल्यामुळे प्रदीपची छोट्टी जोडीशी प्रेमकथा, मंग्याचं धमकावणं वगैरे प्रसंग सतत शेवटपर्यंत खटकत राहतात. (इंसिडंटली, मंग्याच्या ऐवजी प्रिन्स व प्रिन्स च्या ऐवजी मंग्या शोभला असता) पोलिस स्टेशनाचा प्रसंग (अर्चीला सोयिस्कररित्या एकटं ठेवलय जीप मध्ये, अरे दूसरा बाप असता तर तडक घरी घेऊन गेला असता, पण मग पूढचं काही च घडायला वाव नव्हता) ट्रेन ने हैद्राबाद, तिथल्या नाट्यमय घडामोडी, देव (बाई)माणूस, तेही मराठी, वेळीच भेटणं, आसरा, काम धंदा ते लग्न बिग्न, रजिस्टर्ड म्हणजे लीगली पर्शा एकवीस वर्षांचा झाल्यावर असणार; मधल्या तीन चार वर्षांच्या काळात पोलिसांनी हमखास पकडल असतं वास्तविक, बापाने ही आकाश पाताळ एक केलं असतं - राजरोस पणे सपोजेडली शेजारील राज्याच्या राजधानीतनं तर चुटकीसरशी हेरल असतं, घेरलं असतं; सगळं किती कृत्रिम वाटत? स्वप्नवत. घर मिळतं, नोकरी मिळते, भाषा येते, वर रिक्शा बिक्शा पकडून रात्री झोपडपट्टीत परतायच. काय हे? किती विस्कळीत?! आणि वारंवार, कित्ती तरी वेळा कित्ती ब्लँक स्पेसेस, किती सायलेन्स प्रसंगा प्रसंगांत; म्हणजे काय बोलायचे तेच कळत नाही पात्रांना (रीड लेखकाला)
अँड (अर्थातच) एन्ड जस्टीफाईज द मीन्स!
नो यार, इटस् नाँट डन.
तांत्रिक बाबींबद्दल काहीच बोलण्यासारखं नाही. ही सगळी आता यंत्रवत, रोबोटीकली कुशलवत वेल्डेड अंग आहेत, असतातच.
जमेची बाब म्हणजे रिंकू व आशिष हे (मुखवटे) व चेहरे (पण) अप्रतिम चपखल फ्रेश टवटवीत. झिंग झींग झिंगाट सुस्साट! (परंतु, अजय अतुल नी एक तरी, 'काळी एक' मध्ये वा ढोल ताशे न बडवता, व फक्त व्हयोलिन वा बासूरी च्या संगतीने कर्णमधूर (कर्णठळून नको) गाणे द्यावे.
अँड इन धीस गेम आँफ शँडोज, अनडिस्प्यूटेड विनर इज, वन अँड ओन्ली, झी!! डिजीटल मार्केटींग चे कान (व मोबाईल वर फिरणारी बोटं) मंत्र शिकवणी, द पाँवर आँफ सोशल मीडिया.
आता, पासष्ट कोटींच्या सो काँल्ड गल्ल्याबद्दल थोडेसे.
सैराट रिलीज झाला सतरा फेब्रुवारी ला. सिंपल मँथेमँटिक्स:
टोटल दिवस झाले अँप्राँक्स 90
टोटल सिंगल स्क्रीन्स इन महाराष्ट्र अँप्राँक्स 600
टोटल स्क्रीन्स इन महाराष्ट्र (मल्टिप्लेक्स मधली) अँप्राँक्स 600
टोटल = 1200
तिकीटाचा दर अँव्हरेज 100 रूपये (मल्टिप्लेक्स मध्ये बिटविन 130 ते 180 आणि सिंगल स्क्रीन मध्ये 50 ते 80)
दररोज अँव्हरेज शोज = 4
सिटींग कँपँसिटी अँव्हरेज = 300
सगळेच शोज कसे काय हाऊस फुल्ल पकडायचे? डायव्हर्सीटी 50%
म्हणून दररोज 4 शोज, 150 प्रेक्षक, 100 रूपये तिकीट, सगळीच थेटरं कशी काय हाऊस फुल्ल? डायव्हर्सीटी 50%, म्हणून टोटल 600 थिएटर्स
एका दिवसाची कमाई =
4 गुणीले 150 गुणीले 100 गुणीले 600 = 3 कोटी साठ लाख
आजवरची कमाई = 90 दिवस गुणीले 3 कोटी साठ लाख
= 324 कोटी
वजा थिएटर मालक वगैरे, राहता राहतात व्हाँप्पींग 162 कोटी
हे क्लेम करताहेत 65 कोटी, असेल बुवा, पाँसिबल लगता हैं, दौ अन लाईकली! असेल तर अभिमानाचीच गोष्ट आहे, (बट अनडिझर्वड्!!) हम्मम्मम्म!
वरील विवेचनात्मक समीक्षा इज माय पर्सनल फ्रँक ओपिनियन.
नो हार्ड फिलींग्ज...
---
मिलिंद काळे, 22nd May 2016
"देखो मैंने देखा हैं ये एक सपना, फूलोंके शहर में हो घर अपना...
सिनेमा म्हणजे अर्थातच, ग्रेट सिनर्जी आँफ
कथा, पटकथा, संवाट, दिग्दर्शन, कलाकार, संगीत, गीते, गायक, सिनेमँटोग्राफी, संकलन, कला दिग्दर्शन (हल्लीचा प्राँडक्शन डिझायनर!), छायाचित्रण इत्यादि शिवाय काँस्च्यूम्स, लोकेशन, रंगभूषा, आणि आता सगळ्यांना पुरून उरलेलं ते न्यूमरोे ऊनो यत्र-तत्र-सर्वत्र मात्र मार्केटिंग तंत्र!!
सैराट ची कथा, तशी सरधोपट, म्हणजे आंतरजातीय अल्पवयीन प्रेम, कन्व्हर्टेड टू घरच्यांचा विरोध, व्हायोलन्स, मग इलोपींग, कल्मिनेटिंग इनटू खडतर प्रवास, अडचणी, मार्ग, विवाह, दृष्ट लागोजा सूखी संसार, संसारवेली वरचं फूल आणि, द्वेष - आँनर किलींग!
हे आजही धगधगतं दाहक वास्तव आहे. ग्रामीण भागांत खाप पंचायती सदृश/धार्जीणी वृत्ती सो काँल्ड अप्पर लोअर कास्ट नातेसंबंधांत आहे. शहरी भाग पण फारसा नामानिराळा नाहीये; आँनर (!) किलींग म्हणे, माय फूट!
सैराट हा चित्रपट ही कथा 'दाखवतो', पण 'व्यथा' मांडताना कमी पडतो.
घडतय ते पडद्यावर बघत, आपण एंजॉय करायचा मनापासून प्रयत्न करतो, पण, साँरी टू से, प्रश्नचिह्न पडतच राहतात.
कथा हा कुठल्याही चित्रपटरूपी पतंगाचा मांजा असतो. धारधार, नानाविध (दीड वीत, दोन वीत इ) कण्यांमध्ये बांधलेला, आवडनावड असलेल्या/पाडलेल्या चार भोकांतून गुंफत, गाठी मारलेल्या मांजाने (रीड कथेने) हा पतंग बदवायचा असतो; पटकथा/संवाद रूपी रिळेने ढील द्यायची असते, पतंग हेंदकाळवयाचा असतो, बाजूला - क्षणात खाली, क्षणांत उंच नेत नेत, प्रेक्षकांना मंत्रमुग्ध करायचे असते. कथा गाभा आहे यार, आत्मा असतो तो चित्रपटाचा!!
इथेच माशी शिंकलीये. पटणेबल पाहीजे बाबा सगळं!!
सैराट मधलं बिटरगाव; इथे समुद्र वजा नदी आहे (जी वळसा घालून, बाय रोड पण अल्मोस्ट तितक्याच वेळेत पार करता येते, जितक्या वेळेत नाव/होडी वा चक्क मोटरबोट! ही मोटरबोट बहुतकरून अनमँन्ड ठेवलेली असते, इंधन बिंधन भरून!), (बहुतेक) एकच विहीर आहे, जी को-एड आहे (को एज्यूकेशन म्हणजे मुलं मुली एकत्र), एक रेल्वे लाईन आहे, एक एसटी स्टँड आहे, ऊस आहे तिथेच नारळी ही आहे, (बहुधा) एक च छान स काँलेज ही आहे. इथे सतरा अठरा वर्षांचे स्टूडंट्स एफवाय ला आहेत. त्यात प्रशांत काळे नावाचा दररोज नवीन कापडं घालणारा, कवी नायक आहे, ट्रँक्टर बुलेट चालवणारी अर्चना पाटील नामक आय लव्ह यू म्हणणारी नायिका आहे. सग्गळ सगळं आपापल्या जागी 'फिट्ट प्लेस' केल्यावर समोर येते ती अनेक न पटणाऱ्या अवास्तव प्रसंग गोष्टी घेवून मारून मुटकून भट्टी बनवलेली एक परिकथा.
लव्ह अँट फर्स्ट साईट म्हणतात. पण अर्चीला परशा कोण हे वर्गातल्या इंट्रोडक्शन पूर्वी माहीत नसतं. त्याला मात्र ती आवडत असते, कधीपासून माहीत नाही. ती लहानाची मोठी बिटरगावात झालेली असते का? माहीत नाही. डायरेक्ट चपला पायात घालून विहीरीत उडी मारतो परशा, आधी नदी बिदी पार करून वगैरे. अर्चीने झापल्यावर, चपलांसहीत विहीरीतून चालत बाहेर. सुरूवातीची क्रिकेट मँच, व्यंगावर इनोद हमखास गल्लाभरू असल्यामुळे प्रदीपची छोट्टी जोडीशी प्रेमकथा, मंग्याचं धमकावणं वगैरे प्रसंग सतत शेवटपर्यंत खटकत राहतात. (इंसिडंटली, मंग्याच्या ऐवजी प्रिन्स व प्रिन्स च्या ऐवजी मंग्या शोभला असता) पोलिस स्टेशनाचा प्रसंग (अर्चीला सोयिस्कररित्या एकटं ठेवलय जीप मध्ये, अरे दूसरा बाप असता तर तडक घरी घेऊन गेला असता, पण मग पूढचं काही च घडायला वाव नव्हता) ट्रेन ने हैद्राबाद, तिथल्या नाट्यमय घडामोडी, देव (बाई)माणूस, तेही मराठी, वेळीच भेटणं, आसरा, काम धंदा ते लग्न बिग्न, रजिस्टर्ड म्हणजे लीगली पर्शा एकवीस वर्षांचा झाल्यावर असणार; मधल्या तीन चार वर्षांच्या काळात पोलिसांनी हमखास पकडल असतं वास्तविक, बापाने ही आकाश पाताळ एक केलं असतं - राजरोस पणे सपोजेडली शेजारील राज्याच्या राजधानीतनं तर चुटकीसरशी हेरल असतं, घेरलं असतं; सगळं किती कृत्रिम वाटत? स्वप्नवत. घर मिळतं, नोकरी मिळते, भाषा येते, वर रिक्शा बिक्शा पकडून रात्री झोपडपट्टीत परतायच. काय हे? किती विस्कळीत?! आणि वारंवार, कित्ती तरी वेळा कित्ती ब्लँक स्पेसेस, किती सायलेन्स प्रसंगा प्रसंगांत; म्हणजे काय बोलायचे तेच कळत नाही पात्रांना (रीड लेखकाला)
अँड (अर्थातच) एन्ड जस्टीफाईज द मीन्स!
नो यार, इटस् नाँट डन.
तांत्रिक बाबींबद्दल काहीच बोलण्यासारखं नाही. ही सगळी आता यंत्रवत, रोबोटीकली कुशलवत वेल्डेड अंग आहेत, असतातच.
जमेची बाब म्हणजे रिंकू व आशिष हे (मुखवटे) व चेहरे (पण) अप्रतिम चपखल फ्रेश टवटवीत. झिंग झींग झिंगाट सुस्साट! (परंतु, अजय अतुल नी एक तरी, 'काळी एक' मध्ये वा ढोल ताशे न बडवता, व फक्त व्हयोलिन वा बासूरी च्या संगतीने कर्णमधूर (कर्णठळून नको) गाणे द्यावे.
अँड इन धीस गेम आँफ शँडोज, अनडिस्प्यूटेड विनर इज, वन अँड ओन्ली, झी!! डिजीटल मार्केटींग चे कान (व मोबाईल वर फिरणारी बोटं) मंत्र शिकवणी, द पाँवर आँफ सोशल मीडिया.
आता, पासष्ट कोटींच्या सो काँल्ड गल्ल्याबद्दल थोडेसे.
सैराट रिलीज झाला सतरा फेब्रुवारी ला. सिंपल मँथेमँटिक्स:
टोटल दिवस झाले अँप्राँक्स 90
टोटल सिंगल स्क्रीन्स इन महाराष्ट्र अँप्राँक्स 600
टोटल स्क्रीन्स इन महाराष्ट्र (मल्टिप्लेक्स मधली) अँप्राँक्स 600
टोटल = 1200
तिकीटाचा दर अँव्हरेज 100 रूपये (मल्टिप्लेक्स मध्ये बिटविन 130 ते 180 आणि सिंगल स्क्रीन मध्ये 50 ते 80)
दररोज अँव्हरेज शोज = 4
सिटींग कँपँसिटी अँव्हरेज = 300
सगळेच शोज कसे काय हाऊस फुल्ल पकडायचे? डायव्हर्सीटी 50%
म्हणून दररोज 4 शोज, 150 प्रेक्षक, 100 रूपये तिकीट, सगळीच थेटरं कशी काय हाऊस फुल्ल? डायव्हर्सीटी 50%, म्हणून टोटल 600 थिएटर्स
एका दिवसाची कमाई =
4 गुणीले 150 गुणीले 100 गुणीले 600 = 3 कोटी साठ लाख
आजवरची कमाई = 90 दिवस गुणीले 3 कोटी साठ लाख
= 324 कोटी
वजा थिएटर मालक वगैरे, राहता राहतात व्हाँप्पींग 162 कोटी
हे क्लेम करताहेत 65 कोटी, असेल बुवा, पाँसिबल लगता हैं, दौ अन लाईकली! असेल तर अभिमानाचीच गोष्ट आहे, (बट अनडिझर्वड्!!) हम्मम्मम्म!
वरील विवेचनात्मक समीक्षा इज माय पर्सनल फ्रँक ओपिनियन.
नो हार्ड फिलींग्ज...
---
मिलिंद काळे, 22nd May 2016
Saturday, May 21, 2016
Er Rational musings #515
Er Rational musings #515
मम्माज बाँय व पापाज गर्ल अशी साधारणत: संज्ञा प्रचलित झालीये, अशीच विभागणी झालीये. मोस्टली मुलं दिसतातही तश्शीच, म्हणजे मुलगा मातृमुखी व मुलगी पितृमुखी. बरं, मुलीसाठी बाप हाच हिरो व मुलासांठी आई म्हणजे सर्वस्व. आणि मुलं आईबापाच्या गळ्यातले ताईत.
अगदीच आई/बापा वर गेलाय/गेलीये हे सर्रास ऐकायला मिळतं. हे थोडस् अध्यारूतच आहे, कारण डिएनअे अन् जीन्स आईबापाचेच असतात ना. हम्मम्मम्म...
बऱ्याच वेळा हे काही(च) वर्षे टिकतं. मुलांनां शींगं फुटायला लागली की थोडे खटके फुटायला लागतात. पण हा बहुतकरूनपणे स्वाभाविक स्थित्यंतराचा भाग असतो, काही काळ चालत असं, पण स्टँबिलाईज ही होतं, कालापरत्वे. हल्ली तरूणाईत तर मँच्यूरिटी लवकर येतेय असं वाटतय, आश्वासक परिस्थिति. खूलेपणा व मोकळेपणा व स्वतंत्र तरी परिपक्वता, ही या युवा पिढीची वैशिष्ट्य म्हणावी लागतील.
आपण अनुभवलेली, पाहीलेली भाऊबंदकी, घरातले, नातेवाईकांतले अतर्गत कलह, वाद विवाद, थ्थोडेसे कमी झाल्याचाही यात हातभार असावा.
एकंदरितच, ममाज बाँय असो वा पापाज गर्ल, हे पिलर्स आँफ स्ट्रेंग्थ बनताहेत, बनलेत.
काँटेंपररी ग्रँड 'ओल्ड' यंगीस्तान, ब्रँव्हो...
---
मिलिंद काळे, 21st May 2016
मम्माज बाँय व पापाज गर्ल अशी साधारणत: संज्ञा प्रचलित झालीये, अशीच विभागणी झालीये. मोस्टली मुलं दिसतातही तश्शीच, म्हणजे मुलगा मातृमुखी व मुलगी पितृमुखी. बरं, मुलीसाठी बाप हाच हिरो व मुलासांठी आई म्हणजे सर्वस्व. आणि मुलं आईबापाच्या गळ्यातले ताईत.
अगदीच आई/बापा वर गेलाय/गेलीये हे सर्रास ऐकायला मिळतं. हे थोडस् अध्यारूतच आहे, कारण डिएनअे अन् जीन्स आईबापाचेच असतात ना. हम्मम्मम्म...
बऱ्याच वेळा हे काही(च) वर्षे टिकतं. मुलांनां शींगं फुटायला लागली की थोडे खटके फुटायला लागतात. पण हा बहुतकरूनपणे स्वाभाविक स्थित्यंतराचा भाग असतो, काही काळ चालत असं, पण स्टँबिलाईज ही होतं, कालापरत्वे. हल्ली तरूणाईत तर मँच्यूरिटी लवकर येतेय असं वाटतय, आश्वासक परिस्थिति. खूलेपणा व मोकळेपणा व स्वतंत्र तरी परिपक्वता, ही या युवा पिढीची वैशिष्ट्य म्हणावी लागतील.
आपण अनुभवलेली, पाहीलेली भाऊबंदकी, घरातले, नातेवाईकांतले अतर्गत कलह, वाद विवाद, थ्थोडेसे कमी झाल्याचाही यात हातभार असावा.
एकंदरितच, ममाज बाँय असो वा पापाज गर्ल, हे पिलर्स आँफ स्ट्रेंग्थ बनताहेत, बनलेत.
काँटेंपररी ग्रँड 'ओल्ड' यंगीस्तान, ब्रँव्हो...
---
मिलिंद काळे, 21st May 2016
Er Rational musings #514
Er Rational musings #514
"नाम अब्दूल हैं मेरा, सबकी खबर रखता हूँ"...हे शान सिनेमातल मजहर खान वर चित्रीत झालेलं गाणं बघितल, की मला आठवते ती दूचाकी ची साईड कार. मजहर खान अपंग असतो, व तो चाकं लावलेल्या फळीवरून झपझप्प सट्टाक वावरत असतो, असं दाखवलय. शान मध्ये.
ह्या साईड कार मध्ये बसलं की अक्षरशः जमिनीवर अल्मोस्ट टच होत हवेत तरंगणारं उडणारं विमानच जणू. माझ्या एका काकांची होती अँपी 100 स्कूटर विथ साईड कार; काय मजा यायची त्यात बसून फिरायला!!
या साईड कारने अनेक चित्रपटांत मोलाची भूमिका बजावलीये. अगदी पाश्चात्य वाँर पट असोत वा आपला अजरामर शोले! साईड कार म्हणजे खरोखरच शान! ही तिचाकी म्हणजे पूर्वीची फँमिली कार. बाप्या चालवतोय, बँलन्सिंग होण्यासाठी मँडम (ध्धाप्पकन्न) पाय दुमडून, साडीचा घोळ सांभाळत, साईड कारच्या गाभाऱ्यात, व पोरं बाप्याच्या पाठी; शानकी सवारी.
इंसिडंटली, मी जेव्हा माझी पहिली बाईक, तेव्हा भारतात प्रथमच लाँच झालेली फोर स्ट्रोक हिरो होंडा सीडी 100 घेण्याचे ठरवले, साधारणपणे 1985 साली, तेव्हा आमचे अण्णा म्हणाले होते की साईड कार लावून घे! (त्यांच्या मनात होतं सेफ्टी म्हणून); अर्थातच तो सल्ला मी जूमानला नाहीच. असो.
परंतु सध्या जाम ईच्छा होतीये, अँक्टिव्हा ला साईड कार लावून घ्यायची.
बघूया कस काय जमतेय ते...
---
मिलिंद काळे, 21st May 2016
"नाम अब्दूल हैं मेरा, सबकी खबर रखता हूँ"...हे शान सिनेमातल मजहर खान वर चित्रीत झालेलं गाणं बघितल, की मला आठवते ती दूचाकी ची साईड कार. मजहर खान अपंग असतो, व तो चाकं लावलेल्या फळीवरून झपझप्प सट्टाक वावरत असतो, असं दाखवलय. शान मध्ये.
ह्या साईड कार मध्ये बसलं की अक्षरशः जमिनीवर अल्मोस्ट टच होत हवेत तरंगणारं उडणारं विमानच जणू. माझ्या एका काकांची होती अँपी 100 स्कूटर विथ साईड कार; काय मजा यायची त्यात बसून फिरायला!!
या साईड कारने अनेक चित्रपटांत मोलाची भूमिका बजावलीये. अगदी पाश्चात्य वाँर पट असोत वा आपला अजरामर शोले! साईड कार म्हणजे खरोखरच शान! ही तिचाकी म्हणजे पूर्वीची फँमिली कार. बाप्या चालवतोय, बँलन्सिंग होण्यासाठी मँडम (ध्धाप्पकन्न) पाय दुमडून, साडीचा घोळ सांभाळत, साईड कारच्या गाभाऱ्यात, व पोरं बाप्याच्या पाठी; शानकी सवारी.
इंसिडंटली, मी जेव्हा माझी पहिली बाईक, तेव्हा भारतात प्रथमच लाँच झालेली फोर स्ट्रोक हिरो होंडा सीडी 100 घेण्याचे ठरवले, साधारणपणे 1985 साली, तेव्हा आमचे अण्णा म्हणाले होते की साईड कार लावून घे! (त्यांच्या मनात होतं सेफ्टी म्हणून); अर्थातच तो सल्ला मी जूमानला नाहीच. असो.
परंतु सध्या जाम ईच्छा होतीये, अँक्टिव्हा ला साईड कार लावून घ्यायची.
बघूया कस काय जमतेय ते...
---
मिलिंद काळे, 21st May 2016
Friday, May 20, 2016
Er Rational musings #513
Er Rational musings #513
वाढदिवस हा दरेक वर्षागणिक महत्वाचा टप्पा ठरतोय प्रत्येकाचा. आपण एकेक वर्षाने वयाने मोठे होतोय ही जाणीव तर असतेच, त्याचबरोबरीने, एकेका वर्षाची बरी वाईट अनुभूतीही गाठीशी लागतीये.
मानवी मन ही इन्फायनाइट गीगा बाईटस् ची इंटर्नल मेमरी असलेली, इन्फायनाइट मेगा हर्ट्झ चा सीपीयू असलेली, व इन्फायनाइट मिली अँपिअर अवर ची अन-रिमूव्हेबल रिचार्जेबल बँटरी असलेली, मल्टी फन्क्शनल अलिबाबाची गुहा आहे.
साला, आपलं डोस्कं, अखंड अविरत कार्यरत असतय. त्यातनं हे वाढदिवसासारखे स्पेशल दिवस.
कळत नकळत आपलं आत्तापर्यंतच चलचित्रच वारंवार उभं राहतं, दरेकवेळी भलतीच आठवण घेऊन. एव्हढ्या केव्हढ्या डायव्हर्सीफाईड आठवणी! कशाचा कशाला संबंध नाही, रँडम मेमरीज जणू. पण, नाही; या प्रत्येक प्रसंगांत एक सुसूत्रता असते, लाँजिक असतं. जर असं, तर तसं, या टाईपची आँप्शनल मिमांसा असते.
मग दिवसभर सुरू राहत ते भूत वर्तमाना तल द्वंद्व! तसही भूतकाळात आपण जरा जास्तच रमतो नाही का? काही व्यक्ति व व्यक्तिबरहुकूम घडून गेलेले प्रसंग प्रकर्षाने समोर येत राहतात; आठवणींची साठवण जणू.
मनाला, चुटपूट मात्र लागतच राहते...
