Er Rational musings #597
आजची सकाळ जराशी गडबडीची.
आज दांडीबुट्टी कामधंद्याला. रात्री मित्र घरी येणारे सहकुटुंब, पार्टीसाठी.
मुलुंड जिमखाना व टेबल टेनिस झाले नेहमीप्रमाणे पहाटसकाळी; घरी पोहोचल्यावर कामाची यादीच टेकवली हातात आमच्या अहोंन्नी.
~ आईची औषधे संपलीयेत, आणायचीयेत.
~ देवघरातली फूले, बेल, दूर्वा, तुळस आणायचय.
~ बँन्केच काम आहेच.
~ रात्रीसाठी चिकन आणायचय.
आणि हो, मला जरा दूकानात ड्राँप करून पूढे जा, कस्सला तूफ्फान पाऊस आहे ना.
मग आमची स्वारी सवारी निघाली. एकेक मोहीम फत्ते करत, करत. आमच्या अहो, म्हणजे मायाबाईंना दूकानाच्या बाहेर सोडलं. मग चिकनकाम. झोराबियनचे चिकन व शँलो फ्रायला लाँलिपाँप कबाब. बँन्क. फूले. औषधे. दरमजल करताना, थोरल्या चिरंजिवांची फर्माईश, बाबा, भगतची भजी व वडा पाव; मस्त पाऊस पडतोय, घरी गेल्यागेल्या खावूया. मगकाय, तेही काम झालं.
गाडी पार्क करून, एकेक पिशवी घेतली हातात. जिना चढताना मनात उगाचअसाच विचार चमकून गेला: फूले, चिकन, वडाभजी पाव व औषधे (!!) यांचा अर्थार्थी काही संबंध आहे का? कायकाय हातात आहे!
पण असलच वैविध्य रंगढंग असतय ना आपल्या जीवनरहाटीत??!
मल्टीटास्कींग; फिलींग हँप्पी...
---
Milinnd Kale, 1st July 2016
Thursday, June 30, 2016
Er Rational musings #596
Er Rational musings #596
फेसबूक वर, स्वत:च्या भिंतीवर, पोस्टी शेअर करणारे लोक्स प्रचंड हुशार असतात. एव्हढ्या मोठ्ठ्या मायाजालातन, वेचक वेधक पूरक तारक कविता वा फोटो वा व्हिडियोज शोधणं, निवडणं हा एक महाजंजाळ उद्योग आहे. दिवसागणीक रतीब पाडतात बाँ!
याव्यतिरिक्त काही लोक्स असे असतात, की दोनतीन दिवसांतन एक स्वलिखित पोश्ट. हे जनं, प्रतिसाद लाईक्स काँमेंटस् स्माईली बिईलींसाठी पुरेसा वेळ देतात फ्रेंन्ड सर्कल ला. हे लोक्स प्रचंड हुशारी बरोबरीने प्रसंगावधानी देखील असतात.
याशिवाय काही लोक्स काँमेंटस् करण्यातच पारंगत असतात. वफा़दार दोस्ती निभावतात, ईतर दरेक पोस्टींवर काँमेंट मारून. हे लोक्स प्रचंड हुशार, प्रसंगावधानी बरोबरीने संभाषणचतुर देखील असतात.
याबरोबर काही लोक्स सब्जेक्ट मँटर एक्सपर्ट असतात. राजकारण, गाणी, खेळ, चित्रपट, खाद्ययात्रा, जंगलफिरे फोटोकाढे, वा निव्वळ इनोद वाले (आता हे विनोद आँलरेडी व्हाँट्सअँप वर फिरफिरून गेलेले च असतात, ही बाब अलाहिदा!), व्यवसाय उद्योग, शेती इत्यादि इत्यादि विविध विषय तज्ञ असतात. हे लोक्स प्रचंड हुशार, प्रसंगावधानी, संभाषणचतुर बरोबरीने जाणकार देखील असतात.
याउप्पर काही लोक्स प्रचंड हुशार, प्रसंगावधानी, संभाषणचतुर, जाणकार बरोबरीने अतिशहाणे, अतिउत्साही व अंमळ अतिच देखील असतात.
आता हे लोक्स कोण, म्हणजे अस्मादीकांकडे उंगलीनिर्देश केलाच पाहीजे, असच काही नाही...
---
Milinnd Kale, 30th June 2016
फेसबूक वर, स्वत:च्या भिंतीवर, पोस्टी शेअर करणारे लोक्स प्रचंड हुशार असतात. एव्हढ्या मोठ्ठ्या मायाजालातन, वेचक वेधक पूरक तारक कविता वा फोटो वा व्हिडियोज शोधणं, निवडणं हा एक महाजंजाळ उद्योग आहे. दिवसागणीक रतीब पाडतात बाँ!
याव्यतिरिक्त काही लोक्स असे असतात, की दोनतीन दिवसांतन एक स्वलिखित पोश्ट. हे जनं, प्रतिसाद लाईक्स काँमेंटस् स्माईली बिईलींसाठी पुरेसा वेळ देतात फ्रेंन्ड सर्कल ला. हे लोक्स प्रचंड हुशारी बरोबरीने प्रसंगावधानी देखील असतात.
याशिवाय काही लोक्स काँमेंटस् करण्यातच पारंगत असतात. वफा़दार दोस्ती निभावतात, ईतर दरेक पोस्टींवर काँमेंट मारून. हे लोक्स प्रचंड हुशार, प्रसंगावधानी बरोबरीने संभाषणचतुर देखील असतात.
याबरोबर काही लोक्स सब्जेक्ट मँटर एक्सपर्ट असतात. राजकारण, गाणी, खेळ, चित्रपट, खाद्ययात्रा, जंगलफिरे फोटोकाढे, वा निव्वळ इनोद वाले (आता हे विनोद आँलरेडी व्हाँट्सअँप वर फिरफिरून गेलेले च असतात, ही बाब अलाहिदा!), व्यवसाय उद्योग, शेती इत्यादि इत्यादि विविध विषय तज्ञ असतात. हे लोक्स प्रचंड हुशार, प्रसंगावधानी, संभाषणचतुर बरोबरीने जाणकार देखील असतात.
याउप्पर काही लोक्स प्रचंड हुशार, प्रसंगावधानी, संभाषणचतुर, जाणकार बरोबरीने अतिशहाणे, अतिउत्साही व अंमळ अतिच देखील असतात.
आता हे लोक्स कोण, म्हणजे अस्मादीकांकडे उंगलीनिर्देश केलाच पाहीजे, असच काही नाही...
---
Milinnd Kale, 30th June 2016
Er Rational musings #595
Er Rational musings #595
चल, तुला आता सलाईनची गरज आहे, आणि मला माझ्या टाँनिक ची! मी आमच्या अहोंना म्हणलं. आता एव्हढ्या चोवीस दोन वर्षांनंतर तिला सवय झालीये माझ्या 'असल्या' बोलण्याची, व मलाही माहीतीये तिचे 'तसले' बोलणे! फिट्टमफाट.
अहोंचे सलाईन म्हणजे भैय्याकडची पाणी पूरी व माझं टाँनिक म्हणजे रस्त्याकडल्या टपरी वरचा चहा. ह्या दोन्ही गोष्टींवर अहो व मी, अनुक्रमे, जगू शकू, आयुष्य काढू शकू. हे नक्की. पाणी पूरी हा वीक पाँईंट नसणाऱ्या बायका ह्या जवळपास शून्य नव्हे, तर, मायनस इन्फिनीटी, असतात, असा माझा कयास आहे.
खमंग, चवीष्ट, लज्जतदार, मधूर चव ही रस्त्यावर बनवल्या व विकल्या जाणाऱ्या खाद्य/पीत पदार्थांना असते. शरीर सुदृढ व मन ठाकठीक रहाण्यासाठी या बाहेरख्याली खाण्या पिण्याची गरज आहे. किंवा ग्रेड फोर हाँटेलची. कारण, जेव्हढं हाँटेल कळकट, मळकट, अंधारं, दिसायला फालतू, तेव्हढच इधल अन्नपाणी "चव रेझ टू अनंत", व पचायला हलकं, जीभेचे चोचले पुरवणारं, पोटभरणीच असतय.
कसलं (सडकं) दाणा व (दूषित) पाणी, दृष्टीआड सृष्टी...
---
Milinnd Kale, 30th June 2016
चल, तुला आता सलाईनची गरज आहे, आणि मला माझ्या टाँनिक ची! मी आमच्या अहोंना म्हणलं. आता एव्हढ्या चोवीस दोन वर्षांनंतर तिला सवय झालीये माझ्या 'असल्या' बोलण्याची, व मलाही माहीतीये तिचे 'तसले' बोलणे! फिट्टमफाट.
अहोंचे सलाईन म्हणजे भैय्याकडची पाणी पूरी व माझं टाँनिक म्हणजे रस्त्याकडल्या टपरी वरचा चहा. ह्या दोन्ही गोष्टींवर अहो व मी, अनुक्रमे, जगू शकू, आयुष्य काढू शकू. हे नक्की. पाणी पूरी हा वीक पाँईंट नसणाऱ्या बायका ह्या जवळपास शून्य नव्हे, तर, मायनस इन्फिनीटी, असतात, असा माझा कयास आहे.
खमंग, चवीष्ट, लज्जतदार, मधूर चव ही रस्त्यावर बनवल्या व विकल्या जाणाऱ्या खाद्य/पीत पदार्थांना असते. शरीर सुदृढ व मन ठाकठीक रहाण्यासाठी या बाहेरख्याली खाण्या पिण्याची गरज आहे. किंवा ग्रेड फोर हाँटेलची. कारण, जेव्हढं हाँटेल कळकट, मळकट, अंधारं, दिसायला फालतू, तेव्हढच इधल अन्नपाणी "चव रेझ टू अनंत", व पचायला हलकं, जीभेचे चोचले पुरवणारं, पोटभरणीच असतय.
कसलं (सडकं) दाणा व (दूषित) पाणी, दृष्टीआड सृष्टी...
---
Milinnd Kale, 30th June 2016
Monday, June 27, 2016
Er Rational musings #594
Er Rational musings #594
हं, बोल काय खाणार, कुत्र्याची छत्री की हुरडा? की आपलं नेहमीचच घासफूस? आमच्या अहोंचा कटाक्ष (जळजळीत नव्हे ओ; प्रेमाचा ओलावा तो!! तुम्ही पण ना, काहीपण मनात आणता बुवा!) - कालचाच किस्सा. हाँटेल मधला (सु)संवाद.
या प्युअर व्हेज वाल्यांचं कौतुक वाटत मला. कसलं गवत व झाडं झूडपं पानं खातात! आमच्या अहो म्हणजे मायाबाई ह्या नखशिखांत व्हेज. मी नेहमीच सांगतो यांना, की अहो, एकदातरी चिकन ची लज्जत चाखा, फारतर सुरणाची वा फणसाची भाजी उमजून खा, पण खा; नाही आवडलं, सारख सारखं नाही खाल्लं तर (नाव नाही बदलणार), पण काही तरी करीन बघ! बाहेर गाड्याबिड्यांवर वगैरे ठीकाय, प्रचंड व्हरायटी अँव्हेलेबल असतेय. परंतु जर्रा बऱ्यापैकी रेस्तराँत गेल तर चांगलीच गोची.
आणि, माझे फेवरीट प्लेन सिंपल आलू मटर वा चना मसाला वा फारतर ग्रीन पीज मसाला यांचे दिवस संपलेत - (आय एम गेटींग ओल्ड, बहुतेक!!).
कुत्र्याची छत्री उर्फ मशरूम(!), व हुरडा उर्फ कणसाचं पिल्लू उर्फ बेबी काँर्न, यांनी तर नुसता उच्छाद मांडलाय. जिकडे तिकडे चोहीकडे. नाहीतर आहेच पनीर. ज्यातत्यात नुसतं पनीर; नाहीतर आहेच बटर, ज्यातत्यात हे एव्हढे लोणी; नाहीतर आहेच नवीन पदार्थ आँन द ब्लॉक - व्हेज क्रिस्पी - भाज्यांची भजी नाही म्हणायचं भाऊ, प्राँब्लेम येईल; नाहीच नाहीतर तर आहेच गरगटं - मिक्स व्हेज वा व्हेज हंडी (हंडीच्या आकाराच भांड म्हणून हंडी नाहीतर व्हेज तांब्या म्हणायला हरकत नसावी!!) - भाज्यांच कालवण! बरं, चांगलं नाँन काँन्ट्रोव्हर्शियल आलू पराठा मागवावा, तर तो असतो 'तंदूरीमें', 'तवावाला' नाही! मग उरतय ते डाळ भात, साँरी, डाल खिचडी(!) त्यातल्या त्यात, तडका मारके!! (आता म्हणू नका ओ, की बाहेर जावून खिचडी कसली खायची; असला (कुत्सित) प्रश्न मनातही आणू नका, आय एम वाँर्निंग यू; आतातर स्फोटच होईल). 'अहोधरणी' कंपा ला म्या लईच घाबरतो बा!
ह्या प्यूअर व्हेज वाल्यांमुळे निसर्गाचा ऱ्हास होतोय, उलटं आम्ही निसर्ग संतुलन राखतोय (!) असा काहीसा विचार मनामध्ये येऊन गेला; मी झटकला तो अर्थातच, रिडीक्यूलस.
मी आपला साधा माणूस, बापूडा, खाली मान घालून माझी आँर्डर वेटरला दिली.
एक चिकनमसाला, दो प्लेन रोटी - कडक.
आणि गोविंद म्हटल...
---
Milinnd Kale, 28th June 2016
हं, बोल काय खाणार, कुत्र्याची छत्री की हुरडा? की आपलं नेहमीचच घासफूस? आमच्या अहोंचा कटाक्ष (जळजळीत नव्हे ओ; प्रेमाचा ओलावा तो!! तुम्ही पण ना, काहीपण मनात आणता बुवा!) - कालचाच किस्सा. हाँटेल मधला (सु)संवाद.
या प्युअर व्हेज वाल्यांचं कौतुक वाटत मला. कसलं गवत व झाडं झूडपं पानं खातात! आमच्या अहो म्हणजे मायाबाई ह्या नखशिखांत व्हेज. मी नेहमीच सांगतो यांना, की अहो, एकदातरी चिकन ची लज्जत चाखा, फारतर सुरणाची वा फणसाची भाजी उमजून खा, पण खा; नाही आवडलं, सारख सारखं नाही खाल्लं तर (नाव नाही बदलणार), पण काही तरी करीन बघ! बाहेर गाड्याबिड्यांवर वगैरे ठीकाय, प्रचंड व्हरायटी अँव्हेलेबल असतेय. परंतु जर्रा बऱ्यापैकी रेस्तराँत गेल तर चांगलीच गोची.
आणि, माझे फेवरीट प्लेन सिंपल आलू मटर वा चना मसाला वा फारतर ग्रीन पीज मसाला यांचे दिवस संपलेत - (आय एम गेटींग ओल्ड, बहुतेक!!).
कुत्र्याची छत्री उर्फ मशरूम(!), व हुरडा उर्फ कणसाचं पिल्लू उर्फ बेबी काँर्न, यांनी तर नुसता उच्छाद मांडलाय. जिकडे तिकडे चोहीकडे. नाहीतर आहेच पनीर. ज्यातत्यात नुसतं पनीर; नाहीतर आहेच बटर, ज्यातत्यात हे एव्हढे लोणी; नाहीतर आहेच नवीन पदार्थ आँन द ब्लॉक - व्हेज क्रिस्पी - भाज्यांची भजी नाही म्हणायचं भाऊ, प्राँब्लेम येईल; नाहीच नाहीतर तर आहेच गरगटं - मिक्स व्हेज वा व्हेज हंडी (हंडीच्या आकाराच भांड म्हणून हंडी नाहीतर व्हेज तांब्या म्हणायला हरकत नसावी!!) - भाज्यांच कालवण! बरं, चांगलं नाँन काँन्ट्रोव्हर्शियल आलू पराठा मागवावा, तर तो असतो 'तंदूरीमें', 'तवावाला' नाही! मग उरतय ते डाळ भात, साँरी, डाल खिचडी(!) त्यातल्या त्यात, तडका मारके!! (आता म्हणू नका ओ, की बाहेर जावून खिचडी कसली खायची; असला (कुत्सित) प्रश्न मनातही आणू नका, आय एम वाँर्निंग यू; आतातर स्फोटच होईल). 'अहोधरणी' कंपा ला म्या लईच घाबरतो बा!
ह्या प्यूअर व्हेज वाल्यांमुळे निसर्गाचा ऱ्हास होतोय, उलटं आम्ही निसर्ग संतुलन राखतोय (!) असा काहीसा विचार मनामध्ये येऊन गेला; मी झटकला तो अर्थातच, रिडीक्यूलस.
मी आपला साधा माणूस, बापूडा, खाली मान घालून माझी आँर्डर वेटरला दिली.
एक चिकनमसाला, दो प्लेन रोटी - कडक.
आणि गोविंद म्हटल...
---
Milinnd Kale, 28th June 2016
Sunday, June 26, 2016
Er Rational musings #593
Er Rational musings #593
आज चव बघीतली नाहीये. अरे आज चतुर्थी ना? मी आपलं नुसतंच 'हं' केलं; मनातल्या मनात म्हणलं खरच की, आमच्या मायाबाईंचा (अस्मादीकांच्या अहो) आज उपास, कस काय विसरलो बाबा?
चाखून बघीतल मी, मग तुटूनच पडलो, काय चवीष्ट बनवलवत!
परवा एका मित्राकडे जेवायला गेलोतो. "शह्याण्णव कुळी" कोकणस्थ ब्राह्मण हा. बरं, संकष्टी चतुर्थी एकादशी आषाढी, दसरा असो वा दिवाळी, ह्याची चंगळ; चांगल्या अशा या शुभ दिवशी सणासुदीला पठ्या हमखास हट्टाने आवर्जून नाँन व्हेज घरी तरी आणून खाणार वा बाहेर जाऊन तरी हापसणार. वर मुक्ताफळे सुरूच. म्हणणार की शुभदिनी आवडत्या गोष्टी केल्या की प्रचंड पूण्य लागतं; पटलं! मग आम्ही सामिष चापायला मोकळे! बरं, बाहेर असलं खायला गर्दी पण कमी असते ना?!
आमच्या अहो व माझ्या बऱ्याच मित्रांच्या अर्धांगिनी स्वत: पूर्ण शाकाहारी आहेत. आयुष्यात नाँन व्हेज टेस्ट पण नाही केलय यांन्नी. परंतु चिकन व फिश असले बनवतात की जन्मजात मांसाहारी असणारे, खाणारे, बनवणारे झक् मारतील.
कसं काय जमत बाबा, हे एक गूढच आहे. ह्या सगळ्या सुगरणींना वरदान असाव असे मला राहून राहून वाटते. तुम्ही बनवत रहा, खिलवत जा, आम्ही खवय्ये आहोतच मनापासून दाद द्यायला.
या सर्व अहोंना सलाम...
---
Milinnd Kale, 27th June 2016
आज चव बघीतली नाहीये. अरे आज चतुर्थी ना? मी आपलं नुसतंच 'हं' केलं; मनातल्या मनात म्हणलं खरच की, आमच्या मायाबाईंचा (अस्मादीकांच्या अहो) आज उपास, कस काय विसरलो बाबा?
चाखून बघीतल मी, मग तुटूनच पडलो, काय चवीष्ट बनवलवत!
परवा एका मित्राकडे जेवायला गेलोतो. "शह्याण्णव कुळी" कोकणस्थ ब्राह्मण हा. बरं, संकष्टी चतुर्थी एकादशी आषाढी, दसरा असो वा दिवाळी, ह्याची चंगळ; चांगल्या अशा या शुभ दिवशी सणासुदीला पठ्या हमखास हट्टाने आवर्जून नाँन व्हेज घरी तरी आणून खाणार वा बाहेर जाऊन तरी हापसणार. वर मुक्ताफळे सुरूच. म्हणणार की शुभदिनी आवडत्या गोष्टी केल्या की प्रचंड पूण्य लागतं; पटलं! मग आम्ही सामिष चापायला मोकळे! बरं, बाहेर असलं खायला गर्दी पण कमी असते ना?!
आमच्या अहो व माझ्या बऱ्याच मित्रांच्या अर्धांगिनी स्वत: पूर्ण शाकाहारी आहेत. आयुष्यात नाँन व्हेज टेस्ट पण नाही केलय यांन्नी. परंतु चिकन व फिश असले बनवतात की जन्मजात मांसाहारी असणारे, खाणारे, बनवणारे झक् मारतील.
कसं काय जमत बाबा, हे एक गूढच आहे. ह्या सगळ्या सुगरणींना वरदान असाव असे मला राहून राहून वाटते. तुम्ही बनवत रहा, खिलवत जा, आम्ही खवय्ये आहोतच मनापासून दाद द्यायला.
या सर्व अहोंना सलाम...
---
Milinnd Kale, 27th June 2016
Er Rational musings #593
Er Rational musings #593
आज चव बघीतली नाहीये. अरे आज चतुर्थी ना? मी आपलं नुसतंच 'हं' केलं; मनातल्या मनात म्हणलं खरच की, आमच्या मायाबाईंचा (अस्मादीकांच्या अहो) आज उपास, कस काय विसरलो बाबा?
चाखून बघीतल मी, मग तुटूनच पडलो, काय चवीष्ट बनवलवत!
परवा एका मित्राकडे जेवायला गेलोतो. "शह्याण्णव कुळी" कोकणस्थ ब्राह्मण हा. बरं, संकष्टी चतुर्थी एकादशी आषाढी, दसरा असो वा दिवाळी, ह्याची चंगळ; चांगल्या अशा या शुभ दिवशी सणासुदीला पठ्या हमखास हट्टाने आवर्जून नाँन व्हेज घरी तरी आणून खाणार वा बाहेर जाऊन तरी हापसणार. वर मुक्ताफळे सुरूच. म्हणणार की शुभदिनी आवडत्या गोष्टी केल्या की प्रचंड पूण्य लागतं; पटलं! मग आम्ही सामिष चापायला मोकळे! बरं, बाहेर असलं खायला गर्दी पण कमी असते ना?!
आमच्या अहो व माझ्या बऱ्याच मित्रांच्या अर्धांगिनी स्वत: पूर्ण शाकाहारी आहेत. आयुष्यात नाँन व्हेज टेस्ट पण नाही केलय यांन्नी. परंतु चिकन व फिश असले बनवतात की जन्मजात मांसाहारी असणारे, खाणारे, बनवणारे झक् मारतील.
कसं काय जमत बाबा, हे एक गूढच आहे. ह्या सगळ्या सुगरणींना वरदान असाव असे मला राहून राहून वाटते. तुम्ही बनवत रहा, खिलवत जा, आम्ही खवय्ये आहोतच मनापासून दाद द्यायला.
या सर्व अहोंना सलाम...
---
Milinnd Kale, 27th June 2016
आज चव बघीतली नाहीये. अरे आज चतुर्थी ना? मी आपलं नुसतंच 'हं' केलं; मनातल्या मनात म्हणलं खरच की, आमच्या मायाबाईंचा (अस्मादीकांच्या अहो) आज उपास, कस काय विसरलो बाबा?
चाखून बघीतल मी, मग तुटूनच पडलो, काय चवीष्ट बनवलवत!
परवा एका मित्राकडे जेवायला गेलोतो. "शह्याण्णव कुळी" कोकणस्थ ब्राह्मण हा. बरं, संकष्टी चतुर्थी एकादशी आषाढी, दसरा असो वा दिवाळी, ह्याची चंगळ; चांगल्या अशा या शुभ दिवशी सणासुदीला पठ्या हमखास हट्टाने आवर्जून नाँन व्हेज घरी तरी आणून खाणार वा बाहेर जाऊन तरी हापसणार. वर मुक्ताफळे सुरूच. म्हणणार की शुभदिनी आवडत्या गोष्टी केल्या की प्रचंड पूण्य लागतं; पटलं! मग आम्ही सामिष चापायला मोकळे! बरं, बाहेर असलं खायला गर्दी पण कमी असते ना?!
आमच्या अहो व माझ्या बऱ्याच मित्रांच्या अर्धांगिनी स्वत: पूर्ण शाकाहारी आहेत. आयुष्यात नाँन व्हेज टेस्ट पण नाही केलय यांन्नी. परंतु चिकन व फिश असले बनवतात की जन्मजात मांसाहारी असणारे, खाणारे, बनवणारे झक् मारतील.
कसं काय जमत बाबा, हे एक गूढच आहे. ह्या सगळ्या सुगरणींना वरदान असाव असे मला राहून राहून वाटते. तुम्ही बनवत रहा, खिलवत जा, आम्ही खवय्ये आहोतच मनापासून दाद द्यायला.
या सर्व अहोंना सलाम...
---
Milinnd Kale, 27th June 2016
Friday, June 24, 2016
Er Rational musings #587
Er Rational musings #587
० सेकंदात लाईक करा आज दिवसभरात आनंदाची बातमी मिळेल..
दूपारी ही पोस्ट आली माझ्या टाईमलाईन वर. हल्ली जरा अशा पोस्टी बंद कमी झाल्यातना. उदाहरणार्थ 7 जणांना पाठवा, सोन्याचं लुगडं मिळेल; 4 ग्रूप्स ना पाठवा, यूरेनियम ची बुगडी मिळेल; 9 ग्रूप्स ना पाठवा, चमत्कार बघा...एटसेटरा.
मी, लाईक केलं, पण शून्य सेकंदात कसकाय पाँसिबल हाए? तीन सहा सेकंदांनी (उरलेल्या) दिवस भरातली चांगली बातमी हुकली म्हणायची. अरेरे...
पूढच्या वेळेला, ह्या असल्या तसल्या पोस्टस् शेअर करताना व माझ्या भिंतीवर टाकताना, थोडा (ह्यूमनली पाँसिबल) अवधी द्यावा ही कळकळीची विनंती.
चांगली बातमी मिळाली की लगेच च कळवतो.
लोभ आहेच, तो वृध्दींगत व्हावा ही नम्र विनंती...
----
Milinnd Kale, 23rd June 2016
० सेकंदात लाईक करा आज दिवसभरात आनंदाची बातमी मिळेल..
दूपारी ही पोस्ट आली माझ्या टाईमलाईन वर. हल्ली जरा अशा पोस्टी बंद कमी झाल्यातना. उदाहरणार्थ 7 जणांना पाठवा, सोन्याचं लुगडं मिळेल; 4 ग्रूप्स ना पाठवा, यूरेनियम ची बुगडी मिळेल; 9 ग्रूप्स ना पाठवा, चमत्कार बघा...एटसेटरा.
मी, लाईक केलं, पण शून्य सेकंदात कसकाय पाँसिबल हाए? तीन सहा सेकंदांनी (उरलेल्या) दिवस भरातली चांगली बातमी हुकली म्हणायची. अरेरे...
पूढच्या वेळेला, ह्या असल्या तसल्या पोस्टस् शेअर करताना व माझ्या भिंतीवर टाकताना, थोडा (ह्यूमनली पाँसिबल) अवधी द्यावा ही कळकळीची विनंती.
चांगली बातमी मिळाली की लगेच च कळवतो.
लोभ आहेच, तो वृध्दींगत व्हावा ही नम्र विनंती...
----
Milinnd Kale, 23rd June 2016
Er Rational musings #588
Er Rational musings #588
मी कानसेन. आम्हा कानसेन लोकांचे एक बरे आहे. कुठेही कधीही उत्तम गाणं, संगीत कानावर पडलं, की आपोआप डोळे मिटतात, डोकं हलायला लागतं, पावलं ठेका धरायला लागतात, हात सुध्दा दाद द्यायला सज्ज असतात; कानपटलांवर स्वर ताल लय सूर आपटत असल्यामुळे रेझोनन्स ने सर्व गात्रांतून ईको येतो! पेंन्डूलम जणू.
लाडकी माझी सहेली, म्हणजे एकमेवाद्वितीय दारू, आता कायमचीच बंद!! सोडून दीड पावणेदोन वर्षे होतील. पण शिरस्ता कायम आहे. रात्र आपलीच असते मैफलीची. आज सोनी मिक्स वर जी गाणी लागलीहेत; अहाहा. माशाल्ला.
सूख, स्वर्गीय सूख काय ते अशा ट्रान्समध्ये अनुभवता येतं. ब्रम्हनंदी टाळी!!
पाऊस बाहेर, गार हवा चक्क, पोट भरलेलं, दमलेली पण ताजीतवानी काया, पाय लांब, मिणमिणता दिवाउजेड, आपला इडियट बाँक्स, व एकसेएक तानसेनांना ऐकायला माझ्यासारखे कानसेन.
ये ज़िंदगी ना मिले दूबारा रे, त्रिवार सत्य!
तुष्ट तृप्त आत्मा...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
मी कानसेन. आम्हा कानसेन लोकांचे एक बरे आहे. कुठेही कधीही उत्तम गाणं, संगीत कानावर पडलं, की आपोआप डोळे मिटतात, डोकं हलायला लागतं, पावलं ठेका धरायला लागतात, हात सुध्दा दाद द्यायला सज्ज असतात; कानपटलांवर स्वर ताल लय सूर आपटत असल्यामुळे रेझोनन्स ने सर्व गात्रांतून ईको येतो! पेंन्डूलम जणू.
लाडकी माझी सहेली, म्हणजे एकमेवाद्वितीय दारू, आता कायमचीच बंद!! सोडून दीड पावणेदोन वर्षे होतील. पण शिरस्ता कायम आहे. रात्र आपलीच असते मैफलीची. आज सोनी मिक्स वर जी गाणी लागलीहेत; अहाहा. माशाल्ला.
सूख, स्वर्गीय सूख काय ते अशा ट्रान्समध्ये अनुभवता येतं. ब्रम्हनंदी टाळी!!
पाऊस बाहेर, गार हवा चक्क, पोट भरलेलं, दमलेली पण ताजीतवानी काया, पाय लांब, मिणमिणता दिवाउजेड, आपला इडियट बाँक्स, व एकसेएक तानसेनांना ऐकायला माझ्यासारखे कानसेन.
ये ज़िंदगी ना मिले दूबारा रे, त्रिवार सत्य!
तुष्ट तृप्त आत्मा...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
Er Rational musings #589
Er Rational musings #589
One of the best, enjoyy.
अप्रतिम काँन्टेपोररी साज बाज आवाज.
गीत - सौमित्र
संगीत - मिलिंद इंगळे
गायक - मिलिंद इंगळे
अल्बम - गारवा
पाऊस दाटलेला....
पाऊस दाटलेला,
माझ्या घरावरी हा
दारास भास आता,
हळूवार पावलांचा
गवतास थेंब सारे
बिलगून बैसलेले
निथळून साचलेले,
तळवा भिजेल आता,
हळूवार पावलांचा
झाडावरुन पक्षी, सारे उडून गेले
जेव्हा भिजून गेले,
पंखात नाद त्यांच्या
हळूवार पावलांचा
पाऊल वाट सारी,
रात्री भिजून गेली
विसरुन तीच गेली,
ओला ठसा कुणाच्या
हळूवार पावलांचा
पाऊस दाटलेला, माझ्या मनावरी हा...
पावसाने सगळ्यांच कवींना भूरळ घातलीये, कोणीच याच्या तडाख्यातून कोरडा राहिलेला नाहीये. मिश्र संमीश्र भावनाविष्कार, प्रीत, हुरहुर, आतुरता, उत्सूकता, विरह, जल्लोष, उत्साह, आनंद, दु:ख, आठवणी, बालगीते बडबडगीते ते नाट्यपदे, ते भावगीतं, ते लोकगीतं कोळीगीतं, ते चित्रपट गीते, अहो अहो कित्ती नानाविध रूपे.
~ भेट तुझी माझी स्मरते अजुन त्या दिसाची ।
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची ।।
~ श्रावणात घन निळा बरसला रिमझिम रेशिमधारा ।
उलगडला झाडांतुन अवचित हिरवा मोरपिसारा ।।
~ ये रे घना, ये रे घना, न्हाउ घाल माझ्या मना ।।
फुले माझि अळुमाळु, वारा बघे चुरगळू ।
नको नको म्हणताना, गंध गेला रानावना ।।
~ श्रावणमासी हर्ष मानसी हिरवळ दाटे चोहिकडे ।
क्षणात येते सरसर शिरवे क्षणात फिरूनी ऊन पडे ।।
~ घन घन माला नभी दाटल्या, कोसळती धारा ।
केकारव करी मोर काननी उभवून उंच पिसारा ॥धृ.।।
~ वादलवारं सुटलं गो, वाऱ्यानं तुफान उठलं गो ।
भिरभिर वाऱ्यात, पावसाच्या माऱ्यात,
सजनानं होडीला पान्यात लोटलंय् ।।
वादलवारं सुटलं गो !
~ नभ मेघांनीं आक्रमिलें ।
तारांगण सर्वहि झांकुनि गेले ॥
~ ती गेली तेव्हा रिमझिम, पाऊस निनादत होता ।
मेघांत अडकली किरणे हा सूर्य सोडवित होता ।।
~ आला आला वारा संगे पावसाच्या धारा ।
पाठवणी करा सया निघाल्या सासुरा ।।
~ केतकीच्या बनी तिथे, नाचला ग मोर ।।
गहिवरला मेघ नभी सोडला ग धीर ।।
~ ए आई मला पावसात जाउ दे ।
एकदाच ग भिजुनी मला चिंब चिंब होऊ दे ।।
~ सांग सांग भोलानाथ
सांग सांग भोलानाथ, पाऊस पडेल काय ?
शाळेभोवती तळे साचुन, सुट्टी मिळेल काय ?
~ ये रे ये रे पावसा, तुला देतो पैसा ।
पैसा झाला खोटा, पाऊस आला मोठा ।।
~ नाच रे मोरा, अंब्याच्या बनात,
नाच रे मोरा नाच ।।
ढगांशि वारा झुंजला रे,
काळा काळा कापूस पिंजला रे,
आता तुझी पाळी, वीज देते टाळी,
फुलव पिसारा नाच ।।
~ झिमझिम झरती श्रावणधारा धरतीच्या कलशात।
प्रियाविण उदास वाटे रात ।।
पाऊस म्हणजे निसर्गच ना? झाडून सगळे कवी महाकवी या पावसात चिंब चिंब भिजलेत, भिजताहेत, व आपल्या सारख्या रसिकांना नखशिखांत निथळवताहेत.
~ एक सर आली, मन मोहरून गेली
दोन सरी आल्या, मन गोंजारून गेल्या
तीन सरी आल्या, मन भिजवून गेल्या
चार सरी आल्या, मन थिजवून गेल्या
सरींचा सडाच अंगणात पडला
आणिक
मनाचा बांधाराच वाहून गेला...
https://youtu.be/fZ5Z1pn3HTs
हाऊ नोस्टँल्जिकली रोमँन्टिक...
---
Milinnd Kale, 24th June 2016
One of the best, enjoyy.
अप्रतिम काँन्टेपोररी साज बाज आवाज.
गीत - सौमित्र
संगीत - मिलिंद इंगळे
गायक - मिलिंद इंगळे
अल्बम - गारवा
पाऊस दाटलेला....
पाऊस दाटलेला,
माझ्या घरावरी हा
दारास भास आता,
हळूवार पावलांचा
गवतास थेंब सारे
बिलगून बैसलेले
निथळून साचलेले,
तळवा भिजेल आता,
हळूवार पावलांचा
झाडावरुन पक्षी, सारे उडून गेले
जेव्हा भिजून गेले,
पंखात नाद त्यांच्या
हळूवार पावलांचा
पाऊल वाट सारी,
रात्री भिजून गेली
विसरुन तीच गेली,
ओला ठसा कुणाच्या
हळूवार पावलांचा
पाऊस दाटलेला, माझ्या मनावरी हा...
पावसाने सगळ्यांच कवींना भूरळ घातलीये, कोणीच याच्या तडाख्यातून कोरडा राहिलेला नाहीये. मिश्र संमीश्र भावनाविष्कार, प्रीत, हुरहुर, आतुरता, उत्सूकता, विरह, जल्लोष, उत्साह, आनंद, दु:ख, आठवणी, बालगीते बडबडगीते ते नाट्यपदे, ते भावगीतं, ते लोकगीतं कोळीगीतं, ते चित्रपट गीते, अहो अहो कित्ती नानाविध रूपे.
~ भेट तुझी माझी स्मरते अजुन त्या दिसाची ।
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची ।।
~ श्रावणात घन निळा बरसला रिमझिम रेशिमधारा ।
उलगडला झाडांतुन अवचित हिरवा मोरपिसारा ।।
~ ये रे घना, ये रे घना, न्हाउ घाल माझ्या मना ।।
फुले माझि अळुमाळु, वारा बघे चुरगळू ।
नको नको म्हणताना, गंध गेला रानावना ।।
~ श्रावणमासी हर्ष मानसी हिरवळ दाटे चोहिकडे ।
क्षणात येते सरसर शिरवे क्षणात फिरूनी ऊन पडे ।।
~ घन घन माला नभी दाटल्या, कोसळती धारा ।
केकारव करी मोर काननी उभवून उंच पिसारा ॥धृ.।।
~ वादलवारं सुटलं गो, वाऱ्यानं तुफान उठलं गो ।
भिरभिर वाऱ्यात, पावसाच्या माऱ्यात,
सजनानं होडीला पान्यात लोटलंय् ।।
वादलवारं सुटलं गो !
~ नभ मेघांनीं आक्रमिलें ।
तारांगण सर्वहि झांकुनि गेले ॥
~ ती गेली तेव्हा रिमझिम, पाऊस निनादत होता ।
मेघांत अडकली किरणे हा सूर्य सोडवित होता ।।
~ आला आला वारा संगे पावसाच्या धारा ।
पाठवणी करा सया निघाल्या सासुरा ।।
~ केतकीच्या बनी तिथे, नाचला ग मोर ।।
गहिवरला मेघ नभी सोडला ग धीर ।।
~ ए आई मला पावसात जाउ दे ।
एकदाच ग भिजुनी मला चिंब चिंब होऊ दे ।।
~ सांग सांग भोलानाथ
सांग सांग भोलानाथ, पाऊस पडेल काय ?
शाळेभोवती तळे साचुन, सुट्टी मिळेल काय ?
~ ये रे ये रे पावसा, तुला देतो पैसा ।
पैसा झाला खोटा, पाऊस आला मोठा ।।
~ नाच रे मोरा, अंब्याच्या बनात,
नाच रे मोरा नाच ।।
ढगांशि वारा झुंजला रे,
काळा काळा कापूस पिंजला रे,
आता तुझी पाळी, वीज देते टाळी,
फुलव पिसारा नाच ।।
~ झिमझिम झरती श्रावणधारा धरतीच्या कलशात।
प्रियाविण उदास वाटे रात ।।
पाऊस म्हणजे निसर्गच ना? झाडून सगळे कवी महाकवी या पावसात चिंब चिंब भिजलेत, भिजताहेत, व आपल्या सारख्या रसिकांना नखशिखांत निथळवताहेत.
~ एक सर आली, मन मोहरून गेली
दोन सरी आल्या, मन गोंजारून गेल्या
तीन सरी आल्या, मन भिजवून गेल्या
चार सरी आल्या, मन थिजवून गेल्या
सरींचा सडाच अंगणात पडला
आणिक
मनाचा बांधाराच वाहून गेला...
https://youtu.be/fZ5Z1pn3HTs
हाऊ नोस्टँल्जिकली रोमँन्टिक...
---
Milinnd Kale, 24th June 2016
Er Rational musings #590
Er Rational musings #590
त्रेधातिरपीट, बोऱ्या, खोळंबा, रांगाच रांगा, धांदल, भंबेरी, बोजवारा...
बरोब्बर; हे असले वर्णनात्मक विशेषणात्मक विदारक सत्य, मुंबई लाईफ; आहे ते मुंबईच्या पावसासाठी पावसामुळे वापरले आहे.
आज झालीच आहे बोंबाबोंब.
वेधशाळेने पूढचे 48 तास अश्शाच तूफानी पर्जन्यराजासाठी राखीव ठेवलेत. चौथा शनिवार बँन्का बिंका सरकारी निमसरकारी आस्थापने बंद असणारेत.
घरीच 'बसा'!!...
---
Milinnd Kale, 24th June 2016
त्रेधातिरपीट, बोऱ्या, खोळंबा, रांगाच रांगा, धांदल, भंबेरी, बोजवारा...
बरोब्बर; हे असले वर्णनात्मक विशेषणात्मक विदारक सत्य, मुंबई लाईफ; आहे ते मुंबईच्या पावसासाठी पावसामुळे वापरले आहे.
आज झालीच आहे बोंबाबोंब.
वेधशाळेने पूढचे 48 तास अश्शाच तूफानी पर्जन्यराजासाठी राखीव ठेवलेत. चौथा शनिवार बँन्का बिंका सरकारी निमसरकारी आस्थापने बंद असणारेत.
घरीच 'बसा'!!...
---
Milinnd Kale, 24th June 2016
Thursday, June 23, 2016
Er Rational musings #586
Er Rational musings #586
मधनमधनं मी "स्वाँट अँनँलेसिस" करत असतो. व्यवस्थापनाच्या भाषेत बोलायच झाले तर स्वाँट अँनँलेसिस म्हणजे 'स्ट्रेन्ग्थ, वीकनेस, आँपोर्च्युनिटी, थ्रेट' चा परामर्श.
आपल्या स्वत:एव्हढे आपल्याला दूसरी कोणतीच व्यक्ति जवळून ओळखत नसते. आपल्याला शिकवले पण जाते ना, की मधूनमधून आरशात स्वत:ची छबी 'बघा', निरिक्षण करा!
(स्वत:ची) बलस्थानं, कमकुवतपणा, संधी व धोका ह्या गोष्टी टप्याटप्यावर तोलल्या की प्रवास सुखकर मार्गकर(!) होतो, असे मला वाटते. अर्थातच, नुसते अँनँलेसिस करून काय उपयोग? टाईम बाऊंड अँक्शन प्लँन हवाच जोडीला, टू टेक ग मँटर्स टू इटस् लाँजिकल कन्क्लूजन!
ओळखा पाहू आपापली शक्तीस्थानं, आपली कमी बाजू, आपल्याला उपलब्ध होऊ घातलेल्या / पुढ्यातल्या संधी, आपल्या समोरील संभाव्य धोके.
मग त्यातनं उगम होईल "पूनी" - 'प्रायाँरिटीज, अर्जंन्सी, नीड, इंम्पाँर्टंट' गोष्टींच्या अँक्शन प्लँन चा. प्राधान्याने निकडीच्या गोष्टी, तातडीच्या बाबी, गरजेच्या बाबी, व महत्वाच्या गोष्टी; या वेगवेगळ्या सेग्रेगेट करणे व हातावेगळ्या करणे; हेच तर आहे. सार.
आज मँनेजमेंटचे फंडे! करून तर बघा.
सिस्टेमँटिकली रिअलँस्टिक...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
मधनमधनं मी "स्वाँट अँनँलेसिस" करत असतो. व्यवस्थापनाच्या भाषेत बोलायच झाले तर स्वाँट अँनँलेसिस म्हणजे 'स्ट्रेन्ग्थ, वीकनेस, आँपोर्च्युनिटी, थ्रेट' चा परामर्श.
आपल्या स्वत:एव्हढे आपल्याला दूसरी कोणतीच व्यक्ति जवळून ओळखत नसते. आपल्याला शिकवले पण जाते ना, की मधूनमधून आरशात स्वत:ची छबी 'बघा', निरिक्षण करा!
(स्वत:ची) बलस्थानं, कमकुवतपणा, संधी व धोका ह्या गोष्टी टप्याटप्यावर तोलल्या की प्रवास सुखकर मार्गकर(!) होतो, असे मला वाटते. अर्थातच, नुसते अँनँलेसिस करून काय उपयोग? टाईम बाऊंड अँक्शन प्लँन हवाच जोडीला, टू टेक ग मँटर्स टू इटस् लाँजिकल कन्क्लूजन!
ओळखा पाहू आपापली शक्तीस्थानं, आपली कमी बाजू, आपल्याला उपलब्ध होऊ घातलेल्या / पुढ्यातल्या संधी, आपल्या समोरील संभाव्य धोके.
मग त्यातनं उगम होईल "पूनी" - 'प्रायाँरिटीज, अर्जंन्सी, नीड, इंम्पाँर्टंट' गोष्टींच्या अँक्शन प्लँन चा. प्राधान्याने निकडीच्या गोष्टी, तातडीच्या बाबी, गरजेच्या बाबी, व महत्वाच्या गोष्टी; या वेगवेगळ्या सेग्रेगेट करणे व हातावेगळ्या करणे; हेच तर आहे. सार.
आज मँनेजमेंटचे फंडे! करून तर बघा.
सिस्टेमँटिकली रिअलँस्टिक...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
Er Rational musings #585
Er Rational musings #585
'आर अँन्ड डी', म्हणजे खरेतर 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट'. इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) पेक्षा दूसरे कुठले सार्थ समर्पक उदाहरण असेल? शक्यच नाही.
1969 साली स्थापना झालेल्या इस्रो ने पहिल्या सहा वर्षांतच आर्यभट्ट नावे प्रथमच संपूर्ण भारतीय बनावटीचा उपग्रह बनवला. तत्कालीन सोव्हीएत युनियनने तो प्रक्षेपित पण केला 1975 साली. मग मात्र इस्रो ने मागे वळून बघीतलेच नाही.
रोहिणी, अनेक उपग्रह, जीएसएलव्ही, क्रायोजनिक इंजिन, पीएसएलव्ही, ते चांद्रयान ते मंगळ स्वारी ते कालचे एकाचवेळेस यशस्वी रित्या सोडलेले 20(!) उपग्रह!! आता आरयूएलव्ही - रि यूजेबल लाँन्च वेहिकल ते यूएलव्ही - यूनिफाईड लाँन्च वेहिकल ते चांद्रयान 2, ते शनी स्वारी ते..ते..आँप्शन्स अनलिमिटेड..स्काय इज (नाँट) द लिमिट!! फाँर इस्रो; सलाम. हँटस् आँफ.
हार्दिक अभिनंदन व मन:पूर्वक शुभेच्छा.
इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) व डीआरडीओ (डिफेन्स रिसर्च अँन्ड डेव्हलपमेंट आँर्गनायझेशन) सारख्या, चक्क सरकारी पण स्वायत्त संस्था, अविरत प्रयत्नांतून रिसर्च मधून, एकापेक्षा एक सरस उंच धडाडीची पावलं टाकताहेत, नवीन नवीन तंत्रज्ञान डेव्हलप करताहेत.
बाकी बरेच ठणठणगोपाळ; सगळे नाहीत हं, पण. असं खेदाने नमूद करावसं वाटतय.
या अशा बऱ्याचशा अवांतर सवांतर 'आर अँन्ड डी' संस्था म्हणजे 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट', का काय, च्या नावानं शून्य.
बहुतांश "रिलँक्स अँन्ड डुप्लीकेट"...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
'आर अँन्ड डी', म्हणजे खरेतर 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट'. इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) पेक्षा दूसरे कुठले सार्थ समर्पक उदाहरण असेल? शक्यच नाही.
1969 साली स्थापना झालेल्या इस्रो ने पहिल्या सहा वर्षांतच आर्यभट्ट नावे प्रथमच संपूर्ण भारतीय बनावटीचा उपग्रह बनवला. तत्कालीन सोव्हीएत युनियनने तो प्रक्षेपित पण केला 1975 साली. मग मात्र इस्रो ने मागे वळून बघीतलेच नाही.
रोहिणी, अनेक उपग्रह, जीएसएलव्ही, क्रायोजनिक इंजिन, पीएसएलव्ही, ते चांद्रयान ते मंगळ स्वारी ते कालचे एकाचवेळेस यशस्वी रित्या सोडलेले 20(!) उपग्रह!! आता आरयूएलव्ही - रि यूजेबल लाँन्च वेहिकल ते यूएलव्ही - यूनिफाईड लाँन्च वेहिकल ते चांद्रयान 2, ते शनी स्वारी ते..ते..आँप्शन्स अनलिमिटेड..स्काय इज (नाँट) द लिमिट!! फाँर इस्रो; सलाम. हँटस् आँफ.
हार्दिक अभिनंदन व मन:पूर्वक शुभेच्छा.
इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) व डीआरडीओ (डिफेन्स रिसर्च अँन्ड डेव्हलपमेंट आँर्गनायझेशन) सारख्या, चक्क सरकारी पण स्वायत्त संस्था, अविरत प्रयत्नांतून रिसर्च मधून, एकापेक्षा एक सरस उंच धडाडीची पावलं टाकताहेत, नवीन नवीन तंत्रज्ञान डेव्हलप करताहेत.
बाकी बरेच ठणठणगोपाळ; सगळे नाहीत हं, पण. असं खेदाने नमूद करावसं वाटतय.
या अशा बऱ्याचशा अवांतर सवांतर 'आर अँन्ड डी' संस्था म्हणजे 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट', का काय, च्या नावानं शून्य.
बहुतांश "रिलँक्स अँन्ड डुप्लीकेट"...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
Er Rational musings #585
Er Rational musings #585
'आर अँन्ड डी', म्हणजे खरेतर 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट'. इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) पेक्षा दूसरे कुठले सार्थ समर्पक उदाहरण असेल? शक्यच नाही.
1969 साली स्थापना झालेल्या इस्रो ने पहिल्या सहा वर्षांतच आर्यभट्ट नावे प्रथमच संपूर्ण भारतीय बनावटीचा उपग्रह बनवला. तत्कालीन सोव्हीएत युनियनने तो प्रक्षेपित पण केला 1975 साली. मग मात्र इस्रो ने मागे वळून बघीतलेच नाही.
रोहिणी, अनेक उपग्रह, जीएसएलव्ही, क्रायोजनिक इंजिन, पीएसएलव्ही, ते चांद्रयान ते मंगळ स्वारी ते कालचे एकाचवेळेस यशस्वी रित्या सोडलेले 20(!) उपग्रह!! आता आरयूएलव्ही - रि यूजेबल लाँन्च वेहिकल ते यूएलव्ही - यूनिफाईड लाँन्च वेहिकल ते चांद्रयान 2, ते शनी स्वारी ते..ते..आँप्शन्स अनलिमिटेड..स्काय इज (नाँट) द लिमिट!! फाँर इस्रो; सलाम. हँटस् आँफ.
हार्दिक अभिनंदन व मन:पूर्वक शुभेच्छा.
इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) व डीआरडीओ (डिफेन्स रिसर्च अँन्ड डेव्हलपमेंट आँर्गनायझेशन) सारख्या, चक्क सरकारी पण स्वायत्त संस्था, अविरत प्रयत्नांतून रिसर्च मधून, एकापेक्षा एक सरस उंच धडाडीची पावलं टाकताहेत, नवीन नवीन तंत्रज्ञान डेव्हलप करताहेत.
बाकी बरेच ठणठणगोपाळ; सगळे नाहीत हं, पण. असं खेदाने नमूद करावसं वाटतय.
या अशा बऱ्याचशा अवांतर सवांतर 'आर अँन्ड डी' संस्था म्हणजे 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट', का काय, च्या नावानं शून्य.
बहुतांश "रिलँक्स अँन्ड डुप्लीकेट"...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
'आर अँन्ड डी', म्हणजे खरेतर 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट'. इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) पेक्षा दूसरे कुठले सार्थ समर्पक उदाहरण असेल? शक्यच नाही.
1969 साली स्थापना झालेल्या इस्रो ने पहिल्या सहा वर्षांतच आर्यभट्ट नावे प्रथमच संपूर्ण भारतीय बनावटीचा उपग्रह बनवला. तत्कालीन सोव्हीएत युनियनने तो प्रक्षेपित पण केला 1975 साली. मग मात्र इस्रो ने मागे वळून बघीतलेच नाही.
रोहिणी, अनेक उपग्रह, जीएसएलव्ही, क्रायोजनिक इंजिन, पीएसएलव्ही, ते चांद्रयान ते मंगळ स्वारी ते कालचे एकाचवेळेस यशस्वी रित्या सोडलेले 20(!) उपग्रह!! आता आरयूएलव्ही - रि यूजेबल लाँन्च वेहिकल ते यूएलव्ही - यूनिफाईड लाँन्च वेहिकल ते चांद्रयान 2, ते शनी स्वारी ते..ते..आँप्शन्स अनलिमिटेड..स्काय इज (नाँट) द लिमिट!! फाँर इस्रो; सलाम. हँटस् आँफ.
हार्दिक अभिनंदन व मन:पूर्वक शुभेच्छा.
इस्रो (इंडियन स्पेस रिसर्च आँर्गनायझेशन) व डीआरडीओ (डिफेन्स रिसर्च अँन्ड डेव्हलपमेंट आँर्गनायझेशन) सारख्या, चक्क सरकारी पण स्वायत्त संस्था, अविरत प्रयत्नांतून रिसर्च मधून, एकापेक्षा एक सरस उंच धडाडीची पावलं टाकताहेत, नवीन नवीन तंत्रज्ञान डेव्हलप करताहेत.
बाकी बरेच ठणठणगोपाळ; सगळे नाहीत हं, पण. असं खेदाने नमूद करावसं वाटतय.
या अशा बऱ्याचशा अवांतर सवांतर 'आर अँन्ड डी' संस्था म्हणजे 'रिसर्च आणि डेव्हलपमेंट', का काय, च्या नावानं शून्य.
बहुतांश "रिलँक्स अँन्ड डुप्लीकेट"...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
Wednesday, June 22, 2016
Er Rational musings #584
Er Rational musings #584
केळवण म्हणजे अँक्च्यूअली स्पिकींग, लग्न ठरल्यावर, होणाऱ्या नवरदेवाला वा नववधूला, त्याच्या वा तिच्या आई वडील व बहिण भावंडासह घरी बोलावून त्यांच्या आवडीचे काही खायला प्यायला देणे. लग्नाआधी एकत्र सगळ्यांनी भेटण्याचे कारण एकच असावे, की आता दोनाचे चार (हात) झाल्यावर, 'अश्या' भेटीगाठी गप्पाटप्पा कमी होणार!
अनेक मित्र ग्रूप्स पैकी माझ्या मुलुंड च्या आमच्या ग्रूप ची आम्हीच एक प्रथा पाडली होती. एकाचं लहानपणापासूनचं (!) लव्ह, मग सगळ्यांच्या आधी मँरेज. एकदोघांचं लहानपणापासूनचं (!) लव्ह, जीवापाड, पण एकतर्फी; अव्हेरल्यामुळे, धुडकारल्यामुळे मँरेज नाही! असो.