---
मिलिंद काळे, 21st May 2016
वाढदिवस हा दरेक वर्षागणिक महत्वाचा टप्पा ठरतोय प्रत्येकाचा. आपण एकेक वर्षाने वयाने मोठे होतोय ही जाणीव तर असतेच, त्याचबरोबरीने, एकेका वर्षाची बरी वाईट अनुभूतीही गाठीशी लागतीये.
मानवी मन ही इन्फायनाइट गीगा बाईटस् ची इंटर्नल मेमरी असलेली, इन्फायनाइट मेगा हर्ट्झ चा सीपीयू असलेली, व इन्फायनाइट मिली अँपिअर अवर ची अन-रिमूव्हेबल रिचार्जेबल बँटरी असलेली, मल्टी फन्क्शनल अलिबाबाची गुहा आहे.
साला, आपलं डोस्कं, अखंड अविरत कार्यरत असतय. त्यातनं हे वाढदिवसासारखे स्पेशल दिवस.
कळत नकळत आपलं आत्तापर्यंतच चलचित्रच वारंवार उभं राहतं, दरेकवेळी भलतीच आठवण घेऊन. एव्हढ्या केव्हढ्या डायव्हर्सीफाईड आठवणी! कशाचा कशाला संबंध नाही, रँडम मेमरीज जणू. पण, नाही; या प्रत्येक प्रसंगांत एक सुसूत्रता असते, लाँजिक असतं. जर असं, तर तसं, या टाईपची आँप्शनल मिमांसा असते.
मग दिवसभर सुरू राहत ते भूत वर्तमाना तल द्वंद्व! तसही भूतकाळात आपण जरा जास्तच रमतो नाही का? काही व्यक्ति व व्यक्तिबरहुकूम घडून गेलेले प्रसंग प्रकर्षाने समोर येत राहतात; आठवणींची साठवण जणू.
मनाला, चुटपूट मात्र लागतच राहते...
---
मिलिंद काळे, 21st May 2016
Thursday, May 19, 2016
Er Rational musings #512
Er Rational musings #512
नाव मोठ्ठ लक्षण खोटं.
परत, परत एकदा, पैसे वसूलीसाठी पूण्यनगरीत हजर होणार. नामांकित इंजिनियरिंग कंपनी चे काम संपवून महिन्नोंमहिने झाले, पेमेंट अजूनही नाही. एव्हढी जूनी, नावाजलेली, एका नगरालाच नावात सामावून घेतलेली, भारतातली एक अग्रगण्य समूहाचा भाग असलेली इंडस्ट्री.
छोट्या व्यावसायिकांना बुडवण्यात पेंडिंग पेमेंट हे एक फोरमोस्ट कारण असावं. या असल्या, बापजाद्यांनी सुरू केलेल्या, वाढवलेल्या कंपन्या, व आता आमच्यासारख्यांना 'धंद्याला' व 'धक्याला' लावणाऱ्या सो काँल्ड मोठ्या कंपन्या यांच्या मँनेजमेंटनी सरळ बंद करून टाकल्या पाहीजेत.
नाचता येईना, अंगण वाक्ड. जमत नाहीये ना, पसारा सांभाळायला.
या अशा कंपन्या म्हणजे दूरून डोंगर साजरे.
पण काय करणार मी पामर, कारण निर्लज्जम सदा सूखी.
आता त्यांचं कामही संपलय, त्यामूळे गरज सरो आणि वैद्य मरो.
प्रयत्न करणे हेच आपल्या हाताताहे, प्रयत्नांती परमेश्वर.
आज परत रिक्वेस्ट करणारे; बघूया, वन्स मोअर, उद्यापासून नो मोअर, मध्ये कन्व्हर्ट होतय का?
असेल माझा हरि, तर देईल खाटल्यावरी.
आमेन...
---
मिलिंद काळे, 20th May 2016
नाव मोठ्ठ लक्षण खोटं.
परत, परत एकदा, पैसे वसूलीसाठी पूण्यनगरीत हजर होणार. नामांकित इंजिनियरिंग कंपनी चे काम संपवून महिन्नोंमहिने झाले, पेमेंट अजूनही नाही. एव्हढी जूनी, नावाजलेली, एका नगरालाच नावात सामावून घेतलेली, भारतातली एक अग्रगण्य समूहाचा भाग असलेली इंडस्ट्री.
छोट्या व्यावसायिकांना बुडवण्यात पेंडिंग पेमेंट हे एक फोरमोस्ट कारण असावं. या असल्या, बापजाद्यांनी सुरू केलेल्या, वाढवलेल्या कंपन्या, व आता आमच्यासारख्यांना 'धंद्याला' व 'धक्याला' लावणाऱ्या सो काँल्ड मोठ्या कंपन्या यांच्या मँनेजमेंटनी सरळ बंद करून टाकल्या पाहीजेत.
नाचता येईना, अंगण वाक्ड. जमत नाहीये ना, पसारा सांभाळायला.
या अशा कंपन्या म्हणजे दूरून डोंगर साजरे.
पण काय करणार मी पामर, कारण निर्लज्जम सदा सूखी.
आता त्यांचं कामही संपलय, त्यामूळे गरज सरो आणि वैद्य मरो.
प्रयत्न करणे हेच आपल्या हाताताहे, प्रयत्नांती परमेश्वर.
आज परत रिक्वेस्ट करणारे; बघूया, वन्स मोअर, उद्यापासून नो मोअर, मध्ये कन्व्हर्ट होतय का?
असेल माझा हरि, तर देईल खाटल्यावरी.
आमेन...
---
मिलिंद काळे, 20th May 2016
Er Rational musings #511
Er Rational musings #511
हवेचा परिणाम. अस्स घाण वेदर (क्लायमेट) आहे ना. सगळीकडे, जो तो आपला सर्दी वा खोकला वा काहीच नाही तर प्राँब्लेमँटिक घसा ने त्रस्त.
आणि हल्लीचा डाँक्टर पण असा. कसा?
काही नाही सिझनल आहे.
नाही, तर, व्हायरल आहे.
नाहीतर, तर, कसला तरी नाँशीया आहे.
नाहीच नाही तर, कसलं तरी इन्फेक्शन आहे.
काहीच नाही, तर, कसली तरी अँलर्जी आहे.
अगदीच काहीच नाही, तर, बाहेर कुठंतरी प्यायलेल्या पाण्यावर वा बाहेर कुठंतरी खाल्लेल्या अन्नावर गाडी घसरणार, येऊन ठेपणार / थांबणार.
काही सम्माननीय अपवाद वगळा. सर्वत्र हेच चित्र. मग सुरू होतं ब्लड सँपल सहित मलमूत्र इत्यादि सर्व चाचण्यांचे सत्र. त्याबरहुकूम डायरेक्टेड टू स्पेश्यालिस्ट इतरत्र!
जीएफएएम जीपी डाँक्सच बरे होते, खरे नाडी परीक्षा असणारे व चुटकीसरशी नस अन् नस जाणणारे.
आता किमान नऊ बाराा वर्षे प्लस दीड दोन कोटी, इज इक्वल टू एमबीबीएस प्लस एमडी/एमएस प्लस एखादा स्पेश्लिटी पोस्ट ग्रँज्यूएट प्राविण्य डिप्लोमा कोर्स वगैरे.
कालाय तस्मै नम:...
---
मिलिंद काळे, 19th May 2016
हवेचा परिणाम. अस्स घाण वेदर (क्लायमेट) आहे ना. सगळीकडे, जो तो आपला सर्दी वा खोकला वा काहीच नाही तर प्राँब्लेमँटिक घसा ने त्रस्त.
आणि हल्लीचा डाँक्टर पण असा. कसा?
काही नाही सिझनल आहे.
नाही, तर, व्हायरल आहे.
नाहीतर, तर, कसला तरी नाँशीया आहे.
नाहीच नाही तर, कसलं तरी इन्फेक्शन आहे.
काहीच नाही, तर, कसली तरी अँलर्जी आहे.
अगदीच काहीच नाही, तर, बाहेर कुठंतरी प्यायलेल्या पाण्यावर वा बाहेर कुठंतरी खाल्लेल्या अन्नावर गाडी घसरणार, येऊन ठेपणार / थांबणार.
काही सम्माननीय अपवाद वगळा. सर्वत्र हेच चित्र. मग सुरू होतं ब्लड सँपल सहित मलमूत्र इत्यादि सर्व चाचण्यांचे सत्र. त्याबरहुकूम डायरेक्टेड टू स्पेश्यालिस्ट इतरत्र!
जीएफएएम जीपी डाँक्सच बरे होते, खरे नाडी परीक्षा असणारे व चुटकीसरशी नस अन् नस जाणणारे.
आता किमान नऊ बाराा वर्षे प्लस दीड दोन कोटी, इज इक्वल टू एमबीबीएस प्लस एमडी/एमएस प्लस एखादा स्पेश्लिटी पोस्ट ग्रँज्यूएट प्राविण्य डिप्लोमा कोर्स वगैरे.
कालाय तस्मै नम:...
---
मिलिंद काळे, 19th May 2016
Wednesday, May 18, 2016
Er Rational musings #510
Er Rational musings #510
काही जागा निमंत्रितांसाठी राखीव. 'केवळ निमंत्रितांसाठी' असा फलक. बहूतेक वेळा पहिल्या तीन रांगांसाठी.
नाटक वा संगीताचा कार्यक्रम वा भाषणं, व्याख्यानमाला वगैरे पहिल्या रांगेत, मध्यभागी, बसून बघण्याचे भाग्य हे केवळ निमंत्रितांच्याच नशीबी!!
पूर्वी कधी अशी नाटकं बघितल्याच आठवतय. अँड इट इज रिअली अ ग्रेट एक्स्पिरियन्स!
आता?
जनरल पब्लिक थोडसं असूयेनच यांकडे लक्ष देतं. मान्यवर, ज्येष्ठ श्रेष्ठ, वयस्कर ओळखीपाळखीचे, आणि अर्थातच आयोजक संयोजक व प्रायोजक या सर्वांची मांदीयाळी.
आपलं, निमंत्रित म्हणून कार्यक्रमाला जायचं भाग्य कस काय येणार बूवा?! कठीण दिसतय.
सो फर्गेट अबाऊट फर्स्ट डे फर्स्ट शो इन फर्स्ट रो.
बी रियलिस्टिक यार...
---
मिलिंद काळे, 19th May 2016
काही जागा निमंत्रितांसाठी राखीव. 'केवळ निमंत्रितांसाठी' असा फलक. बहूतेक वेळा पहिल्या तीन रांगांसाठी.
नाटक वा संगीताचा कार्यक्रम वा भाषणं, व्याख्यानमाला वगैरे पहिल्या रांगेत, मध्यभागी, बसून बघण्याचे भाग्य हे केवळ निमंत्रितांच्याच नशीबी!!
पूर्वी कधी अशी नाटकं बघितल्याच आठवतय. अँड इट इज रिअली अ ग्रेट एक्स्पिरियन्स!
आता?
जनरल पब्लिक थोडसं असूयेनच यांकडे लक्ष देतं. मान्यवर, ज्येष्ठ श्रेष्ठ, वयस्कर ओळखीपाळखीचे, आणि अर्थातच आयोजक संयोजक व प्रायोजक या सर्वांची मांदीयाळी.
आपलं, निमंत्रित म्हणून कार्यक्रमाला जायचं भाग्य कस काय येणार बूवा?! कठीण दिसतय.
सो फर्गेट अबाऊट फर्स्ट डे फर्स्ट शो इन फर्स्ट रो.
बी रियलिस्टिक यार...
---
मिलिंद काळे, 19th May 2016
Er Rational musings #509
Er Rational musings #509
मराठी माणसाचं फ्ल्यूएंट इंग्रजी बोलणं ही एक कला आहे. छान, फाडफाड. फर्डे. असं म्हणतात की इंग्लीश मध्ये भांडण करता यायला लागणं म्हणजे चांगलं इंग्लीश येणं!
कसय ना, आपण मराठीत मनात विचार करणार, वाक्य सूचणार, त्याचं इंग्लीश मध्ये रूपांतर करणार व अ उ करत बोलणार. यू नो, सो, अँड, असे स्टाँप गँप अँरेंजमेंटवाले शब्द वारंवार पेरणार.
मग या द्राविडी प्राणायामात थोडी गल्लत गफलत होते, अधूनमधून.
'ही इज माय स्माँलर सन अँड ही इज माय बिग्गर सन'! आयला! हा माझा लहान मुलगा व हा माझा मोठा मुलगा च धाडधाड भाषांतर. 'यंगर' व 'ओल्डर' आठवायला जर्रा वेळ लागतो. अस्सूदे, चिंता नसावी.
त्यातनं हल्ली कम्युनिकेशन स्कील, पब्लिक स्पिकींग, ओरेटरी स्कील, वगैरेंना अनन्य साधारण महत्व दिलं जातय. कसच कसचं, स्तोम माजवलं जातय म्हणा ना.
बाँडी लँग्वेज, पोस्चर, गेट, आणि हातांचे हावभाव - हातवारे ओ.
मास कम्युनिकेशन, संबंधितांसमोर उभं राहून संबोधतांना, म्हणजे इफेक्टीव्ह प्रेझेंटेशन इत्यादि मध्ये काही गोष्टी शिकवल्या जातात. स्टँड इरेक्ट, व्हाँईस माँड्यूलेशन, बरोबरीने हातांच्या, मानेच्या हालचाली. हात खिशात नकोत, बाजूने सरळ खाली नूसते नकोत तर हल्लके टाळ्या वा नमस्कार करतो तसे वा बोटं पंजे गोल, समोर उद्देशून फिरवणे, वगैरे वगैरे. प्लस डोळे समोरच्या व्यक्तींच्या डोळ्यात घाला, वगैरे वगैरे. वर, फर्स्ट इंप्रेशन ते लास्ट इंप्रेशन असेही सांगितले जाते.
हे सगळ जरा ओव्हर होतय असं वाटण्याजोगी परिस्थिति आहे आता. मनातल जे काही आहे, जे काही प्रिपेर केलय ते बिनधास्त प्रामाणिकपणे बोला, व्याकरण व हाताच्या हालचाली वगैरे गेलं तेल लावत.
समोरच्या व्यक्तिच्या डोसक्यात शिरलं म्हणजे झालं...
---
मिलिंद काळे, 18th May 2016
मराठी माणसाचं फ्ल्यूएंट इंग्रजी बोलणं ही एक कला आहे. छान, फाडफाड. फर्डे. असं म्हणतात की इंग्लीश मध्ये भांडण करता यायला लागणं म्हणजे चांगलं इंग्लीश येणं!
कसय ना, आपण मराठीत मनात विचार करणार, वाक्य सूचणार, त्याचं इंग्लीश मध्ये रूपांतर करणार व अ उ करत बोलणार. यू नो, सो, अँड, असे स्टाँप गँप अँरेंजमेंटवाले शब्द वारंवार पेरणार.
मग या द्राविडी प्राणायामात थोडी गल्लत गफलत होते, अधूनमधून.
'ही इज माय स्माँलर सन अँड ही इज माय बिग्गर सन'! आयला! हा माझा लहान मुलगा व हा माझा मोठा मुलगा च धाडधाड भाषांतर. 'यंगर' व 'ओल्डर' आठवायला जर्रा वेळ लागतो. अस्सूदे, चिंता नसावी.
त्यातनं हल्ली कम्युनिकेशन स्कील, पब्लिक स्पिकींग, ओरेटरी स्कील, वगैरेंना अनन्य साधारण महत्व दिलं जातय. कसच कसचं, स्तोम माजवलं जातय म्हणा ना.
बाँडी लँग्वेज, पोस्चर, गेट, आणि हातांचे हावभाव - हातवारे ओ.
मास कम्युनिकेशन, संबंधितांसमोर उभं राहून संबोधतांना, म्हणजे इफेक्टीव्ह प्रेझेंटेशन इत्यादि मध्ये काही गोष्टी शिकवल्या जातात. स्टँड इरेक्ट, व्हाँईस माँड्यूलेशन, बरोबरीने हातांच्या, मानेच्या हालचाली. हात खिशात नकोत, बाजूने सरळ खाली नूसते नकोत तर हल्लके टाळ्या वा नमस्कार करतो तसे वा बोटं पंजे गोल, समोर उद्देशून फिरवणे, वगैरे वगैरे. प्लस डोळे समोरच्या व्यक्तींच्या डोळ्यात घाला, वगैरे वगैरे. वर, फर्स्ट इंप्रेशन ते लास्ट इंप्रेशन असेही सांगितले जाते.
हे सगळ जरा ओव्हर होतय असं वाटण्याजोगी परिस्थिति आहे आता. मनातल जे काही आहे, जे काही प्रिपेर केलय ते बिनधास्त प्रामाणिकपणे बोला, व्याकरण व हाताच्या हालचाली वगैरे गेलं तेल लावत.
समोरच्या व्यक्तिच्या डोसक्यात शिरलं म्हणजे झालं...
---
मिलिंद काळे, 18th May 2016
Tuesday, May 17, 2016
Er Rational musings #508
Er Rational musings #508
झाडू पोछा (हा टिप्पीकल बाँबय्या शब्द आहे), म्हणजे फरशी (फ्लोअर) झाडणं, पाण्याने पुसून घेणं वगैरे. मग हप्त्यातनं एखाद दिवस खिडक्यांची तावदानं, दारं, फ्रेंच विंडोज का काय ते, असं सर्व अलाँगविथ पंखे बिंखे पुसणं, हे उपद्व्याप घरोघरी चालतात.
वाँशिंग मशीन मूळे धूण कामाच्या आऊटसोर्सिंग वर गदा आलिये.
भांडी धूणं हे अद्यापही आऊटसोर्स्ड आहे. (मराठी चँनलवर दाखवल्या जाणाऱ्या बहुतेक सिरीयल्स मध्ये मर्राठी कुटुंब च्या कुटुंब काचेच्या, चिनी मातीच्या डिशमध्ये जेवतात; अस काही प्रत्यक्षात कमी दिसत, आपण बहुतजणं, स्टील चीच ताटं, वाट्या, भांडी वापरतो) त्यामूळे घरोघरी डिश वाँशर मशीन्स तसं म्हटल तर नाहीयेत. म्हणून भांड्याला बाई!
आता, मूख्य प्रश्न पोळ्यांचा!
समस्त महिलावर्गाला पोळ्या म्हटलं की पोटात गोळ्या का उठतो, हा एक संशोधनाचा विषय ठरेल; असो. आणि अजूनही रोटी मेकर तस फेमस नाही ना.
तर मग, पोळ्या (चपात्या) करायला बाई.
आमटी ला तशी घरोघरी कधीकधी कटछाट असावी. वरण लावलं की झालं.
दररोज भाजी कुठली करायची हाही एक यक्षप्रश्नच असतो. (माझा एक कँनडास्थित मित्र, गुजराती आहे, म्हणतो, भाजी कौनसाभी लेनेका, चिरनेका, फोडणीको डालनेका, बस्स! त्याला हळूच म्हटलवत मी, की बाबा हळू बोल, आमच्या ही ने ऐकलं ना तर झालं!) बटाटा व कांदा कुठल्याही भाजीत मस्त सामावून जातो हा! (कांदेपोह्यात वा उपासाच्या खिचडीत बटाटा घातल्याने व्हाँल्यूम पण फूगतो! पण छान लागतो)
मेतकूट, दही-ताक, चटण्या लोणची तशी दूरापास्त झालीयेत - रोज रोज काय?
कोशींबीर तशी हँडी पडते; म्हणजे भाजी बिजी कमी पडली की टाँमँटो काकडी साथ निभावते.
पिठल भात हे मात्र एक वरदान आहे. गरमागर्रम पिठल्या बरोबरीने गरमागर्रम मऊजार (!) भात, अँब्सोल्यूट हेवन.
पापड, कांदा, तळलेली मिरची, ठेचा, लोणच, कुरडया-मिरगुंडं, तत्सम काही असल बरोबर तर, अगेन अँब्सोल्यूटली डिव्हाईन.
झूणका भाकर हा अस्साच भन्नाट प्रकार!!
वांग्याच भरीत, भाकरी, हा आणखीनेक वर.
असे अनेक...
प्पाणी सुटल ना तोंडाला?
सांगायचं तात्पर्य असे की या समस्त गोष्टी बोलायला सोप्या व 'डे इन डे आऊट', करायला कठीण, अशा च आहेत.
घरोघरी मातीच्या चूली, ते, स्त्री जन्मा तूझी कहाणी, ते, रांधा वाढा उष्टी काढा, ते, जय स्वावलंबन की जय, चा प्रवास आता, एकमेका सहाय्य करू, अवघे होऊ निवांत, इतपर येऊन ठेपलाय.
'मेड' इन इंडिया, झिंदाबाद...
---
मिलिंद काळे, 18th May 2016
झाडू पोछा (हा टिप्पीकल बाँबय्या शब्द आहे), म्हणजे फरशी (फ्लोअर) झाडणं, पाण्याने पुसून घेणं वगैरे. मग हप्त्यातनं एखाद दिवस खिडक्यांची तावदानं, दारं, फ्रेंच विंडोज का काय ते, असं सर्व अलाँगविथ पंखे बिंखे पुसणं, हे उपद्व्याप घरोघरी चालतात.
वाँशिंग मशीन मूळे धूण कामाच्या आऊटसोर्सिंग वर गदा आलिये.
भांडी धूणं हे अद्यापही आऊटसोर्स्ड आहे. (मराठी चँनलवर दाखवल्या जाणाऱ्या बहुतेक सिरीयल्स मध्ये मर्राठी कुटुंब च्या कुटुंब काचेच्या, चिनी मातीच्या डिशमध्ये जेवतात; अस काही प्रत्यक्षात कमी दिसत, आपण बहुतजणं, स्टील चीच ताटं, वाट्या, भांडी वापरतो) त्यामूळे घरोघरी डिश वाँशर मशीन्स तसं म्हटल तर नाहीयेत. म्हणून भांड्याला बाई!
आता, मूख्य प्रश्न पोळ्यांचा!
समस्त महिलावर्गाला पोळ्या म्हटलं की पोटात गोळ्या का उठतो, हा एक संशोधनाचा विषय ठरेल; असो. आणि अजूनही रोटी मेकर तस फेमस नाही ना.
तर मग, पोळ्या (चपात्या) करायला बाई.
आमटी ला तशी घरोघरी कधीकधी कटछाट असावी. वरण लावलं की झालं.
दररोज भाजी कुठली करायची हाही एक यक्षप्रश्नच असतो. (माझा एक कँनडास्थित मित्र, गुजराती आहे, म्हणतो, भाजी कौनसाभी लेनेका, चिरनेका, फोडणीको डालनेका, बस्स! त्याला हळूच म्हटलवत मी, की बाबा हळू बोल, आमच्या ही ने ऐकलं ना तर झालं!) बटाटा व कांदा कुठल्याही भाजीत मस्त सामावून जातो हा! (कांदेपोह्यात वा उपासाच्या खिचडीत बटाटा घातल्याने व्हाँल्यूम पण फूगतो! पण छान लागतो)
मेतकूट, दही-ताक, चटण्या लोणची तशी दूरापास्त झालीयेत - रोज रोज काय?
कोशींबीर तशी हँडी पडते; म्हणजे भाजी बिजी कमी पडली की टाँमँटो काकडी साथ निभावते.
पिठल भात हे मात्र एक वरदान आहे. गरमागर्रम पिठल्या बरोबरीने गरमागर्रम मऊजार (!) भात, अँब्सोल्यूट हेवन.
पापड, कांदा, तळलेली मिरची, ठेचा, लोणच, कुरडया-मिरगुंडं, तत्सम काही असल बरोबर तर, अगेन अँब्सोल्यूटली डिव्हाईन.
झूणका भाकर हा अस्साच भन्नाट प्रकार!!
वांग्याच भरीत, भाकरी, हा आणखीनेक वर.
असे अनेक...
प्पाणी सुटल ना तोंडाला?
सांगायचं तात्पर्य असे की या समस्त गोष्टी बोलायला सोप्या व 'डे इन डे आऊट', करायला कठीण, अशा च आहेत.
घरोघरी मातीच्या चूली, ते, स्त्री जन्मा तूझी कहाणी, ते, रांधा वाढा उष्टी काढा, ते, जय स्वावलंबन की जय, चा प्रवास आता, एकमेका सहाय्य करू, अवघे होऊ निवांत, इतपर येऊन ठेपलाय.
'मेड' इन इंडिया, झिंदाबाद...
---
मिलिंद काळे, 18th May 2016
Er Rational musings #507
Er Rational musings #507
Dimensions (L,x B x H) of a modern day Ascetic.