आमच्यात कोणाचे लग्न ठरले की त्याचे केळवण सगळ्यांनी मिळून त्या एकट्याला, हाँटेल मध्ये. दारू काम. सामिष मेजवानी; व लग्नानंतर 'त्या' दोघांना काँमन जाँईंट पार्टी, कोणाच्यातरी घरी. अर्थातच अपेय पान व अभक्ष भक्षण. (नवीन मेंबर ला सवय नको का व्हायला, 'असल्या' पार्ट्यांची व सगळ्यांची?!)
पण या पार्टीचे वैशिष्ट्य म्हणजे शँम्पेन! एक शँम्पेन ची बाटली फोडायची व सर्वांनी उष्टवायची हा प्रघात. त्याचं बूच उघडायच एक विशिष्ट टेक्नीक आहे; मग ते बूच टप्पकन्न उंच सिलिंग पर्यंत उडवायचं. पण बाटली हलवून, फेस बिस न आणता, एकेक घोट सगळ्यांच्या पेल्यांत ओतायचे. चषक एकमेकाला भिडवायचे, हलके आपटायचे मंजूळ स्वरात. आधीच लग्न झालेले मित्र व त्यांच्या बायका, लग्न व्हायचे बाकी असलेले एकेकटे, व नवीनच लग्न झालेला मित्र व त्याची बायको, एकसूरात एकदिलात, एकत्र.
"फाँर हेल्थ, वेल्थ, हँपीनेस व सक्सेस!"
नंतर आपापले ब्रँन्ड. चीअर्स...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
केळवण म्हणजे अँक्च्यूअली स्पिकींग, लग्न ठरल्यावर, होणाऱ्या नवरदेवाला वा नववधूला, त्याच्या वा तिच्या आई वडील व बहिण भावंडासह घरी बोलावून त्यांच्या आवडीचे काही खायला प्यायला देणे. लग्नाआधी एकत्र सगळ्यांनी भेटण्याचे कारण एकच असावे, की आता दोनाचे चार (हात) झाल्यावर, 'अश्या' भेटीगाठी गप्पाटप्पा कमी होणार!
अनेक मित्र ग्रूप्स पैकी माझ्या मुलुंड च्या आमच्या ग्रूप ची आम्हीच एक प्रथा पाडली होती. एकाचं लहानपणापासूनचं (!) लव्ह, मग सगळ्यांच्या आधी मँरेज. एकदोघांचं लहानपणापासूनचं (!) लव्ह, जीवापाड, पण एकतर्फी; अव्हेरल्यामुळे, धुडकारल्यामुळे मँरेज नाही! असो.
आमच्यात कोणाचे लग्न ठरले की त्याचे केळवण सगळ्यांनी मिळून त्या एकट्याला, हाँटेल मध्ये. दारू काम. सामिष मेजवानी; व लग्नानंतर 'त्या' दोघांना काँमन जाँईंट पार्टी, कोणाच्यातरी घरी. अर्थातच अपेय पान व अभक्ष भक्षण. (नवीन मेंबर ला सवय नको का व्हायला, 'असल्या' पार्ट्यांची व सगळ्यांची?!)
पण या पार्टीचे वैशिष्ट्य म्हणजे शँम्पेन! एक शँम्पेन ची बाटली फोडायची व सर्वांनी उष्टवायची हा प्रघात. त्याचं बूच उघडायच एक विशिष्ट टेक्नीक आहे; मग ते बूच टप्पकन्न उंच सिलिंग पर्यंत उडवायचं. पण बाटली हलवून, फेस बिस न आणता, एकेक घोट सगळ्यांच्या पेल्यांत ओतायचे. चषक एकमेकाला भिडवायचे, हलके आपटायचे मंजूळ स्वरात. आधीच लग्न झालेले मित्र व त्यांच्या बायका, लग्न व्हायचे बाकी असलेले एकेकटे, व नवीनच लग्न झालेला मित्र व त्याची बायको, एकसूरात एकदिलात, एकत्र.
"फाँर हेल्थ, वेल्थ, हँपीनेस व सक्सेस!"
नंतर आपापले ब्रँन्ड. चीअर्स...
---
Milinnd Kale, 23rd June 2016
Er Rational musings #583
Er Rational musings #583
~ गडे, काहीतरीच हंsss
~ अव्वा, आम्ही नाही जाsss
~ इश्श, काहीतरीच कायsss
आम्ही लटके ना बोलू च्या धर्तीवर; काही वर्षांपूर्वीच्या मराठी चित्रपटातले संवाद. किंवा मराठी कादंबऱ्यातली वाक्ये.
~ अहो, ऐकलं काsss वगैरे.
इकडची स्वारी, अस लाजत लाडात, खाली मान घालून, पायाच्या अंगठ्याने जमिनीवर काल्पनिक नक्षीकाम करत, हाताची बोटं साडीच्या पदराशी गोल गाठी मारत; या स्टेज च्या पुढची स्टेज.
ते हल्लीच्या
~ लव्ह यू, मिस यू, लाईक यूsss
या इथवर चा आलेख ज्या प्रमेयावर आधारित आहे ते म्हणजे पँम्परींग; चोचले, हट्ट पुरवणे, लाड पुरवणे/लाडावून ठेवणे/लाड करणे इत्यादि.
Pamper
~ to give someone special treatment & making that person as comfortable as possible and giving them whatever they want.
Detail meanings
~ Indulge with every attention, comfort, and kindness.
Synonyms
~ spoil, indulge, overindulge, cosset, mollycoddle, coddle, baby, bet, wait on someone hand and foot, cater to someone's every whim, feather-bed, wrap in cotton wool, overparent, humour, pander to.
Famous people just love being pampered!!
धेडगुजरी गावठी, "शुध्द" मराठी मध्ये बाबापुता...
---
Milind Kale, 22nd June 2016
~ गडे, काहीतरीच हंsss
~ अव्वा, आम्ही नाही जाsss
~ इश्श, काहीतरीच कायsss
आम्ही लटके ना बोलू च्या धर्तीवर; काही वर्षांपूर्वीच्या मराठी चित्रपटातले संवाद. किंवा मराठी कादंबऱ्यातली वाक्ये.
~ अहो, ऐकलं काsss वगैरे.
इकडची स्वारी, अस लाजत लाडात, खाली मान घालून, पायाच्या अंगठ्याने जमिनीवर काल्पनिक नक्षीकाम करत, हाताची बोटं साडीच्या पदराशी गोल गाठी मारत; या स्टेज च्या पुढची स्टेज.
ते हल्लीच्या
~ लव्ह यू, मिस यू, लाईक यूsss
या इथवर चा आलेख ज्या प्रमेयावर आधारित आहे ते म्हणजे पँम्परींग; चोचले, हट्ट पुरवणे, लाड पुरवणे/लाडावून ठेवणे/लाड करणे इत्यादि.
Pamper
~ to give someone special treatment & making that person as comfortable as possible and giving them whatever they want.
Detail meanings
~ Indulge with every attention, comfort, and kindness.
Synonyms
~ spoil, indulge, overindulge, cosset, mollycoddle, coddle, baby, bet, wait on someone hand and foot, cater to someone's every whim, feather-bed, wrap in cotton wool, overparent, humour, pander to.
Famous people just love being pampered!!
धेडगुजरी गावठी, "शुध्द" मराठी मध्ये बाबापुता...
---
Milind Kale, 22nd June 2016
Er Rational musings #582
Er Rational musings #582
आर्टिफिशियल पुष्प गुच्छ (बूके) कधी जन्माला आले हा संशोधनाचा विषय ठरेल. नानाविध प्रकारची, नानाविध साईज मध्ये, नानाविध खऱ्या खोट्या फूलांचे बूके रस्त्या रस्त्यावर मिळतात. तो एक चांगलाच बस्तान बसलेला व्यवसाय प्रकार झालाय; मल्टी लाख रूपयांची नक्कीच उलाढाल होत असणार डेली!
"कृपया आहेर आणू नये", "आपली उपस्थिति / आशिर्वाद, हाच आमचा आहेर", असं छापायला लागले पत्रिकेमध्ये. (जवळचे नातेवाईक घरचा आहेर तसेही देतातच, ती गोष्ट अलाहिदा!!) त्यातनं मार्ग म्हणून, व रिकाम्या हातानी कसं जायच या भावनेतून लोकं पुष्प गुच्छ घेवून यायला लागले!
लाल, पांढरी, पिवळी फुले, तुरे, पान बिनं वापरून, व अतिशय आकर्षक गोंडे बांधलेल्या प्लँस्टिकच्या वेष्टनात मिळालेले ह्हे एव्हढे बूके समारंभानंतर घरी घेऊन जायचे हा एक कार्यक्रमच असतो. बर एव्हढं करून हे घरी ठेवायचे कुठे, हीही एक वेगळीच समस्या. पण दिसतात छान, व जरा चांगलच फ्रेश वाटतं, यांच्या सान्निध्यात.
हल्ली एक पाऊल पुढे टाकत, "कृपया आहेर वा पुष्पगुच्छ आणू नये, आपली उपस्थिति / आशिर्वाद, हाच आमचा आहेर" असं ठळकपणे म्हणावं लागतय. असो.
फूल ना फूलाची पाकळी म्हणून xxx xxx तमुकअमुक देण्यात येतआहे.
ही मात्र एक निराळीच बोळवण असायची...
---
Milinnd Kale, 22nd June 2016
आर्टिफिशियल पुष्प गुच्छ (बूके) कधी जन्माला आले हा संशोधनाचा विषय ठरेल. नानाविध प्रकारची, नानाविध साईज मध्ये, नानाविध खऱ्या खोट्या फूलांचे बूके रस्त्या रस्त्यावर मिळतात. तो एक चांगलाच बस्तान बसलेला व्यवसाय प्रकार झालाय; मल्टी लाख रूपयांची नक्कीच उलाढाल होत असणार डेली!
"कृपया आहेर आणू नये", "आपली उपस्थिति / आशिर्वाद, हाच आमचा आहेर", असं छापायला लागले पत्रिकेमध्ये. (जवळचे नातेवाईक घरचा आहेर तसेही देतातच, ती गोष्ट अलाहिदा!!) त्यातनं मार्ग म्हणून, व रिकाम्या हातानी कसं जायच या भावनेतून लोकं पुष्प गुच्छ घेवून यायला लागले!
लाल, पांढरी, पिवळी फुले, तुरे, पान बिनं वापरून, व अतिशय आकर्षक गोंडे बांधलेल्या प्लँस्टिकच्या वेष्टनात मिळालेले ह्हे एव्हढे बूके समारंभानंतर घरी घेऊन जायचे हा एक कार्यक्रमच असतो. बर एव्हढं करून हे घरी ठेवायचे कुठे, हीही एक वेगळीच समस्या. पण दिसतात छान, व जरा चांगलच फ्रेश वाटतं, यांच्या सान्निध्यात.
हल्ली एक पाऊल पुढे टाकत, "कृपया आहेर वा पुष्पगुच्छ आणू नये, आपली उपस्थिति / आशिर्वाद, हाच आमचा आहेर" असं ठळकपणे म्हणावं लागतय. असो.
फूल ना फूलाची पाकळी म्हणून xxx xxx तमुकअमुक देण्यात येतआहे.
ही मात्र एक निराळीच बोळवण असायची...
---
Milinnd Kale, 22nd June 2016
Tuesday, June 21, 2016
Er Rational musings #581
Er Rational musings #581
थोडं(सच) जास्त प्रोत्साहन देण्याची गरज आहे आपापल्या मुलांना.
हल्लीहल्लीचे नवदांपत्य, नवविवाहित एकदा का बाप व आई बनले की त्यांच्या आनंदाला पारावार रहात नाही. मुलाचे कोडकौतुक व काय करू व काय नको, अशी संक्रमणावस्था मोठी मजेशीर असते.
बरेचदा असं असतं की या नव-पालकांना शाळेत, काँलेजमध्ये वगैरे ते असताना, कुठल्याश्या गोष्टीत, एक्स्ट्रा करिक्युलर अँक्टिव्हिटी मध्ये रस असतो, आवड असते. काहीनाकाही कारणांमुळे त्या त्या विषयात, मग ते संगीत असो वा गायन, स्विमिंग असो वा एखादा बैठा वा मैदानी खेळ, नाटकांत काम करणं असो वा ट्रेकींग, त्यांना हवी ती उंची गाठता आलेली नसते - कारणं काहीही असू शकतात. मग, त्यांना वाटतं, आपल्याला नाही जमलं, पण आपल्या मुलाने मात्र ते साध्य करायला हवे. धीस इज बट नँचरल, अंडरस्टँन्डेबल.
ती मुलंही त्यात रस घेतात, जीव तोडून मेहनत करतात, एक ठरावीक उंची देखील गाठतात. निरनिराळ्या स्पर्धांत भाग घेतात, अँड दे एक्सेल देअर, नो डाऊट. एखाद्या खेळात प्राविण्य मिळवणं ही सोपी गोष्ट नव्हे. त्यापाठी आपल्या मुलांचे प्रचंड कष्ट, मेहनत तर असतेच, परंतु पालकांचेही योगदान दुर्लक्षीत करता येण्यासारखं नसतं!
या कला वा क्रिडे मधील सातत्य, कामगिरी व पायरी बघून, ह्या मुलांना कोणी कंपनी शिष्यवृत्ती बरोबर आपल्या सेवेतही रुजू करून घेते. आणि हाच क्षण महत्वाचा असतो, मुल व आई बाप, दोघांसाठी.
बऱ्याच उदाहरणांत असं आढळतं की, इथूनच दोघांचा फोकस कमी व्हयला सुरूवात होते. चला, नोकरी तर मिळाली, ही सूरक्षेची भावना वरचढ व्हायला लागते. मग सुरू होतं पाट्या टाकणं; त्यामुळे स्पोर्ट्स लीव्ह वा इतर कन्सेशन चं महत्व कमी होण्याचा धोका असतो. कठोर परिश्रम, जिद्द, ईर्षा (चांगल्या अर्थाने - विल टू अचीव्ह/एक्सेल) व जोडीने मेहनत; तसेच फक्त फक्तच सराव सराव व सराव. त्याचबरोबर फोकस फोकस, फोकस; हेच खरतर क्रमपात्र आहे, अपेक्षित आहे, करायलाच पाहीजे.
ह्या टप्यावर, पालकांनी वेळीच, थोड(सच) पूश करायची गरज असते. थोडं. हा क्रूशल पिरियड आहे, हे ओळखलं पाहीजे. यातनं उत्तमोत्तम खेळाडू घडतील, राज्याच, भारताचं, प्रतिनिधित्व करायला सज्ज होतील ह्यात शंका नाही.
थोडी प्रसिद्धी सुध्दा (अजाणतेपणे) मुलांच्या डोक्यात जाण्याची शक्यता असते.
त्यांना थोड(सच) पूश करा अशावेळी, व सांगा
दि बँटल इज वन, बट दि वाँर इज नाँट ओव्हर...
---
Milinnd Kale, 21st June 2016
थोडं(सच) जास्त प्रोत्साहन देण्याची गरज आहे आपापल्या मुलांना.
हल्लीहल्लीचे नवदांपत्य, नवविवाहित एकदा का बाप व आई बनले की त्यांच्या आनंदाला पारावार रहात नाही. मुलाचे कोडकौतुक व काय करू व काय नको, अशी संक्रमणावस्था मोठी मजेशीर असते.
बरेचदा असं असतं की या नव-पालकांना शाळेत, काँलेजमध्ये वगैरे ते असताना, कुठल्याश्या गोष्टीत, एक्स्ट्रा करिक्युलर अँक्टिव्हिटी मध्ये रस असतो, आवड असते. काहीनाकाही कारणांमुळे त्या त्या विषयात, मग ते संगीत असो वा गायन, स्विमिंग असो वा एखादा बैठा वा मैदानी खेळ, नाटकांत काम करणं असो वा ट्रेकींग, त्यांना हवी ती उंची गाठता आलेली नसते - कारणं काहीही असू शकतात. मग, त्यांना वाटतं, आपल्याला नाही जमलं, पण आपल्या मुलाने मात्र ते साध्य करायला हवे. धीस इज बट नँचरल, अंडरस्टँन्डेबल.
ती मुलंही त्यात रस घेतात, जीव तोडून मेहनत करतात, एक ठरावीक उंची देखील गाठतात. निरनिराळ्या स्पर्धांत भाग घेतात, अँड दे एक्सेल देअर, नो डाऊट. एखाद्या खेळात प्राविण्य मिळवणं ही सोपी गोष्ट नव्हे. त्यापाठी आपल्या मुलांचे प्रचंड कष्ट, मेहनत तर असतेच, परंतु पालकांचेही योगदान दुर्लक्षीत करता येण्यासारखं नसतं!
या कला वा क्रिडे मधील सातत्य, कामगिरी व पायरी बघून, ह्या मुलांना कोणी कंपनी शिष्यवृत्ती बरोबर आपल्या सेवेतही रुजू करून घेते. आणि हाच क्षण महत्वाचा असतो, मुल व आई बाप, दोघांसाठी.
बऱ्याच उदाहरणांत असं आढळतं की, इथूनच दोघांचा फोकस कमी व्हयला सुरूवात होते. चला, नोकरी तर मिळाली, ही सूरक्षेची भावना वरचढ व्हायला लागते. मग सुरू होतं पाट्या टाकणं; त्यामुळे स्पोर्ट्स लीव्ह वा इतर कन्सेशन चं महत्व कमी होण्याचा धोका असतो. कठोर परिश्रम, जिद्द, ईर्षा (चांगल्या अर्थाने - विल टू अचीव्ह/एक्सेल) व जोडीने मेहनत; तसेच फक्त फक्तच सराव सराव व सराव. त्याचबरोबर फोकस फोकस, फोकस; हेच खरतर क्रमपात्र आहे, अपेक्षित आहे, करायलाच पाहीजे.
ह्या टप्यावर, पालकांनी वेळीच, थोड(सच) पूश करायची गरज असते. थोडं. हा क्रूशल पिरियड आहे, हे ओळखलं पाहीजे. यातनं उत्तमोत्तम खेळाडू घडतील, राज्याच, भारताचं, प्रतिनिधित्व करायला सज्ज होतील ह्यात शंका नाही.
थोडी प्रसिद्धी सुध्दा (अजाणतेपणे) मुलांच्या डोक्यात जाण्याची शक्यता असते.
त्यांना थोड(सच) पूश करा अशावेळी, व सांगा
दि बँटल इज वन, बट दि वाँर इज नाँट ओव्हर...
---
Milinnd Kale, 21st June 2016
Sunday, June 19, 2016
Er Rational musings #580
Er Rational musings #580
लेफ्ट हँड ड्राईव्ह करायला लागतं, मुंबई च्या बाहेर पडलं की. तुम्ही म्हणाल हे कसं काय? काय अमेरिकेत गेलावता का काय?
अहो नाही ओ. त्याच कायएना, मुंबई बाहेर पडलं की झाडून सगळेजणं उजवी लेन जी पकडतात की बास्सा. मग त्यात हेवी वेहिकल्स चा पहिला नंबर. तसेच काही निर्बुध्द कारचालक. साठ पासठ च्या स्टेडी (!) वेगात, कसले जात असतात, दूनिया गेली तेल लावत म्हणत.
दोन लेन च्या रस्त्यावर अवजड वाहनं उजवीकडच्या लेनने जातात, ह्याच्या पाठी लाँजिक आहे. दोन लेन रस्ता, हे प्लँनिंगच चूकीचे आहे. डावीकडे दूचाक्यांचा फ्लो असतो, रँडमली कंटिन्यूअसली आपल्याच धुंदकीत. ते कधी मधे वा उजवीकडे 'स्ट्रे' होतात ते त्यांच त्यांनाच सुधरत नसतय; मग कर्णकर्कश्श हाँर्न वाजला की ते लोक उपकार केल्यासारखे डावे होतात, म्हणजे साईड देतात. ट्रक्स ना वगैरे झक्कत उजवीकडून व्हावं लागतं, त्या बापूड्यांची काय चूक?
अडीच लेन चे रस्ते हवेत; (तसंही हल्ली दीड, अडीच चे फँड आहेच - टू अँड हाफ बेडरूम किचन, किंवा वन अँड हाफ बेडरूम किचन इ. हे हाफ म्हणजे एक गौडबंगालच आहे. "हाफ" साईज म्हणजे पूर्वीचे देवघर वा बाल्कनी च्या आकारमानाचं असतेना? नो उल्लू बनावींग, असो)
आता एव्हढं सगळ रामायण असल्यामुळे लेफ्टने (च) ओव्हरटेक करण, क्रमपात्र, अनिवार्य! कोण ढिम्म हलणाराय का? लेन्स दोन असो वा अडीच वा तीन, लेफ्ट साईड नेच ओव्हरटेक कराव लागणार; अक्कलशून्य आळशी व माजोर्डे मूर्ख माठ ड्रायव्हींग करणारे असेपर्यंत तरी. मुंबई पूणे द्रूकगती मार्ग हे तर केव्हढं मोठ्ठ ढळढळीत उदाहरण आहे डोळ्यांसमोर.
म्हणून म्हणलं, लेफ्ट हँड ड्राईव्ह...
---
Milinnd Kale, 20th June 2016
लेफ्ट हँड ड्राईव्ह करायला लागतं, मुंबई च्या बाहेर पडलं की. तुम्ही म्हणाल हे कसं काय? काय अमेरिकेत गेलावता का काय?
अहो नाही ओ. त्याच कायएना, मुंबई बाहेर पडलं की झाडून सगळेजणं उजवी लेन जी पकडतात की बास्सा. मग त्यात हेवी वेहिकल्स चा पहिला नंबर. तसेच काही निर्बुध्द कारचालक. साठ पासठ च्या स्टेडी (!) वेगात, कसले जात असतात, दूनिया गेली तेल लावत म्हणत.
दोन लेन च्या रस्त्यावर अवजड वाहनं उजवीकडच्या लेनने जातात, ह्याच्या पाठी लाँजिक आहे. दोन लेन रस्ता, हे प्लँनिंगच चूकीचे आहे. डावीकडे दूचाक्यांचा फ्लो असतो, रँडमली कंटिन्यूअसली आपल्याच धुंदकीत. ते कधी मधे वा उजवीकडे 'स्ट्रे' होतात ते त्यांच त्यांनाच सुधरत नसतय; मग कर्णकर्कश्श हाँर्न वाजला की ते लोक उपकार केल्यासारखे डावे होतात, म्हणजे साईड देतात. ट्रक्स ना वगैरे झक्कत उजवीकडून व्हावं लागतं, त्या बापूड्यांची काय चूक?
अडीच लेन चे रस्ते हवेत; (तसंही हल्ली दीड, अडीच चे फँड आहेच - टू अँड हाफ बेडरूम किचन, किंवा वन अँड हाफ बेडरूम किचन इ. हे हाफ म्हणजे एक गौडबंगालच आहे. "हाफ" साईज म्हणजे पूर्वीचे देवघर वा बाल्कनी च्या आकारमानाचं असतेना? नो उल्लू बनावींग, असो)
आता एव्हढं सगळ रामायण असल्यामुळे लेफ्टने (च) ओव्हरटेक करण, क्रमपात्र, अनिवार्य! कोण ढिम्म हलणाराय का? लेन्स दोन असो वा अडीच वा तीन, लेफ्ट साईड नेच ओव्हरटेक कराव लागणार; अक्कलशून्य आळशी व माजोर्डे मूर्ख माठ ड्रायव्हींग करणारे असेपर्यंत तरी. मुंबई पूणे द्रूकगती मार्ग हे तर केव्हढं मोठ्ठ ढळढळीत उदाहरण आहे डोळ्यांसमोर.
म्हणून म्हणलं, लेफ्ट हँड ड्राईव्ह...
---
Milinnd Kale, 20th June 2016
Saturday, June 18, 2016
Er Rational musings #578
Er Rational musings #578
टेबल मँनर्स, एटिकेटस् व कन्व्हेंन्शन्स
~ हाँटेल मध्ये गेल्यावर वेटर ला बोलवायची, हाक मारायची पध्दत आहे. एक्स्क्यूज मी, अस म्हणत बोलवायचं असतं.
मी आपला ओठांनी तोंडाचा चंबू करून पूच पूच आवाज काढून वा स्पस स्प, असले काहीतरी आवाज काढतच बोलावतो राव, ऐकू तर गेलं पाहीजे.
~ कोल्ड ड्रिंक ची बाँटल घेतली तर ती सगळी संपवायची नाही; तर थोडस् पेय बाटलीतच (तळाला, साधारणपणे दोन बोटं) ठेवायचं.
म्या बापूडा येक तर असलं कायबी पीत न्हाई. पन् कोनी सूर्र सूूर्र करूनशान समदं संपीवल की बरं वाटतया.
~ डाल राईस वा बिर्याणी खाताना मस्तपैकी दोन्ही हातात चमचे वा एका हातात काटा दूसऱ्या हातात चमचा घ्यायचा व खायचे.
छ्या बाँ. डाळभात छानपैकी कालवून बिलवून आडवा हात मारावा चांगला. आणि बिर्याणी म्हणाल तर ती काय काट्या चमच्याने खायची चीज आहे का? छानसं हातानी खावं, हाडं तोडावीत, मांस चाटून पुसून फस्त करावं.
~ चहा काँफी काही मागवली असली की ती आणताना थोड्डीशी का होईना, बशीत सांडलेली असते. मग कपातला चहा काँफी प्यायची फक्त.
नाही बाबा. थोडासा चहा वा काँफी त्याच बशीत ओतून पहिले फूर्र फूर करत पिवून संपवायच बघा.
~ खाऊन झालं की प्लेट थोडी पूढे सरकवावी व दोन्ही चमचे क्राँस करून त्यात उपडे ठेवावे.
ह्यो चलतय.
सौजन्याची ऐशी तैशी...
---
Milinnd Kale, 18th June 2016
टेबल मँनर्स, एटिकेटस् व कन्व्हेंन्शन्स
~ हाँटेल मध्ये गेल्यावर वेटर ला बोलवायची, हाक मारायची पध्दत आहे. एक्स्क्यूज मी, अस म्हणत बोलवायचं असतं.
मी आपला ओठांनी तोंडाचा चंबू करून पूच पूच आवाज काढून वा स्पस स्प, असले काहीतरी आवाज काढतच बोलावतो राव, ऐकू तर गेलं पाहीजे.
~ कोल्ड ड्रिंक ची बाँटल घेतली तर ती सगळी संपवायची नाही; तर थोडस् पेय बाटलीतच (तळाला, साधारणपणे दोन बोटं) ठेवायचं.
म्या बापूडा येक तर असलं कायबी पीत न्हाई. पन् कोनी सूर्र सूूर्र करूनशान समदं संपीवल की बरं वाटतया.
~ डाल राईस वा बिर्याणी खाताना मस्तपैकी दोन्ही हातात चमचे वा एका हातात काटा दूसऱ्या हातात चमचा घ्यायचा व खायचे.
छ्या बाँ. डाळभात छानपैकी कालवून बिलवून आडवा हात मारावा चांगला. आणि बिर्याणी म्हणाल तर ती काय काट्या चमच्याने खायची चीज आहे का? छानसं हातानी खावं, हाडं तोडावीत, मांस चाटून पुसून फस्त करावं.
~ चहा काँफी काही मागवली असली की ती आणताना थोड्डीशी का होईना, बशीत सांडलेली असते. मग कपातला चहा काँफी प्यायची फक्त.
नाही बाबा. थोडासा चहा वा काँफी त्याच बशीत ओतून पहिले फूर्र फूर करत पिवून संपवायच बघा.
~ खाऊन झालं की प्लेट थोडी पूढे सरकवावी व दोन्ही चमचे क्राँस करून त्यात उपडे ठेवावे.
ह्यो चलतय.
सौजन्याची ऐशी तैशी...
---
Milinnd Kale, 18th June 2016
Er Rational musings #577
Er Rational musings #577
Watching Eurocup 2016 LIVE right now. (Belgium vs Ireland).
Whenever I watch soccer championship, my mind goes back to 1994 Soccer World Cup. My favourite Brazil won!
Entire 1994 Soccer World Cup was overshadowed by two great classic players Bebeto (Jersey no.7) and Romário (Jersey no.11)!! Oh my God, both of them made their opponents literally dance to their tune. And what a clinical precision, they possessed. What a synergy amongst themselves!
Short passes, attack - penetration from the centre itself (instead of long passes and centering the ball from left or right flank), was real treat to watch. Masterclass.
The team: Taffarel, Jorginho, Aldair, Marcio Santos and Leonardo; Mauro Silva, Dunga (C), Mazinho and Zinho; Bebeto and Romário.
Reserves: Zetti (G), Gilmar (G), Cafu, Ricardo Rocha, Ronaldão, Branco, Raí, Paulo Sérgio, Muller, Ronaldo and Viola.
Coach: Carlos Alberto Parreira.
Assistant coach: Mário Jorge Zagallo.
Whatta team.
The matches:
»Brazil 2 x 0 Russia
»Brazil 3 x 0 Cameroon
»Brazil 1 x 1 Sweden
»Brazil 1 x 0 USA
»Brazil 3 x 2 Holland
»Brazil 1 x 0 Sweden
»Brazil 0 x 0 Italy (penalty shoot out won by Brazil 3-2)
The coach Carlos Alberto Parreira is also my favourite one, apart from Luiz Felipe Scolari (Brazil won 2002 World Cup under his coaching).
Pleasure unlimited, Brazil, Brazil...
https://youtu.be/eA2oQ6TrYf0
---
Milinnd Kale, 18th June 2016
Watching Eurocup 2016 LIVE right now. (Belgium vs Ireland).
Whenever I watch soccer championship, my mind goes back to 1994 Soccer World Cup. My favourite Brazil won!
Entire 1994 Soccer World Cup was overshadowed by two great classic players Bebeto (Jersey no.7) and Romário (Jersey no.11)!! Oh my God, both of them made their opponents literally dance to their tune. And what a clinical precision, they possessed. What a synergy amongst themselves!
Short passes, attack - penetration from the centre itself (instead of long passes and centering the ball from left or right flank), was real treat to watch. Masterclass.
The team: Taffarel, Jorginho, Aldair, Marcio Santos and Leonardo; Mauro Silva, Dunga (C), Mazinho and Zinho; Bebeto and Romário.
Reserves: Zetti (G), Gilmar (G), Cafu, Ricardo Rocha, Ronaldão, Branco, Raí, Paulo Sérgio, Muller, Ronaldo and Viola.
Coach: Carlos Alberto Parreira.
Assistant coach: Mário Jorge Zagallo.
Whatta team.
The matches:
»Brazil 2 x 0 Russia
»Brazil 3 x 0 Cameroon
»Brazil 1 x 1 Sweden
»Brazil 1 x 0 USA
»Brazil 3 x 2 Holland
»Brazil 1 x 0 Sweden
»Brazil 0 x 0 Italy (penalty shoot out won by Brazil 3-2)
The coach Carlos Alberto Parreira is also my favourite one, apart from Luiz Felipe Scolari (Brazil won 2002 World Cup under his coaching).
Pleasure unlimited, Brazil, Brazil...
https://youtu.be/eA2oQ6TrYf0
---
Milinnd Kale, 18th June 2016
Er Rational musings #576
Er Rational musings #576
A शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या
B असंघटित कामगारवर्ग
C इन्कम टँक्स (सँलरीड पीपल)
D काँर्पोरेट टँक्स व इतर टँक्सेस
E कारखानदारीतील परवाने, पर्मिटस्
F स्त्रीयां वरील अत्याचार व शोषण
G वरिष्ठ नागरीकांची असुरक्षितता, पेन्शन
H बी बियाणं, कृषी उत्पादन व विक्री
I पायाभूत सुविधा
J ईशान्य पूर्व राज्ये
K जम्मू व काश्मीर
L दहशतवाद व सुरक्षा
M दूष्काळी संकट
N अपघातसत्र
O घटणारे व्याज दर
P निवासी जागांची स्वस्त उपलब्धता
Q वीज व पाण्याचा तुटवडा
R शुध्द हवा, जनतेचे सामाजिक आरोग्य
S वाढती लोकसंख्या
T दारिद्र्यरेषेखालील लोकांची संख्या
U जातीय व धार्मिक ताणतणाव, दंगे
V बेरोजगारी
W भ्रष्टाचार
X ब्रेन ड्रेन, उच्चशिक्षणासाठी परदेश गमन
Y आत्मकेंद्रित व सूडाचे राजकारण
Z अभिव्यक्ति स्वातंत्र्य
26 अल्फाबेटस्, 26 समस्या. पूष्कळ आहेत अजूनही; या फक्त प्रतिनिधिक, भेडसावणाऱ्या, छळणाऱ्या, टोचणाऱ्या बोचणाऱ्या. अल्फाबेटस् ठीकायेत, सव्वीसच आहेत, पण न्युमरल्स च काय? शून्यापासून इन्फायनाइट? संख्या किंवा चिन्हं किंवा त्यांच काॅम्बिनेशन.
आणि ही न्युमरिकल समस्या आहे "महागाई"!!
प्लेन, सिंपल, बाँटमलाईन.
जीवनावश्यक वस्तू, मग ते तेल असो वा भाज्या वा डाळ वा मीठ, स्वस्त व स्थिर व सहज उपलब्ध झाल्या पाहीजेत. आणि हीच, फर्स्ट व फोरमोस्ट जबाबदारी आहे, सत्ताधीशांची.
फाँरेन पाँलिसी, भारताची प्रतिमा, परदेशी सहकार्य, सलोखा वगैरे महत्वाचेच आहे, प्रश्नच नाही. त्याचबरोबर, सामान्य नागरिकांना नको कसल्या गँस बिस च्या सबसिड्या. सरसकट सगळं अन्न धान्य फक्त आटोक्यात ठेवा सगळ्यांच्या.
बाकी तुमचं चालूद्या...
---
Milinnd Kale, 18th June 2016
A शेतकऱ्यांच्या आत्महत्या
B असंघटित कामगारवर्ग
C इन्कम टँक्स (सँलरीड पीपल)
D काँर्पोरेट टँक्स व इतर टँक्सेस
E कारखानदारीतील परवाने, पर्मिटस्
F स्त्रीयां वरील अत्याचार व शोषण
G वरिष्ठ नागरीकांची असुरक्षितता, पेन्शन
H बी बियाणं, कृषी उत्पादन व विक्री
I पायाभूत सुविधा
J ईशान्य पूर्व राज्ये
K जम्मू व काश्मीर
L दहशतवाद व सुरक्षा
M दूष्काळी संकट
N अपघातसत्र
O घटणारे व्याज दर
P निवासी जागांची स्वस्त उपलब्धता
Q वीज व पाण्याचा तुटवडा
R शुध्द हवा, जनतेचे सामाजिक आरोग्य
S वाढती लोकसंख्या
T दारिद्र्यरेषेखालील लोकांची संख्या
U जातीय व धार्मिक ताणतणाव, दंगे
V बेरोजगारी
W भ्रष्टाचार
X ब्रेन ड्रेन, उच्चशिक्षणासाठी परदेश गमन
Y आत्मकेंद्रित व सूडाचे राजकारण
Z अभिव्यक्ति स्वातंत्र्य
26 अल्फाबेटस्, 26 समस्या. पूष्कळ आहेत अजूनही; या फक्त प्रतिनिधिक, भेडसावणाऱ्या, छळणाऱ्या, टोचणाऱ्या बोचणाऱ्या. अल्फाबेटस् ठीकायेत, सव्वीसच आहेत, पण न्युमरल्स च काय? शून्यापासून इन्फायनाइट? संख्या किंवा चिन्हं किंवा त्यांच काॅम्बिनेशन.
आणि ही न्युमरिकल समस्या आहे "महागाई"!!
प्लेन, सिंपल, बाँटमलाईन.
जीवनावश्यक वस्तू, मग ते तेल असो वा भाज्या वा डाळ वा मीठ, स्वस्त व स्थिर व सहज उपलब्ध झाल्या पाहीजेत. आणि हीच, फर्स्ट व फोरमोस्ट जबाबदारी आहे, सत्ताधीशांची.
फाँरेन पाँलिसी, भारताची प्रतिमा, परदेशी सहकार्य, सलोखा वगैरे महत्वाचेच आहे, प्रश्नच नाही. त्याचबरोबर, सामान्य नागरिकांना नको कसल्या गँस बिस च्या सबसिड्या. सरसकट सगळं अन्न धान्य फक्त आटोक्यात ठेवा सगळ्यांच्या.
बाकी तुमचं चालूद्या...
---
Milinnd Kale, 18th June 2016
Friday, June 17, 2016
Er Rational musings #575
Er Rational musings #575
म्हणतात ना, लूक्स आर इंम्पाँर्टंट!
लूक्स बदलायला रूढार्थाने चाळीशी दरम्यान चाळीशीने सुरूवात होते. चष्मा "लागतो". केस आँलरेडी विरळ व्हायला लागलेले असतात, ते झपाट्याने कमी कमी होत होत, छानसं टक्कल पडायला लागत. (समोरचे पुढचे वरचे केस जाऊन पुढनं टक्कल पडायला लागल (मोठ्ठ कपाळ), की समजावं, मेंदूचा भयंकर वापर होतोय!, व पाठचे टाळू वरचे केस जाऊन पाठनं टक्कल पडायला लागल (गोल चंद्र), की समजावं, खिशात भयंकर पैसा खुळखुळायला लागलाय!! - जस्ट जोकींग हं). पोटाची घेरी बऱ्यापैकी वाढलेली असते. स्थूल पणा ठीकाय, ओ, साला, खाते पीते घरके हैं, क्या प्राँब्लेम हैं भाई? तसाही जरा भारदस्तपणा पण येतो, स्थैर्याचं लक्षण पण आहे ना, "जडत्व!"
परंतु मेन लफडं म्हणजे, केस, मिशी दाढी पांढरी व्हायला लागते, यार!!
इथे मात्र आभाळ कोसळल्यासारखा आघात होतो. पांढरे केस! बाकी सहनेबल असतं, पण धीस इज टू मच. एक काम पण वाढतं, ते म्हणजे महिन्या महिन्याला कलप वा केश काला वा मेंदी लावण्याचा घाट.
मागच्या आठवड्यात असच झालं. काही ना काही कारणाने, 'राह्यलेले' केस काळे करायचे 'राहून' गेले. सटासट दाढीची खुंटं वाढली, दाढी तुळतुळीत करायची तशीही राहूनच गेली होती. (एकंदरितच दररोज दाढी करण्यासारखं बेचव निरस काम नसेल; माझं अत्यंत नावडत काम). च्यायला, बिल्डींग मधल्या एक तिघांनी कसला लूक दिला माझ्या या लूक ला!
काही जणांची स्कीन अशी असते, त्यांना दाढी मिशी येत नाही, वा उगाचच थोड्डीशी येते. अशा व्यक्तींचा मला प्रचंड हेवा वाटत आलाय. कित्ती छान ना? नाहीतर आम्ही; एखाद्दिवस जरी गँप पडली तरी "पांढरकेशेपणा!!"
एक माणूसच ठेवला पाहीजे कताईला...
---
Milinnd Kale, 17th June 2016
म्हणतात ना, लूक्स आर इंम्पाँर्टंट!
लूक्स बदलायला रूढार्थाने चाळीशी दरम्यान चाळीशीने सुरूवात होते. चष्मा "लागतो". केस आँलरेडी विरळ व्हायला लागलेले असतात, ते झपाट्याने कमी कमी होत होत, छानसं टक्कल पडायला लागत. (समोरचे पुढचे वरचे केस जाऊन पुढनं टक्कल पडायला लागल (मोठ्ठ कपाळ), की समजावं, मेंदूचा भयंकर वापर होतोय!, व पाठचे टाळू वरचे केस जाऊन पाठनं टक्कल पडायला लागल (गोल चंद्र), की समजावं, खिशात भयंकर पैसा खुळखुळायला लागलाय!! - जस्ट जोकींग हं). पोटाची घेरी बऱ्यापैकी वाढलेली असते. स्थूल पणा ठीकाय, ओ, साला, खाते पीते घरके हैं, क्या प्राँब्लेम हैं भाई? तसाही जरा भारदस्तपणा पण येतो, स्थैर्याचं लक्षण पण आहे ना, "जडत्व!"
परंतु मेन लफडं म्हणजे, केस, मिशी दाढी पांढरी व्हायला लागते, यार!!
इथे मात्र आभाळ कोसळल्यासारखा आघात होतो. पांढरे केस! बाकी सहनेबल असतं, पण धीस इज टू मच. एक काम पण वाढतं, ते म्हणजे महिन्या महिन्याला कलप वा केश काला वा मेंदी लावण्याचा घाट.
मागच्या आठवड्यात असच झालं. काही ना काही कारणाने, 'राह्यलेले' केस काळे करायचे 'राहून' गेले. सटासट दाढीची खुंटं वाढली, दाढी तुळतुळीत करायची तशीही राहूनच गेली होती. (एकंदरितच दररोज दाढी करण्यासारखं बेचव निरस काम नसेल; माझं अत्यंत नावडत काम). च्यायला, बिल्डींग मधल्या एक तिघांनी कसला लूक दिला माझ्या या लूक ला!
काही जणांची स्कीन अशी असते, त्यांना दाढी मिशी येत नाही, वा उगाचच थोड्डीशी येते. अशा व्यक्तींचा मला प्रचंड हेवा वाटत आलाय. कित्ती छान ना? नाहीतर आम्ही; एखाद्दिवस जरी गँप पडली तरी "पांढरकेशेपणा!!"
एक माणूसच ठेवला पाहीजे कताईला...
---
Milinnd Kale, 17th June 2016
Er Rational musings #574
Er Rational musings #574
“And, for a Friday, a few stray musings and a few general notations and a few view points (all my own work):”
-- By Bullseye
"I am going to become a Chief Digital Officer!" announced Bristol the bulldog, after we finished reading our morning quota of newspapers.
"What in the hell is that?" I exclaimed.
Bristol said, rather sheepishly, "After the likes of Managing Worker and Chief People's Officer, it's now turn of Chief Digital Officer!!"
I was all at sea. I was faintly aware of transformation from Analogue to Digital, in electronics. But, I had never heard that company's have "Chief Analogue Officer", so, how could be that upgrade possible?
My dear master, (again I sensed a tinge of mockery n pity in Bristol's toner, but I left it at that), companies, nowadays are finding it very difficult to keep pace with rapid transformations all over. Digital Transformation is beneficial and necessary in many ways. Marketing and Branding, has had huge innovative upliftment. You need to take the company forward in leaps and bounds, don't you? Chief Digital Officer would be useful...in the role of a mentor...he would report directly to.....Chairman Emiratus...."
Bristol continued in a professor like voice. But I actually dozed off.
I am beginning to get old fashioned, I suppose! For me digitisation means scanning the documents.
And storing them electronically...
---
Milinnd Kale, 17th June 2016
“And, for a Friday, a few stray musings and a few general notations and a few view points (all my own work):”
-- By Bullseye
"I am going to become a Chief Digital Officer!" announced Bristol the bulldog, after we finished reading our morning quota of newspapers.
"What in the hell is that?" I exclaimed.
Bristol said, rather sheepishly, "After the likes of Managing Worker and Chief People's Officer, it's now turn of Chief Digital Officer!!"
I was all at sea. I was faintly aware of transformation from Analogue to Digital, in electronics. But, I had never heard that company's have "Chief Analogue Officer", so, how could be that upgrade possible?
My dear master, (again I sensed a tinge of mockery n pity in Bristol's toner, but I left it at that), companies, nowadays are finding it very difficult to keep pace with rapid transformations all over. Digital Transformation is beneficial and necessary in many ways. Marketing and Branding, has had huge innovative upliftment. You need to take the company forward in leaps and bounds, don't you? Chief Digital Officer would be useful...in the role of a mentor...he would report directly to.....Chairman Emiratus...."
Bristol continued in a professor like voice. But I actually dozed off.
I am beginning to get old fashioned, I suppose! For me digitisation means scanning the documents.
And storing them electronically...
---
Milinnd Kale, 17th June 2016
Thursday, June 16, 2016
Er Rational musings #573
Er Rational musings #573
दूखावलेला दूरावलेला मित्र असो, वा असफल प्रेम प्रकरण असो, वा नोकरी व्यवसायात वितुष्ट निर्माण झालेली xyz व्यक्ती असो, सगळ्यांच्या आठवणी येतातच. अनकंन्ट्रोलेबल समुद्र लाटा जशा असतात, तसेच. कारणमीमांसा निरर्थक असते अशावेळी, कारण घडलेलं धडून गेलेलं अस्त! "जर तर" चा आता काय उपयोग?! परंतू आपली अनुभवसंपंन्नता वाढत जाते.
त्या त्या वेळची परिस्थिति ही त्या त्या वेळच्या वस्तुस्थितिला धरूनच होती, हे आपल्याला सद्यस्थितीतच उमजतं. असं वागायला नको होतं किंवा तसं व्हायला नको होतं किंवा असं झालं असत तर; या सर्वांकडे त्रयस्थ पणे जेव्हा आपण "बघतो" तेव्हा कळतं की नव्याण्णव पूर्णांक नव्याण्णव टक्के आपण, आपलं वागणं, आपलं बोलणंच तेव्हा जबाबदार होतं.
आणि मला वाटतं, की, हे पक्क ध्यानात येणं, समजणंच, स्वत:साठी आजच्या घडीला योग्य आहे. गेलेला काळ परत येत नाही म्हणतात. सुटलेला बाण धनुष्यात परत थोडीच येतो? झालं गेलं गंगेला मिळालं. पुनरावृत्ती टाळणे हेच अपेक्षित आहे, हो ना? डेस्टिनी!! आणि जे घडतं ते विधिलिखीत असत. (त्या काळी पण हेच घडलं होतं - आठवतय का?)
थर्ड डिग्री "रेकी" (रेकी मास्टर) मध्ये नेमकं हेच बिंबवलं जातं. आय थँन्क मायसेल्फ फाँर बिईंग हियर; आय थँन्क रेकी फाँर बिईंग हियर; आय थँन्क डाँक्टर मिकाओ ऊसूई फाँर बिईंग हियर.
अँटिट्यूड फाँर ग्रँटिट्यूड...
---
Milinnd Kale, 17th June 2016
दूखावलेला दूरावलेला मित्र असो, वा असफल प्रेम प्रकरण असो, वा नोकरी व्यवसायात वितुष्ट निर्माण झालेली xyz व्यक्ती असो, सगळ्यांच्या आठवणी येतातच. अनकंन्ट्रोलेबल समुद्र लाटा जशा असतात, तसेच. कारणमीमांसा निरर्थक असते अशावेळी, कारण घडलेलं धडून गेलेलं अस्त! "जर तर" चा आता काय उपयोग?! परंतू आपली अनुभवसंपंन्नता वाढत जाते.
त्या त्या वेळची परिस्थिति ही त्या त्या वेळच्या वस्तुस्थितिला धरूनच होती, हे आपल्याला सद्यस्थितीतच उमजतं. असं वागायला नको होतं किंवा तसं व्हायला नको होतं किंवा असं झालं असत तर; या सर्वांकडे त्रयस्थ पणे जेव्हा आपण "बघतो" तेव्हा कळतं की नव्याण्णव पूर्णांक नव्याण्णव टक्के आपण, आपलं वागणं, आपलं बोलणंच तेव्हा जबाबदार होतं.
आणि मला वाटतं, की, हे पक्क ध्यानात येणं, समजणंच, स्वत:साठी आजच्या घडीला योग्य आहे. गेलेला काळ परत येत नाही म्हणतात. सुटलेला बाण धनुष्यात परत थोडीच येतो? झालं गेलं गंगेला मिळालं. पुनरावृत्ती टाळणे हेच अपेक्षित आहे, हो ना? डेस्टिनी!! आणि जे घडतं ते विधिलिखीत असत. (त्या काळी पण हेच घडलं होतं - आठवतय का?)
थर्ड डिग्री "रेकी" (रेकी मास्टर) मध्ये नेमकं हेच बिंबवलं जातं. आय थँन्क मायसेल्फ फाँर बिईंग हियर; आय थँन्क रेकी फाँर बिईंग हियर; आय थँन्क डाँक्टर मिकाओ ऊसूई फाँर बिईंग हियर.
अँटिट्यूड फाँर ग्रँटिट्यूड...
---
Milinnd Kale, 17th June 2016
Er Rational musings #572
Er Rational musings #572
रात्री उशीरा घरी परतताना मुलुंडला भूर्जी पाव खायची जूनीच सवय आहे. लज्जतदार. काय बरं वाटतं! पण हल्ली भूर्जी च्या गाड्यांना पार साईडलाईन केलय बाकीच्या गाडीवाल्यांनी. मुलुंड पश्चिम म्हणजे गुजराती जरा जास्त संख्येने. पहिल्या पासूनच; मुलुंड पश्चिम गुज्जू भाय आणि पूर्वेला मी मराठी माय मराठी चे साम्राज्य. त्यानुसार जरा व्हेज, जैन वगैरेच जरा जास्तच स्तोम माजवलय पश्चिमेला.
तर झालय असं की पूर्वी देना बँन्केजवळ एक, शिवसेना शाखेच्या बाहेर एक, काँग्रेस च्या आँफीस समोर, स्टेशनच्या (ठाणा साईड) समोर, (इंसिडंटली इथेच बाजूच्याच गाडीवर अत्युत्कृष्ट चवीष्ट घरगुती मटण, खिमा, चिकन, बिर्याणी वगैरे मिळते), पोस्ट आँफीस बाहेर, तांबे नगरला, आयसीआयसीआय बँन्केच्या थोडस् पुढे वगैरे ठिकाणी भूर्जी च्या गाड्या लागायच्या. तीनेक उरल्यात. पाव भाजी, दाबेली, वडा पाव, पाणी पूरी, डोसा उत्तपा, चायनीज भेळ, कुल्फी, अशांच्या मांदीयाळीत माझी लाडकी भूर्जी मानाच स्थान टिकवून आहे, संघर्ष करत करत!!
हल्ली काये, की, सगळ्याच खाऊ गल्ल्या झाल्यात. प्रचंड व्हरायटी. त्यामुळे कुठली व्हेकंट जागा दिसली का गाडी लागली. असो.
मुलुंडला रस्त्यावर अस्सल भूर्जी आँमलेट पाव खात आलोय, लहानपणापासूनच! डब्बल भूर्जी, डब्बल आँमलेट वा कधी हाफ फ्राय पलटी मारून व कधी बरोबरीने बाँईल्ड, प्लस चार पाव, बारीक चिरलेला कांदा, संपल! ह्या गाड्यांवर भूर्जी, आँमलेट, हाफ फ्राय बनवताना व बाँईल्ड सोलताना बघण्यात पण एक वेगळीच गंमत आहे, इतकं त्यांच सगळ पध्दतशीर चाललेलं असत. करणारा एक जण, व एक हेल्पर, खरंखुरं मल्टी टास्कींग; एकाचवेळी या खाण्याच्या तीन चार गोष्टी बनवणं, बश्या लावणं, पार्सल देणं, कांदा मिरची चिरणं, प्लेटा उचलणं, गाडी साफ करणं, पैसे घेणं देणं, टोपात पाणी देणं, बापरे.
आजची तर झाली, एकदा याच मजसोबत भूर्जी पाव खायला...
---
Milinnd Kale, 16th June 2016
रात्री उशीरा घरी परतताना मुलुंडला भूर्जी पाव खायची जूनीच सवय आहे. लज्जतदार. काय बरं वाटतं! पण हल्ली भूर्जी च्या गाड्यांना पार साईडलाईन केलय बाकीच्या गाडीवाल्यांनी. मुलुंड पश्चिम म्हणजे गुजराती जरा जास्त संख्येने. पहिल्या पासूनच; मुलुंड पश्चिम गुज्जू भाय आणि पूर्वेला मी मराठी माय मराठी चे साम्राज्य. त्यानुसार जरा व्हेज, जैन वगैरेच जरा जास्तच स्तोम माजवलय पश्चिमेला.
तर झालय असं की पूर्वी देना बँन्केजवळ एक, शिवसेना शाखेच्या बाहेर एक, काँग्रेस च्या आँफीस समोर, स्टेशनच्या (ठाणा साईड) समोर, (इंसिडंटली इथेच बाजूच्याच गाडीवर अत्युत्कृष्ट चवीष्ट घरगुती मटण, खिमा, चिकन, बिर्याणी वगैरे मिळते), पोस्ट आँफीस बाहेर, तांबे नगरला, आयसीआयसीआय बँन्केच्या थोडस् पुढे वगैरे ठिकाणी भूर्जी च्या गाड्या लागायच्या. तीनेक उरल्यात. पाव भाजी, दाबेली, वडा पाव, पाणी पूरी, डोसा उत्तपा, चायनीज भेळ, कुल्फी, अशांच्या मांदीयाळीत माझी लाडकी भूर्जी मानाच स्थान टिकवून आहे, संघर्ष करत करत!!
हल्ली काये, की, सगळ्याच खाऊ गल्ल्या झाल्यात. प्रचंड व्हरायटी. त्यामुळे कुठली व्हेकंट जागा दिसली का गाडी लागली. असो.
मुलुंडला रस्त्यावर अस्सल भूर्जी आँमलेट पाव खात आलोय, लहानपणापासूनच! डब्बल भूर्जी, डब्बल आँमलेट वा कधी हाफ फ्राय पलटी मारून व कधी बरोबरीने बाँईल्ड, प्लस चार पाव, बारीक चिरलेला कांदा, संपल! ह्या गाड्यांवर भूर्जी, आँमलेट, हाफ फ्राय बनवताना व बाँईल्ड सोलताना बघण्यात पण एक वेगळीच गंमत आहे, इतकं त्यांच सगळ पध्दतशीर चाललेलं असत. करणारा एक जण, व एक हेल्पर, खरंखुरं मल्टी टास्कींग; एकाचवेळी या खाण्याच्या तीन चार गोष्टी बनवणं, बश्या लावणं, पार्सल देणं, कांदा मिरची चिरणं, प्लेटा उचलणं, गाडी साफ करणं, पैसे घेणं देणं, टोपात पाणी देणं, बापरे.
आजची तर झाली, एकदा याच मजसोबत भूर्जी पाव खायला...