Length or Love All.
प्रेम सगळ्यांवर करा
Breadth or Believe Some.
विश्वास थोड्यांवर ठेवा
Height or Hate None.
द्वेष कोणाचाच करू नका
#tallorder
#महाकर्मकठीणकाम
भवतु सब्ब मंगलम्...
---
मिलिंद काळे, 17th May 2016
Dimensions (L,x B x H) of a modern day Ascetic.
Length or Love All.
प्रेम सगळ्यांवर करा
Breadth or Believe Some.
विश्वास थोड्यांवर ठेवा
Height or Hate None.
द्वेष कोणाचाच करू नका
#tallorder
#महाकर्मकठीणकाम
भवतु सब्ब मंगलम्...
---
मिलिंद काळे, 17th May 2016
Monday, May 16, 2016
Er Rational musings #506
Er Rational musings #506
Today is World Telecommunications Day!
Communication is an integral part of every living creature. It's the ONLY tool to bring forth inner thoughts. Invisible, converted to visible. And which can be 'understood'!
If Communication = Learning, then Telecommunication = Distance Communication on the likes of Distance Learning. And similar to Learning, Telecommunication is a constantly evolving factor. In fact, this very medium (blog) is an appropriate example of Telecommunication.
Happy World Telecommunications Day to you.
Happy (Tele)communicating...
---
मिलिंद काळे, 17th May 2016
Today is World Telecommunications Day!
Communication is an integral part of every living creature. It's the ONLY tool to bring forth inner thoughts. Invisible, converted to visible. And which can be 'understood'!
If Communication = Learning, then Telecommunication = Distance Communication on the likes of Distance Learning. And similar to Learning, Telecommunication is a constantly evolving factor. In fact, this very medium (blog) is an appropriate example of Telecommunication.
Happy World Telecommunications Day to you.
Happy (Tele)communicating...
---
मिलिंद काळे, 17th May 2016
Er Rational musings #505
Er Rational musings #505
~ मालगाडीच्या डब्यांना 'वाघीणी' का म्हणतात कुणास ठाऊक.
~ सहा आसनी आँटो रिक्शा ना 'टमटम' का म्हणतात कुणास ठाऊक.
~ टोल नाक्याला टोल 'प्लाझा' का म्हणतात कुणास ठाऊक.
~ मारूती वँगन आर माँडेलला मारूती 'वँगनर' म्हणतात.
~ प्रवासी वाहतूक करणाऱ्या मिनी गाडीला 'टिप्पर' म्हणतात.
~ हेड काँस्टेबल वाहतूक पोलिसाला त्याचे ज्युनियर असो वा सिनियर, सगळेच जणं 'कमांडर' असं म्हणतात.
#गंमतजंमतबोलीभाषा
लिस्टोग्राफी आँफ अ डिफरंट काईंड...
---
मिलिंद काळे, 17th May 2016
~ मालगाडीच्या डब्यांना 'वाघीणी' का म्हणतात कुणास ठाऊक.
~ सहा आसनी आँटो रिक्शा ना 'टमटम' का म्हणतात कुणास ठाऊक.
~ टोल नाक्याला टोल 'प्लाझा' का म्हणतात कुणास ठाऊक.
~ मारूती वँगन आर माँडेलला मारूती 'वँगनर' म्हणतात.
~ प्रवासी वाहतूक करणाऱ्या मिनी गाडीला 'टिप्पर' म्हणतात.
~ हेड काँस्टेबल वाहतूक पोलिसाला त्याचे ज्युनियर असो वा सिनियर, सगळेच जणं 'कमांडर' असं म्हणतात.
#गंमतजंमतबोलीभाषा
लिस्टोग्राफी आँफ अ डिफरंट काईंड...
---
मिलिंद काळे, 17th May 2016
Er Rational musings #504
Er Rational musings #504
He loves me, he loves me not...
सुंदर खेळ, मूळ फ्रेंच...
~ English: 'He/She loves me, He/She loves me not'
~ Spanish: 'Li/Ŝi amas min... Li/Ŝi ne amas min"
~ German: 'Er/sie liebt mich... Er/sie liebt mich nicht"
~ Marathi: 'तो/ती माझ्यावर प्रेम करतो/करते... तो/ती माझ्यावर प्रेम करत नाही"
एका फूलाची एकेक पाकळी तोडून बाजूला करायची, एकेका वाक्यागणित. मग उरेल ती एकच शेवटची फूलपाकळी व प्रश्नाचं एकच उत्तर!
Wow, how romantic!
राजकुमार राजकुमारी ची परिकथाच जणू...
---
मिलिंद काळे, 16th May 2016
He loves me, he loves me not...
सुंदर खेळ, मूळ फ्रेंच...
~ English: 'He/She loves me, He/She loves me not'
~ Spanish: 'Li/Ŝi amas min... Li/Ŝi ne amas min"
~ German: 'Er/sie liebt mich... Er/sie liebt mich nicht"
~ Marathi: 'तो/ती माझ्यावर प्रेम करतो/करते... तो/ती माझ्यावर प्रेम करत नाही"
एका फूलाची एकेक पाकळी तोडून बाजूला करायची, एकेका वाक्यागणित. मग उरेल ती एकच शेवटची फूलपाकळी व प्रश्नाचं एकच उत्तर!
Wow, how romantic!
राजकुमार राजकुमारी ची परिकथाच जणू...
---
मिलिंद काळे, 16th May 2016
Er Rational musings #503
Er Rational musings #503
प्रसंग एक
नाजूक मंजूळ रिंग टोन मोबाईलचा खणखणला, मी जस्ट नाव बघितलं कोण आहे ते, काँल रिसीव्ह केला व समोरून तो काही बोलण्याच्या आधीच, मी थ्थोड नाराजीच्या सूरात, थ्थोड चिडक्या स्वरात, थ्थोड कोरड हसत, विचारल त्याला, कोणाचा नंबर हवाय?!?
तो समोरचा थ्थोडा ओशाळला, पण निर्लज्यनिबर बरळलाच हळूसा, अमक्यातमक्याचा नंबर देशील? तूझ्याकडे असणारच ना?
मी म्हणलं, अरे हा इसम आपला फोन ही घेत नाही, कट करतो, शब्द पाळत नाही, आपल्याला फाट्यावर मारतो, तो? हा? कस्सला हक्काने नंबर मागतोय?!
प्रसंग दोन
च्यामारी, आम्ही काय ठेका घेतलाय का यांना सांभाळायचा? नेहमी आम्हीच का? झेपत नाही तर ढोसता कशाला एव्हढी? आमच्याबरोबर घेताना निर्धास्त असतात साले!
मग, नूसतं पाणी, लिंबू पाणी, सोडा पाणी पाजा, सांभाळा, उतरवा, व न्या!! वा झोपवा!!
प्रसंग तीन
मी आपला फोन करतोय, करतोय, त्याने बऱ्याच वेळाने उचलला.
मिटींग मध्ये आहे, नंतर फोन करशील?
अरं बाब्या, मी फोन केलय तर काही कामासाठीच असणार ना? आन् तूझी ती मिटींग फिटींग कवा संपणार, म्यास्नी काय ठावं? थोडं मीन्स पाचेक मिन्टं का चाळीस मीन्ट का नक्की किती?
तू नको का मला उल्टा फोन करायला भाड्या?!
उसासा
परिणाम एकच
पहिल्या केसमध्ये निमूटपणे चडफडत फोन नंबर एसएमएस वा व्हाँट्सअँप करणे!
दूसऱ्या केसमध्ये त्याला त्यांना सूखरूप पोचवणे!
तिसऱ्या केसमध्ये आपणच थोड्या वेळाने टेलिफोन करणे!
प्राक्तन वो ओन्ली प्राक्तन...
---
मिलिंद काळे, 16th May 2016
प्रसंग एक
नाजूक मंजूळ रिंग टोन मोबाईलचा खणखणला, मी जस्ट नाव बघितलं कोण आहे ते, काँल रिसीव्ह केला व समोरून तो काही बोलण्याच्या आधीच, मी थ्थोड नाराजीच्या सूरात, थ्थोड चिडक्या स्वरात, थ्थोड कोरड हसत, विचारल त्याला, कोणाचा नंबर हवाय?!?
तो समोरचा थ्थोडा ओशाळला, पण निर्लज्यनिबर बरळलाच हळूसा, अमक्यातमक्याचा नंबर देशील? तूझ्याकडे असणारच ना?
मी म्हणलं, अरे हा इसम आपला फोन ही घेत नाही, कट करतो, शब्द पाळत नाही, आपल्याला फाट्यावर मारतो, तो? हा? कस्सला हक्काने नंबर मागतोय?!
प्रसंग दोन
च्यामारी, आम्ही काय ठेका घेतलाय का यांना सांभाळायचा? नेहमी आम्हीच का? झेपत नाही तर ढोसता कशाला एव्हढी? आमच्याबरोबर घेताना निर्धास्त असतात साले!
मग, नूसतं पाणी, लिंबू पाणी, सोडा पाणी पाजा, सांभाळा, उतरवा, व न्या!! वा झोपवा!!
प्रसंग तीन
मी आपला फोन करतोय, करतोय, त्याने बऱ्याच वेळाने उचलला.
मिटींग मध्ये आहे, नंतर फोन करशील?
अरं बाब्या, मी फोन केलय तर काही कामासाठीच असणार ना? आन् तूझी ती मिटींग फिटींग कवा संपणार, म्यास्नी काय ठावं? थोडं मीन्स पाचेक मिन्टं का चाळीस मीन्ट का नक्की किती?
तू नको का मला उल्टा फोन करायला भाड्या?!
उसासा
परिणाम एकच
पहिल्या केसमध्ये निमूटपणे चडफडत फोन नंबर एसएमएस वा व्हाँट्सअँप करणे!
दूसऱ्या केसमध्ये त्याला त्यांना सूखरूप पोचवणे!
तिसऱ्या केसमध्ये आपणच थोड्या वेळाने टेलिफोन करणे!
प्राक्तन वो ओन्ली प्राक्तन...
---
मिलिंद काळे, 16th May 2016
Sunday, May 15, 2016
Er Rational musings #502
Er Rational musings #502
MRF रेन डे, अशी जाहीरात अजून पेपर मध्ये येत नाहीये. येईल, लवकरच येईल. सात जून अशी कुठलीतरी तारीख (मोस्टली 7 ते 11 जून) ठळकपणे मेंशन केली जाईल, व नंतर दररोज उलटं काऊंट डाऊन सुरू, 6 डेज टू गो, टू डेज टू गो, वगैरे.
अ यू एस पी (USP = Unique Selling Point) आँफ एम आर एफ टायर्स.
सन ब्रँड छत्र्या, डकबँक चे रेनकोट, गमबूट, पावसाळी दप्तरं (स्साँरी, स्कूल बँग्ज!), मोबाईल ची प्लँस्टीकची कव्हरं, टू व्हीलर्स (मोटार सायकल) ना पूढे, पायांच्या समोरच्या बार वर लावायचे पुठ्ठे, फोर व्हीलर्स चे वायपर्स, ते अगदी बाल्कनीज वर आच्छादायची प्लँस्टीकची आवरणं, इत्यादि अनेक कामं करायची असतात, आयुधं परजायची असतात, तयारी करायची असते.
पण, (हा 'पण' सगळ्यात आडवा येतो), पहिला वहिला पाऊस सगळ्यांना चकवा देतो. कित्तीही काहीही म्हणा, पहिली वहिली पावसाची सर असली झोडपते की आपल्या सर्वांचीच त्रेधातिरपीट उडते. दाणादाण.
जाऊद्या ओ. पहिल्या पावसांत चिंब भिजा, शिंब भिजा, नखशिखांत भिजा, सग्गळ अंग सग्गळे कपडे ओलेते होऊद्यात. स्वागत करा. अनुभवा.
पहिली आठवण कोणती येईल सर्वांना, माहीतीये? अतिवृष्टीमुळे, आज शाळा लवकर सोडण्यात येणार आहे!!
पावसाचा पहिला दिवस सात जून असणार आहे व खराखूरा शेवटचा दिवस, दोन आँक्टोबर!
#पाऊस आगमन आतूर मिलिंदमोरेश्वरकाळे
येरेयेरे पावसा, तूला देतो...
---
मिलिंद काळे, 16th May 2016
MRF रेन डे, अशी जाहीरात अजून पेपर मध्ये येत नाहीये. येईल, लवकरच येईल. सात जून अशी कुठलीतरी तारीख (मोस्टली 7 ते 11 जून) ठळकपणे मेंशन केली जाईल, व नंतर दररोज उलटं काऊंट डाऊन सुरू, 6 डेज टू गो, टू डेज टू गो, वगैरे.
अ यू एस पी (USP = Unique Selling Point) आँफ एम आर एफ टायर्स.
सन ब्रँड छत्र्या, डकबँक चे रेनकोट, गमबूट, पावसाळी दप्तरं (स्साँरी, स्कूल बँग्ज!), मोबाईल ची प्लँस्टीकची कव्हरं, टू व्हीलर्स (मोटार सायकल) ना पूढे, पायांच्या समोरच्या बार वर लावायचे पुठ्ठे, फोर व्हीलर्स चे वायपर्स, ते अगदी बाल्कनीज वर आच्छादायची प्लँस्टीकची आवरणं, इत्यादि अनेक कामं करायची असतात, आयुधं परजायची असतात, तयारी करायची असते.
पण, (हा 'पण' सगळ्यात आडवा येतो), पहिला वहिला पाऊस सगळ्यांना चकवा देतो. कित्तीही काहीही म्हणा, पहिली वहिली पावसाची सर असली झोडपते की आपल्या सर्वांचीच त्रेधातिरपीट उडते. दाणादाण.
जाऊद्या ओ. पहिल्या पावसांत चिंब भिजा, शिंब भिजा, नखशिखांत भिजा, सग्गळ अंग सग्गळे कपडे ओलेते होऊद्यात. स्वागत करा. अनुभवा.
पहिली आठवण कोणती येईल सर्वांना, माहीतीये? अतिवृष्टीमुळे, आज शाळा लवकर सोडण्यात येणार आहे!!
पावसाचा पहिला दिवस सात जून असणार आहे व खराखूरा शेवटचा दिवस, दोन आँक्टोबर!
#पाऊस आगमन आतूर मिलिंदमोरेश्वरकाळे
येरेयेरे पावसा, तूला देतो...
---
मिलिंद काळे, 16th May 2016
Er Rational musings #501
Er Rational musings #501
~ "या संदर्भामध्ये. या संदर्भाची."
मंत्री उवाच.
कोणत्याही मंत्र्याची वा पाँलिटिकल लीडर ची मुलाखत बघा, हा 'संदर्भ' हा शब्द प्रत्येक तीन वाक्यांत एकदा तर असणारच.
संदर्भासहित स्पष्टिकरण द्यावं लागत बुवा!!
~ "पूट अप करा. पूट अप केलय."
सरकारी वाक्य.
Please put up the proposal or the proposal is put up (for approval).
या इंग्लिश वाक्यांना समानार्थी (!) सरकार दरबारी मराठी.
"पूट अप" कसलं करताय, पटापट करा कायते!!
~ "मैलाचा दगड पार केला, माईलस्टोन इज रिच्ड."
एखाद्या वाटचालीतील महत्वाचा टप्पा! पण किलोमीटरचा दगड नव्हे हाँ, नाहीतर समजाल
एक पूर्णांक सहा शून्य नऊ तीन चार चार किलोमीटर चा दगड!!
1 mile = 1.609344 Kms
~ पाचशे हून अंधिक अवांतर सवांतर इतर स्फूटे लिखाणकाम म्हणजे खरोखरच मैलाचा दगड पार केल्यासारखं वाटतय.
या संदर्भामध्ये सगळ्या घटनेची पूर्ण माहिती घ्यायला मी सागितली आहे. या संदर्भाविषयी संबंधित कार्यवाही सुचविणारा अहवाल पूट अप केला जाईल. या संदर्भाने, हा पूट अप केलेला अहवाल व कारवाई, एक मैलाचा दगड म्हणून ओळखला जाईल.
#मिलिंदमोरेश्वरकाळे...
---
मिलिंद काळे, 15th May 2016
~ "या संदर्भामध्ये. या संदर्भाची."
मंत्री उवाच.
कोणत्याही मंत्र्याची वा पाँलिटिकल लीडर ची मुलाखत बघा, हा 'संदर्भ' हा शब्द प्रत्येक तीन वाक्यांत एकदा तर असणारच.
संदर्भासहित स्पष्टिकरण द्यावं लागत बुवा!!
~ "पूट अप करा. पूट अप केलय."
सरकारी वाक्य.
Please put up the proposal or the proposal is put up (for approval).
या इंग्लिश वाक्यांना समानार्थी (!) सरकार दरबारी मराठी.
"पूट अप" कसलं करताय, पटापट करा कायते!!
~ "मैलाचा दगड पार केला, माईलस्टोन इज रिच्ड."
एखाद्या वाटचालीतील महत्वाचा टप्पा! पण किलोमीटरचा दगड नव्हे हाँ, नाहीतर समजाल
एक पूर्णांक सहा शून्य नऊ तीन चार चार किलोमीटर चा दगड!!
1 mile = 1.609344 Kms
~ पाचशे हून अंधिक अवांतर सवांतर इतर स्फूटे लिखाणकाम म्हणजे खरोखरच मैलाचा दगड पार केल्यासारखं वाटतय.
या संदर्भामध्ये सगळ्या घटनेची पूर्ण माहिती घ्यायला मी सागितली आहे. या संदर्भाविषयी संबंधित कार्यवाही सुचविणारा अहवाल पूट अप केला जाईल. या संदर्भाने, हा पूट अप केलेला अहवाल व कारवाई, एक मैलाचा दगड म्हणून ओळखला जाईल.
#मिलिंदमोरेश्वरकाळे...
---
मिलिंद काळे, 15th May 2016
Saturday, May 14, 2016
Er Rational musings #500
Er Rational musings #500
फाफडा़ जलेबी उर्फ पापडी जिलेबी या काँबिनेशनचा उगम मुलुंड पश्चिम मध्ये झाला आहे यावर माझा ठाम विश्वास आहे.
लांब चकती सदृश राऊंडेड हाँलो फाफड़ा, लांबी सहा इंच ते एखाद फूट. विथ; कानडी मूळाक्षरे सदृश ग्गोड पाकात लडबडलेली पात्तळ सोनेरी पिवळी जिलेबी, डायमिटर तीन साडेतीन इंच.
पापडी, ढोकळा, पपई यांचा रेसिड्यूअल चुरा सदृश प्पिवळी चुरचुरीत चटणी.
ग्रेट काँबिनेशन!
वन आँफ द सर्वोत्तम क्विक फायर, सुटसुटीत, चविष्ट, फेवरीट नाष्ता !!
(सोडा लेमन मिक्स हे सुध्दा वन आँफ द सर्वोत्तम लिक्विड फेवरीट काँबो आहे. असो.)
या, वाट बघतोय...
----
मिलिंद काळे, 15th May 2016
फाफडा़ जलेबी उर्फ पापडी जिलेबी या काँबिनेशनचा उगम मुलुंड पश्चिम मध्ये झाला आहे यावर माझा ठाम विश्वास आहे.
लांब चकती सदृश राऊंडेड हाँलो फाफड़ा, लांबी सहा इंच ते एखाद फूट. विथ; कानडी मूळाक्षरे सदृश ग्गोड पाकात लडबडलेली पात्तळ सोनेरी पिवळी जिलेबी, डायमिटर तीन साडेतीन इंच.
पापडी, ढोकळा, पपई यांचा रेसिड्यूअल चुरा सदृश प्पिवळी चुरचुरीत चटणी.
ग्रेट काँबिनेशन!
वन आँफ द सर्वोत्तम क्विक फायर, सुटसुटीत, चविष्ट, फेवरीट नाष्ता !!
(सोडा लेमन मिक्स हे सुध्दा वन आँफ द सर्वोत्तम लिक्विड फेवरीट काँबो आहे. असो.)
या, वाट बघतोय...
----
मिलिंद काळे, 15th May 2016
Er Rational musings #499
Er Rational musings #499
मामवाने चंद्रावर गेले पाहीजे. मंगळावर वा अन्य ग्रहांवर याने पाठविली पाहीजेत. सूपर साँनिक जेट्स बनविली पाहीजेत. उपग्रह सोडले पाहीजेत.
काहीच आक्षेप असण्याचं काहीच कारण नाही. पण त्याचबरोबरीने जर अँबंडंटली ईझीली अँव्हेलेबल गोष्टींवर लक्ष जास्त केंद्रित केल, मूलभूत विदन्यान संशोधनाला महत्व व प्राधान्य दिलं आणि खाली मांडलेल्या अशक्यप्राय आव्हानं सर केली, तीही सामान्य माणसाला परवडणाऱ्या किमतीत अँव्हेलेबल केली तर?
~ आज गरज आहे ती कृत्रिम पावसाच्या टेक्नीक ची...
हवेतील आर्द्रता व इतर वायू यांचा उपयोग करून, पाऊस कुठेही पाडता आला पाहीजे.
~ आज गरज आहे ती सोप्या पध्दतीने वीज जनरेट करण्याची..
1) यासाठी, वातावरणातील निरनिराळे वायू, इंधन म्हणून नँचरली वापरून वीज निर्माण करण्याची.
2) माणसं चालताना किंवा व्यायाम करताना (धावण्याचा वा सायकलींग करताना) निर्माण होणारा दाब (प्रेशर / डिस्प्लेसमेंट) याचा वापर करून वीज निर्माण करण्याची.
3) आपल्या डोळ्यांची उघडझाप होत असते, पापण्यांची हालचाल होत असते, आपण श्वासोश्वास करताना हवा आत घेऊन आँक्सीजन आत शोषून कार्बन डाय आँक्साईड चे प्रामुख्याने उत्सर्जन करत असतो...
या सर्व प्रकारांतून काही सूक्ष्म स्पंदनं निर्माण होत असतात, लहरी उत्पन्न होत असतात. या सूक्ष्म कंपनांचा वापर करून वीज निर्माण करता येईल?!
~ आज गरज आहे ती एका एनर्जी पील ची, पूर्ण अन्नाला 'लोकम' म्हणून या फूड पिल चा वापर करता आला पाहीजे...
मानवी शरीराला जगण्यासाठी म्हणून जेव्हढ्या कँलरीज दररोज लागतात मिनिमम, तेव्हढ्या कँलरीज या छोट्याश्या गोळीतनं मिळाल्या पाहीजेत.
~ आज गरज आहे ती समुद्री पाण्यापासून पिण्या योग्य पाणी बनवण्याची...
पृथ्वी वर दोन त्रृतीयांश भाग व्यापलाय या समूद्राने! मुबलक पाणी अँव्हेलेबल आहे फक्त प्रक्रिया माहीत नाहीये.
~ आज गरज आहे ती एखादी सात मजली इमारत सात दिवसांत उभी करण्याची. ती सुध्दा भूकंप विरोधी...
प्रि फँब्रिकेटेड स्ट्रक्चर, व एकावर एक फिक्सींगची सुविधा वापरून अँक्च्यूअल बिल्डींग आठवड्याभरात उभी राहीली पाहीजे.
~ आज गरज आहे ती एक चमचाभर पाणी मिश्रित पीक रसायनाची...
ह्हे एव्हढे पाणी द्या, वा ठिबक सिंचन करा; बी बियाणं रसायनं वापरा, व शेती घ्या. दररोज एक(च) चमचाभर रसायनात काम झालं पाहीजे.
~ आज गरज आहे ती वातावरणातील वायूलहरी, साऊंडवेव्हज वापरण्याची, मोबाईल फोन, म्हणजे डेटा व व्हाँईस साठी नव्हे तर वीज ट्रान्सफर साठी. केबल्स खणून टाकायला नको वा पोल्स वरून तारा ओढायला नकोत...
प्रत्येक सोसायटीवर, वा इंडिव्हीज्युअल घराबाहेर बाल्कनीत वगैरे एक रडार सदृश डिश अँटेना बसवायची व अव्याहत वीज पूरवठा रिसीव्ह करायचा. वीज परावर्तित करणारी रडार सदृश डिश अँटेना ही पाँवर कंपन्यांनी त्यांच्या सब स्टेशन्सवर बसवायची.
कदाचित अनेक वर्षे लागतील, कठीण आहेत ही ड्रास्टीक इनोव्हेशन्स, पण अशक्य नक्कीच नाहीत ना?