---
Milinnd Kale, 16th June 2016
Wednesday, June 15, 2016
Er Rational musings #571
Er Rational musings #571
मस्त पैकी हिरवळ, लाँन वर गार्डन चेअर्स व टेबल. वाँर्डरोब घातलेला, पायांत सपाता, वा सकाळी सकाळी काहीतरी बैडमिंटन वगैरे खेळून आलेला, पायांत पांढरेशुभ्र स्पोर्ट्स शूज, वा नुसताच सकाळच्या वर्तमानपत्रांत डोकं खुपसलेला कर्ता पुरूष. घरातून अर्धांगिनी वा कोणी नोकर हातात ट्रे घेऊन बाहेर येतात. अलगद तो ट्रे टेबलावर ठेवतात. चहाची किटली, त्या किटलीवर चहा गरम रहाण्यासाठी टोपडं घातलेलं, दोन रिकामे कप चमचे आतमध्येच, साखरेचे क्यूब्ज, दूध वेगळे...
व्वाँव क्या सेटिंग हैं!!
बऱ्यापैकी हाँटेल. खांद्यावर फडके, कानात खूपसलेलं पेन, हातात ट्रे व छोट्टूसं बिल बूक एकाचवेळी एकाच हातात घेतलेला वेटर. चहाचा टिप्पीकल तपकिरी पिवळसर रंगाचा मोठा गोल कप व खोलगट नसलेली चपटी त्याच रंगसंगती ची बशी. चहा थोड्डासा गारचट पानचट पातळ.
व्वाँव क्या चीज हैं!
"शंविहिंहाँ"; म्हणजे आपलं, गूड ओल्ड, फ्रेंडली नेबरहूड, "शंकर विलास हिंदू हाँटेल". एकाच कानात बेचकी घातलेली, तशीच एका दंडाला बेचकी वा ताईत बांधलेला. कळकट मळकट रंगाचा गंजीफ्राँक. कंटिन्यूअसली समोरच्या शेगडी वर ठेवलेल्या पितळी भांड्यात, एका मोठ्या पळीच्या डिझाईनच्या चमच्याने साखर, चहा, दूध, पाणी घालत च रहाणे. आवाज करत ढवळत राहणे. उकळी येतच असते त्या मिश्रणाला, ती शमवतच रहाणे, ही येथील खूबी खासीयत. गाळणं, म्हणजे एक फडकं. चहा दोन भांड्यातनं (एका छोट्या भांड्यात चहा वर तो उपडा करून वर दूसरी मोठी वाटी) वा छोट्या ट्रेडमार्क ग्लासेस मधनं वा पार्सल म्हणलं तर प्लँस्टिकच्या पिशवीतनं अलाँगविथ चिमूकले सफेद रंगाचे प्लँस्टिक कप्सने सर्व्ह करत रहाणे, दिवसभर अक्षरशः
व्वाँव क्या बात हैं.
सार्वजनिक मूतारी, सुलभ शौचालय, कचराकुंडी वगैरे चा परिसर. रस्त्यांआडचा खोपच्यातला एक कोपरा. एक मेकशिफ्ट ओटा कम डायनिंग टेबल कम सर्न्हिंग एरिया. स्टोव्ह विझू नये, वारा लागू नये म्हणून कव्हर म्हणून लावलेला एल वा सी शेप्ड पत्रा. चहाचे ग्लासेस विसळायला धूवायला, खाली गटाराशी लावून ठेवलेले दोन पाण्याने भरलेले टोप. चार पाच ग्लास चार पाच बोटांत पंजात पकडून एका टोपात बुचकळायचे, नंतर तेच दूसऱ्या टोपात, जरा कमी गढूळ पाण्यात विसळल्यासारखे करायचे. कुठलं दूध व कुठलं पाणी?! गरम गँस, उकळत पाणी.
व्वाँव क्या चाय हैं।
टेक यूवर पिक. चाँईस इज यूवर्स.
परंतु चहा केवळ निव्वळ अमृततुल्य!
सर्वांना "सू(टी)प्रभात"...
---
Milinnd Kale, 16th June 2016
मस्त पैकी हिरवळ, लाँन वर गार्डन चेअर्स व टेबल. वाँर्डरोब घातलेला, पायांत सपाता, वा सकाळी सकाळी काहीतरी बैडमिंटन वगैरे खेळून आलेला, पायांत पांढरेशुभ्र स्पोर्ट्स शूज, वा नुसताच सकाळच्या वर्तमानपत्रांत डोकं खुपसलेला कर्ता पुरूष. घरातून अर्धांगिनी वा कोणी नोकर हातात ट्रे घेऊन बाहेर येतात. अलगद तो ट्रे टेबलावर ठेवतात. चहाची किटली, त्या किटलीवर चहा गरम रहाण्यासाठी टोपडं घातलेलं, दोन रिकामे कप चमचे आतमध्येच, साखरेचे क्यूब्ज, दूध वेगळे...
व्वाँव क्या सेटिंग हैं!!
बऱ्यापैकी हाँटेल. खांद्यावर फडके, कानात खूपसलेलं पेन, हातात ट्रे व छोट्टूसं बिल बूक एकाचवेळी एकाच हातात घेतलेला वेटर. चहाचा टिप्पीकल तपकिरी पिवळसर रंगाचा मोठा गोल कप व खोलगट नसलेली चपटी त्याच रंगसंगती ची बशी. चहा थोड्डासा गारचट पानचट पातळ.
व्वाँव क्या चीज हैं!
"शंविहिंहाँ"; म्हणजे आपलं, गूड ओल्ड, फ्रेंडली नेबरहूड, "शंकर विलास हिंदू हाँटेल". एकाच कानात बेचकी घातलेली, तशीच एका दंडाला बेचकी वा ताईत बांधलेला. कळकट मळकट रंगाचा गंजीफ्राँक. कंटिन्यूअसली समोरच्या शेगडी वर ठेवलेल्या पितळी भांड्यात, एका मोठ्या पळीच्या डिझाईनच्या चमच्याने साखर, चहा, दूध, पाणी घालत च रहाणे. आवाज करत ढवळत राहणे. उकळी येतच असते त्या मिश्रणाला, ती शमवतच रहाणे, ही येथील खूबी खासीयत. गाळणं, म्हणजे एक फडकं. चहा दोन भांड्यातनं (एका छोट्या भांड्यात चहा वर तो उपडा करून वर दूसरी मोठी वाटी) वा छोट्या ट्रेडमार्क ग्लासेस मधनं वा पार्सल म्हणलं तर प्लँस्टिकच्या पिशवीतनं अलाँगविथ चिमूकले सफेद रंगाचे प्लँस्टिक कप्सने सर्व्ह करत रहाणे, दिवसभर अक्षरशः
व्वाँव क्या बात हैं.
सार्वजनिक मूतारी, सुलभ शौचालय, कचराकुंडी वगैरे चा परिसर. रस्त्यांआडचा खोपच्यातला एक कोपरा. एक मेकशिफ्ट ओटा कम डायनिंग टेबल कम सर्न्हिंग एरिया. स्टोव्ह विझू नये, वारा लागू नये म्हणून कव्हर म्हणून लावलेला एल वा सी शेप्ड पत्रा. चहाचे ग्लासेस विसळायला धूवायला, खाली गटाराशी लावून ठेवलेले दोन पाण्याने भरलेले टोप. चार पाच ग्लास चार पाच बोटांत पंजात पकडून एका टोपात बुचकळायचे, नंतर तेच दूसऱ्या टोपात, जरा कमी गढूळ पाण्यात विसळल्यासारखे करायचे. कुठलं दूध व कुठलं पाणी?! गरम गँस, उकळत पाणी.
व्वाँव क्या चाय हैं।
टेक यूवर पिक. चाँईस इज यूवर्स.
परंतु चहा केवळ निव्वळ अमृततुल्य!
सर्वांना "सू(टी)प्रभात"...
---
Milinnd Kale, 16th June 2016
Er Rational musings #570
Er Rational musings #570
काही गोष्टी एव्हढ्या फिट्ट बसल्यात डोसक्यात, काही लोकांच्या, की काही सांगायची सोय नाही.
कित्ती मेला कावळा ओरडतोय, व कधीपास्नं. खिडकीत बसून. आज पाहूणे येणार बहुतेक. इति शेजारच्या कोंजरकर काकू.
कित्ती प्रयत्न केला रे मिलिंन्द. पण मेली आडवी गेलीच. मांजर आडव गेलं, आता काहीतरी अघटीत व अभद्र घडणार. (आता ते मांजरच होतं का बोका? डावी कडून उजवीकडे गेलं का उजवी कडून डावीकडे? यातलं चांगल काय वाईट काय? हम्म्म, हे मी नाही विचारल)
शिटलाच. चला, आज धनप्राप्ती दिसतीये नशीबात. कुठली पाठची देणी बिणी वसूल होणार, व्वा! कावळा, नेमका डोक्यावर हागला ओ. इति नाईक काका.
घर असं पाहीजे, की मुख्य दरवाज्यातनं बाहेर पडताना, आपल्या बरोब्बर समोरची दिशा दक्षिण नकोच नको. इतर कुठल्याही दिशेला चालेल.
आँफीस मधली आपली खूर्ची अशी पाहीजे की आपण बसल्यावर, आपलं तोंड उत्तर दिशेलाच, किंवा पूर्व दिशेलाच, पाहीजे. बाकी कुठेही नको.
झोपल्यावर पाय दक्षिणेला नकोत. दक्षिण दिशेला डोकं करून झोपले तर चालेल.
"आज शनिवार; केस कापू नयेत शनिवारी" ते अगदी "पहिले उजवा पाय पूढे टाकावा बाहेर पडताना", इथपासून ते "दिन आकड्याची गोळाबेरीज करावी, सिंगल डिजीट पर्यंत. तो आकडा शुभ असावा" पर्यंत! इत्यादि.
अनुभव येतच असतात, जग पूढे सरकतच असते. चांगल्या वाईट अनुभूतींचा संबंध वरील गोष्टींशी हमखास व कायमच प्रत्येकवेळी असतोच असे म्हणणे थोडे धाडसाचे ठरेल. नाही का?
मला, आपल्याला जे चांगलं वाईट, ते च दूसऱ्याला वाईट चांगलं असू शकतं ना?
सार सगळच सरतेशेवटी सर्वश्रेष्ठ स्वानुभव सापेक्ष...
---
Milinnd Kale, 15th June 2016
काही गोष्टी एव्हढ्या फिट्ट बसल्यात डोसक्यात, काही लोकांच्या, की काही सांगायची सोय नाही.
कित्ती मेला कावळा ओरडतोय, व कधीपास्नं. खिडकीत बसून. आज पाहूणे येणार बहुतेक. इति शेजारच्या कोंजरकर काकू.
कित्ती प्रयत्न केला रे मिलिंन्द. पण मेली आडवी गेलीच. मांजर आडव गेलं, आता काहीतरी अघटीत व अभद्र घडणार. (आता ते मांजरच होतं का बोका? डावी कडून उजवीकडे गेलं का उजवी कडून डावीकडे? यातलं चांगल काय वाईट काय? हम्म्म, हे मी नाही विचारल)
शिटलाच. चला, आज धनप्राप्ती दिसतीये नशीबात. कुठली पाठची देणी बिणी वसूल होणार, व्वा! कावळा, नेमका डोक्यावर हागला ओ. इति नाईक काका.
घर असं पाहीजे, की मुख्य दरवाज्यातनं बाहेर पडताना, आपल्या बरोब्बर समोरची दिशा दक्षिण नकोच नको. इतर कुठल्याही दिशेला चालेल.
आँफीस मधली आपली खूर्ची अशी पाहीजे की आपण बसल्यावर, आपलं तोंड उत्तर दिशेलाच, किंवा पूर्व दिशेलाच, पाहीजे. बाकी कुठेही नको.
झोपल्यावर पाय दक्षिणेला नकोत. दक्षिण दिशेला डोकं करून झोपले तर चालेल.
"आज शनिवार; केस कापू नयेत शनिवारी" ते अगदी "पहिले उजवा पाय पूढे टाकावा बाहेर पडताना", इथपासून ते "दिन आकड्याची गोळाबेरीज करावी, सिंगल डिजीट पर्यंत. तो आकडा शुभ असावा" पर्यंत! इत्यादि.
अनुभव येतच असतात, जग पूढे सरकतच असते. चांगल्या वाईट अनुभूतींचा संबंध वरील गोष्टींशी हमखास व कायमच प्रत्येकवेळी असतोच असे म्हणणे थोडे धाडसाचे ठरेल. नाही का?
मला, आपल्याला जे चांगलं वाईट, ते च दूसऱ्याला वाईट चांगलं असू शकतं ना?
सार सगळच सरतेशेवटी सर्वश्रेष्ठ स्वानुभव सापेक्ष...
---
Milinnd Kale, 15th June 2016
Tuesday, June 14, 2016
Er Rational musings #569
Er Rational musings #569
“And, for a Thursday, a few stray musings and a few general notations and a few view points (all my own work):”
-- By Bullseye
I was sipping my morning tea and was reading newspapers. Bristol, the bulldog, was sitting next to me. He was also going through various newspapers. (Remember? He is a very learned dog; unlike other dogs. He keeps a tab on happenings all over the world.)
"Radiologists are planning to go on indefinite strike", he was half saying half asking.
I tried to explain. "Look, the government is doing it's job. It's trying to ensure that proper methodology is followed while people are coming for pathological tests".
"Don't try to fool me, dear master!"
Bristol has started calling me by that "master" something, of late. I could sense a mocking way, but could not be 100% sure about it, whenever he utters 'that' word!!
"My dear master, you know better than that. Have you seen any MD or MS doctor giving injection to the patient? It's a job of good old MBBS - a family doctor. Similarly, how can one expect Radiologists to conduct the tests themselves?" Bristol continued.
"No, no, thats not the issue.." I murmured.
Bristol thundered, "if that's not the issue, then why these highly qualified Radiologists planning a stir!? An indefinite strike? It's not done. Don't they come under aegis of MARD?"
"But MARD also goes on flash strikes. Indefinite strikes, at a drop of a hat!!" I tried to reason with Bristol.
Bristol was studying me intently, while I spoke.
He added calmly "As I see it, everyone, except a common man, has a point of view to prove! Bank employees, doctors, auto rickshaw men, taxi drivers, teachers, municipality workers, train drivers etc, and now, even policemen, can go on strike. Everybody who is organised, can go on strike, threatening, holding lacs of common people, and the system, to ransom. Now, why don't these hijackers understand that what will happen to them, if the common man himself, goes on strike??!!"
I just looked at him, absent mindedly, trying to figure out where am I and with whom?
-- By Bullseye, 15th June 2016
“And, for a Thursday, a few stray musings and a few general notations and a few view points (all my own work):”
-- By Bullseye
I was sipping my morning tea and was reading newspapers. Bristol, the bulldog, was sitting next to me. He was also going through various newspapers. (Remember? He is a very learned dog; unlike other dogs. He keeps a tab on happenings all over the world.)
"Radiologists are planning to go on indefinite strike", he was half saying half asking.
I tried to explain. "Look, the government is doing it's job. It's trying to ensure that proper methodology is followed while people are coming for pathological tests".
"Don't try to fool me, dear master!"
Bristol has started calling me by that "master" something, of late. I could sense a mocking way, but could not be 100% sure about it, whenever he utters 'that' word!!
"My dear master, you know better than that. Have you seen any MD or MS doctor giving injection to the patient? It's a job of good old MBBS - a family doctor. Similarly, how can one expect Radiologists to conduct the tests themselves?" Bristol continued.
"No, no, thats not the issue.." I murmured.
Bristol thundered, "if that's not the issue, then why these highly qualified Radiologists planning a stir!? An indefinite strike? It's not done. Don't they come under aegis of MARD?"
"But MARD also goes on flash strikes. Indefinite strikes, at a drop of a hat!!" I tried to reason with Bristol.
Bristol was studying me intently, while I spoke.
He added calmly "As I see it, everyone, except a common man, has a point of view to prove! Bank employees, doctors, auto rickshaw men, taxi drivers, teachers, municipality workers, train drivers etc, and now, even policemen, can go on strike. Everybody who is organised, can go on strike, threatening, holding lacs of common people, and the system, to ransom. Now, why don't these hijackers understand that what will happen to them, if the common man himself, goes on strike??!!"
I just looked at him, absent mindedly, trying to figure out where am I and with whom?
-- By Bullseye, 15th June 2016
Er Rational musings #568
Er Rational musings #568
“And, for a Wednesday, a few stray musings and a few general notations and a few view points (all my own work):”
-- By Bullseye
At last I got what I wanted. A talking dog! Very intelligent, Bristol, the bulldog!
Also, I have moved to my new flat on 52nd floor.
Bristol, the bulldog, is very learned, unlike other dogs. He keeps a tab on happenings all over the world. He accompanies me for my daily morning walk.
Today, he asked me, how come this 60 feet road appears like a small airport strip of @12 to 16 feet width in the evenings?
I tried to respond as somberly as I could. Afterall Bristol was new to Mulund.
I replied, well, what you say is correct and incorrect. Roads are meant for commuting, and you can see people moving about rather hurriedly.
"But then, why do we see that shop keepers on both sides have occupied half of the footpaths? Footpaths are for pedestrians, right? There are hawkers along both sides of the road. Don't we have separate hawing zones? Then, we see that all types of food stalls on the road. Then we see that all types of vehicles parked in any which manner, on both sides (wherever empty space is up for grabs!). Then we see that people walking carelessly, stopping shopping buying vegetables, eating, loitering n what not?! And we also see that, there are two wheelers n four wheelers plying on the centre strip of the road, honking continuously!! What sort of place, you have brought me to?" Bristol the bulldog was grimacing all the way.
I just looked at him, absent mindedly, trying to figure out where am I and with whom?
-- By Bullseye, 14th June 2016
“And, for a Wednesday, a few stray musings and a few general notations and a few view points (all my own work):”
-- By Bullseye
At last I got what I wanted. A talking dog! Very intelligent, Bristol, the bulldog!
Also, I have moved to my new flat on 52nd floor.
Bristol, the bulldog, is very learned, unlike other dogs. He keeps a tab on happenings all over the world. He accompanies me for my daily morning walk.
Today, he asked me, how come this 60 feet road appears like a small airport strip of @12 to 16 feet width in the evenings?
I tried to respond as somberly as I could. Afterall Bristol was new to Mulund.
I replied, well, what you say is correct and incorrect. Roads are meant for commuting, and you can see people moving about rather hurriedly.
"But then, why do we see that shop keepers on both sides have occupied half of the footpaths? Footpaths are for pedestrians, right? There are hawkers along both sides of the road. Don't we have separate hawing zones? Then, we see that all types of food stalls on the road. Then we see that all types of vehicles parked in any which manner, on both sides (wherever empty space is up for grabs!). Then we see that people walking carelessly, stopping shopping buying vegetables, eating, loitering n what not?! And we also see that, there are two wheelers n four wheelers plying on the centre strip of the road, honking continuously!! What sort of place, you have brought me to?" Bristol the bulldog was grimacing all the way.
I just looked at him, absent mindedly, trying to figure out where am I and with whom?
-- By Bullseye, 14th June 2016
Er Rational musings #567
Er Rational musings #567
मैं समय हूँ। हरीश भीमाणी धीर-गंभीर, बँकग्राऊंडला शंख फूंकल्याचा आवाज व दूरचित्रवाणी संचाच्या स्क्रीन वर गोल फिरणारं काळाच-वेळेचं चाक. (एचजी वेल्स च्या टाईम मशीन सारखं)
~ यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत।
अभ्युत्थानमधर्मस्य तदाऽऽत्मानं सृजाम्यहम्।।
O scion of the Bharata dynasty, whenever there is a decline in Dharma and increase of adharma, then do I manifest Myself.
~ परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम्।
धर्मसंस्थापनार्थाय संभवामि युगे युगे।।
For the protection of the pious, the destruction of the evil-doers, and establishing virtue, I manifest Myself in every age.
महाभारत. महाssभाssरत...
एपिक सागा. अ मँग्नम ओपस.
आजच्या सोश्यो-पाँलिटीकल परिस्थितिचं, काही जणांना महाभारताशी साधर्म्य आढळतय बहुतेक. राणा भीमदेवी थाटात (!) भाषणं ठोकत, आँलरेडी वारंवार दवंडी पिटली जातीये, ऊर बडवले जातायत!
सतयुग आयेगा; का कसे, ते तो काळ-वेळच ठरवेल...
---
Milinnd Kale, 14th June 2016
मैं समय हूँ। हरीश भीमाणी धीर-गंभीर, बँकग्राऊंडला शंख फूंकल्याचा आवाज व दूरचित्रवाणी संचाच्या स्क्रीन वर गोल फिरणारं काळाच-वेळेचं चाक. (एचजी वेल्स च्या टाईम मशीन सारखं)
~ यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत।
अभ्युत्थानमधर्मस्य तदाऽऽत्मानं सृजाम्यहम्।।
O scion of the Bharata dynasty, whenever there is a decline in Dharma and increase of adharma, then do I manifest Myself.
~ परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम्।
धर्मसंस्थापनार्थाय संभवामि युगे युगे।।
For the protection of the pious, the destruction of the evil-doers, and establishing virtue, I manifest Myself in every age.
महाभारत. महाssभाssरत...
एपिक सागा. अ मँग्नम ओपस.
आजच्या सोश्यो-पाँलिटीकल परिस्थितिचं, काही जणांना महाभारताशी साधर्म्य आढळतय बहुतेक. राणा भीमदेवी थाटात (!) भाषणं ठोकत, आँलरेडी वारंवार दवंडी पिटली जातीये, ऊर बडवले जातायत!
सतयुग आयेगा; का कसे, ते तो काळ-वेळच ठरवेल...
---
Milinnd Kale, 14th June 2016
Monday, June 13, 2016
Er Rational musings #566
Er Rational musings #566
गणपती येतील पावसाळ्या नंतर. आमच्या इथे सार्वजनिक गणेशोत्सव जरी नसला, तरी, ज्या काही आमच्या इथल्या चार पाच घरांत गणपती यायचे, तेच सार्वजनिक होऊन जायचे. आमच्याकडे दीड दिवस, इतरांकडे पाच किंवा गौरीं बरोबर जाणारे. मग दिवस ठरवायचा, व आरत्या म्हणायला प्रत्येकाकडे एकापाठोपाठ एक.
सगळ्या आरत्या, सगळ्यांकडे म्हणायच्या. एकाकडे संध्याकाळी सुरू केलं, की शेवटच्या घरून आपापल्या घरी जायला चांगलीच रात्र झालेली असायची. विसर्जन सुध्दा एकत्र, तिसऱ्या वाडीतल्या विहीरीत. सतीश सोमण उतरायचा दर वर्षी.
माझ्या एका नोकरीच्या कालखंडात, आँफीस मध्ये पाच दिवसांचा गणपती बसवायचे. दूपारची पूजा एकत्र. रात्रीची हाऊसकिपींग वाले करायचे. झाडून सगळ्या (वेल, बऱ्याचशा!!) आरत्या तोंडपाठ असल्याने पूढाकार असायचा.
थोड्ड वेगळं असायच इथे आँफीस मध्ये पण...
~ शंकराची आरती
लवथवती विक्राळा ब्रह्मांडी माळा ।
वीषें कंठ काळा त्रिनेत्रीं ज्वाळा ॥
लावण्यसुंदर मस्तकीं बाळा ।
तेथुनियां जल निर्मळ वाहे झुळझूळां ॥ १ ॥
जय देव जय देव जय श्रीशंकरा ।
आरती ओवाळूं तुज कर्पूरगौरा ॥ ध्रु० ॥
जय देव जय देव... ॥ जय देव० ॥
ही आहे आम्हा दीड दिवस गणपतीवाल्या भटांकडची आरती.
आता इथे आँफीस मध्ये "ओ स्वामीशंकरा" अँड केले जायचे, करावे लागायचे, "जय देव जय देव जय श्रीशंकरा ।" नंतर...
~ घालीन लोटांगण
घालीन लोटांगण वंदीन चरण |
डोळ्यांनी पाहिन रूप तुझें ||
प्रेमें आलिंगन आनंदे पूजिन |
भावें ओवाळिन म्हणे नामा || १ ||
लास्टच हे आहेना,
हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे |
हरे क्रुष्ण हरे क्रुष्ण क्रुष्ण क्रुष्ण हरे हरे || ५ ||
त्यात किती वेळा
हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे |
हरे क्रुष्ण हरे क्रुष्ण क्रुष्ण क्रुष्ण हरे हरे ||
म्हणायचं, याला काही परिमाण नाही; तीन पाच वेळा म्हटलं जायचं.
~ मंत्रपुष्पांजलि
ॐ यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तानि धर्माणि प्रथमान्यासन् |
ही आहे अर्थातच, आरत्यांच्या शेवटी म्हणायची मंत्रपुष्पांजलि.
आता इथे आँफीस मध्ये "सदा सर्वदा योग तुझा घडावा, तुझे कारणी देह माझा पडावा, उपेक्षु नको गुणवंता अनंता, रघुनायका मागणे हेचि आता..." हा श्लोक अँड केला जायचा, करावा लागायचा! मंत्रपुष्पांजलि ऐवजी...
नथींग राँग, भावना महत्वाची...
---
Milinnd Kale, 14th June 2016
गणपती येतील पावसाळ्या नंतर. आमच्या इथे सार्वजनिक गणेशोत्सव जरी नसला, तरी, ज्या काही आमच्या इथल्या चार पाच घरांत गणपती यायचे, तेच सार्वजनिक होऊन जायचे. आमच्याकडे दीड दिवस, इतरांकडे पाच किंवा गौरीं बरोबर जाणारे. मग दिवस ठरवायचा, व आरत्या म्हणायला प्रत्येकाकडे एकापाठोपाठ एक.
सगळ्या आरत्या, सगळ्यांकडे म्हणायच्या. एकाकडे संध्याकाळी सुरू केलं, की शेवटच्या घरून आपापल्या घरी जायला चांगलीच रात्र झालेली असायची. विसर्जन सुध्दा एकत्र, तिसऱ्या वाडीतल्या विहीरीत. सतीश सोमण उतरायचा दर वर्षी.
माझ्या एका नोकरीच्या कालखंडात, आँफीस मध्ये पाच दिवसांचा गणपती बसवायचे. दूपारची पूजा एकत्र. रात्रीची हाऊसकिपींग वाले करायचे. झाडून सगळ्या (वेल, बऱ्याचशा!!) आरत्या तोंडपाठ असल्याने पूढाकार असायचा.
थोड्ड वेगळं असायच इथे आँफीस मध्ये पण...
~ शंकराची आरती
लवथवती विक्राळा ब्रह्मांडी माळा ।
वीषें कंठ काळा त्रिनेत्रीं ज्वाळा ॥
लावण्यसुंदर मस्तकीं बाळा ।
तेथुनियां जल निर्मळ वाहे झुळझूळां ॥ १ ॥
जय देव जय देव जय श्रीशंकरा ।
आरती ओवाळूं तुज कर्पूरगौरा ॥ ध्रु० ॥
जय देव जय देव... ॥ जय देव० ॥
ही आहे आम्हा दीड दिवस गणपतीवाल्या भटांकडची आरती.
आता इथे आँफीस मध्ये "ओ स्वामीशंकरा" अँड केले जायचे, करावे लागायचे, "जय देव जय देव जय श्रीशंकरा ।" नंतर...
~ घालीन लोटांगण
घालीन लोटांगण वंदीन चरण |
डोळ्यांनी पाहिन रूप तुझें ||
प्रेमें आलिंगन आनंदे पूजिन |
भावें ओवाळिन म्हणे नामा || १ ||
लास्टच हे आहेना,
हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे |
हरे क्रुष्ण हरे क्रुष्ण क्रुष्ण क्रुष्ण हरे हरे || ५ ||
त्यात किती वेळा
हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे |
हरे क्रुष्ण हरे क्रुष्ण क्रुष्ण क्रुष्ण हरे हरे ||
म्हणायचं, याला काही परिमाण नाही; तीन पाच वेळा म्हटलं जायचं.
~ मंत्रपुष्पांजलि
ॐ यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तानि धर्माणि प्रथमान्यासन् |
ही आहे अर्थातच, आरत्यांच्या शेवटी म्हणायची मंत्रपुष्पांजलि.
आता इथे आँफीस मध्ये "सदा सर्वदा योग तुझा घडावा, तुझे कारणी देह माझा पडावा, उपेक्षु नको गुणवंता अनंता, रघुनायका मागणे हेचि आता..." हा श्लोक अँड केला जायचा, करावा लागायचा! मंत्रपुष्पांजलि ऐवजी...
नथींग राँग, भावना महत्वाची...
---
Milinnd Kale, 14th June 2016
Sunday, June 12, 2016
Er Rational musings #565
Er Rational musings #565
"रम, रमा, व रमी" चा 'अतिरेक' माणसाच्या आयुष्याची वाट लावतो.
थोडक्यात मजा, असं म्हणतात ते काही उगाच नाही. परिस्थिति हाताबाहेर कधीही जाऊ शकते. ह्यांची सुस्साट सैराट झिंगनशा काय रूप धारण करेल, सांगता येत नाही. असो.
स्टँच्यूटरी वाँर्निंगच काम पहिले केलं.
पण, माझं म्हणणं असे आहे, की, या तिन्ही गोष्टी योग्य प्रमाणात, योग्य त्या वेळी, व योग्य प्रकारे, केल्याच पाहीजेत. त्यात मास्टरी मिळवली पाहीजे.
इटस् नायदर रिडीक्यूलस, नाँर अँब्सर्ड आँर फनी!!
रम (मद्यपान), म्हणजे अर्थाअर्थी ड्रिंक्स, मादक नशीले पदार्थ नव्हेत. तर, रम सिम्बोलायझेस सोशलायझेशन. गो गेटींग-नेस! मिक्सींग विथ पीपल.
रमा (बहिर्गमन!), म्हणजे अर्थाअर्थी बाहेरख्यालीपणा नव्हे. तर रमा सिम्बोलायझेस 'एकच लक्ष'! काँन्संट्रेशन. सिंन्ग्यूलर मिशन. ध्येय.
रमी (जूगार), म्हणजे अर्थाअर्थी पत्ते, मटका नव्हेत. तर रमी सिम्बोलायझेस रिस्क. चान्सेस. डेरींग. करून बघणे. नव(अ?)साध्य गोष्टी?!
या, रम, रमा व रमी, गोष्टी, आपल्याला सतत शिकवत असतात. घडवत असतात. नवनव्या संधी(ज) उपलब्ध करून देत असतात. पण जर, या तीन "आर" चा योग्य तो समतोल वापर करता आला पाहीजे, तर व तरच, गरूडझेप मारता येते.
आsss र र र...
---
Milinnd Kale, 13th June 2016
"रम, रमा, व रमी" चा 'अतिरेक' माणसाच्या आयुष्याची वाट लावतो.
थोडक्यात मजा, असं म्हणतात ते काही उगाच नाही. परिस्थिति हाताबाहेर कधीही जाऊ शकते. ह्यांची सुस्साट सैराट झिंगनशा काय रूप धारण करेल, सांगता येत नाही. असो.
स्टँच्यूटरी वाँर्निंगच काम पहिले केलं.
पण, माझं म्हणणं असे आहे, की, या तिन्ही गोष्टी योग्य प्रमाणात, योग्य त्या वेळी, व योग्य प्रकारे, केल्याच पाहीजेत. त्यात मास्टरी मिळवली पाहीजे.
इटस् नायदर रिडीक्यूलस, नाँर अँब्सर्ड आँर फनी!!
रम (मद्यपान), म्हणजे अर्थाअर्थी ड्रिंक्स, मादक नशीले पदार्थ नव्हेत. तर, रम सिम्बोलायझेस सोशलायझेशन. गो गेटींग-नेस! मिक्सींग विथ पीपल.
रमा (बहिर्गमन!), म्हणजे अर्थाअर्थी बाहेरख्यालीपणा नव्हे. तर रमा सिम्बोलायझेस 'एकच लक्ष'! काँन्संट्रेशन. सिंन्ग्यूलर मिशन. ध्येय.
रमी (जूगार), म्हणजे अर्थाअर्थी पत्ते, मटका नव्हेत. तर रमी सिम्बोलायझेस रिस्क. चान्सेस. डेरींग. करून बघणे. नव(अ?)साध्य गोष्टी?!
या, रम, रमा व रमी, गोष्टी, आपल्याला सतत शिकवत असतात. घडवत असतात. नवनव्या संधी(ज) उपलब्ध करून देत असतात. पण जर, या तीन "आर" चा योग्य तो समतोल वापर करता आला पाहीजे, तर व तरच, गरूडझेप मारता येते.
आsss र र र...
---
Milinnd Kale, 13th June 2016
Saturday, June 11, 2016
Er Rational musings #564
Er Rational musings #564
#मिलिंन्दमोरेश्वरकाळे
वय 18 वर्ष 9 महिने फक्त.
अपाँईंटमेंट लेटर घरी येतं. शैक्षणिक अर्हता, व प्रत्यक्ष मुलाखत हा रेफरन्स दिलेला.
पोस्ट आँफर्ड: टेक्निकल अँप्रेंटीस (टीए)
प्रोबेशन: 6 महिने
स्टायपेंड: 300 रूपये (महिना!)
आँन सक्सेसफूल कंम्प्लीशन, 1200 रूपये पगार, कायमस्वरूपी नोकरी!
मी ते नाकारल, मनात म्हणलं, च्यायला, 300 रू काय? दिवसाला 10 रू?!!
महिन्याभरात, दूसरं पत्र घरी.
पोस्ट आँफर्ड: सिनियर स्टायपेंडरी अँप्रेंटीस (एसएसए)
प्रोबेशन: 6 महिने
स्टायपेंड: 900 रूपये (महिना!) दिवसाला 30 रू!!!
आँन सक्सेसफूल कंम्प्लीशन, 1200 रूपये पगार, कायमस्वरूपी नोकरी!
मी म्हणलं, हां हे ठीकाय!
अशातर्हेने अस्मादीक बेस्ट मध्ये - बृहनमुंबई ईलेक्ट्रीक सप्लाय व ट्रान्सपोर्ट (बीईएसटी) मघ्ये सिनियर स्टायपेंडरी अँप्रेंटीस (एसएसए) म्हणून रुजू झाले.
तो सोनियाचा दिवस (माझ्यासाठी हां!) होता 12th जून 1984, म्हणजे बरोब्बर 32 वर्षांपूर्वी!
हँप्पी वर्क अँनिव्हर्सरी टू मी!!
नुकतीच मिसरूड फूटायला लागली होती. (हं, शिंगं मात्र चांगलीच फूटली होती) अजून शिकायची ईच्छा होतीच. पण, जस्ट बघूया म्हणून केलेला अर्ज व नंतर झालेली निवड व समोर आलेली नोकरी; म्हणलं करूया; पूढील शिक्षण एक वर्षानी. नोकरी कधीही सोडता येईल, काय हरकत आहे, करून बघायला? आणि बेस्ट बसेसनी आख्या मुंबईत फुकट प्रवास, कितीही वेळा, कधीही, कुठेही; हे आकर्षण पण होतच ना.
पहिला पगार, पहिला स्टायपेंड, कसा विसरता येईल?
जून 1984 चे अठरा दिवस भरल्यावर (!) एक जुलैला सँलरी - पे पँकेट हातात! सहाशे एकोणीस रूपये चोपन्न पैसे, वजा प्रोफेशनल टँक्स सहा रूपये वीस पैसे, राऊंडआँफ अँडजस्टमेंट सहासष्ट पैसे. व हातात रोकडा कँश रूपये सहाशे चौदा!! माझा पहिला मंथली पगार!! ऐश; मग पूढचे सहा महिने हजारच्या वर रूपये नगद हातात. वाँव, मस्तय ना?
बेस्ट मधील नोकरी हे माझं पहिलं प्रेम. आयलंड सिटी आँफ मुंबई, म्हणजे सायन ते कुलाबा आणि माहीम ते बँकबे, या भागाचा वीज पुरवठा (वितरण), बेस्ट कडे.
ईलेक्ट्रीकल कोअर फिल्ड मघ्ये काम करायला मिळालं. खूप शिकायला मिळाल ते इथेच. खूप माणसं जोडली गेली, ज्यांच्याशी मी आजही इतक्या कालावधीनंतरही संपर्कात आहे. महत्वाचं म्हणजे बीईएसटी - बेस्ट मुळे, साध्य झालेला नव्हे करावाच लागलेला, अनिवार्य असा, मुंबईतला अक्षरशः मुक्त संचार; ईमर्जन्सी ड्यूटी मुळे रस्तोरस्ती गल्लोगल्ली फिरण हे होतच, ते ही चोवीस तासात कुठेही कधीही. आणि आम्हाला लोकांकडून, हाँटेलांत, थिएटरात, अगदी कुठेही अक्षरशः, स्पेशल ट्रिटमेंट पण! आम्ही व्हिआयपी.
त्यावेळी, वीज वितरणात बेस्ट ही पूर्ण भारतात बेस्ट होती. एक नंबर. वीज गळती वा वीज चोरी सर्वांत कमी. बेस्टची पाँवर डिस्ट्रिब्यूशन सिस्टीम तगडी होती, जमिनी खालील वीज वाहिन्यांचे प्रचंड जाळ तेव्हा फक्त माझ्या बेस्ट कडेच! टेक्नीकली स्ट्राँग मँनपाँवर (इन हाऊस, नो आऊट-सोर्सिंग), कमीटेड स्टाफ, कार्यतत्परता, आणि उत्कृष्टरित्या प्लँन केलेलं (पूढच्या पंचवीस तीस वर्षांची मुंबईची ग्रोथ लक्षात घेवून) पाँवर सप्लाय नेटवर्क, ही बेस्टची काही बलस्थानं!
माझ्यासाठी अत्तिशय, सर्वोच्च महत्वाचे म्हणजे मुंबईशी निर्माण झालेली जवळीक, आपलेपणा. मुंबई मला खरी दिसली, मुंबईची माझी खरी ओळख झाली, आणि मी मुंबईच्या कायमचा (प्रचंड) प्रेमात पडलो, तो केवळ या बेस्ट मुळे!!
पहिली नोकरी पहिलं प्रेम 💕
धन्यवाद बेस्ट, यू आर स्टिल "द बेस्ट!!"
आँल द बेस्ट...
---
Milinnd Kale, 12th June 2016
#मिलिंन्दमोरेश्वरकाळे
वय 18 वर्ष 9 महिने फक्त.
अपाँईंटमेंट लेटर घरी येतं. शैक्षणिक अर्हता, व प्रत्यक्ष मुलाखत हा रेफरन्स दिलेला.
पोस्ट आँफर्ड: टेक्निकल अँप्रेंटीस (टीए)
प्रोबेशन: 6 महिने
स्टायपेंड: 300 रूपये (महिना!)
आँन सक्सेसफूल कंम्प्लीशन, 1200 रूपये पगार, कायमस्वरूपी नोकरी!
मी ते नाकारल, मनात म्हणलं, च्यायला, 300 रू काय? दिवसाला 10 रू?!!
महिन्याभरात, दूसरं पत्र घरी.
पोस्ट आँफर्ड: सिनियर स्टायपेंडरी अँप्रेंटीस (एसएसए)
प्रोबेशन: 6 महिने
स्टायपेंड: 900 रूपये (महिना!) दिवसाला 30 रू!!!
आँन सक्सेसफूल कंम्प्लीशन, 1200 रूपये पगार, कायमस्वरूपी नोकरी!
मी म्हणलं, हां हे ठीकाय!
अशातर्हेने अस्मादीक बेस्ट मध्ये - बृहनमुंबई ईलेक्ट्रीक सप्लाय व ट्रान्सपोर्ट (बीईएसटी) मघ्ये सिनियर स्टायपेंडरी अँप्रेंटीस (एसएसए) म्हणून रुजू झाले.
तो सोनियाचा दिवस (माझ्यासाठी हां!) होता 12th जून 1984, म्हणजे बरोब्बर 32 वर्षांपूर्वी!
हँप्पी वर्क अँनिव्हर्सरी टू मी!!
नुकतीच मिसरूड फूटायला लागली होती. (हं, शिंगं मात्र चांगलीच फूटली होती) अजून शिकायची ईच्छा होतीच. पण, जस्ट बघूया म्हणून केलेला अर्ज व नंतर झालेली निवड व समोर आलेली नोकरी; म्हणलं करूया; पूढील शिक्षण एक वर्षानी. नोकरी कधीही सोडता येईल, काय हरकत आहे, करून बघायला? आणि बेस्ट बसेसनी आख्या मुंबईत फुकट प्रवास, कितीही वेळा, कधीही, कुठेही; हे आकर्षण पण होतच ना.
पहिला पगार, पहिला स्टायपेंड, कसा विसरता येईल?
जून 1984 चे अठरा दिवस भरल्यावर (!) एक जुलैला सँलरी - पे पँकेट हातात! सहाशे एकोणीस रूपये चोपन्न पैसे, वजा प्रोफेशनल टँक्स सहा रूपये वीस पैसे, राऊंडआँफ अँडजस्टमेंट सहासष्ट पैसे. व हातात रोकडा कँश रूपये सहाशे चौदा!! माझा पहिला मंथली पगार!! ऐश; मग पूढचे सहा महिने हजारच्या वर रूपये नगद हातात. वाँव, मस्तय ना?
बेस्ट मधील नोकरी हे माझं पहिलं प्रेम. आयलंड सिटी आँफ मुंबई, म्हणजे सायन ते कुलाबा आणि माहीम ते बँकबे, या भागाचा वीज पुरवठा (वितरण), बेस्ट कडे.
ईलेक्ट्रीकल कोअर फिल्ड मघ्ये काम करायला मिळालं. खूप शिकायला मिळाल ते इथेच. खूप माणसं जोडली गेली, ज्यांच्याशी मी आजही इतक्या कालावधीनंतरही संपर्कात आहे. महत्वाचं म्हणजे बीईएसटी - बेस्ट मुळे, साध्य झालेला नव्हे करावाच लागलेला, अनिवार्य असा, मुंबईतला अक्षरशः मुक्त संचार; ईमर्जन्सी ड्यूटी मुळे रस्तोरस्ती गल्लोगल्ली फिरण हे होतच, ते ही चोवीस तासात कुठेही कधीही. आणि आम्हाला लोकांकडून, हाँटेलांत, थिएटरात, अगदी कुठेही अक्षरशः, स्पेशल ट्रिटमेंट पण! आम्ही व्हिआयपी.
त्यावेळी, वीज वितरणात बेस्ट ही पूर्ण भारतात बेस्ट होती. एक नंबर. वीज गळती वा वीज चोरी सर्वांत कमी. बेस्टची पाँवर डिस्ट्रिब्यूशन सिस्टीम तगडी होती, जमिनी खालील वीज वाहिन्यांचे प्रचंड जाळ तेव्हा फक्त माझ्या बेस्ट कडेच! टेक्नीकली स्ट्राँग मँनपाँवर (इन हाऊस, नो आऊट-सोर्सिंग), कमीटेड स्टाफ, कार्यतत्परता, आणि उत्कृष्टरित्या प्लँन केलेलं (पूढच्या पंचवीस तीस वर्षांची मुंबईची ग्रोथ लक्षात घेवून) पाँवर सप्लाय नेटवर्क, ही बेस्टची काही बलस्थानं!
माझ्यासाठी अत्तिशय, सर्वोच्च महत्वाचे म्हणजे मुंबईशी निर्माण झालेली जवळीक, आपलेपणा. मुंबई मला खरी दिसली, मुंबईची माझी खरी ओळख झाली, आणि मी मुंबईच्या कायमचा (प्रचंड) प्रेमात पडलो, तो केवळ या बेस्ट मुळे!!
पहिली नोकरी पहिलं प्रेम 💕
धन्यवाद बेस्ट, यू आर स्टिल "द बेस्ट!!"
आँल द बेस्ट...
---
Milinnd Kale, 12th June 2016
Friday, June 10, 2016
Er Rational musings #563
Er Rational musings #563
आला, आला, येणार येणार म्हणता म्हणता पहिला पाऊस आला. मुलुंडात मोठ्ठ्या सरी येवूनगेल्या.
आता लवकरच..
मुसळधार संततधार पाऊस..
लोकल गाड्या वीस पंचवीस मिन्टं लेट..
रेल्वे रूळांवर पाणी..
रस्त्यांवर खड्डे, खड्यात पाणी, पाण्यात रस्ते..
संथ मंद वाहतूक, रहदारी, ट्रँफीक जँम, स्नार्ल..
दरडी कोसळण्याचा धोका, धोकादायक जून्या इमारतींना धोका..
खवळलेला समुद्र, समुद्राला उधाण..
साथींचे आजार बळावले..
काही भागात वीज गायब, वीज पुरवठा खंडीत..
काही कार्यालये लवकर बंद केली..
रिक्शा, ट्रेन, टँक्सी, हाँटेल वगैरे कुठेतरी छत्री विसरली..
रस्त्यावरील टपरीतली गर्रमा गर्रम कांदा भजी, बटाटे वडे, चहा..
पावसाळी सहल, ट्रेक, आऊटींग..
गरम वाफाळलेला काँफी मग..
नुसतचं बिछान्यावर लोळणं..
शाळा काँलेजला दांडी, आँफीसला बुट्टी..
मरीन ड्राईव्ह क्वीन्स नेकलेस, हाजी अली, वरळी सी फेसवर आदळणाऱ्या लाटांत रेन डान्स..
इत्यादि वगैरे सर्व, व आणखीनही बरेच काही..
हे सग्गळ आहे अनुभवायला, माझ्या मुंबईत..
# स्वागतोत्सूकमिलिंन्दमोरेश्वरकाळे
---
Milinnd Kale, 11th June 2016
आला, आला, येणार येणार म्हणता म्हणता पहिला पाऊस आला. मुलुंडात मोठ्ठ्या सरी येवूनगेल्या.
आता लवकरच..
मुसळधार संततधार पाऊस..
लोकल गाड्या वीस पंचवीस मिन्टं लेट..
रेल्वे रूळांवर पाणी..
रस्त्यांवर खड्डे, खड्यात पाणी, पाण्यात रस्ते..
संथ मंद वाहतूक, रहदारी, ट्रँफीक जँम, स्नार्ल..
दरडी कोसळण्याचा धोका, धोकादायक जून्या इमारतींना धोका..
खवळलेला समुद्र, समुद्राला उधाण..
साथींचे आजार बळावले..
काही भागात वीज गायब, वीज पुरवठा खंडीत..
काही कार्यालये लवकर बंद केली..
रिक्शा, ट्रेन, टँक्सी, हाँटेल वगैरे कुठेतरी छत्री विसरली..
रस्त्यावरील टपरीतली गर्रमा गर्रम कांदा भजी, बटाटे वडे, चहा..
पावसाळी सहल, ट्रेक, आऊटींग..
गरम वाफाळलेला काँफी मग..
नुसतचं बिछान्यावर लोळणं..
शाळा काँलेजला दांडी, आँफीसला बुट्टी..
मरीन ड्राईव्ह क्वीन्स नेकलेस, हाजी अली, वरळी सी फेसवर आदळणाऱ्या लाटांत रेन डान्स..
इत्यादि वगैरे सर्व, व आणखीनही बरेच काही..
हे सग्गळ आहे अनुभवायला, माझ्या मुंबईत..
# स्वागतोत्सूकमिलिंन्दमोरेश्वरकाळे
---
Milinnd Kale, 11th June 2016
Er Rational musings #562
Er Rational musings #562
काही सर्वदूर सर्वपरिचीत पूणेरी हाँटेली पाट्या
~ जास्त वेळ बसू नये.
~ आचकट विचकट आवाज काढत चूळा भरू नयेत.
~ केस विंचरू नये.
~ कूपन घ्यायच्या आधी, आवडीच्या भाज्या आहेत का, याची चौकशी करावी; मागाहून कोणतीही तक्रार चालणार नाही, व पैसेही परत मिळणार नाहीत.
नाहीतर, आहेच, सभ्य भाषेत, किचन एरिया च्या बाहेर
~ नो अँडमिशन
उलटपक्षी पूढील पाट्या बघा:
~ ओनर आँफ धीस रेस्टाँरंट् अल्सो ईटस् हियर.
~ आफ्टर लंच रेस्ट अ व्हाईल, आफ्टर डिनर वाँक अ माईल.
वा
~ एनी बडी व्हू वाँटस् टू सी अवर किचन, कँन डू सो.
ही पाटी असो.
"उडिपी ए रमा नायक (since 1942)"
माटुंगा रेल्वे स्टेशन समोरील पहिल्या मजल्यावरचे लंच होम. आज येथे भोजन करून हा ब्राह्मण तृप्तीची ढेकर देवून बाहेर पडला. परत यायचं मनाशीच नक्की करून!
माझा एक आवडता जाँईंट, रसास्वाद 1987 पासून...
---
Milinnd Kale, 10th June 2016
काही सर्वदूर सर्वपरिचीत पूणेरी हाँटेली पाट्या
~ जास्त वेळ बसू नये.
~ आचकट विचकट आवाज काढत चूळा भरू नयेत.
~ केस विंचरू नये.
~ कूपन घ्यायच्या आधी, आवडीच्या भाज्या आहेत का, याची चौकशी करावी; मागाहून कोणतीही तक्रार चालणार नाही, व पैसेही परत मिळणार नाहीत.
नाहीतर, आहेच, सभ्य भाषेत, किचन एरिया च्या बाहेर
~ नो अँडमिशन
उलटपक्षी पूढील पाट्या बघा:
~ ओनर आँफ धीस रेस्टाँरंट् अल्सो ईटस् हियर.
~ आफ्टर लंच रेस्ट अ व्हाईल, आफ्टर डिनर वाँक अ माईल.
वा
~ एनी बडी व्हू वाँटस् टू सी अवर किचन, कँन डू सो.
ही पाटी असो.
"उडिपी ए रमा नायक (since 1942)"
माटुंगा रेल्वे स्टेशन समोरील पहिल्या मजल्यावरचे लंच होम. आज येथे भोजन करून हा ब्राह्मण तृप्तीची ढेकर देवून बाहेर पडला. परत यायचं मनाशीच नक्की करून!
माझा एक आवडता जाँईंट, रसास्वाद 1987 पासून...
---
Milinnd Kale, 10th June 2016
Er Rational musings #561
Er Rational musings #561
~ सर, लँन्डमार्क क्या हैं?
त्या आयडिया वाल्या मँडमने विचारले, नवीन नंबरचा फाँर्म भरताना.
~ मी म्हणलं एमजीआर 32
~ ये क्या हैं? कोई हाँटेल हैं क्या? (अंधेरीच्या एनएच 2 च्या सारख?!)
ती बुचकळ्यात, कन्फ्यूज्ड!
मनात म्हटल, अजून कोड्यात टाकूया तिला.
~ म्हणलं, पोल नंबर!
ती ब्लँन्क!
~ म्हणलं, लाईट का खंबा.
प्रश्नार्थक नजर, परत. मनात ती म्हणाली असेल, क्या घनचक्कर कस्टमर हैं!
आता मात्र मला रहावेना, तिला म्हणलं,
~ लँन्डमार्क लिखो, पांच रस्ता. महात्मा गांधी रोड - एमजी रोड!!
हुश्श म्हणून उसासा सोडला बाईने.
मी, माझा नवीन आयडीया स्पेशल नंबर (xxxxx xxxxx) घेऊन बाहेर, ती आतच दूकानात, हे एमजीआर 32 काय प्रकरण आहे, तो विचार करत.
फँक्ट आँफ द मँटर इज, हा जो एमजीआर 32 पोल नंबर मी बोललोतो, तो करेक्ट लँन्डमार्क होता, आयुष्यभरात अगदीच अपवादात्मक बदलणारा.
इटस् व्हेरी सिंपल. तो होता एमएसईबी चा माझ्या घरासमोरचा स्ट्रीट लाइट पोल. एमजी रोड वरचा 32 नंबरचा पोल; हे असं स्टेन्सिलींग, नंबरींग केलेल असत. हे पथदिवे बदलतात, नाही असं नाही; मर्क्यूरी व्हेपर (सफेद पांढरे) जाऊन, सोडियम व्हेपर (पिवळे) आले; ते जाऊन मेटल हलाईड (सफेद पांढरे) आले, ते जाऊन एलईडी येऊ घातलेत; पण नंबर्स क्वचितच बदलतात.
पोल नंबर्स एका दिशेने वाढत जातात; एमजीआर 1 ते 78 वगैरेसे. मधल्या सब लेन च्या पोल्सवर नंबरींग असत, एमजीआर 32/1 ते एमजीआर 32/8 (समजा एमजीआर 32 ला लागूनच गल्ली आत जाते व आठ लाईट पोल्स असतील तर, उदाहरणार्थ!!)
पथदिव्यांच निरनिराळे वाँटेज असत, दोन पोल्स मधल अंतर ठरवण्याचे निरनिराळे फाँर्म्यूले वापरले जातात. टाईप आँफ रोड - मेन रस्ता, सब लेन, बाय लेन इ; रस्त्याची रूंदी, पोलची हाईट(!), बल्बच वाँटेज, प्रकाशाची लक्स लेव्हल वगैरे वगैरे. हा झाला टेक्नीकल भाग. पण आता क्लीअर झालं असेल, की, जर पोल्स ची संख्याच जरका वाढली कमी झाली म्हणजे बदलली तरच नंबरींग बदलतं, वा अगदीच रस्त्याचं नाव बिव बदलल तर! अन्यथा न्नाही! दादरच्या दादासाहेब फाळके रस्त्यावर पोल नंबर्स आहेत, डिएफआर 1 ते पूढे!!
हा लँन्डमार्क ग्राह्य धरायला हवा, पण यांना लागत एखाद हाँस्पीटल, बँन्क वगैरे, असो.
एखाद्या ओळखीच्याला पत्ता सांगताना जवळचा पोल नंबर नक्की द्या हं यापूढे!
आपापल्या घर - आँफीस जवळचा पोल नंबर आजच लक्षात ठेवणार तर...
---
Milinnd Kale, 10th June 2016
~ सर, लँन्डमार्क क्या हैं?
त्या आयडिया वाल्या मँडमने विचारले, नवीन नंबरचा फाँर्म भरताना.
~ मी म्हणलं एमजीआर 32
~ ये क्या हैं? कोई हाँटेल हैं क्या? (अंधेरीच्या एनएच 2 च्या सारख?!)