जर प्रत्यक्षात उतरल्या या स्वप्नरंजनी कल्पना, तर...
---
मिलिंद काळे, 14th May 2016
मामवाने चंद्रावर गेले पाहीजे. मंगळावर वा अन्य ग्रहांवर याने पाठविली पाहीजेत. सूपर साँनिक जेट्स बनविली पाहीजेत. उपग्रह सोडले पाहीजेत.
काहीच आक्षेप असण्याचं काहीच कारण नाही. पण त्याचबरोबरीने जर अँबंडंटली ईझीली अँव्हेलेबल गोष्टींवर लक्ष जास्त केंद्रित केल, मूलभूत विदन्यान संशोधनाला महत्व व प्राधान्य दिलं आणि खाली मांडलेल्या अशक्यप्राय आव्हानं सर केली, तीही सामान्य माणसाला परवडणाऱ्या किमतीत अँव्हेलेबल केली तर?
~ आज गरज आहे ती कृत्रिम पावसाच्या टेक्नीक ची...
हवेतील आर्द्रता व इतर वायू यांचा उपयोग करून, पाऊस कुठेही पाडता आला पाहीजे.
~ आज गरज आहे ती सोप्या पध्दतीने वीज जनरेट करण्याची..
1) यासाठी, वातावरणातील निरनिराळे वायू, इंधन म्हणून नँचरली वापरून वीज निर्माण करण्याची.
2) माणसं चालताना किंवा व्यायाम करताना (धावण्याचा वा सायकलींग करताना) निर्माण होणारा दाब (प्रेशर / डिस्प्लेसमेंट) याचा वापर करून वीज निर्माण करण्याची.
3) आपल्या डोळ्यांची उघडझाप होत असते, पापण्यांची हालचाल होत असते, आपण श्वासोश्वास करताना हवा आत घेऊन आँक्सीजन आत शोषून कार्बन डाय आँक्साईड चे प्रामुख्याने उत्सर्जन करत असतो...
या सर्व प्रकारांतून काही सूक्ष्म स्पंदनं निर्माण होत असतात, लहरी उत्पन्न होत असतात. या सूक्ष्म कंपनांचा वापर करून वीज निर्माण करता येईल?!
~ आज गरज आहे ती एका एनर्जी पील ची, पूर्ण अन्नाला 'लोकम' म्हणून या फूड पिल चा वापर करता आला पाहीजे...
मानवी शरीराला जगण्यासाठी म्हणून जेव्हढ्या कँलरीज दररोज लागतात मिनिमम, तेव्हढ्या कँलरीज या छोट्याश्या गोळीतनं मिळाल्या पाहीजेत.
~ आज गरज आहे ती समुद्री पाण्यापासून पिण्या योग्य पाणी बनवण्याची...
पृथ्वी वर दोन त्रृतीयांश भाग व्यापलाय या समूद्राने! मुबलक पाणी अँव्हेलेबल आहे फक्त प्रक्रिया माहीत नाहीये.
~ आज गरज आहे ती एखादी सात मजली इमारत सात दिवसांत उभी करण्याची. ती सुध्दा भूकंप विरोधी...
प्रि फँब्रिकेटेड स्ट्रक्चर, व एकावर एक फिक्सींगची सुविधा वापरून अँक्च्यूअल बिल्डींग आठवड्याभरात उभी राहीली पाहीजे.
~ आज गरज आहे ती एक चमचाभर पाणी मिश्रित पीक रसायनाची...
ह्हे एव्हढे पाणी द्या, वा ठिबक सिंचन करा; बी बियाणं रसायनं वापरा, व शेती घ्या. दररोज एक(च) चमचाभर रसायनात काम झालं पाहीजे.
~ आज गरज आहे ती वातावरणातील वायूलहरी, साऊंडवेव्हज वापरण्याची, मोबाईल फोन, म्हणजे डेटा व व्हाँईस साठी नव्हे तर वीज ट्रान्सफर साठी. केबल्स खणून टाकायला नको वा पोल्स वरून तारा ओढायला नकोत...
प्रत्येक सोसायटीवर, वा इंडिव्हीज्युअल घराबाहेर बाल्कनीत वगैरे एक रडार सदृश डिश अँटेना बसवायची व अव्याहत वीज पूरवठा रिसीव्ह करायचा. वीज परावर्तित करणारी रडार सदृश डिश अँटेना ही पाँवर कंपन्यांनी त्यांच्या सब स्टेशन्सवर बसवायची.
कदाचित अनेक वर्षे लागतील, कठीण आहेत ही ड्रास्टीक इनोव्हेशन्स, पण अशक्य नक्कीच नाहीत ना?
जर प्रत्यक्षात उतरल्या या स्वप्नरंजनी कल्पना, तर...
---
मिलिंद काळे, 14th May 2016
Friday, May 13, 2016
Er Rational musings #498
Er Rational musings #498
खोदा-ए-नूर टिकून आहे. माझा जूना छ्छोट्टासा ईराणी. लंडन पिल्सनर, आर्लेम या एकदमच फेडेड अक्षरांबरोबर कार्ल्सबर्ग ची तशी नवीनच रंगवलेली पाटी दिसली. आत डोकावलो, रहावेनाच. तोच तो जूना मालक व तोच तो जूना वेटर. एकेकटेच पण. एका लिस्टलेस रिकाम्या टेबलावरचा पंखा असाच एक दोन च्या स्पीड मधे लिस्टलेसली गरगरत होता. जूनी नवी बियरची खोकीच खोकी सभोवताली, भिंतीला लागून. जूनाट, ब्लर झालेला आरसा, कोपऱ्यातली अनयूज्ड वाँश बेसीन, काऊंटरवरच्या चौकोनी बरण्या, आतला वरच्या भागात जाणारा लाकडी जिना, फिक्कट निळ्या लाल पिवळ्या, एकावर एक रचलेल्या प्लँस्टिकच्या गोल चौकोनी प्लेटा, अजूनही थोड्याश्या ताठ मानेनं उभं राहिलेल्या गोल लाकडी खूर्च्या, व नवीच दिसणारी मांजराची दोन पिल्लं !! शेपटी ताठ करून, माझ्या पायांशी घुटमळणारी, अंग घासत, बारीक म्मिआँव करत इकडून तिकडे येरझाऱ्या घालणारी जोडगोळी.
दोन परस्परविरूध्द गोष्टींवर अपरंपार सारखेच प्रेम करणारा मी. एक स्वखूषीने त्याज्यल्या मुळे, आँर्डर ठोकली त्यातल्या दूसऱ्या गोष्टीची. एक पानी कम व बन मस्का. साधारण वीसेक मिनिटे, तीन (च) पानी कम, व मी बाहेर.
चार फूकट गोष्टी रुबाबात मागवल्यानंतरची ही पाचवी (पेड) आँर्डर असायची माझी. ऐशी नव्वद च्या दशकांत.
"पानी, पंखा, पेपर, माचीस"
नंतर एक "पानी कम" चाय!
मग पंख्याखाली टेबलावर बसून, पाणी पिऊन झाल्यावर, माचीस ने विल्स नेव्हीकट शिलगवायची, पेपर उघडायचा, डोकं खूपसायचं इंग्लीश क्राँसवर्ड् मध्ये, व पानी कम चहा ढोसायचे.
मेमरीज आँफ मोमेंट्स आँफ ग्रेट हँप्पीनेस, जाँय, पीस अँड इंटलेक्च्यूअलन्स (!!)...
---
मिलिंद काळे, 13th May 2016
खोदा-ए-नूर टिकून आहे. माझा जूना छ्छोट्टासा ईराणी. लंडन पिल्सनर, आर्लेम या एकदमच फेडेड अक्षरांबरोबर कार्ल्सबर्ग ची तशी नवीनच रंगवलेली पाटी दिसली. आत डोकावलो, रहावेनाच. तोच तो जूना मालक व तोच तो जूना वेटर. एकेकटेच पण. एका लिस्टलेस रिकाम्या टेबलावरचा पंखा असाच एक दोन च्या स्पीड मधे लिस्टलेसली गरगरत होता. जूनी नवी बियरची खोकीच खोकी सभोवताली, भिंतीला लागून. जूनाट, ब्लर झालेला आरसा, कोपऱ्यातली अनयूज्ड वाँश बेसीन, काऊंटरवरच्या चौकोनी बरण्या, आतला वरच्या भागात जाणारा लाकडी जिना, फिक्कट निळ्या लाल पिवळ्या, एकावर एक रचलेल्या प्लँस्टिकच्या गोल चौकोनी प्लेटा, अजूनही थोड्याश्या ताठ मानेनं उभं राहिलेल्या गोल लाकडी खूर्च्या, व नवीच दिसणारी मांजराची दोन पिल्लं !! शेपटी ताठ करून, माझ्या पायांशी घुटमळणारी, अंग घासत, बारीक म्मिआँव करत इकडून तिकडे येरझाऱ्या घालणारी जोडगोळी.
दोन परस्परविरूध्द गोष्टींवर अपरंपार सारखेच प्रेम करणारा मी. एक स्वखूषीने त्याज्यल्या मुळे, आँर्डर ठोकली त्यातल्या दूसऱ्या गोष्टीची. एक पानी कम व बन मस्का. साधारण वीसेक मिनिटे, तीन (च) पानी कम, व मी बाहेर.
चार फूकट गोष्टी रुबाबात मागवल्यानंतरची ही पाचवी (पेड) आँर्डर असायची माझी. ऐशी नव्वद च्या दशकांत.
"पानी, पंखा, पेपर, माचीस"
नंतर एक "पानी कम" चाय!
मग पंख्याखाली टेबलावर बसून, पाणी पिऊन झाल्यावर, माचीस ने विल्स नेव्हीकट शिलगवायची, पेपर उघडायचा, डोकं खूपसायचं इंग्लीश क्राँसवर्ड् मध्ये, व पानी कम चहा ढोसायचे.
मेमरीज आँफ मोमेंट्स आँफ ग्रेट हँप्पीनेस, जाँय, पीस अँड इंटलेक्च्यूअलन्स (!!)...
---
मिलिंद काळे, 13th May 2016
Er Rational musings #497
Er Rational musings #497
महाराष्ट्र टाईम्स
3पी, म्हणजे पब्लिक प्रायव्हेट पार्टनरशिप, अल्बिट आँफ अ डिफरंट काईंड;
प्लँटफाँर्म, पाठींबा व प्रोत्साहन!!!
एका पी कडून, म्हणजे पत्र नव्हे मित्राकडून!!!
पत्र नव्हे मित्र हे ब्रीद वाक्य मटा ने पूर्णपणे निभावलय निभवतोय.
लोकशाहीच्या चौथ्या स्तंभाचं सर्वोत्तम उदाहरण द्यायचं झालं तर ते मटा चे च.
अठरा जून एकोणीसशे बासष्ट ते आज, ह्या प्रवासाचं, आमचं काळे कुटुंब साक्षीदार आहे, मी व्यक्तीश: गेली चाळीस त्रेचाळीस वर्षे मटा वाचतोय, व्यसनच जङलय म्हणा ना!
रत्नदर्पण कर्णिक साहेब, ज्येष्ठ गोविंदराव तळवळकर साहेब यांनी रचला पाया व आता पानवलकर सर चढविती कळस, अस आज आनंदाने नमूद करावस वाटतय.
मटा इज अ बाँर्न लिडर. मटा ने पूढाकार घ्यायचा, नवनवे उपक्रम राबवायचे, नवीन कल्पना मांडायच्या, असं पहिल्यापासून होतं; त्याला भारतकूमार राऊत साहेब व पानवलकर सर यांनी वेगळाच बाज दिला, वेगळीच उंची गाठली मटाने त्यामूळे!
संपादकीय, अग्रलेख, मटा सन्मान, बळ हवे पंखांना, मुंबई टाईम्स, मटा कार्निव्हल, दसरा नवरंग, श्रावण क्वीन, मटा अंतरे, प्राँपर्टी टाईम्स, दखल, तरूणाई डिपी, काँलेज कट्टा, ते हा आजचा सिटीजन रिपोर्टर...
(मे नाँट बी इन द सेम आँर्डर)
किती लोकाभिमूक! जनमानसाची नस ओळखून, त्यावर कामाला लागणं ही मटा ची वैशिष्ट्य!
इंटरअँक्टिव्ह, अकाँटेबिलिटी, हक्कांची जाणीव, त्यासाठी योग्य प्लँटफाँर्म, पाठींबा, प्रोत्साहन व हे किती कन्व्हिनियंट! किती आभार मानावेत बेनेट कोलमन समूहाचे, मटाचे व संपूर्ण मटा टिमचे!?
पूढच्या वाटचाली साठी मन:पूर्वक शूभेच्छा.
मटा ओ इतर काही नाही, फक्त मटा,
संपादकीय व अग्रलेख मोलाचे असता
समाजमनाच्या जङणघडणीत,
आपण मार्गदर्शक ठरता
सोशियो कल्चरल पाँलिटिकल
मराठी माणसाच्या प्रगतीत
आपला खारीचा नव्हे, तर सिंहाचा वाटा!
तुमचा, माझा, अहो, आपलाच सर्वांचा
लाडका मटा...
---
मिलिंद काळे, 13th May 2016
महाराष्ट्र टाईम्स
3पी, म्हणजे पब्लिक प्रायव्हेट पार्टनरशिप, अल्बिट आँफ अ डिफरंट काईंड;
प्लँटफाँर्म, पाठींबा व प्रोत्साहन!!!
एका पी कडून, म्हणजे पत्र नव्हे मित्राकडून!!!
पत्र नव्हे मित्र हे ब्रीद वाक्य मटा ने पूर्णपणे निभावलय निभवतोय.
लोकशाहीच्या चौथ्या स्तंभाचं सर्वोत्तम उदाहरण द्यायचं झालं तर ते मटा चे च.
अठरा जून एकोणीसशे बासष्ट ते आज, ह्या प्रवासाचं, आमचं काळे कुटुंब साक्षीदार आहे, मी व्यक्तीश: गेली चाळीस त्रेचाळीस वर्षे मटा वाचतोय, व्यसनच जङलय म्हणा ना!
रत्नदर्पण कर्णिक साहेब, ज्येष्ठ गोविंदराव तळवळकर साहेब यांनी रचला पाया व आता पानवलकर सर चढविती कळस, अस आज आनंदाने नमूद करावस वाटतय.
मटा इज अ बाँर्न लिडर. मटा ने पूढाकार घ्यायचा, नवनवे उपक्रम राबवायचे, नवीन कल्पना मांडायच्या, असं पहिल्यापासून होतं; त्याला भारतकूमार राऊत साहेब व पानवलकर सर यांनी वेगळाच बाज दिला, वेगळीच उंची गाठली मटाने त्यामूळे!
संपादकीय, अग्रलेख, मटा सन्मान, बळ हवे पंखांना, मुंबई टाईम्स, मटा कार्निव्हल, दसरा नवरंग, श्रावण क्वीन, मटा अंतरे, प्राँपर्टी टाईम्स, दखल, तरूणाई डिपी, काँलेज कट्टा, ते हा आजचा सिटीजन रिपोर्टर...
(मे नाँट बी इन द सेम आँर्डर)
किती लोकाभिमूक! जनमानसाची नस ओळखून, त्यावर कामाला लागणं ही मटा ची वैशिष्ट्य!
इंटरअँक्टिव्ह, अकाँटेबिलिटी, हक्कांची जाणीव, त्यासाठी योग्य प्लँटफाँर्म, पाठींबा, प्रोत्साहन व हे किती कन्व्हिनियंट! किती आभार मानावेत बेनेट कोलमन समूहाचे, मटाचे व संपूर्ण मटा टिमचे!?
पूढच्या वाटचाली साठी मन:पूर्वक शूभेच्छा.
मटा ओ इतर काही नाही, फक्त मटा,
संपादकीय व अग्रलेख मोलाचे असता
समाजमनाच्या जङणघडणीत,
आपण मार्गदर्शक ठरता
सोशियो कल्चरल पाँलिटिकल
मराठी माणसाच्या प्रगतीत
आपला खारीचा नव्हे, तर सिंहाचा वाटा!
तुमचा, माझा, अहो, आपलाच सर्वांचा
लाडका मटा...
---
मिलिंद काळे, 13th May 2016
Er Rational musings #494.1
Er Rational musings #494
~ Hide post
~ Hide all from xxxx
~ Delete
~ Ignore
~ I don't want to see this on my timeline
~ Unfollow
~ Inappropriate content
~ Report
And many such options make Facebook usage all the more useful n user friendly.
Scope for improvement
~ Last seen (by)
~ Read by (blue tick)
~ DP n other info invisible to some
And many such optiins (similar to Whatsapp) shall make Facebook usage more n more useful n user friendly.
Best features, @ll..
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
~ Hide post
~ Hide all from xxxx
~ Delete
~ Ignore
~ I don't want to see this on my timeline
~ Unfollow
~ Inappropriate content
~ Report
And many such options make Facebook usage all the more useful n user friendly.
Scope for improvement
~ Last seen (by)
~ Read by (blue tick)
~ DP n other info invisible to some
And many such optiins (similar to Whatsapp) shall make Facebook usage more n more useful n user friendly.
Best features, @ll..
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
Er Rational musings #494
Er Rational musings #493
...कोणी गाढ झोपलय तर कोणी पेपर वाचतय. कोणी मोबाईल वर बोलतय तर कोणी झोपलय तर पण दरेक स्टेशनला डोळे किलकिले करून बघतय. कोणी इकडून तिकडून टकमक बघतय तर कोणी मोबाईल वर गेम खेळतय. कोणी शांत निवांत खिडकी बाहेरच बघतय तर कोणी मोबाईल वर गाणी ऐकतय. कोणी वहीत काहीतरी जप लिहीतय तर कोणी पक्ते खेळतय. कोणी भजनं गातय तर कोणी ट्रेनचा पत्रा बडवतय. कोणी तंबाखू मळतय तर कोणी विचार करतय. कोणी गप्पा मारतय तर कोणी काहीतरी खातय. मूंबई लोकल ट्रेन चे सहप्रवासी हे सारे. व हे सारे कशासाठी तर पोटासाठी.
डे इन डे आऊट. ईयर आफ्टर ईयर. आविभाज्य घटक @मुंबई लाईफ. मूंबई ची लोकल, लाईफ लाईन. ऊन असो वा थंडी असो वा पाऊस, सकाळ असो वा दूपार वा संध्याकाळ वा रात्र, अविरत अव्याहत.
धीस ग्रेट सिटी नेव्हर सिझेस टू अमेझ मी !!
लव्ह यू !!
ऐ दिल हैं मूश्कील ज़ीना यहाँ
जरा हटके जरा ब़चके
ये हैं मूंबई मेरी जा़न...
---
मिलिंद काळे, 13th May 2016
...कोणी गाढ झोपलय तर कोणी पेपर वाचतय. कोणी मोबाईल वर बोलतय तर कोणी झोपलय तर पण दरेक स्टेशनला डोळे किलकिले करून बघतय. कोणी इकडून तिकडून टकमक बघतय तर कोणी मोबाईल वर गेम खेळतय. कोणी शांत निवांत खिडकी बाहेरच बघतय तर कोणी मोबाईल वर गाणी ऐकतय. कोणी वहीत काहीतरी जप लिहीतय तर कोणी पक्ते खेळतय. कोणी भजनं गातय तर कोणी ट्रेनचा पत्रा बडवतय. कोणी तंबाखू मळतय तर कोणी विचार करतय. कोणी गप्पा मारतय तर कोणी काहीतरी खातय. मूंबई लोकल ट्रेन चे सहप्रवासी हे सारे. व हे सारे कशासाठी तर पोटासाठी.
डे इन डे आऊट. ईयर आफ्टर ईयर. आविभाज्य घटक @मुंबई लाईफ. मूंबई ची लोकल, लाईफ लाईन. ऊन असो वा थंडी असो वा पाऊस, सकाळ असो वा दूपार वा संध्याकाळ वा रात्र, अविरत अव्याहत.
धीस ग्रेट सिटी नेव्हर सिझेस टू अमेझ मी !!
लव्ह यू !!
ऐ दिल हैं मूश्कील ज़ीना यहाँ
जरा हटके जरा ब़चके
ये हैं मूंबई मेरी जा़न...
---
मिलिंद काळे, 13th May 2016
Wednesday, May 11, 2016
Er Rational musings #495
Er Rational musings #495
सध्या कस आपल्षा सगळ्यांच्या तोंडच पाणी पळवलय पाण्यानी ना तसच काहीच वर्षांपूर्वी वीजेनी आपला उजेड अंधारला होता.
पाण्याचा तुटवडा, तसा वीजेचा तुटवडा!
पाणी अडवा, जिरवा, वाचवा, तस वीजेचा अपव्यय टाळा, वीजेची बचत करा, वीज वाचवा!
जागोजागी टँकर ने पाणी पूरवठा, तसाच जागोजागी डिझेल जनरेटर ने वीज पूरवठा!
अमूकतमूक च पाणी येण्याच्या वेळा, तशाच 'फ्राँम - टू' लोड शेडींग च्या वेळा!
टँकर माफीया कडून लूटमार, फसवणूक, अडवणूक, तशीच जनसेट भाड्याने देणाऱ्यांची, आँपरेटर्स ची मनमानी, चलती!
सगळच शेम टू शेम. दोन्ही तस बघीतल तर नँचरल रिसोर्सेसच. एक (पाणी) डायरेक्ट तर दूसरी (वीज) डायरेक्ट बाय प्राँडक्ट.
पण आपण जिद्दीने मात केलीये ना वीज टंचाईवर? पाणी टंचाईवर ही नक्कीच करू!
काही थोडीशी च वर्षे जायला लागतील.
पाणी असो वा वीज, निष्काळजी पणा, बेशिस्त, चलता हैं - बहोत हैं ही वृत्ती प्रवृत्ती बनत असताना तो बिचारा जगद्निर्माता शांत कसा काय बसेल, बघ्यासारखा? त्यालाही आपला गाडा हाकायचाय ना?
भगवंताला बरोब्बर कळालय की "वूई लर्न द हार्ड वे" (ओन्ली) !!
आपण शहाण्या मुलासारखे नाही वागलो, वेळीच नाही सुधारलो, तर पूढचा नंबर अन्नाचा असणार आहे, यात शंका नाही.
आपली च अन्नान्न दशा व्हायला नको असेल तर...
---
मिलिंद काळे, 12th May 2016
सध्या कस आपल्षा सगळ्यांच्या तोंडच पाणी पळवलय पाण्यानी ना तसच काहीच वर्षांपूर्वी वीजेनी आपला उजेड अंधारला होता.
पाण्याचा तुटवडा, तसा वीजेचा तुटवडा!
पाणी अडवा, जिरवा, वाचवा, तस वीजेचा अपव्यय टाळा, वीजेची बचत करा, वीज वाचवा!
जागोजागी टँकर ने पाणी पूरवठा, तसाच जागोजागी डिझेल जनरेटर ने वीज पूरवठा!
अमूकतमूक च पाणी येण्याच्या वेळा, तशाच 'फ्राँम - टू' लोड शेडींग च्या वेळा!
टँकर माफीया कडून लूटमार, फसवणूक, अडवणूक, तशीच जनसेट भाड्याने देणाऱ्यांची, आँपरेटर्स ची मनमानी, चलती!
सगळच शेम टू शेम. दोन्ही तस बघीतल तर नँचरल रिसोर्सेसच. एक (पाणी) डायरेक्ट तर दूसरी (वीज) डायरेक्ट बाय प्राँडक्ट.
पण आपण जिद्दीने मात केलीये ना वीज टंचाईवर? पाणी टंचाईवर ही नक्कीच करू!
काही थोडीशी च वर्षे जायला लागतील.
पाणी असो वा वीज, निष्काळजी पणा, बेशिस्त, चलता हैं - बहोत हैं ही वृत्ती प्रवृत्ती बनत असताना तो बिचारा जगद्निर्माता शांत कसा काय बसेल, बघ्यासारखा? त्यालाही आपला गाडा हाकायचाय ना?
भगवंताला बरोब्बर कळालय की "वूई लर्न द हार्ड वे" (ओन्ली) !!
आपण शहाण्या मुलासारखे नाही वागलो, वेळीच नाही सुधारलो, तर पूढचा नंबर अन्नाचा असणार आहे, यात शंका नाही.
आपली च अन्नान्न दशा व्हायला नको असेल तर...