ती बुचकळ्यात, कन्फ्यूज्ड!
मनात म्हटल, अजून कोड्यात टाकूया तिला.
~ म्हणलं, पोल नंबर!
ती ब्लँन्क!
~ म्हणलं, लाईट का खंबा.
प्रश्नार्थक नजर, परत. मनात ती म्हणाली असेल, क्या घनचक्कर कस्टमर हैं!
आता मात्र मला रहावेना, तिला म्हणलं,
~ लँन्डमार्क लिखो, पांच रस्ता. महात्मा गांधी रोड - एमजी रोड!!
हुश्श म्हणून उसासा सोडला बाईने.
मी, माझा नवीन आयडीया स्पेशल नंबर (xxxxx xxxxx) घेऊन बाहेर, ती आतच दूकानात, हे एमजीआर 32 काय प्रकरण आहे, तो विचार करत.
फँक्ट आँफ द मँटर इज, हा जो एमजीआर 32 पोल नंबर मी बोललोतो, तो करेक्ट लँन्डमार्क होता, आयुष्यभरात अगदीच अपवादात्मक बदलणारा.
इटस् व्हेरी सिंपल. तो होता एमएसईबी चा माझ्या घरासमोरचा स्ट्रीट लाइट पोल. एमजी रोड वरचा 32 नंबरचा पोल; हे असं स्टेन्सिलींग, नंबरींग केलेल असत. हे पथदिवे बदलतात, नाही असं नाही; मर्क्यूरी व्हेपर (सफेद पांढरे) जाऊन, सोडियम व्हेपर (पिवळे) आले; ते जाऊन मेटल हलाईड (सफेद पांढरे) आले, ते जाऊन एलईडी येऊ घातलेत; पण नंबर्स क्वचितच बदलतात.
पोल नंबर्स एका दिशेने वाढत जातात; एमजीआर 1 ते 78 वगैरेसे. मधल्या सब लेन च्या पोल्सवर नंबरींग असत, एमजीआर 32/1 ते एमजीआर 32/8 (समजा एमजीआर 32 ला लागूनच गल्ली आत जाते व आठ लाईट पोल्स असतील तर, उदाहरणार्थ!!)
पथदिव्यांच निरनिराळे वाँटेज असत, दोन पोल्स मधल अंतर ठरवण्याचे निरनिराळे फाँर्म्यूले वापरले जातात. टाईप आँफ रोड - मेन रस्ता, सब लेन, बाय लेन इ; रस्त्याची रूंदी, पोलची हाईट(!), बल्बच वाँटेज, प्रकाशाची लक्स लेव्हल वगैरे वगैरे. हा झाला टेक्नीकल भाग. पण आता क्लीअर झालं असेल, की, जर पोल्स ची संख्याच जरका वाढली कमी झाली म्हणजे बदलली तरच नंबरींग बदलतं, वा अगदीच रस्त्याचं नाव बिव बदलल तर! अन्यथा न्नाही! दादरच्या दादासाहेब फाळके रस्त्यावर पोल नंबर्स आहेत, डिएफआर 1 ते पूढे!!
हा लँन्डमार्क ग्राह्य धरायला हवा, पण यांना लागत एखाद हाँस्पीटल, बँन्क वगैरे, असो.
एखाद्या ओळखीच्याला पत्ता सांगताना जवळचा पोल नंबर नक्की द्या हं यापूढे!
आपापल्या घर - आँफीस जवळचा पोल नंबर आजच लक्षात ठेवणार तर...
---
Milinnd Kale, 10th June 2016
Thursday, June 9, 2016
Er Rational musings #560
Er Rational musings #560
हल्ली बरेचदा मला दोन टकल्यांची आठवण होते. एकाने जागतिक पातळीवर सर्वांचे जगणे सुसह्य केले, तर दूसऱ्यामुळे भारतात नव-वारे पंचवार्षिक वाहू लागले. दोघांच्या अमूल्य योगदानामुळे परिस्थिति आमूलाग्र बदलली, कायमची, हेच खरे.
टकली माणसं, मोठी म्हातारी असताना जरी बघीतली, तरी, काही टकले हे बाँर्न टकले च असावेत, असे वाटते! विन्स्टन चर्चिल घ्या, किंवा आँल्फ्रेड हिचकाँक घ्या किंवा चित्रपटांतील फायटर शेट्टी (सिनियर) घ्या किंवा ली आयकोका घ्या किंवा अगदी अनुपम खेर घ्या, ह्यांना कधीकाळी डोक्यावर केस असावेत, अस वाटतच नाही!!
मी ज्यांचा उल्लेख करतोय ते आहेत नव्वदीच्या दशकातले.
एक टकला म्हणजे पूर्वीच्या अखंड अभंग रशियाचा (युनायटेड स्टेटस् आँफ सोव्हीएत रशिया - USSR) चा तात्कालिन अध्यक्ष मिखाईल गोर्बाचेव्ह. यांच्या टाळूवरच रशियाचा नकाशा वाटेल असा पर्मनंट जन्मखूण होती. नियतीने लिहूनच ठेवले होते जणू. केजीबी, रेड आर्मी, क्रेमलीन असले धडकी भरवणारे शब्द तेव्हा प्रचलित होते. कोल्ड वाँर, डबल एजंट, टर्न कोट, सीआयए केजीबी, कोव्हर्ट आँपरेशन्स वगैरे थरार जेम्स बाँड व इतर अनेक हाँलीवूड चित्रपटांतून आपण बघीतलेत. याला कायमचा छेद दिला, पूर्णविरामच जणू, तो या महाशयांनी! ग्लासनाँस्ट (ओपननेस - खूलेपणा) व पेरेस्ट्राँयका (रिस्ट्रक्चरिंग - फेरबदल) यांचे जनक, म्हणून मिखाईल गोर्बाचेव्ह हे ओळखले जातात. महाकाय प्रचंड व गूढ अशा यूएसएसआर चे विघटन व विकेंद्रीकरण विविध देशांमध्ये झाले, व संपूर्ण जागतिक शांततेसाठी अनन्यसाधारण अशी पावले पडली!
स्वातंत्र्यानंतर तब्बल एकोणचाळीस त्रेचाळीस वर्षे, भारतातील सार्वत्रिक निवडणूका म्हणजे मनी मसल पाँवर म्हणून काहीश्या हिणवल्या जायच्या. आओ जाओ घर तुम्हारा. आयाराम गयाराम संस्कृती. हम करेसो कायदा. व सबकूछ चलता हैं. ह्या समजांना सुरूंग लावायची सुरवात भारताचे तत्कालीन मूख्य निवडणूक आयुक्त टी. एन. शेेषन यांनी केली. प्रभावीपणे, खंबीररित्या, कणखर पोलादी निश्चयाने, निवडणूक सुधारणा आणण्याचे श्रेय शेषन यांचेच. हे ते दूसरे टकलू गृहस्थ!
या दोन टकलूंमुळेच भारतात व जागतिक पातळीवर 'Modi'fication व्हायला लागलेय की काय?
मिखाईल गोर्बाचेव्ह, टी. एन. शेेषन, जय हो...
---
Milinnd Kale, 10th June 2016
हल्ली बरेचदा मला दोन टकल्यांची आठवण होते. एकाने जागतिक पातळीवर सर्वांचे जगणे सुसह्य केले, तर दूसऱ्यामुळे भारतात नव-वारे पंचवार्षिक वाहू लागले. दोघांच्या अमूल्य योगदानामुळे परिस्थिति आमूलाग्र बदलली, कायमची, हेच खरे.
टकली माणसं, मोठी म्हातारी असताना जरी बघीतली, तरी, काही टकले हे बाँर्न टकले च असावेत, असे वाटते! विन्स्टन चर्चिल घ्या, किंवा आँल्फ्रेड हिचकाँक घ्या किंवा चित्रपटांतील फायटर शेट्टी (सिनियर) घ्या किंवा ली आयकोका घ्या किंवा अगदी अनुपम खेर घ्या, ह्यांना कधीकाळी डोक्यावर केस असावेत, अस वाटतच नाही!!
मी ज्यांचा उल्लेख करतोय ते आहेत नव्वदीच्या दशकातले.
एक टकला म्हणजे पूर्वीच्या अखंड अभंग रशियाचा (युनायटेड स्टेटस् आँफ सोव्हीएत रशिया - USSR) चा तात्कालिन अध्यक्ष मिखाईल गोर्बाचेव्ह. यांच्या टाळूवरच रशियाचा नकाशा वाटेल असा पर्मनंट जन्मखूण होती. नियतीने लिहूनच ठेवले होते जणू. केजीबी, रेड आर्मी, क्रेमलीन असले धडकी भरवणारे शब्द तेव्हा प्रचलित होते. कोल्ड वाँर, डबल एजंट, टर्न कोट, सीआयए केजीबी, कोव्हर्ट आँपरेशन्स वगैरे थरार जेम्स बाँड व इतर अनेक हाँलीवूड चित्रपटांतून आपण बघीतलेत. याला कायमचा छेद दिला, पूर्णविरामच जणू, तो या महाशयांनी! ग्लासनाँस्ट (ओपननेस - खूलेपणा) व पेरेस्ट्राँयका (रिस्ट्रक्चरिंग - फेरबदल) यांचे जनक, म्हणून मिखाईल गोर्बाचेव्ह हे ओळखले जातात. महाकाय प्रचंड व गूढ अशा यूएसएसआर चे विघटन व विकेंद्रीकरण विविध देशांमध्ये झाले, व संपूर्ण जागतिक शांततेसाठी अनन्यसाधारण अशी पावले पडली!
स्वातंत्र्यानंतर तब्बल एकोणचाळीस त्रेचाळीस वर्षे, भारतातील सार्वत्रिक निवडणूका म्हणजे मनी मसल पाँवर म्हणून काहीश्या हिणवल्या जायच्या. आओ जाओ घर तुम्हारा. आयाराम गयाराम संस्कृती. हम करेसो कायदा. व सबकूछ चलता हैं. ह्या समजांना सुरूंग लावायची सुरवात भारताचे तत्कालीन मूख्य निवडणूक आयुक्त टी. एन. शेेषन यांनी केली. प्रभावीपणे, खंबीररित्या, कणखर पोलादी निश्चयाने, निवडणूक सुधारणा आणण्याचे श्रेय शेषन यांचेच. हे ते दूसरे टकलू गृहस्थ!
या दोन टकलूंमुळेच भारतात व जागतिक पातळीवर 'Modi'fication व्हायला लागलेय की काय?
मिखाईल गोर्बाचेव्ह, टी. एन. शेेषन, जय हो...
---
Milinnd Kale, 10th June 2016
Er Rational musings #559
Er Rational musings #559
'दी' व 'सिस' आणि 'ब्रो', यांची सध्या चलती आहे. अथांग पसरलेल्या आभासीमालांतील तारका व तारे च जणू.
एकमेकांशी 'प्रोफो' (प्रोफाईल फोटो) ओळख असल्याने, मराठीत 'दी' जोडणं अपरिहार्य झालय. काँमेंट टाकताना; दी फाँर दीदी; उदाहरणार्थ, हेमादी, रेखादी, जयादी लिहीणं केव्हाही सेफेस्ट.
इंग्रजी काँमेंट्स मध्ये तीच गत 'सिस' (सिस्टर) व 'ब्रो' (ब्रदर) ची.
ताई, आहे काही अंशी. पण दादा, भाई, भैय्या, गायब झालेत, फाँर आँब्व्हीयस रिझन्स!
'बडी', आहे काही अंशी. पण 'पाल' गायब झालाय. 'मेट' व 'काँम्रेड' सुध्दा गायब झालेत, फाँर आँब्व्हीयस रिझन्स!
पण हे इनएव्हिटेबल आहे. आणि इम्मटेरियल सुध्दा!
स्वामी विवेकानंदांचे एक सुरेख वाक्य आहे:
"We are what our thoughts have made us; so take care about what you think. Words are secondary. Thoughts live; they travel far."
सप्टेंबर अकरा, 1893 रोजी, स्वामीजींनी शिकागो येथे भाषणाला सुरूवातच अशी केली होती
"सिस्टर्स अँड ब्रदर्स आँफ अमेरिका"...
'सिस' n 'ब्रो'ज आर यू पेईंग अटेंशन...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
'दी' व 'सिस' आणि 'ब्रो', यांची सध्या चलती आहे. अथांग पसरलेल्या आभासीमालांतील तारका व तारे च जणू.
एकमेकांशी 'प्रोफो' (प्रोफाईल फोटो) ओळख असल्याने, मराठीत 'दी' जोडणं अपरिहार्य झालय. काँमेंट टाकताना; दी फाँर दीदी; उदाहरणार्थ, हेमादी, रेखादी, जयादी लिहीणं केव्हाही सेफेस्ट.
इंग्रजी काँमेंट्स मध्ये तीच गत 'सिस' (सिस्टर) व 'ब्रो' (ब्रदर) ची.
ताई, आहे काही अंशी. पण दादा, भाई, भैय्या, गायब झालेत, फाँर आँब्व्हीयस रिझन्स!
'बडी', आहे काही अंशी. पण 'पाल' गायब झालाय. 'मेट' व 'काँम्रेड' सुध्दा गायब झालेत, फाँर आँब्व्हीयस रिझन्स!
पण हे इनएव्हिटेबल आहे. आणि इम्मटेरियल सुध्दा!
स्वामी विवेकानंदांचे एक सुरेख वाक्य आहे:
"We are what our thoughts have made us; so take care about what you think. Words are secondary. Thoughts live; they travel far."
सप्टेंबर अकरा, 1893 रोजी, स्वामीजींनी शिकागो येथे भाषणाला सुरूवातच अशी केली होती
"सिस्टर्स अँड ब्रदर्स आँफ अमेरिका"...
'सिस' n 'ब्रो'ज आर यू पेईंग अटेंशन...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
Er Rational musings #558
Er Rational musings #558
मुले म्हणजे देवाघरची फूले. आई वडिलांचा प्राणच जणू. म्हातारपणची काठी वगैरे ठीकाय, पण खऱ्या अर्थाने निर्भेळ 'कौटुंबिक' आनंद.
'हम दो हमारे दो' हे जनरली चित्र दिसतं. मग ती दोन्ही मुले असोत, वा एक मुलगा एक मुलगी! वंशाला दिवा(!) म्हणून दोन तीन मुलींच्या नंतर 'चान्स' घेवून तिसरा वा चौथा मुलगा झालेली, असलेली जोडपीही आपण बघतो.
पण, पण, जोडपं दोघेही नोकरी करणारे असतील, व एकत्र कुटुंब पध्दत नसेल - घरी कोणी वडिलधारी व्यक्ती नसेल, तर, तर मात्र शक्यतो अस दिसत नाही. दोहो नोकरदारांना, तस दोघांना वाढवणं, प्रँक्टिकली कठीण जातं. नवीन फ्लँट वगैरे घेतला असेल, तर मग, एकाचा पगार गृह कर्जाचे हप्ते व दूसऱ्याचा पगार उर्वरित घरखर्च, अशीही अँरेंजमेट असू शकते. पाळणाघरं, घरकामाच्या - स्वयंपाकाच्या - धुण्याभांड्याच्या बाया, मावश्या व सर्वांची तंत्र व मेळ सांभाळण जिकरीचे असते. स्वेच्छा म्हणा वा नाईलाज, मनाला मुरड घालावी लागते, घातली जाते.
निर्विवादपणे, हा अत्यंत पर्सनल डिसीजन असतो, असावाच. दूमत नाहीच नाही.
'सिंगल' मुला-मुली वर जबरदस्त मेहनत घेतलेली दिसते. जनरली, अशा एकुलत्या एक मुला मुलीचा ईक्यू (ईमोशनल कोशंट) प्रचंड हाय असतो. ममाज बाँय, वा पपाज गर्ल, ला शोभेशी असतात ती.
एकुलती एक असो वा दोन वा तीन वा चार, इट्स लाईक पासींग आँन द बँटन. निसर्गॠतूचक्र.
'जीन्स'/'डीएनए'-टिकली स्पिकींग...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
मुले म्हणजे देवाघरची फूले. आई वडिलांचा प्राणच जणू. म्हातारपणची काठी वगैरे ठीकाय, पण खऱ्या अर्थाने निर्भेळ 'कौटुंबिक' आनंद.
'हम दो हमारे दो' हे जनरली चित्र दिसतं. मग ती दोन्ही मुले असोत, वा एक मुलगा एक मुलगी! वंशाला दिवा(!) म्हणून दोन तीन मुलींच्या नंतर 'चान्स' घेवून तिसरा वा चौथा मुलगा झालेली, असलेली जोडपीही आपण बघतो.
पण, पण, जोडपं दोघेही नोकरी करणारे असतील, व एकत्र कुटुंब पध्दत नसेल - घरी कोणी वडिलधारी व्यक्ती नसेल, तर, तर मात्र शक्यतो अस दिसत नाही. दोहो नोकरदारांना, तस दोघांना वाढवणं, प्रँक्टिकली कठीण जातं. नवीन फ्लँट वगैरे घेतला असेल, तर मग, एकाचा पगार गृह कर्जाचे हप्ते व दूसऱ्याचा पगार उर्वरित घरखर्च, अशीही अँरेंजमेट असू शकते. पाळणाघरं, घरकामाच्या - स्वयंपाकाच्या - धुण्याभांड्याच्या बाया, मावश्या व सर्वांची तंत्र व मेळ सांभाळण जिकरीचे असते. स्वेच्छा म्हणा वा नाईलाज, मनाला मुरड घालावी लागते, घातली जाते.
निर्विवादपणे, हा अत्यंत पर्सनल डिसीजन असतो, असावाच. दूमत नाहीच नाही.
'सिंगल' मुला-मुली वर जबरदस्त मेहनत घेतलेली दिसते. जनरली, अशा एकुलत्या एक मुला मुलीचा ईक्यू (ईमोशनल कोशंट) प्रचंड हाय असतो. ममाज बाँय, वा पपाज गर्ल, ला शोभेशी असतात ती.
एकुलती एक असो वा दोन वा तीन वा चार, इट्स लाईक पासींग आँन द बँटन. निसर्गॠतूचक्र.
'जीन्स'/'डीएनए'-टिकली स्पिकींग...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
Er Rational musings #557
Er Rational musings #557
किती निगेटिव्हिटी पसरवतो ना आपण? कसलीबी खतरजमा न करता, कसल्यान् पोस्टी फाँरवर्ड करत सुटतो. अशाने आपण आपल्याच व्यवस्थेची, आपल्याच लोकांची सरकारची प्रतिमा डागाळतो, मलीन करतो. पर्यायाने आपलीच! अजाणतेपणे. हेतू वाईट नसेलही, उलटपक्षी या त्रुटी, चुका निदर्शनास आणल्याच गेल्या पाहीजेत. परंतू चक्रवाढ दराचं हे आभासी मायाजाळ पराचा कावळा व राजाला रंक करून सोडू शकतं, इतकं सामर्थ्य याच्यात आहे, याचं भान ठेवले पाहीजे, इतकेच.
बी पाँझिटीव्ह, वाँक पाँझिटीव्ह, टाँक पाँझिटीव्ह, पोस्ट पाँझिटीव्ह, सेंड पाँझिटीव्ह.
हे कमी म्हणून की काय, कुठल्यासुटल्या (सो काँल्ड) शिष्यवृत्या, नोकऱ्या, रक्ताची / पैशाची गरज, हे प्रकार आहेतच. कृपया, अशा पोस्टस् पूढे पाठवण्या आधी, स्वत: त्यातल्या वेब लिंकस्, फोन नंबर्स इत्यादि किमान एकदा तरी अँक्सेस करून बघाव्यात, ही नम्र विनंती.
इथे टच करा, चमत्कार बघा बिघा, हे तर टोकच. अहो सिंपल साँफ्टवेअर असत हो, कोणीही बरा प्रोग्रँमर हे असले उद्योग करू शकतो, सहजतेने! बरं, त्या चमत्काराचा आपल्याला काय अर्थाअर्थी फायदा? अजब आहे.
दिलासा देणारी, सुखावह बाब म्हणजे, सात जणांना वा ग्रूप्स ना फाँरवर्ड करा - अमूकतमूक प्रसन्न, या टाईपच्या पोस्टस् नामशेष झाल्यातच. जनजागृती!
प्लीज टेक धीस पाँझिटीव्हली...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
किती निगेटिव्हिटी पसरवतो ना आपण? कसलीबी खतरजमा न करता, कसल्यान् पोस्टी फाँरवर्ड करत सुटतो. अशाने आपण आपल्याच व्यवस्थेची, आपल्याच लोकांची सरकारची प्रतिमा डागाळतो, मलीन करतो. पर्यायाने आपलीच! अजाणतेपणे. हेतू वाईट नसेलही, उलटपक्षी या त्रुटी, चुका निदर्शनास आणल्याच गेल्या पाहीजेत. परंतू चक्रवाढ दराचं हे आभासी मायाजाळ पराचा कावळा व राजाला रंक करून सोडू शकतं, इतकं सामर्थ्य याच्यात आहे, याचं भान ठेवले पाहीजे, इतकेच.
बी पाँझिटीव्ह, वाँक पाँझिटीव्ह, टाँक पाँझिटीव्ह, पोस्ट पाँझिटीव्ह, सेंड पाँझिटीव्ह.
हे कमी म्हणून की काय, कुठल्यासुटल्या (सो काँल्ड) शिष्यवृत्या, नोकऱ्या, रक्ताची / पैशाची गरज, हे प्रकार आहेतच. कृपया, अशा पोस्टस् पूढे पाठवण्या आधी, स्वत: त्यातल्या वेब लिंकस्, फोन नंबर्स इत्यादि किमान एकदा तरी अँक्सेस करून बघाव्यात, ही नम्र विनंती.
इथे टच करा, चमत्कार बघा बिघा, हे तर टोकच. अहो सिंपल साँफ्टवेअर असत हो, कोणीही बरा प्रोग्रँमर हे असले उद्योग करू शकतो, सहजतेने! बरं, त्या चमत्काराचा आपल्याला काय अर्थाअर्थी फायदा? अजब आहे.
दिलासा देणारी, सुखावह बाब म्हणजे, सात जणांना वा ग्रूप्स ना फाँरवर्ड करा - अमूकतमूक प्रसन्न, या टाईपच्या पोस्टस् नामशेष झाल्यातच. जनजागृती!
प्लीज टेक धीस पाँझिटीव्हली...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
Wednesday, June 8, 2016
Er Rational musings #556
Er Rational musings #556
आपण म्हणजे पब्लिक डोमेन मधले ओपन बूक झालोय.
तिरकी बिरकी मान, अचंबित झालेला चेहरा, ओठांचा चंबू, डोळे साईड वेज, गालावर टिचकी सदृश बोट, (व उभा फोटो असेल तर, कमरेवर विठोबा सारखा, पण अलगद, ठेवलेला हात), वगैरे वगैरे. ही आहेत तरूण मुलींच्या डीपी वा प्रोफाईल पिक्चरची वैशिष्ट्यं!!
गाँगल बिगल घालून, वा डोक्याला फेटा बांधून, टि शर्ट घालून, पण पूर्णपणे मुछमुंढा वा उगाचच खालच्या ओठाखाली खुंटं, एखाद्या मोटर बाईक संगे फोटू; ही आहेत तरूण मुलांच्या डीपी वा प्रोफाईल पिक्चरची वैशिष्ट्यं!!
मध्यमवयीन पुरूषाचा डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर म्हणजे (स्वत:च्या) बायको संगे फोटो;
मध्यमवयीन महिलेचा डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर म्हणजे सुंदरस निसर्गचित्र वा एखाद्या सुरेख फूला बिलाच चित्र. नाहीतर, मोस्टली एकटीचाच वा मुलांबरोबरीचा फोटो, पण सेल्डमच, नवऱ्याबरोबरचा;
डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर, त्या त्या व्यक्तिची त्या त्या वेळची मानसिकता, कल, आवड, पसंती, दाखवतो. तसेच, एखादी व्यक्ति महिनोंमहिने डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर सेमच ठेवत असेल, तर तो वा ती, सोशल नेटवर्किंग बद्दल तसे निरूत्साही असावेत, असंही समजायला वाव आहे. याउलट, या आभासी दुनियेतील जागरूक काँन्शस व्यक्ती, स्वत:चा डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर, वारंवार बदलत राहतात!!
उघडं पानच ते पुस्तकाचे! कोणीही यावो, व विनासायास वाचून समजून उमजून जावं; ते ही आपल्या अपरोक्ष...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
आपण म्हणजे पब्लिक डोमेन मधले ओपन बूक झालोय.
तिरकी बिरकी मान, अचंबित झालेला चेहरा, ओठांचा चंबू, डोळे साईड वेज, गालावर टिचकी सदृश बोट, (व उभा फोटो असेल तर, कमरेवर विठोबा सारखा, पण अलगद, ठेवलेला हात), वगैरे वगैरे. ही आहेत तरूण मुलींच्या डीपी वा प्रोफाईल पिक्चरची वैशिष्ट्यं!!
गाँगल बिगल घालून, वा डोक्याला फेटा बांधून, टि शर्ट घालून, पण पूर्णपणे मुछमुंढा वा उगाचच खालच्या ओठाखाली खुंटं, एखाद्या मोटर बाईक संगे फोटू; ही आहेत तरूण मुलांच्या डीपी वा प्रोफाईल पिक्चरची वैशिष्ट्यं!!
मध्यमवयीन पुरूषाचा डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर म्हणजे (स्वत:च्या) बायको संगे फोटो;
मध्यमवयीन महिलेचा डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर म्हणजे सुंदरस निसर्गचित्र वा एखाद्या सुरेख फूला बिलाच चित्र. नाहीतर, मोस्टली एकटीचाच वा मुलांबरोबरीचा फोटो, पण सेल्डमच, नवऱ्याबरोबरचा;
डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर, त्या त्या व्यक्तिची त्या त्या वेळची मानसिकता, कल, आवड, पसंती, दाखवतो. तसेच, एखादी व्यक्ति महिनोंमहिने डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर सेमच ठेवत असेल, तर तो वा ती, सोशल नेटवर्किंग बद्दल तसे निरूत्साही असावेत, असंही समजायला वाव आहे. याउलट, या आभासी दुनियेतील जागरूक काँन्शस व्यक्ती, स्वत:चा डिपी वा प्रोफाईल पिक्चर, वारंवार बदलत राहतात!!
उघडं पानच ते पुस्तकाचे! कोणीही यावो, व विनासायास वाचून समजून उमजून जावं; ते ही आपल्या अपरोक्ष...
---
Milinnd Kale, 9th June 2016
Er Rational musings #555
Er Rational musings #555
पानाच्या टपरीवर उभं राह्यलं की दूनिया कळते. सुधीर उवाच.
हा सुधीर म्हणजे माझा गेल्या पस्तीस वर्षांपासूनचा मित्र. इंजिनियरिंग काँलेजमध्ये माझ्याबरोबर. तेव्हा अर्थातच सिगारेटी ओढायचा आमच्याबरोबर, क्वचित प्रसंगी बिड्याही! दारू ओघाने आलीच; पण पठ्याचे पहिले व फोरमोस्ट प्रेम तंबाखूवर. तेव्हापासून, आजमितीस हा माणूस छानशी मळलेल्या तंबाखूची गोळी गालफडात ठेवून जगतोय, होय अक्षरशः जगतोय. चोवीस तासांपैकी झोपेची व खायची वेळ सोडली, तर याचा आपला बार भरलेला. हा तोबरा तोंडात ठेवूनच मायन्यूट काँन्संट्रेशन होत या बाप्याचे. गायछाप साला.