---
मिलिंद काळे, 12th May 2016
Er Rational musings #493
Er Rational musings #493
ऐशीच्या दशकात मुंबईतल्या गिरण्या, संपानंतर कायमच्या बंद पडल्या. नव्वदीच्या दशकात एकंदरितच इंडस्ट्रियल सेक्टर मध्ये दहशतवजा अराजकता वाढली. दोन हजार च्या दशकात मुंबईतली इंडस्ट्री पूर्णपणे खिळखिळी झाली व आता नामशेष झाल्यातच जमा आहे.
लहान मोठे उद्योगधंदे आधीच भिवंडी, वाडा, विठ्टलवाडी, महापे, पवना, वापी, अंबरनाथ, वसई इ ठिकाणी गेलेते. मोठ्या म्हणाव्यात अशा आता उरल्यात फक्त लार्सन अँड टूब्रो, गोदरेज, महिंद्रा एंड महिंद्रा, क्राँम्प्टन, बास्स. तेही कसेबसे, बहुतेक महत्वाची आँपरेशन्स - प्राँडक्शन बाहेर हलवून बसलेत, उरलेलं सगळं हळूहळू कमी कमी करत करत बंद कधीही करतील. नक्कीच. बाकी काहींनी आर अँड डी वगैरे इथे ठेवलय, इतर मुंबई बाहेर.
रिचर्डसन क्रूडास, प्रिमियर, रँलीज, हेक्ख्स्ट, डंकन श्रेडर, सिप्ला, जाँन्सन अँड जाँन्सन, मे अँड बेकर, ङब्ल्यूईएल, सिएट, वेस्टरवर्कस, सीपी टूल्स, इंडियन आँक्सिजन, इ अनेक!
हाँस्पिटँलिटी, एंटरटेनमेंट, सेवा व्यवसाय, बँक आँफीस अँक्टिव्हिटीज, आयटी, आयटीईएस, बँकींग अशा अनेकविध कमर्शियल अँक्टिव्हिटीज (व अर्थातच व्हर्टिकल रेसिडेंशियल) जोरात आहेत सध्या तरी. मेट्रो रेल्वे, मोनो रेल, सागरी अंतर्गत वाहतूक, कोस्टल रोड, अशा दळणवळणाच्या कामांत पूढील वीस पंचवीस वर्षे बिझी जाणारेत. एक दोन मोठी स्मारके आहेतच. कुशल अकुशल कामगार वर्ग, सल्लागार, तंत्रज्ञ, यांना पूढचा काळ भयंकर काम असणारे.
स्मार्ट सिटी ही नुसती घोषणा न ठरता, सगळ्यांनी क्रयशील सहभाग घेतला तर खरी मजा येईल काम करायला.
आफ्टरआँल, स्मार्ट सिटी म्हणजे नथींग बट 'आय टी' एनेबल्ड 'लिव्हेबल सिटी'; इन अ ब्राँडर सेन्स...
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
ऐशीच्या दशकात मुंबईतल्या गिरण्या, संपानंतर कायमच्या बंद पडल्या. नव्वदीच्या दशकात एकंदरितच इंडस्ट्रियल सेक्टर मध्ये दहशतवजा अराजकता वाढली. दोन हजार च्या दशकात मुंबईतली इंडस्ट्री पूर्णपणे खिळखिळी झाली व आता नामशेष झाल्यातच जमा आहे.
लहान मोठे उद्योगधंदे आधीच भिवंडी, वाडा, विठ्टलवाडी, महापे, पवना, वापी, अंबरनाथ, वसई इ ठिकाणी गेलेते. मोठ्या म्हणाव्यात अशा आता उरल्यात फक्त लार्सन अँड टूब्रो, गोदरेज, महिंद्रा एंड महिंद्रा, क्राँम्प्टन, बास्स. तेही कसेबसे, बहुतेक महत्वाची आँपरेशन्स - प्राँडक्शन बाहेर हलवून बसलेत, उरलेलं सगळं हळूहळू कमी कमी करत करत बंद कधीही करतील. नक्कीच. बाकी काहींनी आर अँड डी वगैरे इथे ठेवलय, इतर मुंबई बाहेर.
रिचर्डसन क्रूडास, प्रिमियर, रँलीज, हेक्ख्स्ट, डंकन श्रेडर, सिप्ला, जाँन्सन अँड जाँन्सन, मे अँड बेकर, ङब्ल्यूईएल, सिएट, वेस्टरवर्कस, सीपी टूल्स, इंडियन आँक्सिजन, इ अनेक!
हाँस्पिटँलिटी, एंटरटेनमेंट, सेवा व्यवसाय, बँक आँफीस अँक्टिव्हिटीज, आयटी, आयटीईएस, बँकींग अशा अनेकविध कमर्शियल अँक्टिव्हिटीज (व अर्थातच व्हर्टिकल रेसिडेंशियल) जोरात आहेत सध्या तरी. मेट्रो रेल्वे, मोनो रेल, सागरी अंतर्गत वाहतूक, कोस्टल रोड, अशा दळणवळणाच्या कामांत पूढील वीस पंचवीस वर्षे बिझी जाणारेत. एक दोन मोठी स्मारके आहेतच. कुशल अकुशल कामगार वर्ग, सल्लागार, तंत्रज्ञ, यांना पूढचा काळ भयंकर काम असणारे.
स्मार्ट सिटी ही नुसती घोषणा न ठरता, सगळ्यांनी क्रयशील सहभाग घेतला तर खरी मजा येईल काम करायला.
आफ्टरआँल, स्मार्ट सिटी म्हणजे नथींग बट 'आय टी' एनेबल्ड 'लिव्हेबल सिटी'; इन अ ब्राँडर सेन्स...
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
Tuesday, May 10, 2016
Er Rational musings #492
Er Rational musings #492
तसं म्हटल तर हल्ली हल्लीच.
दूनियादारी, एम टू एम 2, कट्यार, बाजीराव, आणि आता (परवलीचा) सैराट.
सिनेमा प्रोमोज ची पूर्वापार रूळलेली पध्दत आमूलाग्र बदलतीये. तीसेक वीसेक वर्षांपूर्वी स्क्रीन, फेमिना, स्टार डस्ट व तत्सम नियतकालिकांतून आगामी पिक्चर्स, त्यांचे रिव्ह्यूज इत्यादि यायचे, तेव्हा लोकांना समजायचे. मग पोस्टर्स चिकटायची जागोजागी. पूढील अँट्रँक्शन वा नेक्स्ट चेंज वगैरे कळायचे. थोडी(शीच) चर्चा होत असे. मग आलं, गाणी - अल्बम रिलीज वगैरे; कलाकार मंडळींच्या उपस्थितित फोटो सेशन, जरासा गाजावाजा प्रसिद्धी वगैरे.
व आता, सोशल नेटवर्क.
लोकशाहीच्या चौथ्या स्तंभाचा खूबीने व्यावसायिक वापर, असं ढोबळ मानानं म्हणता येईल या प्रोमो ला. कंन्व्हेंशनल वे पेक्षा एक पंचमांश पण खर्च येत नसावा. दोन रिव्ह्यू पेरायचे, प्रोफेशनली. एक व्हाँट्सअँप वर, (मूव्ही च्या बाजूने एक व एक क्रिटिसाईज करणारा). एक फेसबूक वर. सेम. सुरूवात करायची, लावून द्यायची. बस्स, एव्हढेच करायचे, त्याचा काय तो खर्च असणार? अँमवे, जपान लाईफ, हर्बल लाईफ, तत्सम एम एल एम, आपसूक मल्टी लेव्हल मार्केटिंग.
मग, विषय अधनमधनं तापता ठेवायचा, लाईव्ह ठेवायचा. ह्ही अलोट गर्दी. चक्रवाढ उत्सुकता, कुतूहल, अपेक्षा, कल्मिनेटींग इनटू सतरा एकवीस कोटींचा गल्ला, कमाई.
गूड फाँर मराठी फिल्म इंडस्ट्री, बट...
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
तसं म्हटल तर हल्ली हल्लीच.
दूनियादारी, एम टू एम 2, कट्यार, बाजीराव, आणि आता (परवलीचा) सैराट.
सिनेमा प्रोमोज ची पूर्वापार रूळलेली पध्दत आमूलाग्र बदलतीये. तीसेक वीसेक वर्षांपूर्वी स्क्रीन, फेमिना, स्टार डस्ट व तत्सम नियतकालिकांतून आगामी पिक्चर्स, त्यांचे रिव्ह्यूज इत्यादि यायचे, तेव्हा लोकांना समजायचे. मग पोस्टर्स चिकटायची जागोजागी. पूढील अँट्रँक्शन वा नेक्स्ट चेंज वगैरे कळायचे. थोडी(शीच) चर्चा होत असे. मग आलं, गाणी - अल्बम रिलीज वगैरे; कलाकार मंडळींच्या उपस्थितित फोटो सेशन, जरासा गाजावाजा प्रसिद्धी वगैरे.
व आता, सोशल नेटवर्क.
लोकशाहीच्या चौथ्या स्तंभाचा खूबीने व्यावसायिक वापर, असं ढोबळ मानानं म्हणता येईल या प्रोमो ला. कंन्व्हेंशनल वे पेक्षा एक पंचमांश पण खर्च येत नसावा. दोन रिव्ह्यू पेरायचे, प्रोफेशनली. एक व्हाँट्सअँप वर, (मूव्ही च्या बाजूने एक व एक क्रिटिसाईज करणारा). एक फेसबूक वर. सेम. सुरूवात करायची, लावून द्यायची. बस्स, एव्हढेच करायचे, त्याचा काय तो खर्च असणार? अँमवे, जपान लाईफ, हर्बल लाईफ, तत्सम एम एल एम, आपसूक मल्टी लेव्हल मार्केटिंग.
मग, विषय अधनमधनं तापता ठेवायचा, लाईव्ह ठेवायचा. ह्ही अलोट गर्दी. चक्रवाढ उत्सुकता, कुतूहल, अपेक्षा, कल्मिनेटींग इनटू सतरा एकवीस कोटींचा गल्ला, कमाई.
गूड फाँर मराठी फिल्म इंडस्ट्री, बट...
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
Er Rational musings #491
Er Rational musings #491
माझा मुलगा व मी.
एक सू संवाद
तो: बाबा, तू मुंबई पूणे एक्स्प्रेस वे ला गाडी चालवताना सेंटर लेन ला का चालवतोस? ओव्हरटेक करतोस व परत सेंटर लेन ला येतोस.
मी: अरे, हीच खरी पध्दत आहे. राईट लेन मोकळी ठेवायची शक्यतो ओव्हरटेकिंग करणाऱ्यांसाठी; वा अति अतीच जलद वाहनांसाठी.
तो: बाबा, मग हे काही जणं साठ पासठ च्या स्पीड ने राईट लेन ने का चालवतात? कंटिन्यूअसली?
मी: अरे, एकतर ती प्रायव्हेट टँक्सी असेल वा टूरीस्ट वेहिकल असेल; ती लोक बहुतेक वेळा माठ असतात, पण सगळेच नाही हं.
तो: बाबा, बघ बघ, ती अल्टो, ती पजेरो, ती व्हेटो, ती ही, ती ती, पण अशीच संथ जातीये राईट लेनने, व त्या प्रायव्हेट गाड्या आहेत.
मी: अरे, काही जणांची अक्कल गुडध्यात असते रे. काही जणांना डावी कडून, मधनं जायला लाज वाटते. काही जणांना वाटत की राईट हँड ड्राईव्ह असतं ना अमेरीकेत वगैरे तसं आपल्या रस्त्यांवर पण जायच असतं. काही लोक चक्क येड** असतात.
तो: बाबा, तू प्रत्येक बोगद्यात हेड लाईट्स, पार्कींग लाईट का लावतो? बाहेर पडला की बंद करतोस. बर्रेच जणं लावतच नाहीत. बहुतेक ट्रक्स चे टेल लाईटस् पण बंद असतात.
मी: अरे, आपण काळजी घ्यायची असते, आपल्या पाठच्याची; इतरांना कळलं पाहीजे, दिसली पाहीजे आपली गाडी. खूप जण कंटाळा पण करतात किंवा तो सेन्सच नसतो रे.
तो: बाबा, कायमच, दिवसाच्या कोणत्याही वेळी, लोणावळा ते ऊर्से टोल प्लाझा, दूचाकी स्वार कसे काय फिरतात? ते ही विदाऊट हेल्मेट, कधीतर तीघे तीघे एका बाईकवर. पोलिस पकडत नाहीत का?
मी: अरे, ते वाहतूक पोलिसांचं काम आहे का गस्ती पथकाचं का आणि कोणाचं, हा प्रश्न असावा. पोलिसांना खूप काम असतं रे. ओव्हर स्पीडींग करणाऱ्यांना स्पीड गन ने पकडायचं. हेव्ही वेहिकल्स नां कोपऱ्यात थांबवून त्यांचे पेपर्स वगैरे तपासायचे. त्यांच्याकडनं पैसे वसूल करायचे, म्हणजे त्यांना 'फाईन' करायचा रे. लाईट कमर्शियल वेहिकल्स च्या ड्रायव्हर क्लिनर शी हातमिळवणी करायची म्हणजे हास्तांदोलन रे. विदाऊट हेल्मेट, विदाऊट सीट बेल्ट वाली साँफ्ट टार्गेट पकडायची. एकाची नजर कमी पडते म्हणून की काय, तीन चार जणांनी घोळक्याने सिग्नल च्या पूढे कुठेतरी लपून गुन्हेगार पकडायचे वगैरे, एक ना चार कामे.
तो: बाबा, कुठल्याही चढ रस्त्यावर, दोन ट्रक पँरलल कूर्मगतीने चाललेले का दिसतात?
मी: अरे, काय आहे, ते दोन ट्रक एकापाठी दूसरा असेच असतात चढताना. एका विशिष्ट वेळी, बहुतकरून अगदी वर असताना, लास्टला, पूढचा आचके खायला लागतो व अल्मोस्ट झिरो स्पीड ला येतो. मग पाठचा पण ब्रेक मारून कंट्रोल करण्या ऐवजी उजवी कडे मूंडी काढतो, व कसबसा पूढे जायचा यत्न करतो. पण होतं काय, तोही हतबल होतो, गटांगळ्या खायला लागतो व दोघेही जोडीने चढ एकदाचा सर करतात रे.
तो: बाबा, मग पाठच्या व इतर लहान गाड्यांचे काय?
मी: अरे, लहान गाड्यांनी चडफडत उध्दार करत भजन करत सहन करायचं नऊ अकरा मिन्टं व नंतर परत सूसाट सूटायचं बघायचं रे.
तेव्हढ्यात अचानक रस्त्यात खड्डे सुरू झाले, अन-ईव्हन अचानक विचकत स्पीड ब्रेकर्स लागायला लागले.
मी: स्वगत; च्या** मूंबईत शिरलो वाटतं...
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
माझा मुलगा व मी.
एक सू संवाद
तो: बाबा, तू मुंबई पूणे एक्स्प्रेस वे ला गाडी चालवताना सेंटर लेन ला का चालवतोस? ओव्हरटेक करतोस व परत सेंटर लेन ला येतोस.
मी: अरे, हीच खरी पध्दत आहे. राईट लेन मोकळी ठेवायची शक्यतो ओव्हरटेकिंग करणाऱ्यांसाठी; वा अति अतीच जलद वाहनांसाठी.
तो: बाबा, मग हे काही जणं साठ पासठ च्या स्पीड ने राईट लेन ने का चालवतात? कंटिन्यूअसली?
मी: अरे, एकतर ती प्रायव्हेट टँक्सी असेल वा टूरीस्ट वेहिकल असेल; ती लोक बहुतेक वेळा माठ असतात, पण सगळेच नाही हं.
तो: बाबा, बघ बघ, ती अल्टो, ती पजेरो, ती व्हेटो, ती ही, ती ती, पण अशीच संथ जातीये राईट लेनने, व त्या प्रायव्हेट गाड्या आहेत.
मी: अरे, काही जणांची अक्कल गुडध्यात असते रे. काही जणांना डावी कडून, मधनं जायला लाज वाटते. काही जणांना वाटत की राईट हँड ड्राईव्ह असतं ना अमेरीकेत वगैरे तसं आपल्या रस्त्यांवर पण जायच असतं. काही लोक चक्क येड** असतात.
तो: बाबा, तू प्रत्येक बोगद्यात हेड लाईट्स, पार्कींग लाईट का लावतो? बाहेर पडला की बंद करतोस. बर्रेच जणं लावतच नाहीत. बहुतेक ट्रक्स चे टेल लाईटस् पण बंद असतात.
मी: अरे, आपण काळजी घ्यायची असते, आपल्या पाठच्याची; इतरांना कळलं पाहीजे, दिसली पाहीजे आपली गाडी. खूप जण कंटाळा पण करतात किंवा तो सेन्सच नसतो रे.
तो: बाबा, कायमच, दिवसाच्या कोणत्याही वेळी, लोणावळा ते ऊर्से टोल प्लाझा, दूचाकी स्वार कसे काय फिरतात? ते ही विदाऊट हेल्मेट, कधीतर तीघे तीघे एका बाईकवर. पोलिस पकडत नाहीत का?
मी: अरे, ते वाहतूक पोलिसांचं काम आहे का गस्ती पथकाचं का आणि कोणाचं, हा प्रश्न असावा. पोलिसांना खूप काम असतं रे. ओव्हर स्पीडींग करणाऱ्यांना स्पीड गन ने पकडायचं. हेव्ही वेहिकल्स नां कोपऱ्यात थांबवून त्यांचे पेपर्स वगैरे तपासायचे. त्यांच्याकडनं पैसे वसूल करायचे, म्हणजे त्यांना 'फाईन' करायचा रे. लाईट कमर्शियल वेहिकल्स च्या ड्रायव्हर क्लिनर शी हातमिळवणी करायची म्हणजे हास्तांदोलन रे. विदाऊट हेल्मेट, विदाऊट सीट बेल्ट वाली साँफ्ट टार्गेट पकडायची. एकाची नजर कमी पडते म्हणून की काय, तीन चार जणांनी घोळक्याने सिग्नल च्या पूढे कुठेतरी लपून गुन्हेगार पकडायचे वगैरे, एक ना चार कामे.
तो: बाबा, कुठल्याही चढ रस्त्यावर, दोन ट्रक पँरलल कूर्मगतीने चाललेले का दिसतात?
मी: अरे, काय आहे, ते दोन ट्रक एकापाठी दूसरा असेच असतात चढताना. एका विशिष्ट वेळी, बहुतकरून अगदी वर असताना, लास्टला, पूढचा आचके खायला लागतो व अल्मोस्ट झिरो स्पीड ला येतो. मग पाठचा पण ब्रेक मारून कंट्रोल करण्या ऐवजी उजवी कडे मूंडी काढतो, व कसबसा पूढे जायचा यत्न करतो. पण होतं काय, तोही हतबल होतो, गटांगळ्या खायला लागतो व दोघेही जोडीने चढ एकदाचा सर करतात रे.
तो: बाबा, मग पाठच्या व इतर लहान गाड्यांचे काय?
मी: अरे, लहान गाड्यांनी चडफडत उध्दार करत भजन करत सहन करायचं नऊ अकरा मिन्टं व नंतर परत सूसाट सूटायचं बघायचं रे.
तेव्हढ्यात अचानक रस्त्यात खड्डे सुरू झाले, अन-ईव्हन अचानक विचकत स्पीड ब्रेकर्स लागायला लागले.
मी: स्वगत; च्या** मूंबईत शिरलो वाटतं...
---
मिलिंद काळे, 11th May 2016
Er Rational musings #490
Er Rational musings #490
काही जेन्यूईन भाबडे प्रश्न...
~ पोलिसी भाषेत माणसाला 'इसम' का म्हणतात?
~ साधं असो वा थ्री स्टार; हाँटेल मध्ये थोडे (से) तोकडे (च) टाँवेल का असतात? की जे नीट पूर्णपणे अंगाला गुंडाळता येत नाहीत? बर, त्या साबणाच्या वड्या मोस्टली मेडीमिक्स (च) का असतात?
~ 'TTMM' म्हणजे 'तूझे तू माझे मी' या अँरेंजमेंटला 'सोल्जर्स काँट्रिब्यूशन' असं का म्हणतात?
~ सरकारी लाँग लीज नव्याणव (च) वर्षांचे (च) का असते? बरं, आणि ते एक रूपया 'नाममात्र' भाडे वगैरे!
~ हे इक्वल स्ट्रीट्स वगैरे उद्योग उपक्रम, मूंबई च्या वेस्टर्न (च), म्हणजे बँड्रा (वाद्रे किंवा बांद्रा नव्हे), पाली हिल, खार, लिंकींग रोड इ परिसरात (च) का चालतात? राबवले जातात?
~ मुंबई च्या बाहेर बाईकस्वार आरसे काढून का ठेवतात? आरश्यांशिवाय गाड्या का रपेटतात?
~ आणिक, कर्नाटकातले बहुतांश डांबरी रस्त्यांवर, हेवी - लो ट्रँफीक बहुतांश सेमसेम असताना, खड्डे का पडलेले दिसत नाहीत, कंपेअर्ड टू मूंबई...
---
मिलिंद काळे, 9th May 2016
काही जेन्यूईन भाबडे प्रश्न...
~ पोलिसी भाषेत माणसाला 'इसम' का म्हणतात?
~ साधं असो वा थ्री स्टार; हाँटेल मध्ये थोडे (से) तोकडे (च) टाँवेल का असतात? की जे नीट पूर्णपणे अंगाला गुंडाळता येत नाहीत? बर, त्या साबणाच्या वड्या मोस्टली मेडीमिक्स (च) का असतात?
~ 'TTMM' म्हणजे 'तूझे तू माझे मी' या अँरेंजमेंटला 'सोल्जर्स काँट्रिब्यूशन' असं का म्हणतात?
~ सरकारी लाँग लीज नव्याणव (च) वर्षांचे (च) का असते? बरं, आणि ते एक रूपया 'नाममात्र' भाडे वगैरे!
~ हे इक्वल स्ट्रीट्स वगैरे उद्योग उपक्रम, मूंबई च्या वेस्टर्न (च), म्हणजे बँड्रा (वाद्रे किंवा बांद्रा नव्हे), पाली हिल, खार, लिंकींग रोड इ परिसरात (च) का चालतात? राबवले जातात?
~ मुंबई च्या बाहेर बाईकस्वार आरसे काढून का ठेवतात? आरश्यांशिवाय गाड्या का रपेटतात?
~ आणिक, कर्नाटकातले बहुतांश डांबरी रस्त्यांवर, हेवी - लो ट्रँफीक बहुतांश सेमसेम असताना, खड्डे का पडलेले दिसत नाहीत, कंपेअर्ड टू मूंबई...
---
मिलिंद काळे, 9th May 2016
Er Rational musings #489
Er Rational musings #489
बऱ्याच छोट्या हाँटेल्स मध्ये खायला गेलं की मला बहुतकरून 'भीम' भेटतो. म्हणजे त्या छोटेखानी रेस्टाँरंट् मधला वेटर ओ. साधारणपणे आठ ते बारा तेरा टेबलांच हाँटेल, म्हणजे सगळं फूल्ल जरी असलं तरी 16 ते 24 - 28 - 32 खाणारे. पण हा भीम एकटा च सगळ्यांना समर्थपणे कौशल्याने हाताळतो (हाताळणे = आँर्डर्स सर्व्ह करणे, लक्षात ठेवून कोणाला काही हवे नको तिथे बारीक नजर ठेवणे, व महत्वाचे म्हणजे प्राँपर ज्याच त्याचे बील देणे इ). याला 'भीम' म्हणतो मी आम्ही!
'भीम' या नावाची व्युत्पत्ती गिरगावातनं 1985 साली झाली. पहिल्या वहिल्या नोकरीनिमित्त, बाहेर जेवण दूपारचे. मुगभाट लेन समोर असंचं एक छोटूकल हाँटेल वजा खानावळ होती, नाव टेंबे. किडमीड जागा, 12 एक टेबलं, व तिथला कामकुशल वेटर भीम. ओ भीम एक झुणका, ओ भीम आमटी वाटी, भीम एक चपाती, एक ना तीन, चहूबाजूचा हल्ला भीम असला टोलवायचा! अकरा तेरा वर्षे झाली टेंबे बंद होऊन, पण भीम नाव व व्यक्तिरेखा कायमची कोरली गेलीये; म्हणून 'भीम' व त्याच्या भूमिकेबद्दल मला प्रचंड आदर आहे. खवय्या व बल्लवाचार्य यांतला समर्थ सेतू, दूवा.
उघडा डोळे, बघा नीट, तुम्हालाही एखादा 'भीम' गवसेल...
---
मिलिंद काळे, 9th May 2016
बऱ्याच छोट्या हाँटेल्स मध्ये खायला गेलं की मला बहुतकरून 'भीम' भेटतो. म्हणजे त्या छोटेखानी रेस्टाँरंट् मधला वेटर ओ. साधारणपणे आठ ते बारा तेरा टेबलांच हाँटेल, म्हणजे सगळं फूल्ल जरी असलं तरी 16 ते 24 - 28 - 32 खाणारे. पण हा भीम एकटा च सगळ्यांना समर्थपणे कौशल्याने हाताळतो (हाताळणे = आँर्डर्स सर्व्ह करणे, लक्षात ठेवून कोणाला काही हवे नको तिथे बारीक नजर ठेवणे, व महत्वाचे म्हणजे प्राँपर ज्याच त्याचे बील देणे इ). याला 'भीम' म्हणतो मी आम्ही!
'भीम' या नावाची व्युत्पत्ती गिरगावातनं 1985 साली झाली. पहिल्या वहिल्या नोकरीनिमित्त, बाहेर जेवण दूपारचे. मुगभाट लेन समोर असंचं एक छोटूकल हाँटेल वजा खानावळ होती, नाव टेंबे. किडमीड जागा, 12 एक टेबलं, व तिथला कामकुशल वेटर भीम. ओ भीम एक झुणका, ओ भीम आमटी वाटी, भीम एक चपाती, एक ना तीन, चहूबाजूचा हल्ला भीम असला टोलवायचा! अकरा तेरा वर्षे झाली टेंबे बंद होऊन, पण भीम नाव व व्यक्तिरेखा कायमची कोरली गेलीये; म्हणून 'भीम' व त्याच्या भूमिकेबद्दल मला प्रचंड आदर आहे. खवय्या व बल्लवाचार्य यांतला समर्थ सेतू, दूवा.
उघडा डोळे, बघा नीट, तुम्हालाही एखादा 'भीम' गवसेल...
---
मिलिंद काळे, 9th May 2016
Er Rational musings #488
Er Rational musings #488
My very first post on my Facebook wall, dated 27th June 2011
Social Networking...a boon or a bane?
Are we not exposing too much on FB? Ok, this is a social networking forum, but to stand naked (to some extent) in front of general masses (read FB users), is something which is puzzling me, if not questionable... why everybody is hell bent on sharing views / comments / snaps etc on FB? Why can't we have one to one dialogue, if at all required? Leave apart the security of user IP (Internet Protocol) address & your FB account..the login itself can invite / facilitate hacking?! Are we beginning to lose personal touch & conscience so as to become addict of expressing / writing / showing off ? Even privacy control may not be helpful, if any entity deliberately wants to hack & crash your system??!!
---
My very second post on my Facebook wall, dated 26th Oct 2011
Face book is an addiction..more so than others like ciggi\mawa\pan\tambakhu...?!! Good or bad, only time will tell...one is induced to expose more & reveal all..its interesting phenomenon, though..
---
My very third post on my Facebook wall, dated 11th Nov 2011
SMS recd by me today morning...Life is much like Facebook; people will like ur problemz n comment, but no one is going to solve them. Bcoz everybody seemz so busy in updating their own !
---
नंतर मात्र मी स्वत:च अक्षरशः सुटलोच!
ए्वढं सोप्प व्यासपीठ मिळालं. एकदा का 'महती' कळाली समजली आवडली पटली आणि
200 च्या आसपास "a few stray thoughts and a few general observations (all my own work)", 488 च्या आसपास "musings + ponderings + notations + posts + business tips + foodie joints + corporate techniques", and सत्तर बहात्तर "मराठी + इंग्रजी + उर्दू" कविता...
अनेक दोस्त कनेक्ट झाले; अनेक अनोळखी, प्रत्यक्ष न भेटलेले लोक्स सुध्दा मित्र मैत्रिणीं झाल्या. आता फब वरील इतरांच्या पोस्ट्स वाचताना मनमुराद आनंद घेतला, घेतोय, घेता येतोय. मजा आला!
Saying this umpteenth time, thanks Mark Zuckerberg...
---
मिलिंद काळे, 9th May 2016
My very first post on my Facebook wall, dated 27th June 2011
Social Networking...a boon or a bane?
Are we not exposing too much on FB? Ok, this is a social networking forum, but to stand naked (to some extent) in front of general masses (read FB users), is something which is puzzling me, if not questionable... why everybody is hell bent on sharing views / comments / snaps etc on FB? Why can't we have one to one dialogue, if at all required? Leave apart the security of user IP (Internet Protocol) address & your FB account..the login itself can invite / facilitate hacking?! Are we beginning to lose personal touch & conscience so as to become addict of expressing / writing / showing off ? Even privacy control may not be helpful, if any entity deliberately wants to hack & crash your system??!!
---
My very second post on my Facebook wall, dated 26th Oct 2011
Face book is an addiction..more so than others like ciggi\mawa\pan\tambakhu...?!! Good or bad, only time will tell...one is induced to expose more & reveal all..its interesting phenomenon, though..
---
My very third post on my Facebook wall, dated 11th Nov 2011
SMS recd by me today morning...Life is much like Facebook; people will like ur problemz n comment, but no one is going to solve them. Bcoz everybody seemz so busy in updating their own !
---
नंतर मात्र मी स्वत:च अक्षरशः सुटलोच!
ए्वढं सोप्प व्यासपीठ मिळालं. एकदा का 'महती' कळाली समजली आवडली पटली आणि
200 च्या आसपास "a few stray thoughts and a few general observations (all my own work)", 488 च्या आसपास "musings + ponderings + notations + posts + business tips + foodie joints + corporate techniques", and सत्तर बहात्तर "मराठी + इंग्रजी + उर्दू" कविता...
अनेक दोस्त कनेक्ट झाले; अनेक अनोळखी, प्रत्यक्ष न भेटलेले लोक्स सुध्दा मित्र मैत्रिणीं झाल्या. आता फब वरील इतरांच्या पोस्ट्स वाचताना मनमुराद आनंद घेतला, घेतोय, घेता येतोय. मजा आला!
Saying this umpteenth time, thanks Mark Zuckerberg...
---
मिलिंद काळे, 9th May 2016
Er Rational musings #487
Er Rational musings #487
भन्नाट...हुबळी ते कारवार, काय रस्ता आहे यार, सूपर्र्ब. ड्रायव्हींग प्लेजर.
तट्टे इडली, रवा इडली, बोंडा सूप, चाऊ चाऊ भाथ (उप्पीट + सीरा) व काफी पोटात गेलेली होती. एक दोन एफ एम चँनेल्स कँच झाली आणि चक्क आंडू गुंडू मधन मधन ऐकत होतो. रस्त्यावर जिलेब्यांच्या पाट्या बघत होतो. मध्येच थांबून लोकांना गंतव्य स्थानाला कसं जायच ते विचारत होतो. मजा आला.
भारतात सोन्याचा धूर निघत होता हे मनोमनी पटतं जेव्हा आपण साऊथ ची देवळं व्हिजीट करतो. प्रचंड सुबत्ता असणार. एकेक मंदिर बांधायला वर्षे लागली असणार. आपलं तेव्हाचं इंजिनियरिंग बघता अचंबित होतो आपण. प्लानिंग, प्रोजेक्ट प्लानिंग अँड कंट्रोल, अर्बन प्लानिंग, सिव्हील इंजिनियरिंग, सपोर्ट बाय एम ई पी, साईट मँनेजमेंट, बजेटरी (!) कंट्रोल (!), पर्चेस - मटेरियल्स - स्टोअर्स, लाँजिस्टीक्स, टिम आँफ वर्कर्स - फोरमेन - सुपरव्हायजर्स - इंजिनियर्स - मँनेजर्स, मटेरियल सप्लायर्स, क्वालिटी कंट्रोल, आँडिट, इत्यादि अनेकविध अंगांची परफेक्ट सिनर्जी!! (उदाहरणार्थ मूर्डेश्वर मंदिर)
शोकांतिका म्हणजे आपल्यावर अनेकांनी आक्रमणे केली, आपण आपसात भांडत बसलो, आणि आपल्याच बऱ्याच जणांनी कमरेचे सोडून डोक्याला गुंडाळले अक्षरशः नाही का? आपण जगावर राज्य करू शकत होतो यार. काय एकाहून एक संस्थानं, राजे, योध्दे, पैसा, टँलेंट, काय नाही?
असो. कमिंग बँक टू सब्जेक्ट मँटर, धीस इज अँन अमेझिंग अनुभव.
आता ठरवलय, खूप **** केली; आता वेळ काढायचा, गाडी काढायची काही न ठरवता व सूस्साट सूटायचे. नेक्स्ट इज जुलै आँगस्ट, नाऊ.
रेस्ट फाँलोज आँटोमँटिकली...
---
मिलिंद काळे, 8th May 2016
भन्नाट...हुबळी ते कारवार, काय रस्ता आहे यार, सूपर्र्ब. ड्रायव्हींग प्लेजर.
तट्टे इडली, रवा इडली, बोंडा सूप, चाऊ चाऊ भाथ (उप्पीट + सीरा) व काफी पोटात गेलेली होती. एक दोन एफ एम चँनेल्स कँच झाली आणि चक्क आंडू गुंडू मधन मधन ऐकत होतो. रस्त्यावर जिलेब्यांच्या पाट्या बघत होतो. मध्येच थांबून लोकांना गंतव्य स्थानाला कसं जायच ते विचारत होतो. मजा आला.
भारतात सोन्याचा धूर निघत होता हे मनोमनी पटतं जेव्हा आपण साऊथ ची देवळं व्हिजीट करतो. प्रचंड सुबत्ता असणार. एकेक मंदिर बांधायला वर्षे लागली असणार. आपलं तेव्हाचं इंजिनियरिंग बघता अचंबित होतो आपण. प्लानिंग, प्रोजेक्ट प्लानिंग अँड कंट्रोल, अर्बन प्लानिंग, सिव्हील इंजिनियरिंग, सपोर्ट बाय एम ई पी, साईट मँनेजमेंट, बजेटरी (!) कंट्रोल (!), पर्चेस - मटेरियल्स - स्टोअर्स, लाँजिस्टीक्स, टिम आँफ वर्कर्स - फोरमेन - सुपरव्हायजर्स - इंजिनियर्स - मँनेजर्स, मटेरियल सप्लायर्स, क्वालिटी कंट्रोल, आँडिट, इत्यादि अनेकविध अंगांची परफेक्ट सिनर्जी!! (उदाहरणार्थ मूर्डेश्वर मंदिर)
शोकांतिका म्हणजे आपल्यावर अनेकांनी आक्रमणे केली, आपण आपसात भांडत बसलो, आणि आपल्याच बऱ्याच जणांनी कमरेचे सोडून डोक्याला गुंडाळले अक्षरशः नाही का? आपण जगावर राज्य करू शकत होतो यार. काय एकाहून एक संस्थानं, राजे, योध्दे, पैसा, टँलेंट, काय नाही?
असो. कमिंग बँक टू सब्जेक्ट मँटर, धीस इज अँन अमेझिंग अनुभव.
आता ठरवलय, खूप **** केली; आता वेळ काढायचा, गाडी काढायची काही न ठरवता व सूस्साट सूटायचे. नेक्स्ट इज जुलै आँगस्ट, नाऊ.
रेस्ट फाँलोज आँटोमँटिकली...
---
मिलिंद काळे, 8th May 2016
Sunday, May 8, 2016
Er Rational musings #487
Er Rational musings #487
भन्नाट...हुबळी ते कारवार, काय रस्ता आहे यार, सूपर्र्ब. ड्रायव्हींग प्लेजर.
तट्टे इडली, रवा इडली, बोंडा सूप, चाऊ चाऊ भाथ (उप्पीट + सीरा) व काफी पोटात गेलेली होती. एक दोन एफ एम चँनेल्स कँच झाली आणि चक्क आंडू गुंडू मधन मधन ऐकत होतो. रस्त्यावर जिलेब्यांच्या पाट्या बघत होतो. मध्येच थांबून लोकांना गंतव्य स्थानाला कसं जायच ते विचारत होतो. मजा आला.
भारतात सोन्याचा धूर निघत होता हे मनोमनी पटतं जेव्हा आपण साऊथ ची देवळं व्हिजीट करतो. प्रचंड सुबत्ता असणार. एकेक मंदिर बांधायला वर्षे लागली असणार. आपलं तेव्हाचं इंजिनियरिंग बघता अचंबित होतो आपण. प्लानिंग, प्रोजेक्ट प्लानिंग अँड कंट्रोल, अर्बन प्लानिंग, सिव्हील इंजिनियरिंग, सपोर्ट बाय एम ई पी, साईट मँनेजमेंट, बजेटरी (!) कंट्रोल (!), पर्चेस - मटेरियल्स - स्टोअर्स, लाँजिस्टीक्स, टिम आँफ वर्कर्स - फोरमेन - सुपरव्हायजर्स - इंजिनियर्स - मँनेजर्स, मटेरियल सप्लायर्स, क्वालिटी कंट्रोल, आँडिट, इत्यादि अनेकविध अंगांची परफेक्ट सिनर्जी!! (उदाहरणार्थ मूर्डेश्वर मंदिर)
शोकांतिका म्हणजे आपल्यावर अनेकांनी आक्रमणे केली, आपण आपसात भांडत बसलो, आणि आपल्याच बऱ्याच जणांनी कमरेचे सोडून डोक्याला गुंडाळले अक्षरशः नाही का? आपण जगावर राज्य करू शकत होतो यार. काय एकाहून एक संस्थानं, राजे, योध्दे, पैसा, टँलेंट, काय नाही?
असो. कमिंग बँक टू सब्जेक्ट मँटर, धीस इज अँन अमेझिंग अनुभव.
आता ठरवलय, खूप **** केली; आता वेळ काढायचा, गाडी काढायची काही न ठरवता व सूस्साट सूटायचे. नेक्स्ट इज जुलै आँगस्ट, नाऊ.
रेस्ट फाँलोज आँटोमँटिकली...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
भन्नाट...हुबळी ते कारवार, काय रस्ता आहे यार, सूपर्र्ब. ड्रायव्हींग प्लेजर.
तट्टे इडली, रवा इडली, बोंडा सूप, चाऊ चाऊ भाथ (उप्पीट + सीरा) व काफी पोटात गेलेली होती. एक दोन एफ एम चँनेल्स कँच झाली आणि चक्क आंडू गुंडू मधन मधन ऐकत होतो. रस्त्यावर जिलेब्यांच्या पाट्या बघत होतो. मध्येच थांबून लोकांना गंतव्य स्थानाला कसं जायच ते विचारत होतो. मजा आला.
भारतात सोन्याचा धूर निघत होता हे मनोमनी पटतं जेव्हा आपण साऊथ ची देवळं व्हिजीट करतो. प्रचंड सुबत्ता असणार. एकेक मंदिर बांधायला वर्षे लागली असणार. आपलं तेव्हाचं इंजिनियरिंग बघता अचंबित होतो आपण. प्लानिंग, प्रोजेक्ट प्लानिंग अँड कंट्रोल, अर्बन प्लानिंग, सिव्हील इंजिनियरिंग, सपोर्ट बाय एम ई पी, साईट मँनेजमेंट, बजेटरी (!) कंट्रोल (!), पर्चेस - मटेरियल्स - स्टोअर्स, लाँजिस्टीक्स, टिम आँफ वर्कर्स - फोरमेन - सुपरव्हायजर्स - इंजिनियर्स - मँनेजर्स, मटेरियल सप्लायर्स, क्वालिटी कंट्रोल, आँडिट, इत्यादि अनेकविध अंगांची परफेक्ट सिनर्जी!! (उदाहरणार्थ मूर्डेश्वर मंदिर)
शोकांतिका म्हणजे आपल्यावर अनेकांनी आक्रमणे केली, आपण आपसात भांडत बसलो, आणि आपल्याच बऱ्याच जणांनी कमरेचे सोडून डोक्याला गुंडाळले अक्षरशः नाही का? आपण जगावर राज्य करू शकत होतो यार. काय एकाहून एक संस्थानं, राजे, योध्दे, पैसा, टँलेंट, काय नाही?
असो. कमिंग बँक टू सब्जेक्ट मँटर, धीस इज अँन अमेझिंग अनुभव.
आता ठरवलय, खूप **** केली; आता वेळ काढायचा, गाडी काढायची काही न ठरवता व सूस्साट सूटायचे. नेक्स्ट इज जुलै आँगस्ट, नाऊ.
रेस्ट फाँलोज आँटोमँटिकली...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
Er Rational musings #486
Er Rational musings #486
Today is a World Red Cross day as well (apart from Mother's day).
World Red Cross day means 8th of May is celebrated every year as the birthday anniversary of founder of the Red Cross. Henry Dunant was the founder of the Red Cross as well as the founder of International Committee of the Red Cross (ICRC), born in the Geneva in the year 1828. He was the most famous person and became the recipient of 1st Nobel Peace Prize.
A trubute :
A humble tribute
A tomb of d unknown, immortal soldier
In recognition of our valiant Frontier
With eternal flames @ll around
War helmet n reversed rifle aground
Amar Jawan Jyoti at India Gate
Brave gallantry n courage to date
Unsung uncapped hero of the nation
We salute, hats off to your devotion
Incessant rains, sweltering heat or bone chilling cold
You silently suffer in all conditions
Nothing stops you from singular mission
To defend and destroy enemy positions
Kargil, Baramulla or Siachen glacier
Your home away from home
You toil in every altitude
No words are enough to describe our gratitude
War n peace n riot n calamity
We look up to you to bring sanity
O my greatest tallest brother
We are indebted to you forever...
---
मिलिंद काळे, 8th May 2016
Today is a World Red Cross day as well (apart from Mother's day).
World Red Cross day means 8th of May is celebrated every year as the birthday anniversary of founder of the Red Cross. Henry Dunant was the founder of the Red Cross as well as the founder of International Committee of the Red Cross (ICRC), born in the Geneva in the year 1828. He was the most famous person and became the recipient of 1st Nobel Peace Prize.
A trubute :
A humble tribute
A tomb of d unknown, immortal soldier
In recognition of our valiant Frontier
With eternal flames @ll around
War helmet n reversed rifle aground
Amar Jawan Jyoti at India Gate
Brave gallantry n courage to date
Unsung uncapped hero of the nation
We salute, hats off to your devotion
Incessant rains, sweltering heat or bone chilling cold
You silently suffer in all conditions
Nothing stops you from singular mission
To defend and destroy enemy positions
Kargil, Baramulla or Siachen glacier
Your home away from home
You toil in every altitude
No words are enough to describe our gratitude
War n peace n riot n calamity
We look up to you to bring sanity
O my greatest tallest brother
We are indebted to you forever...
---
मिलिंद काळे, 8th May 2016
Saturday, May 7, 2016
Er Rational musings #485
Er Rational musings #485
https://youtu.be/7lSpvplWIW8
आज से पहले, आज से ज़्यादा
खुशी आज तक नहीं मिली
इतनी सुहानी, ऐसी मीठी
घड़ी आज तक नहीं मिली
इसको संजोग कहें या किस्मत का लेखा
हम जो अचानक मिले हैं
मनचाहे साथी पा के हम सबके चेहरे
देखो तो कैसे खिले हैं
(इन) तकदीरों को, जोड़ दे ऐसी
कड़ी आज तक नहीं मिली
आज से पहले आज से ज़्यादा...
सपना हो जाये वो पूरा जो हमने देखा
ये मेरे दिल की दुआ है
ये पल जो बीत रहे हैं इनके नशे में
दिल मेरा गाने लगा है
(हम) इसी खुशी को, ढूंढ रहे थे
यही आज तक नहीं मिली
आज से पहले आज से ज्यादा...
दिल में तूफान उठा है होंठों पे नगमा
आँखों में आंसू खुशी के
सपनों के पास पहुँच के सपनों से दूरी
ऐसा ना हो संग किसी के
कोई कहे ना मंज़िल मुझको
मिली आज तक नहीं मिली
आज से पहले आज से ज्यादा...
गीतकार : रविन्द्र जैन,
गायक : येशुदास,
संगीतकार : रविन्द्र जैन,
चित्रपट : चितचोर (१९७६)
माझ्या एका मित्राची आई म्हणालेली आठवतय की तित्तचोर बघून आलात का? आम्ही म्हणालोतो चितचोर ग, चित्तचोर नाही, तर म्हणलीवती की तेच ते!
तर, चितचोर मधली येसूदास नी गायलेली गाणी अत्यंत श्रवणीय आहेत, अँकाँर्डियन चा उत्तम वापर या चित्रपटांत केलाय.
अमोल पालेकर, झरिना वहाब हे निरागस चेहेरे या निरागस सिनेमात बघायला खूप छान वाटलवत. एके हनगल, दीना पाठक, मास्टर राजू व विजयेंद्र घाटगे, या छोटेखानी सरधोपट पण शांतचित्त सिनेमात होते.
गोरी तेरा गाँव बडा प्यारा असो वा तूजो मेरे सूर में असो, हेमलता येसूदास छा जाते हैं दिल में.
#शांत झोप #good night #sleep tight #Sweeet dreams...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
https://youtu.be/7lSpvplWIW8
आज से पहले, आज से ज़्यादा
खुशी आज तक नहीं मिली
इतनी सुहानी, ऐसी मीठी
घड़ी आज तक नहीं मिली
इसको संजोग कहें या किस्मत का लेखा
हम जो अचानक मिले हैं
मनचाहे साथी पा के हम सबके चेहरे
देखो तो कैसे खिले हैं
(इन) तकदीरों को, जोड़ दे ऐसी
कड़ी आज तक नहीं मिली
आज से पहले आज से ज़्यादा...
सपना हो जाये वो पूरा जो हमने देखा
ये मेरे दिल की दुआ है
ये पल जो बीत रहे हैं इनके नशे में
दिल मेरा गाने लगा है
(हम) इसी खुशी को, ढूंढ रहे थे
यही आज तक नहीं मिली
आज से पहले आज से ज्यादा...
दिल में तूफान उठा है होंठों पे नगमा
आँखों में आंसू खुशी के
सपनों के पास पहुँच के सपनों से दूरी
ऐसा ना हो संग किसी के
कोई कहे ना मंज़िल मुझको
मिली आज तक नहीं मिली
आज से पहले आज से ज्यादा...
गीतकार : रविन्द्र जैन,
गायक : येशुदास,
संगीतकार : रविन्द्र जैन,
चित्रपट : चितचोर (१९७६)
माझ्या एका मित्राची आई म्हणालेली आठवतय की तित्तचोर बघून आलात का? आम्ही म्हणालोतो चितचोर ग, चित्तचोर नाही, तर म्हणलीवती की तेच ते!
तर, चितचोर मधली येसूदास नी गायलेली गाणी अत्यंत श्रवणीय आहेत, अँकाँर्डियन चा उत्तम वापर या चित्रपटांत केलाय.
अमोल पालेकर, झरिना वहाब हे निरागस चेहेरे या निरागस सिनेमात बघायला खूप छान वाटलवत. एके हनगल, दीना पाठक, मास्टर राजू व विजयेंद्र घाटगे, या छोटेखानी सरधोपट पण शांतचित्त सिनेमात होते.
गोरी तेरा गाँव बडा प्यारा असो वा तूजो मेरे सूर में असो, हेमलता येसूदास छा जाते हैं दिल में.
#शांत झोप #good night #sleep tight #Sweeet dreams...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
Er Rational musings #484
Er Rational musings #484
~ काय बाई हे, मोकळा गळा, कानात काही नाही, आणि कपाळ तर बघ, कुंकू जाऊदे, साधी टिकली पण नाही! आणि खाली गोणपाट (म्हणजे जीन्स आे) आन् ते कस्सले उंच टोकदार हिल्स का काय ते, हाय हिल्स - पाय मुरगळायचा ना. काय ह्या हल्लीच्या मुली, दंड उघडे, हे एवढे मोठ्टे गळे. आणखीन ते पंजाबी का काय कसले ड्रेस...
सुरूच.
~ अग आज्जी, तुमच्या साडी चोळी पेक्षा बर की नाही? पाठ, पोट उघडं असण्यापेक्षा. हज्जार वेळा पदर सांभाळण्यापेक्षा. शिवाय किती कंफर्टेबल.
~ बघ बाई, मला नाही असली थेरं पसंद. आमच्या वेळी...
~ अग जग किती पूढे गेलय; कुठल्या काळात वावरतेयस..!
सुरूच.
~ आम्ही नाही बाई इतकं मुलांच्या अंगाशी करत. कसलं ते मिठ्या मारणं, गळे पडणं. रात्री बेरात्री बाईकवर पाठी चिकटून भटकणं. आणि कसली ती बाईक, ही अश्शी पाठनं उंच, म्हणजे पाठचा माणूस घसरत सरकत पुढच्याच्या पाठी आपटलाच पाहीजे. टिचभर, मांड्या उघड्या दिसणाऱ्या चड्या.
सुरूच.
~ अग आई, किती कंफर्टेबल.
~ बघ बाई, मला नाही असली थेरं पसंद. आमच्या वेळी...
~ अग जग किती पूढे गेलय; कुठल्या काळात वावरतेयस..!
सुरूच.
प्रत्येक पिढीत फरक पडत जातो. हे वास्तव आहे. बरोबर, चूक, बर वाईट इत्यादि असं काहीही नसतं. त्या त्या वेळेस जे ते आपणहून सच्चे आहेत; प्रामाणिक आहेत त्या भूमिका.
सरते शेवटी आपण, आपली माणसं, आपल्या माणसांची कंफर्टेबिलीटी / ईच्छा / आवड निवड / मोकळीक.
आणि आपल्याच माणसांवरील विश्वास...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
~ काय बाई हे, मोकळा गळा, कानात काही नाही, आणि कपाळ तर बघ, कुंकू जाऊदे, साधी टिकली पण नाही! आणि खाली गोणपाट (म्हणजे जीन्स आे) आन् ते कस्सले उंच टोकदार हिल्स का काय ते, हाय हिल्स - पाय मुरगळायचा ना. काय ह्या हल्लीच्या मुली, दंड उघडे, हे एवढे मोठ्टे गळे. आणखीन ते पंजाबी का काय कसले ड्रेस...
सुरूच.
~ अग आज्जी, तुमच्या साडी चोळी पेक्षा बर की नाही? पाठ, पोट उघडं असण्यापेक्षा. हज्जार वेळा पदर सांभाळण्यापेक्षा. शिवाय किती कंफर्टेबल.
~ बघ बाई, मला नाही असली थेरं पसंद. आमच्या वेळी...
~ अग जग किती पूढे गेलय; कुठल्या काळात वावरतेयस..!
सुरूच.
~ आम्ही नाही बाई इतकं मुलांच्या अंगाशी करत. कसलं ते मिठ्या मारणं, गळे पडणं. रात्री बेरात्री बाईकवर पाठी चिकटून भटकणं. आणि कसली ती बाईक, ही अश्शी पाठनं उंच, म्हणजे पाठचा माणूस घसरत सरकत पुढच्याच्या पाठी आपटलाच पाहीजे. टिचभर, मांड्या उघड्या दिसणाऱ्या चड्या.
सुरूच.
~ अग आई, किती कंफर्टेबल.
~ बघ बाई, मला नाही असली थेरं पसंद. आमच्या वेळी...
~ अग जग किती पूढे गेलय; कुठल्या काळात वावरतेयस..!
सुरूच.
प्रत्येक पिढीत फरक पडत जातो. हे वास्तव आहे. बरोबर, चूक, बर वाईट इत्यादि असं काहीही नसतं. त्या त्या वेळेस जे ते आपणहून सच्चे आहेत; प्रामाणिक आहेत त्या भूमिका.
सरते शेवटी आपण, आपली माणसं, आपल्या माणसांची कंफर्टेबिलीटी / ईच्छा / आवड निवड / मोकळीक.
आणि आपल्याच माणसांवरील विश्वास...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
Er Rational musings #483
Er Rational musings #483
एखादी गोष्ट मनासारखी व्हावी असं वाटलं की आम्ही उलट बोलायचो पूर्वी. उलट बोललो की बरोब्बर काम हवं तसं होतं अशीच एक श्रध्दा होती.
पूढे मँनेजमेंट च्या तंत्रा नूसार पाँझिटीव्ह थिंकींग, पाँझिटीव्ह स्पिकींग चा मंत्र ब्रेन वाँश केला गेला. मग काय, ती सकारात्मक बोधचिन्ह वगैरे. नंतर मग, अशा पाँझिटीव्ह गोष्टी लिहायच्या, व जाता येता, दिसणाऱ्या जागी त्या चिकटवायच्या (बाथरूम चे दार, फ्रीज वर, बेडरूम च्या भिंतीवर वगैरे), असले (सकारात्मक!) उद्योग करायला कोणी सक्सेसफूल्ल मास्तराने सांगितले.
Positive Energy वेग्रे.
त्यात भरीस भर म्हणून मँजीक आँफ थिंकींग बिग, पाँझिटीव्ह थिंकींग, यू कँन विन, थिंक बिग, व्हू मूव्हड...इ अवांतर पूस्तक सदृश ग्रंथ वाचले.
मग कुणा पुण्यवंताचे सल्ले
~ कर्म करत रहा, फळाची अपेक्षा करू नका
~ जो भाग्य में लिखा हैं वहीं होगा वत्स
~ समय से पहले और भाग्य से अधिक कुछ नहीं
~ दाने दाने पर लिखा़ हैं खाने वाले का नाम
~ प्रयत्नांती परमेश्वर
~ प्रयत्ने वाळूचे कण रगडिता तेलही गळे
~ walk positive, talk positive
~ देनेवाला जब भी देगा पूरा छप्पर फा़ङ के देगा
आई ग, मारा नुसता.
मला एव्हढंच पटलय, की कित्तीही गां* मारा, होणारं तेव्हाच, तसंच व तेव्हढेच होणार.
Rest is zimply incompetent, irrelevant and immaterial.
And off (the) course, ir'rational...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
एखादी गोष्ट मनासारखी व्हावी असं वाटलं की आम्ही उलट बोलायचो पूर्वी. उलट बोललो की बरोब्बर काम हवं तसं होतं अशीच एक श्रध्दा होती.
पूढे मँनेजमेंट च्या तंत्रा नूसार पाँझिटीव्ह थिंकींग, पाँझिटीव्ह स्पिकींग चा मंत्र ब्रेन वाँश केला गेला. मग काय, ती सकारात्मक बोधचिन्ह वगैरे. नंतर मग, अशा पाँझिटीव्ह गोष्टी लिहायच्या, व जाता येता, दिसणाऱ्या जागी त्या चिकटवायच्या (बाथरूम चे दार, फ्रीज वर, बेडरूम च्या भिंतीवर वगैरे), असले (सकारात्मक!) उद्योग करायला कोणी सक्सेसफूल्ल मास्तराने सांगितले.
Positive Energy वेग्रे.
त्यात भरीस भर म्हणून मँजीक आँफ थिंकींग बिग, पाँझिटीव्ह थिंकींग, यू कँन विन, थिंक बिग, व्हू मूव्हड...इ अवांतर पूस्तक सदृश ग्रंथ वाचले.
मग कुणा पुण्यवंताचे सल्ले
~ कर्म करत रहा, फळाची अपेक्षा करू नका
~ जो भाग्य में लिखा हैं वहीं होगा वत्स
~ समय से पहले और भाग्य से अधिक कुछ नहीं
~ दाने दाने पर लिखा़ हैं खाने वाले का नाम
~ प्रयत्नांती परमेश्वर
~ प्रयत्ने वाळूचे कण रगडिता तेलही गळे
~ walk positive, talk positive
~ देनेवाला जब भी देगा पूरा छप्पर फा़ङ के देगा
आई ग, मारा नुसता.
मला एव्हढंच पटलय, की कित्तीही गां* मारा, होणारं तेव्हाच, तसंच व तेव्हढेच होणार.
Rest is zimply incompetent, irrelevant and immaterial.
And off (the) course, ir'rational...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
Er Rational musings #482
Er Rational musings #482
देशपांडे व कुलकर्णी आढनावं म्हणजे गुजराती पटेल आडनावा प्रमाणे असावीत. देशपांडे व कुलकर्णी / कुळकर्णी सगळ्यांत आणि खूप असावेत. काळे आडनाव पण सगळ्यात आहे. जोशी तर एव्हढे काँमन आहे.
शाळेपासून आजतागायत असंख्य मित्र मैत्रिणीं ची जात विचारायची, बघायची, माहीत करून घ्यायची इच्छा ही झाली नाही कधी व गरजही पडली नाही आणि विचारलही नाही. म्हणजे कोब्रा, देब्रा, सीकेपी, लेवा पाटील, मालवणी, मराठा, सोनार इ.
काय संबंध? एकदा माणूस - व्यक्ति आवडली, सूर जुळले की ब्बास्स!
हा, आता, प्रत्येकाच्या रूढी परंपरेनुसार निरनिराळे पदार्थ हापसायला मिळाले की झाल. (स्वार्थी)
लहानपणी मी सग्गळ्या मोठ्या बायकांना (म्हणजे बाबांच्या मित्राची बायको, माझ्या मित्रांची आई वगैरे तत्सम) काकू म्हणून हाक मारायचो. मला एक 'काकूमावशी'ही (!) आहे चक्क! मुलुंड पूर्वेला, फाटक काकूमावशी; बाबांच्या मित्राची बायको म्हणून काकू व आईची पूर्वाश्रमीची मैत्रिण म्हणून मावशी, व आपसूक नाव पडले 'काकूमावशी!') असो.
हल्ली मला 'काकू' कोणाला म्हणायचे व 'काकी' कोणाला संबोधायचे हा फरक कळलाय!
ब्बास, याउप्पर काही नाही, इतकेच...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
देशपांडे व कुलकर्णी आढनावं म्हणजे गुजराती पटेल आडनावा प्रमाणे असावीत. देशपांडे व कुलकर्णी / कुळकर्णी सगळ्यांत आणि खूप असावेत. काळे आडनाव पण सगळ्यात आहे. जोशी तर एव्हढे काँमन आहे.
शाळेपासून आजतागायत असंख्य मित्र मैत्रिणीं ची जात विचारायची, बघायची, माहीत करून घ्यायची इच्छा ही झाली नाही कधी व गरजही पडली नाही आणि विचारलही नाही. म्हणजे कोब्रा, देब्रा, सीकेपी, लेवा पाटील, मालवणी, मराठा, सोनार इ.
काय संबंध? एकदा माणूस - व्यक्ति आवडली, सूर जुळले की ब्बास्स!
हा, आता, प्रत्येकाच्या रूढी परंपरेनुसार निरनिराळे पदार्थ हापसायला मिळाले की झाल. (स्वार्थी)
लहानपणी मी सग्गळ्या मोठ्या बायकांना (म्हणजे बाबांच्या मित्राची बायको, माझ्या मित्रांची आई वगैरे तत्सम) काकू म्हणून हाक मारायचो. मला एक 'काकूमावशी'ही (!) आहे चक्क! मुलुंड पूर्वेला, फाटक काकूमावशी; बाबांच्या मित्राची बायको म्हणून काकू व आईची पूर्वाश्रमीची मैत्रिण म्हणून मावशी, व आपसूक नाव पडले 'काकूमावशी!') असो.
हल्ली मला 'काकू' कोणाला म्हणायचे व 'काकी' कोणाला संबोधायचे हा फरक कळलाय!
ब्बास, याउप्पर काही नाही, इतकेच...
---
मिलिंद काळे, 7th May 2016
Er Rational musings #481
Er Rational musings #481
कुठला हा रस्ता? सर्विस रोड सुध्दा दिसतोय. छानसी दूतर्फा झाडं. प्लेन. उगीचच स्पीड ब्रेकर च्या वेष्टनातले उंच खोबडधोबड उंचवटे वरवंटे नाहीत.
परदेशातला नाहीये, परराज्यातला आहे. निपाणी आँनवर्डस् बेळगावी पर्यंत व फूढे पण.
ड्रायव्हींग चे सूख. थोडं मंचिंग. मध्ये पोहे, उप्पीट व चहा. टोल नाक्यांना काकडी. आणि हो एफ एम 91.9 रेडियो नशा - फिर वही दीवानगी, साग्रसंगीत साथीला. (फक्त, बहुतांश वेळ. रेंज नूसार, फक्त गाणी, नो बीचमें बकबक पकपक त्या जाँकी ची.)
मूक्काम पोस्ट बेळगावी. नेहरू नगर एरिया. खाऊ गल्ली (शोधकार्य अर्थातच). पाणी पूरी, भेळ, समोसा, वडा पाव, मसाला काँर्न, चिकनची भजी, व फालूदा.
फिरण्या व खाण्या साठी जन्म आपूला...
---
मिलिंद काळे, 6th May 2016
कुठला हा रस्ता? सर्विस रोड सुध्दा दिसतोय. छानसी दूतर्फा झाडं. प्लेन. उगीचच स्पीड ब्रेकर च्या वेष्टनातले उंच खोबडधोबड उंचवटे वरवंटे नाहीत.
परदेशातला नाहीये, परराज्यातला आहे. निपाणी आँनवर्डस् बेळगावी पर्यंत व फूढे पण.
ड्रायव्हींग चे सूख. थोडं मंचिंग. मध्ये पोहे, उप्पीट व चहा. टोल नाक्यांना काकडी. आणि हो एफ एम 91.9 रेडियो नशा - फिर वही दीवानगी, साग्रसंगीत साथीला. (फक्त, बहुतांश वेळ. रेंज नूसार, फक्त गाणी, नो बीचमें बकबक पकपक त्या जाँकी ची.)
मूक्काम पोस्ट बेळगावी. नेहरू नगर एरिया. खाऊ गल्ली (शोधकार्य अर्थातच). पाणी पूरी, भेळ, समोसा, वडा पाव, मसाला काँर्न, चिकनची भजी, व फालूदा.
फिरण्या व खाण्या साठी जन्म आपूला...
---
मिलिंद काळे, 6th May 2016
Er Rational musings #480
Er Rational musings #480
...not so long ago, there was a fad of keeping 2 mobile phones. 'Cellelity' (!) ie 'Mobility' (!) ie 'cell phone technology' was in a nascent stage. Dual sim card phones were yet to be discovered, let alone phones with micro n nano sim.
Battery life was mere 800 mAh or so. So, one was compelled to use 2 phones. If the usage demanded it, offcourse!
I used to carry a spare battery (battery for my mobile!) in my pocket. Sometime later, I started carrying a spare mobile handset itself. Thus, when the battery got exhausted, I could replace the battery or I could use the sim in new handset.
गरज ही शोधाची जननी असते असं म्हणतात.
Now there are Lithium ion batteries. Then there are mobile phones with dual sim. Then the life of batteries was increased to 2300 mAh, to 2600 mAh to 3200 mAh and so on. And external chargers, now...
Maybe, no, hopefully, we would be using mobiles with 1000 mAh batteries, soon...
---
मिलिंद काळे, 6th May 2016
...not so long ago, there was a fad of keeping 2 mobile phones. 'Cellelity' (!) ie 'Mobility' (!) ie 'cell phone technology' was in a nascent stage. Dual sim card phones were yet to be discovered, let alone phones with micro n nano sim.
Battery life was mere 800 mAh or so. So, one was compelled to use 2 phones. If the usage demanded it, offcourse!
I used to carry a spare battery (battery for my mobile!) in my pocket. Sometime later, I started carrying a spare mobile handset itself. Thus, when the battery got exhausted, I could replace the battery or I could use the sim in new handset.
गरज ही शोधाची जननी असते असं म्हणतात.
Now there are Lithium ion batteries. Then there are mobile phones with dual sim. Then the life of batteries was increased to 2300 mAh, to 2600 mAh to 3200 mAh and so on. And external chargers, now...
Maybe, no, hopefully, we would be using mobiles with 1000 mAh batteries, soon...
---
मिलिंद काळे, 6th May 2016
Thursday, May 5, 2016
Er Rational musings #479
Er Rational musings #479
https://youtu.be/GSNl-9gkMl4
उठे सबके कदम, तरा रम\-पम\-पम
अजी ऐसे गीत गाया करो
कभी खुशी कभी ग़म,
तरा रम\-पम\-पम
हंसों और हंसाया करो
वो प्यारे दिन और वो प्यारी रातें
याद हमे हैं वो मुलाकातें
नहीं कोई ग़म मुझे नहीं है गिला
ज़िंदगी की राह में मिला है
जबसे तू मेरे हमदम शबनम हम हैं
और तुम शोला बन जाया करो
कभी खुशी ...
रँग नया है रूप नया है
जीने का तो जाने कहाँ ढंग गया है
किसे है फ़िकर इन्हें क्या पसंद
प्यार के जहाँ में रज़ामंद
जब हम तुम तुम हम बन गए हैं सनम
बेधड़क मेरे घर आया करो
कभी खुशी ... ला ला ...
लता मंगेशकर, अमित कुमार व पर्ल पदमसी (!) यांन्नी गायलेलं, अमित खन्ना ने लिहिलेलं व अमोल पालेकर टीना मूनीम यांच्यावर चित्रीत झालेलं गीत. संगीत राजेश रोशन.
हलक फूलरं, हलरं फुलकं, हलकं फूलकं, मनाला आनंद देणारं आवडतं गाणं! हल्लीचे परवलीचे शब्द - आयुष्य खूप सुंदर आहे (life is beautiful) समजावणारं. मस्त जगा, मजा करा, खूशीत रहा, प्रेमाने वागा.
अती सुरेख.
Love Life ♔ King-size...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
https://youtu.be/GSNl-9gkMl4
उठे सबके कदम, तरा रम\-पम\-पम
अजी ऐसे गीत गाया करो
कभी खुशी कभी ग़म,
तरा रम\-पम\-पम
हंसों और हंसाया करो
वो प्यारे दिन और वो प्यारी रातें
याद हमे हैं वो मुलाकातें
नहीं कोई ग़म मुझे नहीं है गिला
ज़िंदगी की राह में मिला है
जबसे तू मेरे हमदम शबनम हम हैं
और तुम शोला बन जाया करो
कभी खुशी ...
रँग नया है रूप नया है
जीने का तो जाने कहाँ ढंग गया है
किसे है फ़िकर इन्हें क्या पसंद
प्यार के जहाँ में रज़ामंद
जब हम तुम तुम हम बन गए हैं सनम
बेधड़क मेरे घर आया करो
कभी खुशी ... ला ला ...
लता मंगेशकर, अमित कुमार व पर्ल पदमसी (!) यांन्नी गायलेलं, अमित खन्ना ने लिहिलेलं व अमोल पालेकर टीना मूनीम यांच्यावर चित्रीत झालेलं गीत. संगीत राजेश रोशन.
हलक फूलरं, हलरं फुलकं, हलकं फूलकं, मनाला आनंद देणारं आवडतं गाणं! हल्लीचे परवलीचे शब्द - आयुष्य खूप सुंदर आहे (life is beautiful) समजावणारं. मस्त जगा, मजा करा, खूशीत रहा, प्रेमाने वागा.
अती सुरेख.
Love Life ♔ King-size...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
Er Rational musings #478
Er Rational musings #478
एल अँड टी ने आम्हा काही जणांना पेजर दिले होते. इमर्जंन्सी मध्ये पेज करता यावं म्हणून. मग ते बघून आम्ही तिथे उलटा फोन करायचो. सगळ्या पवईचा पाँवर सप्लाय हाती असल्याने, वेळी अवेळी इलेक्ट्रिसिटी गेली की आम्ही चाललो रात्री बेरात्री सप्लाय रिस्टोअर करायला - प्राँडक्शन अँफेक्ट होता नये!
मग चक्क आमचे घरचे नंबर, लँडलाईन, अँब्रेव्हेटच केले. म्हणजे पवईतल्या कुठल्याही इंटरकाँम वरून, जरी डायरेक्ट लाईन ची फँसिलिटी नसेल तरीही, अख्या पवईतल्या शेकडोंपैकी कुठल्याही इंटरकाँम वरून 7400 मारला की वाजला माझा घरचा फोन!!
नंतर मी मला एक वाँकी टाँकी च्या साईज चा मोबाईल फोन Nokia 5110 घेतला. कसलं हत्यार ते. इनकमिंग 18 रू च्या आसपास व आऊटगोईंग 22 रू च्या आसपास! पण काय रूबाब, काय स्टाईल, ओये! कमरपट्याला हूक ला क्लिप ला हा डमरू लावून मिरवायचे! आणि एसेमेस टाईप करताना C आला तर तीनदा तसेच H आला तर दोनदा वगैरे बटणं दाबायला लागायची.
रिलायन्स ने सिडीएमए तंत्र आणल, पाँलिफोनिक ट्यून्स चे एलजी वगैरेंचे छोटे चंदेरी फोन आणले. देशभर जमीन उकरून टाकलेल्या फायबर आँप्टिक केबल नेटवर्क ने धीरूभाईंची "करलो दूनिया मूठ्ठी में", व "पोस्टकार्ड च्या किमतीत मोबाईल काँल", व "थिंक बीग" ही स्वप्ने प्रत्यक्षात आणली.
मधल्या काळात पूलाखालून बरेच पाणी वाहून गेले. मोबाईल फोन्स म्मोठ्याचे छ्छोटे छोटे होत गेले, व आता (परत) मोठ्ठे मोठे होत आहेत!
ए जी ओ जी लो जी सूनो जीsss
कहता हूँ मैं जो वो तूम भी कहो़ जीsss
वन टू का फोरsss
1G, 2G, 3G व आता 4G...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
एल अँड टी ने आम्हा काही जणांना पेजर दिले होते. इमर्जंन्सी मध्ये पेज करता यावं म्हणून. मग ते बघून आम्ही तिथे उलटा फोन करायचो. सगळ्या पवईचा पाँवर सप्लाय हाती असल्याने, वेळी अवेळी इलेक्ट्रिसिटी गेली की आम्ही चाललो रात्री बेरात्री सप्लाय रिस्टोअर करायला - प्राँडक्शन अँफेक्ट होता नये!
मग चक्क आमचे घरचे नंबर, लँडलाईन, अँब्रेव्हेटच केले. म्हणजे पवईतल्या कुठल्याही इंटरकाँम वरून, जरी डायरेक्ट लाईन ची फँसिलिटी नसेल तरीही, अख्या पवईतल्या शेकडोंपैकी कुठल्याही इंटरकाँम वरून 7400 मारला की वाजला माझा घरचा फोन!!
नंतर मी मला एक वाँकी टाँकी च्या साईज चा मोबाईल फोन Nokia 5110 घेतला. कसलं हत्यार ते. इनकमिंग 18 रू च्या आसपास व आऊटगोईंग 22 रू च्या आसपास! पण काय रूबाब, काय स्टाईल, ओये! कमरपट्याला हूक ला क्लिप ला हा डमरू लावून मिरवायचे! आणि एसेमेस टाईप करताना C आला तर तीनदा तसेच H आला तर दोनदा वगैरे बटणं दाबायला लागायची.
रिलायन्स ने सिडीएमए तंत्र आणल, पाँलिफोनिक ट्यून्स चे एलजी वगैरेंचे छोटे चंदेरी फोन आणले. देशभर जमीन उकरून टाकलेल्या फायबर आँप्टिक केबल नेटवर्क ने धीरूभाईंची "करलो दूनिया मूठ्ठी में", व "पोस्टकार्ड च्या किमतीत मोबाईल काँल", व "थिंक बीग" ही स्वप्ने प्रत्यक्षात आणली.
मधल्या काळात पूलाखालून बरेच पाणी वाहून गेले. मोबाईल फोन्स म्मोठ्याचे छ्छोटे छोटे होत गेले, व आता (परत) मोठ्ठे मोठे होत आहेत!
ए जी ओ जी लो जी सूनो जीsss
कहता हूँ मैं जो वो तूम भी कहो़ जीsss
वन टू का फोरsss
1G, 2G, 3G व आता 4G...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
Er Rational musings #477
Er Rational musings #477
जपान
2008 मध्ये जपान ला जायचा योग आला होता. तेव्हा मी रिलायन्स इंडस्ट्रीज मध्ये कामाला होतो. कंपनीच्या कामासाठी, तिथल्या पाँवर यूटिलिटी TEPCO च्या निमंत्रणावरून आमची पाच जणांची टिम होती. पंधरा दिवसांकरता टोकयो, शिंबासी इ ठिकाणी गेलो, त्यांच्या पाँवर प्लँट्स ना, वीज वितरण केंद्रांना, सब स्टेशन्सना, कंट्रोल रूम्सना, भेटी दिल्या. सात आठ वर्ष झाली, पण तेव्हाची सुध्दा त्यांची टेक्नोलॉजी एव्हढी अद्ययावत, प्रगत होती. विशेष बाब म्हणजे टेक्नोलॉजी बाबत स्वयंपूर्ण असणारी होती. मित्सुबिशी, हिटाची सारख्या जँपनीज (च) कंपन्यांची सर्व उपकरणं, सिस्टीम्स व आँटोमेशन! अक्षरशः थक्क करणारं सगळं.
~ आमच्या व्हिजीटच्या तिसऱ्या चौथ्या दिवशी यासूशी ईडा (TEPCO तला जनरल मँनेजर, आमचा को आँर्डिनेटर) ने सांगितले उद्या छत्र्या लागतील, स्माँल ड्रिझल चा अनुमान वेधशाळेनं वर्तवलाय. आम्ही अचंब्यात; हे डायजेस्ट करायला थोडं कठीणच, तेव्हाची आपली हवामानाची प्रेडिक्शन्स बघता (आता परिस्थिति बदललीये, no hard feelings!). आणि खरंच सांगितलेल्या दिवशी सांगितलेलाच पाऊस पडला!!
~ दूपारच्या लंच टाईम मध्ये सर्व आँफिस मधले दिवे बंद, आपापल्या खूर्चीवर अर्धे अधिक लोकं चक्क झोपलेले! पण लंच टाईम संपताक्षणीक काम चालू, सीरियसली!
~ सर्व टँक्सीज (टँक्सी चालिका पण खूप होत्या - त्यांनाही रात्री खूप उशीरापर्यंत रस्त्यांवर बघितलं!), GPS व शहराच्या नकाशाने सज्ज. इंग्लीश बोलता येत नसून देखील कोणत्याच जँपनीजच काही अडत नाही.
~ रिस्पेक्ट, ग्रिटींग्ज, अदब ही काही मुरलेली वैशिष्ट्य असावीत इथे.
माधवच्या पोस्टमुळे या आठवणी जाग्या झाल्या.
हे सर्व साताठ वर्षांपूर्वीच, त्सूनामी च्या अगोदरचं.
पण ग्रेट कंट्री...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
जपान
2008 मध्ये जपान ला जायचा योग आला होता. तेव्हा मी रिलायन्स इंडस्ट्रीज मध्ये कामाला होतो. कंपनीच्या कामासाठी, तिथल्या पाँवर यूटिलिटी TEPCO च्या निमंत्रणावरून आमची पाच जणांची टिम होती. पंधरा दिवसांकरता टोकयो, शिंबासी इ ठिकाणी गेलो, त्यांच्या पाँवर प्लँट्स ना, वीज वितरण केंद्रांना, सब स्टेशन्सना, कंट्रोल रूम्सना, भेटी दिल्या. सात आठ वर्ष झाली, पण तेव्हाची सुध्दा त्यांची टेक्नोलॉजी एव्हढी अद्ययावत, प्रगत होती. विशेष बाब म्हणजे टेक्नोलॉजी बाबत स्वयंपूर्ण असणारी होती. मित्सुबिशी, हिटाची सारख्या जँपनीज (च) कंपन्यांची सर्व उपकरणं, सिस्टीम्स व आँटोमेशन! अक्षरशः थक्क करणारं सगळं.
~ आमच्या व्हिजीटच्या तिसऱ्या चौथ्या दिवशी यासूशी ईडा (TEPCO तला जनरल मँनेजर, आमचा को आँर्डिनेटर) ने सांगितले उद्या छत्र्या लागतील, स्माँल ड्रिझल चा अनुमान वेधशाळेनं वर्तवलाय. आम्ही अचंब्यात; हे डायजेस्ट करायला थोडं कठीणच, तेव्हाची आपली हवामानाची प्रेडिक्शन्स बघता (आता परिस्थिति बदललीये, no hard feelings!). आणि खरंच सांगितलेल्या दिवशी सांगितलेलाच पाऊस पडला!!
~ दूपारच्या लंच टाईम मध्ये सर्व आँफिस मधले दिवे बंद, आपापल्या खूर्चीवर अर्धे अधिक लोकं चक्क झोपलेले! पण लंच टाईम संपताक्षणीक काम चालू, सीरियसली!
~ सर्व टँक्सीज (टँक्सी चालिका पण खूप होत्या - त्यांनाही रात्री खूप उशीरापर्यंत रस्त्यांवर बघितलं!), GPS व शहराच्या नकाशाने सज्ज. इंग्लीश बोलता येत नसून देखील कोणत्याच जँपनीजच काही अडत नाही.
~ रिस्पेक्ट, ग्रिटींग्ज, अदब ही काही मुरलेली वैशिष्ट्य असावीत इथे.
माधवच्या पोस्टमुळे या आठवणी जाग्या झाल्या.
हे सर्व साताठ वर्षांपूर्वीच, त्सूनामी च्या अगोदरचं.
पण ग्रेट कंट्री...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
Er Rational musings #476
Er Rational musings #476
हाँलिवूड वरून पहिले आलं बाँलिवूड (हिंदी फिल्म इंडस्ट्री, बाँम्बे वरून)
मग लाईनच लागली.
आँब्सेशन तर बघा "वूड" च...
~ टाँलिवूड (तेलगू फिल्म इंडस्ट्री)
~ काँलिवूड (तामिळ फिल्म इंडस्ट्री - केरळ नव्हे; तर चेन्नईतल्या कोदांबकम गावामुळे - हे हब आहे तमिळ चित्रपटांचे)
~ माँलीवूड (केरळी फिल्म इंडस्ट्री, मल्याळम् मुळे व मराठी फिल्म इंडस्ट्री सुध्दा, मराठी मूळे)
~ पाँलीवूड (पंजाबी फिल्म इंडस्ट्री) बापरे!
~ गाँलीवूड (गुजराती फिल्म इंडस्ट्री) बापरे!
~ आँलीवूड (ओरीया फिल्म इंडस्ट्री) बापरे!
अँड होल्ड यूवर ब्रेद,
~ सँडलवूड (कर्नाटक फिल्म इंडस्ट्री)!!
काँकटेल वरून माँकटेल सर्रास रूढावलय.
पण आता नवीन एन्ट्र्या आहेत ना.
SUV (स्पोर्ट्स यूटिलिटी वेहिकल) वरून LUV (लाईफ यूटिलिटी वेहिकल!), MUV (मल्टी यूटिलिटी वेहिकल!), MPV (मल्टी प्रिमियम वेहिकल!!) काहीही!
आता महिंद्रा व महिंद्रा ने तर XUV, TUV अशा ब्रँड नावाने गाड्या आणल्यात!!
MRP (मँक्झीमम रिटेल प्राईज) वरून LRP (लाँजिकल व रिझनेबल प्राईज!). आता कोणाचं लाँजिक व कोणाचं रिझन हे विचारू नका!!)
वाहत्या गंगेत हात धूवून घ्यायला सगळेच तय्यार...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
हाँलिवूड वरून पहिले आलं बाँलिवूड (हिंदी फिल्म इंडस्ट्री, बाँम्बे वरून)
मग लाईनच लागली.
आँब्सेशन तर बघा "वूड" च...
~ टाँलिवूड (तेलगू फिल्म इंडस्ट्री)
~ काँलिवूड (तामिळ फिल्म इंडस्ट्री - केरळ नव्हे; तर चेन्नईतल्या कोदांबकम गावामुळे - हे हब आहे तमिळ चित्रपटांचे)
~ माँलीवूड (केरळी फिल्म इंडस्ट्री, मल्याळम् मुळे व मराठी फिल्म इंडस्ट्री सुध्दा, मराठी मूळे)
~ पाँलीवूड (पंजाबी फिल्म इंडस्ट्री) बापरे!
~ गाँलीवूड (गुजराती फिल्म इंडस्ट्री) बापरे!
~ आँलीवूड (ओरीया फिल्म इंडस्ट्री) बापरे!
अँड होल्ड यूवर ब्रेद,
~ सँडलवूड (कर्नाटक फिल्म इंडस्ट्री)!!
काँकटेल वरून माँकटेल सर्रास रूढावलय.
पण आता नवीन एन्ट्र्या आहेत ना.
SUV (स्पोर्ट्स यूटिलिटी वेहिकल) वरून LUV (लाईफ यूटिलिटी वेहिकल!), MUV (मल्टी यूटिलिटी वेहिकल!), MPV (मल्टी प्रिमियम वेहिकल!!) काहीही!
आता महिंद्रा व महिंद्रा ने तर XUV, TUV अशा ब्रँड नावाने गाड्या आणल्यात!!
MRP (मँक्झीमम रिटेल प्राईज) वरून LRP (लाँजिकल व रिझनेबल प्राईज!). आता कोणाचं लाँजिक व कोणाचं रिझन हे विचारू नका!!)
वाहत्या गंगेत हात धूवून घ्यायला सगळेच तय्यार...
---
मिलिंद काळे, 5th May 2016
Er Rational musings #475
Er Rational musings #475
ऐकावे ते नवलच
नव फ्लँट संस्कृती, नव नावं...
ड्राय बाल्कनी
बाल्कनी ती बाल्कनीच असायची. आता त्यात कुठनं ओली सूकी घूसली, कोण जाणे!
सिट आऊट
वर्क आऊट ऐकलवत, आता ही भरास भर!
डेक
बोटीचा डेक किंवा कार डेक वगैरे ठीक होतं. हा घरातला डेक (एरीया) नवीनच!
डीप क्लीनींग
क्लीनींग म्हणजे स्वच्छता, डीप म्हणजे खोल. खोलवर (!) स्वच्छता? अहो भोक पडायचं!
गार्डन लेव्हल, पार्कींग लेव्हल
एकतर गार्डन तरी वा एकतर लेव्हल तरी वा एकतर पार्किंग तरी!
कस्टमर केअर, हाऊस किपींग, सिक्यूरिटी, लिफ्टमन...
अरारा, ही सोसायटी आहे का एक कंपनी?
नसती ती थेरं...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
ऐकावे ते नवलच
नव फ्लँट संस्कृती, नव नावं...
ड्राय बाल्कनी
बाल्कनी ती बाल्कनीच असायची. आता त्यात कुठनं ओली सूकी घूसली, कोण जाणे!
सिट आऊट
वर्क आऊट ऐकलवत, आता ही भरास भर!
डेक
बोटीचा डेक किंवा कार डेक वगैरे ठीक होतं. हा घरातला डेक (एरीया) नवीनच!
डीप क्लीनींग
क्लीनींग म्हणजे स्वच्छता, डीप म्हणजे खोल. खोलवर (!) स्वच्छता? अहो भोक पडायचं!
गार्डन लेव्हल, पार्कींग लेव्हल
एकतर गार्डन तरी वा एकतर लेव्हल तरी वा एकतर पार्किंग तरी!
कस्टमर केअर, हाऊस किपींग, सिक्यूरिटी, लिफ्टमन...
अरारा, ही सोसायटी आहे का एक कंपनी?
नसती ती थेरं...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
Er Rational musings #474
Er Rational musings #474
बीईएसटी, टाटा पाँवर, रिलायन्स व एमएसईबी या चार पाँवर कंपन्या मुंबई त वीज वितरण करतात. यातल्या बेस्ट मध्ये माझं करीयर सुरू झालं, 1984 साली. साधारण बारा तेरा वर्षांनी लार्सन व टूब्रो जाँईन केली. या इथे मात्र प्रचंड गोष्टी शिकायला मिळाल्या, नवनवीन तंत्रज्ञान, नवीन प्रोसेसेस, नवीन सिस्टीम्स, खूप काही.
एल अँड टी! प्रोफेशनली मँनेज्ड इंजिनियरिंग कंपनी. दोन यंग डँनिश इंजिनियर्स भारतात, मुंबईत येतात काय, खोपट्यावजा आँफीस (!) मधून (बँलार्ड पिअर जवळ) व्यवसायाला सुरूवात काय करतात आणि या छोट्याश्या पार्टनरशिप फर्म च वटवृक्षात रूपांतर काय करतात! सिंपली अमेझिंग, माईंड बाँगलींग. Henning Holck Larsen (लार्सन साहेब) व Soren Toubro!!
टूब्रो साहेब फारच लवकरच्या काळात स्वर्गवासी झाले व लार्सन साहेबांनी स्वत: चांगले सहकारी पारखत, निवडत, एल अँड टी ला अत्युच्च स्थानावर पोहोचवले.
लार्सन साहेबांनी अनेक कित्येक कामगार स्वत: निवडलेले होते. वयाच्या नव्वदी पर्यंत लार्सन साहेब पवईत यायचे, फिरायचे, कामगारांना भेटायचे. त्यांची अर्धांगिनी सुध्दा तरूणपणातच स्वर्गवासी झालेली होती, आम्ही सगळे कर्मचारी, लार्सन साहेबांची एक्स्टेंडेड फँमिली होतो. आणि पवई वर्क्स त्यांचं दूसरं घर!
सहा सव्वा सहा फूट उंचीच्या, गोऱ्यापान इरेक्ट माणसाशी हास्तांदोलन करायला मिळणं, साहेबांना प्रेमाने आदबीने आदराने ग्रीट करणं, हे सगळं मला करायला मिळालं हा मी माझा बहुमान समजतो, अविस्मरणीय आठवणी.
2000 साली लार्सन साहेब आजारी पडले व त्यांना अत्यावस्थ अवस्थेत ब्रीच कँडी हाँस्पीटल मध्ये अँडमिट केलं. अर्थात ते बरे झाले काही दिवसांनी. त्यांच्या ब्रीच कँडी च्या स्टे मध्ये काही मोजकेच कर्मचारी त्यांच्या जवळ होते, त्यापैकी मी एक.
साहेबांना डिस्चार्ज मिळाला, तद्नंतर काही दिवसांनी एक त्यांचे पत्र व चाँकोलेट्स चा डबा आम्हा काही जणांना पवई आँफीस मध्ये साहेबांनी पाठवला! आमचे नाव व सही त्यांच्या हस्ताक्षरात, बाकी टंकलिखित, पण फाँर मी, इट्स अ ग्रेट आँनर!!
Thank you Larsen saheb. Thank you L & T...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
बीईएसटी, टाटा पाँवर, रिलायन्स व एमएसईबी या चार पाँवर कंपन्या मुंबई त वीज वितरण करतात. यातल्या बेस्ट मध्ये माझं करीयर सुरू झालं, 1984 साली. साधारण बारा तेरा वर्षांनी लार्सन व टूब्रो जाँईन केली. या इथे मात्र प्रचंड गोष्टी शिकायला मिळाल्या, नवनवीन तंत्रज्ञान, नवीन प्रोसेसेस, नवीन सिस्टीम्स, खूप काही.
एल अँड टी! प्रोफेशनली मँनेज्ड इंजिनियरिंग कंपनी. दोन यंग डँनिश इंजिनियर्स भारतात, मुंबईत येतात काय, खोपट्यावजा आँफीस (!) मधून (बँलार्ड पिअर जवळ) व्यवसायाला सुरूवात काय करतात आणि या छोट्याश्या पार्टनरशिप फर्म च वटवृक्षात रूपांतर काय करतात! सिंपली अमेझिंग, माईंड बाँगलींग. Henning Holck Larsen (लार्सन साहेब) व Soren Toubro!!
टूब्रो साहेब फारच लवकरच्या काळात स्वर्गवासी झाले व लार्सन साहेबांनी स्वत: चांगले सहकारी पारखत, निवडत, एल अँड टी ला अत्युच्च स्थानावर पोहोचवले.
लार्सन साहेबांनी अनेक कित्येक कामगार स्वत: निवडलेले होते. वयाच्या नव्वदी पर्यंत लार्सन साहेब पवईत यायचे, फिरायचे, कामगारांना भेटायचे. त्यांची अर्धांगिनी सुध्दा तरूणपणातच स्वर्गवासी झालेली होती, आम्ही सगळे कर्मचारी, लार्सन साहेबांची एक्स्टेंडेड फँमिली होतो. आणि पवई वर्क्स त्यांचं दूसरं घर!
सहा सव्वा सहा फूट उंचीच्या, गोऱ्यापान इरेक्ट माणसाशी हास्तांदोलन करायला मिळणं, साहेबांना प्रेमाने आदबीने आदराने ग्रीट करणं, हे सगळं मला करायला मिळालं हा मी माझा बहुमान समजतो, अविस्मरणीय आठवणी.
2000 साली लार्सन साहेब आजारी पडले व त्यांना अत्यावस्थ अवस्थेत ब्रीच कँडी हाँस्पीटल मध्ये अँडमिट केलं. अर्थात ते बरे झाले काही दिवसांनी. त्यांच्या ब्रीच कँडी च्या स्टे मध्ये काही मोजकेच कर्मचारी त्यांच्या जवळ होते, त्यापैकी मी एक.
साहेबांना डिस्चार्ज मिळाला, तद्नंतर काही दिवसांनी एक त्यांचे पत्र व चाँकोलेट्स चा डबा आम्हा काही जणांना पवई आँफीस मध्ये साहेबांनी पाठवला! आमचे नाव व सही त्यांच्या हस्ताक्षरात, बाकी टंकलिखित, पण फाँर मी, इट्स अ ग्रेट आँनर!!
Thank you Larsen saheb. Thank you L & T...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
Wednesday, May 4, 2016
Er Rational musings #473
Er Rational musings #473
भोवरा माहितीये ना? पाण्यातला भोवरा, खेळण्यातला भोवरा व डोक्यातला भोवरा.
ह्या डोक्यावरच्या भोवऱ्याचा विशेष विचार करूया. मला कायमच वाटत आलय, की एखादी मशीनरी ची लाईन असते बघा, म्हणजे प्रोसेस फ्लो हो! म्हणजे एक मोठा कन्व्हेयर बेल्ट असतो, व ठराविक अंतरांवर काही मशीन्स असतात. एखादं प्राँडक्ट त्या बेल्ट वरून पूढे पूढे, मशीनरी च्या समोर थांबत थांबत सरकत. प्रत्येक मशीन चे काहीतरी काम असते. राँ प्राँडक्ट पूढे पूढे सरकत सरकत फिनीश्ड प्राँडक्ट होत जाते. सगळ्यात शेवटी, प्राँडक्ट ला कोणततरी मशीन त्याच्या पंजात पकडतं, वर उचलतं व अर्ध गोलाकार वळत कुठल्यातरी बाँक्स मध्ये पँक करतं.
मानव निर्मितीतली ती टाळूवरची जागा म्हणजे टाळूवरचा भोवरा. निशाण हो, परमेश्वराचे. तो मार्क आलाय कारण तिथून आपलं फिनीश्ड प्राँडक्ट वर उचलून पटकलय आपल्याला या विश्वात!
दोन भोवरे असणारी (म्हणजे परमेश्वराने री वर्क केलेली) माणसे जास्त हुश्शार असतात असं म्हणतात...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
भोवरा माहितीये ना? पाण्यातला भोवरा, खेळण्यातला भोवरा व डोक्यातला भोवरा.
ह्या डोक्यावरच्या भोवऱ्याचा विशेष विचार करूया. मला कायमच वाटत आलय, की एखादी मशीनरी ची लाईन असते बघा, म्हणजे प्रोसेस फ्लो हो! म्हणजे एक मोठा कन्व्हेयर बेल्ट असतो, व ठराविक अंतरांवर काही मशीन्स असतात. एखादं प्राँडक्ट त्या बेल्ट वरून पूढे पूढे, मशीनरी च्या समोर थांबत थांबत सरकत. प्रत्येक मशीन चे काहीतरी काम असते. राँ प्राँडक्ट पूढे पूढे सरकत सरकत फिनीश्ड प्राँडक्ट होत जाते. सगळ्यात शेवटी, प्राँडक्ट ला कोणततरी मशीन त्याच्या पंजात पकडतं, वर उचलतं व अर्ध गोलाकार वळत कुठल्यातरी बाँक्स मध्ये पँक करतं.
मानव निर्मितीतली ती टाळूवरची जागा म्हणजे टाळूवरचा भोवरा. निशाण हो, परमेश्वराचे. तो मार्क आलाय कारण तिथून आपलं फिनीश्ड प्राँडक्ट वर उचलून पटकलय आपल्याला या विश्वात!
दोन भोवरे असणारी (म्हणजे परमेश्वराने री वर्क केलेली) माणसे जास्त हुश्शार असतात असं म्हणतात...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
Er Rational musings #472
Er Rational musings #472
IPL ने सगळ्यांना धंद्याला लावलय.
अहो सर्कसच ती, मनोरंजन करणारी.
बर मुंबई इंडियंस, गुजरात लायन्स, दिल्ली डेयरडेविल्स, कोलकाता नाईट रायडर्स, रायझींग पूणे सूपरजायंट्स वगैरे नावं फसवी आहेत. आपण उगीचच भापात जावून मुंबई इंडियंस ला वगैरे चिअर अप करतो. टिम च्या नावाच्या शहरांचे दोन चार च खेळाङू असतात ओ, बाकीचे लिलावातूनच विकत घेतलेले, जगाच्या पाठीवरचे कुठलेही. आता यांचा मुंबई शी काय अर्थाअर्थी संबंध? हा, 'अर्थपूर्ण' संबंध असणारच ना!
बरं त्या जर्सी नंबरच काय लाँजिक आहे ते एक गूढच; कोणी सत्याहत्तर नंबर तर कोणी एक नंबर तर कोणी चव्वेचाळीस!
एक मात्र खरे, की प्लेयर्स ची नावं जर्सी च्या पाठी, पण खालच्या बाजूला असतात छापलेली. अहो जाहीरातींच्या, स्कोअर च्या वगैरे स्ट्रीप मूळे अर्धाच भाग (वरचा) दिसत असतो बहुतकरून! मग तिथे स्पाँन्सर चा लोगो, नाव इत्यादि ठळकपणे दिसायला नको का कायमचं?!
आफ्टरआँल तेच तर खरं गणित आहे...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
IPL ने सगळ्यांना धंद्याला लावलय.
अहो सर्कसच ती, मनोरंजन करणारी.
बर मुंबई इंडियंस, गुजरात लायन्स, दिल्ली डेयरडेविल्स, कोलकाता नाईट रायडर्स, रायझींग पूणे सूपरजायंट्स वगैरे नावं फसवी आहेत. आपण उगीचच भापात जावून मुंबई इंडियंस ला वगैरे चिअर अप करतो. टिम च्या नावाच्या शहरांचे दोन चार च खेळाङू असतात ओ, बाकीचे लिलावातूनच विकत घेतलेले, जगाच्या पाठीवरचे कुठलेही. आता यांचा मुंबई शी काय अर्थाअर्थी संबंध? हा, 'अर्थपूर्ण' संबंध असणारच ना!
बरं त्या जर्सी नंबरच काय लाँजिक आहे ते एक गूढच; कोणी सत्याहत्तर नंबर तर कोणी एक नंबर तर कोणी चव्वेचाळीस!
एक मात्र खरे, की प्लेयर्स ची नावं जर्सी च्या पाठी, पण खालच्या बाजूला असतात छापलेली. अहो जाहीरातींच्या, स्कोअर च्या वगैरे स्ट्रीप मूळे अर्धाच भाग (वरचा) दिसत असतो बहुतकरून! मग तिथे स्पाँन्सर चा लोगो, नाव इत्यादि ठळकपणे दिसायला नको का कायमचं?!
आफ्टरआँल तेच तर खरं गणित आहे...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
Er Rational musings #471
Er Rational musings #471
अँड बघा-
गृहकृत्यदक्ष, मनमिळावू, सडपातळ, चष्मा नको, मंगळ नको, उच्च शिक्षित, वर्ण गोरा, हसतमुख, स्वयंपाकाची आवड असणारी, व्यंग नको, कोड नको, कायमची (पर्मनंट!) नोकरी...
च्यायला याला बायको पाहीजे का सोन्याची अंडी देणारी सोन्यासारखी कोंबडी?
Lolz
आणि हा कोण लागून गेलाय ट्टिकोजीराव...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
अँड बघा-
गृहकृत्यदक्ष, मनमिळावू, सडपातळ, चष्मा नको, मंगळ नको, उच्च शिक्षित, वर्ण गोरा, हसतमुख, स्वयंपाकाची आवड असणारी, व्यंग नको, कोड नको, कायमची (पर्मनंट!) नोकरी...
च्यायला याला बायको पाहीजे का सोन्याची अंडी देणारी सोन्यासारखी कोंबडी?
Lolz
आणि हा कोण लागून गेलाय ट्टिकोजीराव...
---
मिलिंद काळे, 4th May 2016
Subscribe to:
Posts (Atom)