परंतु, त्याच तत्वज्ञान मात्र तंतोतन भारी आहे. कुठल्याही पानटपरीवर उभं राहीलं की म्हणे दूनिया समजते! व्हाँट अँन अँरोगंट स्टेटमेंट! हा, हे खरय की, कुठल्याही नाक्यावर उभं असलं की काहीनाकाही मँटर बघायला वा ऐकायला मिळतोच. कित्ती अनेक प्रकारची माणसे ध्यानास पडतात. प्रत्येक जण वेगळा, यूनीक. कपडे, हातातल्या पिशव्या बँग्ज, चप्पल बूटं, केसांची स्टाईल, बोलण्याची लकब, एकंदरीत बाज ढंग माज साज. एकटे लोक्स असे, तर दूकटे तिकटे यांचं निराळच रूपडं, आपसातल्या गप्पा, हसण खिदळणं, इ. इतकच काय, तर, सिगारेट शिलगावण्याची पध्दत, सूट्टे पैसे ठेवण्याची जागा (काही जणं, आपल्या वाँलेट मध्ये कप्यात ठेवतात व्यवस्थित वा काही लोकं नुसतेच खिशात, खूळ्ळूक खुळ्ळूक!)
दुनिया 'उलगडायला' वेळ नाही लागत.
मँनेजमेंटच्या कोर्सेस च्या नावाखाली जी थियरी शिकवली जाते, प्लस कसली ना कसली अँब्रप्टली प्रेझेंटेशन्स करायला सांगतात वा प्रँक्टीकल्स म्हणून आँफीस वर्क कल्चर / फँक्टरी इंडस्ट्री व्हिजीट बिजीट च्या बरोबरीने (ऐवजी नव्हे), अशा वर्दळीच्या रस्त्यांवर, नाक्यावर, पान टपरीवर दोनेक तास नुसतं उभं जरी केलं तर कस हौईल?
आँन द जाँब ट्रेनींग, आँन लाईन एक्स्पिरियन्स, आँन देअर टोज...
---
Milinnd Kale, 8th June 2016
पानाच्या टपरीवर उभं राह्यलं की दूनिया कळते. सुधीर उवाच.
हा सुधीर म्हणजे माझा गेल्या पस्तीस वर्षांपासूनचा मित्र. इंजिनियरिंग काँलेजमध्ये माझ्याबरोबर. तेव्हा अर्थातच सिगारेटी ओढायचा आमच्याबरोबर, क्वचित प्रसंगी बिड्याही! दारू ओघाने आलीच; पण पठ्याचे पहिले व फोरमोस्ट प्रेम तंबाखूवर. तेव्हापासून, आजमितीस हा माणूस छानशी मळलेल्या तंबाखूची गोळी गालफडात ठेवून जगतोय, होय अक्षरशः जगतोय. चोवीस तासांपैकी झोपेची व खायची वेळ सोडली, तर याचा आपला बार भरलेला. हा तोबरा तोंडात ठेवूनच मायन्यूट काँन्संट्रेशन होत या बाप्याचे. गायछाप साला.
परंतु, त्याच तत्वज्ञान मात्र तंतोतन भारी आहे. कुठल्याही पानटपरीवर उभं राहीलं की म्हणे दूनिया समजते! व्हाँट अँन अँरोगंट स्टेटमेंट! हा, हे खरय की, कुठल्याही नाक्यावर उभं असलं की काहीनाकाही मँटर बघायला वा ऐकायला मिळतोच. कित्ती अनेक प्रकारची माणसे ध्यानास पडतात. प्रत्येक जण वेगळा, यूनीक. कपडे, हातातल्या पिशव्या बँग्ज, चप्पल बूटं, केसांची स्टाईल, बोलण्याची लकब, एकंदरीत बाज ढंग माज साज. एकटे लोक्स असे, तर दूकटे तिकटे यांचं निराळच रूपडं, आपसातल्या गप्पा, हसण खिदळणं, इ. इतकच काय, तर, सिगारेट शिलगावण्याची पध्दत, सूट्टे पैसे ठेवण्याची जागा (काही जणं, आपल्या वाँलेट मध्ये कप्यात ठेवतात व्यवस्थित वा काही लोकं नुसतेच खिशात, खूळ्ळूक खुळ्ळूक!)
दुनिया 'उलगडायला' वेळ नाही लागत.
मँनेजमेंटच्या कोर्सेस च्या नावाखाली जी थियरी शिकवली जाते, प्लस कसली ना कसली अँब्रप्टली प्रेझेंटेशन्स करायला सांगतात वा प्रँक्टीकल्स म्हणून आँफीस वर्क कल्चर / फँक्टरी इंडस्ट्री व्हिजीट बिजीट च्या बरोबरीने (ऐवजी नव्हे), अशा वर्दळीच्या रस्त्यांवर, नाक्यावर, पान टपरीवर दोनेक तास नुसतं उभं जरी केलं तर कस हौईल?
आँन द जाँब ट्रेनींग, आँन लाईन एक्स्पिरियन्स, आँन देअर टोज...
---
Milinnd Kale, 8th June 2016
Tuesday, June 7, 2016
Er Rational musings #554
Er Rational musings #554
Musings are actually, A few stray thoughts and a few general observations (all my own work)...
As you must be awaare, leading evening newspaper 'Afternoon Dispatch & Courier (ADC)' was started by great journalist of yore, talented n versatile, late Mr Behram Contractor in 1985.
He nicknamed himself 'Busybee' and wrote several thousand articles. Light humoured, minutely observed facts or opinions. In ADC, every Saturday, there was a widely read, acknowledged n acclaimed column "Round and About by Busybee" on the last page. He coined the phrase "a few stray thoughts and a few general observations, all my own work". I was his avid follower and really waited impatiently for Saturdays, for "Round and About" and for jumbo crossword.
I did borrow the phrase and started writing from 2011. With due respect n recognition.
Some of the articles written by me since 2011, are still relevant. (All are available on my Facebook wall, blog n website)
Er Rational musings...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
Musings are actually, A few stray thoughts and a few general observations (all my own work)...
As you must be awaare, leading evening newspaper 'Afternoon Dispatch & Courier (ADC)' was started by great journalist of yore, talented n versatile, late Mr Behram Contractor in 1985.
He nicknamed himself 'Busybee' and wrote several thousand articles. Light humoured, minutely observed facts or opinions. In ADC, every Saturday, there was a widely read, acknowledged n acclaimed column "Round and About by Busybee" on the last page. He coined the phrase "a few stray thoughts and a few general observations, all my own work". I was his avid follower and really waited impatiently for Saturdays, for "Round and About" and for jumbo crossword.
I did borrow the phrase and started writing from 2011. With due respect n recognition.
Some of the articles written by me since 2011, are still relevant. (All are available on my Facebook wall, blog n website)
Er Rational musings...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
Er Rational musings #553
Er Rational musings #553
बाल्यावस्थेपासूनची व्यावसायिक पार्टनरशिप टिकणं हे महा कर्मकठीण व ती टिकवणं हे महा जटील काम आहे. दोन प्रगल्भ व अनुभवी व्यक्ति, आपापली बलस्थानं ओळखून, आपापले कच्चे दूवे हेरून जेव्हा पार्टनरशिप करतात ती असते प्रौढावस्थेतली पार्टनरशिप, अ विन विन सिच्यूएशन!
दोन तरूण, उत्साही, धडपडे व प्रचंड ईच्छाशक्ती असलेले, एकत्र येतात खरं. काही काळ सुखाने 'संसार'ही करतात, पण...इन्व्हेरियेबली सुरू होतं, तू तू मैं मैं, तुझं तू माझं मी, व तुझ्यामुळे तसं तर माझ्यामुळे असं!
अनुभवाने दोघेही शिकतच असतात, मोठे होत असतात, पैसे - नाव कमावत असतात. मग, आवडो, पटो, नावडो ना पटो, तो क्षण येतोच. धुमसत असलेली कारणे उरफाट्या शब्दांवाटे बाहेर पडतात, टोचतात, टोकत रहातात. समजूतदारपणाला, तिरस्कार व द्वेष, बाहेरचा रस्ता दाखवतो. इगो, बाकी सगळ्याला 'गो' करतो. शिल्लक राहते ती टोचणी.
आणि एक जखम.
सन्माननीय अपवाद आहेत, असतातच.
पुलाखालून बर्रेच पाणी वाहून गेल्यावर, अशक्य उशीर झालेला अस्तो.
वेल, जनरली...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
बाल्यावस्थेपासूनची व्यावसायिक पार्टनरशिप टिकणं हे महा कर्मकठीण व ती टिकवणं हे महा जटील काम आहे. दोन प्रगल्भ व अनुभवी व्यक्ति, आपापली बलस्थानं ओळखून, आपापले कच्चे दूवे हेरून जेव्हा पार्टनरशिप करतात ती असते प्रौढावस्थेतली पार्टनरशिप, अ विन विन सिच्यूएशन!
दोन तरूण, उत्साही, धडपडे व प्रचंड ईच्छाशक्ती असलेले, एकत्र येतात खरं. काही काळ सुखाने 'संसार'ही करतात, पण...इन्व्हेरियेबली सुरू होतं, तू तू मैं मैं, तुझं तू माझं मी, व तुझ्यामुळे तसं तर माझ्यामुळे असं!
अनुभवाने दोघेही शिकतच असतात, मोठे होत असतात, पैसे - नाव कमावत असतात. मग, आवडो, पटो, नावडो ना पटो, तो क्षण येतोच. धुमसत असलेली कारणे उरफाट्या शब्दांवाटे बाहेर पडतात, टोचतात, टोकत रहातात. समजूतदारपणाला, तिरस्कार व द्वेष, बाहेरचा रस्ता दाखवतो. इगो, बाकी सगळ्याला 'गो' करतो. शिल्लक राहते ती टोचणी.
आणि एक जखम.
सन्माननीय अपवाद आहेत, असतातच.
पुलाखालून बर्रेच पाणी वाहून गेल्यावर, अशक्य उशीर झालेला अस्तो.
वेल, जनरली...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
Er Rational musings #552
Er Rational musings #552
पोळी आणि भाजी (चपाती भाजी). नोकरदार व व्यावसायिक, यांचा हा (बहुतेकांचा) दूपारच्या जेवणाचा नाँर्मल डब्बा. कधी चेंज म्हणून डोसे उत्तप्पे इडली, पराठे, पाव भाजी, पुलाव बिलाव सदृश एखादा भात इत्यादि इत्यादि. पूर्वी गिरणी कामगार व अजूनही काही जणं तो ट्रिपल डेकर गोल टाँवर क्लिप वाला डब्बा नेतात, पोळी भाजी आमटी भात वगैरें सकट, नाही असं नाही. बरं, कधीमाधी एखाद काहीतरी गोड, वा कांदा काकडी गाजर टोमँटो इ, वा चटणी लोणचं कोशिंबीर इ, वा सेपरेट ताक दही बिही, वा एखादं केळं बिळं, असलं कायकाय असतं; पण जनरली, टिफीन म्हटलं की भाजी पोळी.
मला नेहमीच प्रश्न पडत आलाय, व अजूनही पडतो, की या दोहोंमध्ये भाजी चे प्रमाण अत्यल्प का? अगदी एव्हढूशीच टीचभर भाजी, व त्याचबरोबर 3-4 तरी पोळ्या/चपात्या, कशा काय (व का) खाल्या जातात?! कोरड्या नाही का लागत? डब्बा जर चपटा सिंगल असेल, तर संपलच; म्हणजे भाजीचा बिल्ट इन कप्पा एव्हढास्सा त्यात!
भरपेट नाश्ता, माफक लंच व लाईट डिनर असं शिकवलं जातं आपल्याला. परंतु आता जीवनशैली आमूलाग्र बदललीये. नाश्त्याला वेळ कुठाय? आणि, रात्री तर सडकून भूक लागलेली असते, दिवसभराच्या धावपळीने, कामाने. दूपारचं जेवण तगडच हव बर का.
नुसती पोळी भाजी नेत असाल तर, वा तसेही, भाजी भरपूर पाहीजे, एक सिंगल डब्बा भरेल एव्हढी. भाज्या वा उसळी योग्य पुरेशा प्रमाणात खाल्याच गेल्या पाहीजेत.
पोळ्या संपवून भाजी उरली पाहीजे, जी नुसती खाल्ली पाहीजे.
आय मिन, इतकीी क्वान्टिटी हवी च...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
पोळी आणि भाजी (चपाती भाजी). नोकरदार व व्यावसायिक, यांचा हा (बहुतेकांचा) दूपारच्या जेवणाचा नाँर्मल डब्बा. कधी चेंज म्हणून डोसे उत्तप्पे इडली, पराठे, पाव भाजी, पुलाव बिलाव सदृश एखादा भात इत्यादि इत्यादि. पूर्वी गिरणी कामगार व अजूनही काही जणं तो ट्रिपल डेकर गोल टाँवर क्लिप वाला डब्बा नेतात, पोळी भाजी आमटी भात वगैरें सकट, नाही असं नाही. बरं, कधीमाधी एखाद काहीतरी गोड, वा कांदा काकडी गाजर टोमँटो इ, वा चटणी लोणचं कोशिंबीर इ, वा सेपरेट ताक दही बिही, वा एखादं केळं बिळं, असलं कायकाय असतं; पण जनरली, टिफीन म्हटलं की भाजी पोळी.
मला नेहमीच प्रश्न पडत आलाय, व अजूनही पडतो, की या दोहोंमध्ये भाजी चे प्रमाण अत्यल्प का? अगदी एव्हढूशीच टीचभर भाजी, व त्याचबरोबर 3-4 तरी पोळ्या/चपात्या, कशा काय (व का) खाल्या जातात?! कोरड्या नाही का लागत? डब्बा जर चपटा सिंगल असेल, तर संपलच; म्हणजे भाजीचा बिल्ट इन कप्पा एव्हढास्सा त्यात!
भरपेट नाश्ता, माफक लंच व लाईट डिनर असं शिकवलं जातं आपल्याला. परंतु आता जीवनशैली आमूलाग्र बदललीये. नाश्त्याला वेळ कुठाय? आणि, रात्री तर सडकून भूक लागलेली असते, दिवसभराच्या धावपळीने, कामाने. दूपारचं जेवण तगडच हव बर का.
नुसती पोळी भाजी नेत असाल तर, वा तसेही, भाजी भरपूर पाहीजे, एक सिंगल डब्बा भरेल एव्हढी. भाज्या वा उसळी योग्य पुरेशा प्रमाणात खाल्याच गेल्या पाहीजेत.
पोळ्या संपवून भाजी उरली पाहीजे, जी नुसती खाल्ली पाहीजे.
आय मिन, इतकीी क्वान्टिटी हवी च...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
Monday, June 6, 2016
Er Rational musings #551
Er Rational musings #551
सकाळ्ळी सकाळी वर्तमानपत्रात ठळक बातमी. 17 ठार, 25 जखमी, त्यातही 8 जणं अत्यव्यस्थ, प्रकृती गंभीर. जखमींना अमुक तमुक रूग्णालयात दाखल.
सारख्या असल्या बातम्या. मन अस्वस्थ होतं. काय असेल त्या निष्पाप जीवांचा दोष? अती घाई संकटात नेई. हेच खरे. एक झापड, वेगाची झिंग, का निव्वळ निष्काळजीपणा.
आपण फक्त मृतांची पहिेले, नंतर जखमींची नावे वाचायची, आपल्या ओळखीपाळखीचे कोणी आहेत का, याची भितीयुक्त उत्सुकतेने खातरजमा करायची, व नसलं कोणी माहितीचे, की हुश्श म्हणायचे. चुचकारायचे, हुळहुळायचे, च्च च्च म्हणायचं, व मान आडवी तीन पाचदा हलवायची.
हम्म्म, हे असेच चालायचे असे म्हणून, कामाला लागायचे...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
सकाळ्ळी सकाळी वर्तमानपत्रात ठळक बातमी. 17 ठार, 25 जखमी, त्यातही 8 जणं अत्यव्यस्थ, प्रकृती गंभीर. जखमींना अमुक तमुक रूग्णालयात दाखल.
सारख्या असल्या बातम्या. मन अस्वस्थ होतं. काय असेल त्या निष्पाप जीवांचा दोष? अती घाई संकटात नेई. हेच खरे. एक झापड, वेगाची झिंग, का निव्वळ निष्काळजीपणा.
आपण फक्त मृतांची पहिेले, नंतर जखमींची नावे वाचायची, आपल्या ओळखीपाळखीचे कोणी आहेत का, याची भितीयुक्त उत्सुकतेने खातरजमा करायची, व नसलं कोणी माहितीचे, की हुश्श म्हणायचे. चुचकारायचे, हुळहुळायचे, च्च च्च म्हणायचं, व मान आडवी तीन पाचदा हलवायची.
हम्म्म, हे असेच चालायचे असे म्हणून, कामाला लागायचे...
---
Milinnd Kale, 7th June 2016
Er Rational musings #550
Er Rational musings #550
माझा पाळीव प्राणी बदलावा म्हणतोय. नाही, नाही; दचकू नका, वा RIP, भावपूर्ण श्रध्दांजली, इत्यादि पोस्टस् चा व्हाँट्सअँप वरनं मारा करू नका, प्लीज. हा प्राणी अगदी ठणठणीत, तुकतुकीत आहे. काळजी नसावी. माझा 'पेट' शत् प्रतिशत परफेक्ट आहे. ईश्वरकृपेने. पण ह्याला मात्र बदलणारच;
बदलायचे कारण काय, तर हँकींग चा धोका! आता हे काय नवीन? हायजँक नव्हे! म्हणे, पाळीव प्राण्याला कोण व कशासाठी व कसे काय हँक करेल? थांबा थांबा. प्रश्नांची सरबत्ती करू नका.
त्याच कायए ना, एका मोठ्या मंत्र्याला राजीनामा द्यावयास भाग पाडले ओ, या हँकींग च्या घटनेनी. तर्कशुध्द पुढचा प्रश्न, 'त्यां' चा व माझ्या पाळीव प्राण्याचा काय संबंध? आहे, आहे, डायरेक्ट रिलेशन नसले तरी बादरायण संबंध नक्कीच आहे. अशी आवई उठवली गेलीये की आपापला पाळीव प्राणी हा 'ओव्हर स्मार्ट' नसावा. म्हंजे त्यो हँक बँक न्हाय व्हत.
अगदी साधासुधा बेसीक, म्हणे! त्याने त्याचं आद्य कर्तव्य च (फक्त) बजावलं पाहीजे; कुठेही लुडबुड नको! इतर कुठल्याही गोष्टींचा तसा याचा अर्थाअर्थी काहीही संबंध नसताना, या बिचाऱ्यावर किती ताण दिला जातो; ही वस्तुस्थिति आहे. याला हे पण आलं पाहिजे, याला ते पण आले पाहीजे, निव्वळ, शुध्द अट्टाहास!
याचं मेन काम आहे ते दूसऱ्याशी संपर्क ठेवणं. ध्वनि देवाणघेवाण, बाकीचं सग्गळं अँड आँन!!
बरोब्बर ओळखलत, माझा हा पाळीव प्राणी म्हणजे दुसरा तिसरा कोणी नाही, तो आहे माझा स्मार्टफोन! कायऐना, फोनच काम सोडून इतरच कामं जास्त करायला लागलाय, बघा की. म्हणजे ते काय कँलेंडर, कँमेरा, कंपास, क्लाँक, कँलक्यूलेटर, काय काय. मंग ह्यास्नी कोनी हँक करूनशान माझ्या अब्रूचे वाभाडे काढले तर? आँ?
दीडएक हजारातला, छोट्टासा, छोट्टीशी स्क्रीन व नंबर दाबायला बटणं (!) असलेला, हँडसेट घ्यावं म्हणतोय. नो खिचखिच नो झिगझिग.
(ओव्हर) स्मार्ट फोन = पाळीव प्राणी, ह्यो लय, बरिक खरं हाय...
---
Milinnd Kale, 6th June 2016
माझा पाळीव प्राणी बदलावा म्हणतोय. नाही, नाही; दचकू नका, वा RIP, भावपूर्ण श्रध्दांजली, इत्यादि पोस्टस् चा व्हाँट्सअँप वरनं मारा करू नका, प्लीज. हा प्राणी अगदी ठणठणीत, तुकतुकीत आहे. काळजी नसावी. माझा 'पेट' शत् प्रतिशत परफेक्ट आहे. ईश्वरकृपेने. पण ह्याला मात्र बदलणारच;
बदलायचे कारण काय, तर हँकींग चा धोका! आता हे काय नवीन? हायजँक नव्हे! म्हणे, पाळीव प्राण्याला कोण व कशासाठी व कसे काय हँक करेल? थांबा थांबा. प्रश्नांची सरबत्ती करू नका.
त्याच कायए ना, एका मोठ्या मंत्र्याला राजीनामा द्यावयास भाग पाडले ओ, या हँकींग च्या घटनेनी. तर्कशुध्द पुढचा प्रश्न, 'त्यां' चा व माझ्या पाळीव प्राण्याचा काय संबंध? आहे, आहे, डायरेक्ट रिलेशन नसले तरी बादरायण संबंध नक्कीच आहे. अशी आवई उठवली गेलीये की आपापला पाळीव प्राणी हा 'ओव्हर स्मार्ट' नसावा. म्हंजे त्यो हँक बँक न्हाय व्हत.
अगदी साधासुधा बेसीक, म्हणे! त्याने त्याचं आद्य कर्तव्य च (फक्त) बजावलं पाहीजे; कुठेही लुडबुड नको! इतर कुठल्याही गोष्टींचा तसा याचा अर्थाअर्थी काहीही संबंध नसताना, या बिचाऱ्यावर किती ताण दिला जातो; ही वस्तुस्थिति आहे. याला हे पण आलं पाहिजे, याला ते पण आले पाहीजे, निव्वळ, शुध्द अट्टाहास!
याचं मेन काम आहे ते दूसऱ्याशी संपर्क ठेवणं. ध्वनि देवाणघेवाण, बाकीचं सग्गळं अँड आँन!!
बरोब्बर ओळखलत, माझा हा पाळीव प्राणी म्हणजे दुसरा तिसरा कोणी नाही, तो आहे माझा स्मार्टफोन! कायऐना, फोनच काम सोडून इतरच कामं जास्त करायला लागलाय, बघा की. म्हणजे ते काय कँलेंडर, कँमेरा, कंपास, क्लाँक, कँलक्यूलेटर, काय काय. मंग ह्यास्नी कोनी हँक करूनशान माझ्या अब्रूचे वाभाडे काढले तर? आँ?
दीडएक हजारातला, छोट्टासा, छोट्टीशी स्क्रीन व नंबर दाबायला बटणं (!) असलेला, हँडसेट घ्यावं म्हणतोय. नो खिचखिच नो झिगझिग.
(ओव्हर) स्मार्ट फोन = पाळीव प्राणी, ह्यो लय, बरिक खरं हाय...
---
Milinnd Kale, 6th June 2016
Sunday, June 5, 2016
Er Rational musings #549
Er Rational musings #549
They say that the 'Battle was lost, but the War was won'; but it is actually 'a War was lost, but Battle was won'; and such number of Battles won, constitute a War, isn't it?!
They all say 'End of the Beginning' or 'Beginning of the End'!
The time of mostly defeats was over (the beginning) and the victories would eventually start outnumber defeats (the end). Is supposed to be the meanings.
Nobody says 'End of the Ending'!
A'mazing' n a'musing' words n thoughts.
End Game of the Chess...
---
Milinnd Kale, 6th June 2016
They say that the 'Battle was lost, but the War was won'; but it is actually 'a War was lost, but Battle was won'; and such number of Battles won, constitute a War, isn't it?!
They all say 'End of the Beginning' or 'Beginning of the End'!
The time of mostly defeats was over (the beginning) and the victories would eventually start outnumber defeats (the end). Is supposed to be the meanings.
Nobody says 'End of the Ending'!
A'mazing' n a'musing' words n thoughts.
End Game of the Chess...
---
Milinnd Kale, 6th June 2016
Saturday, June 4, 2016
Er Rational musings #547
Er Rational musings #547
सुलभा देशपांडे गेल्या.
लगेच आठवलं, शांतता कोर्ट चालू आहे, दूर्गा झाली गौरी, छबिलदास, आविष्कार, चंद्रशाला आणि अर्थातच अरविंद देशपांडे. प्लस विजया बाई, विजय तेंडुलकर, डाँ श्रीराम लागूं, शाम बेनेगल, सत्यदेव दूबे इ दिग्गज व्यक्तिंतील एक नाव. हार्डकोअर मुंबईकर!
मारून मुटकून नव्हे, तर खऱ्याखुऱ्या काकू / आज्जी दिसणाऱ्या, शोभणाऱ्या. लाडक्या, प्रेमळ, हव्याहव्याश्या, नैसर्गिक अभिनय करणाऱ्या, घरातीलच वडिलधारी माणूस जणू.
अजून एक तारा निखळला. निसर्ग नियम.
भावपूर्ण श्रध्दांजली...
---
Milinnd Kale, 4th June 2016
सुलभा देशपांडे गेल्या.
लगेच आठवलं, शांतता कोर्ट चालू आहे, दूर्गा झाली गौरी, छबिलदास, आविष्कार, चंद्रशाला आणि अर्थातच अरविंद देशपांडे. प्लस विजया बाई, विजय तेंडुलकर, डाँ श्रीराम लागूं, शाम बेनेगल, सत्यदेव दूबे इ दिग्गज व्यक्तिंतील एक नाव. हार्डकोअर मुंबईकर!
मारून मुटकून नव्हे, तर खऱ्याखुऱ्या काकू / आज्जी दिसणाऱ्या, शोभणाऱ्या. लाडक्या, प्रेमळ, हव्याहव्याश्या, नैसर्गिक अभिनय करणाऱ्या, घरातीलच वडिलधारी माणूस जणू.
अजून एक तारा निखळला. निसर्ग नियम.
भावपूर्ण श्रध्दांजली...
---
Milinnd Kale, 4th June 2016
Er Rational musings #546
Er Rational musings #546
Rio Olympics is round the corner. Realistically, we have remote chance of getting a double digit medals tally.
Badminton, Hockey, Boxing, Wrestling, Tennis, Archery, Shooting are our best bets. Less said about other games, including Gymnastics n Swimming etc, the better.
World number two in population; Largest Democracy in the world; and 3 persona of Indian origin in world's richest list of 20 persons And now, Mrs Neeta M Ambani, all set to be included in International Olympic Association!
What impeccable credentials!
But, sorry to state, sorry state of affairs, so far as 'Sports' is concerned.
Overzealousness n overdose of Cricket...
---
Milinnd Kale, 4th June 2016
Rio Olympics is round the corner. Realistically, we have remote chance of getting a double digit medals tally.
Badminton, Hockey, Boxing, Wrestling, Tennis, Archery, Shooting are our best bets. Less said about other games, including Gymnastics n Swimming etc, the better.
World number two in population; Largest Democracy in the world; and 3 persona of Indian origin in world's richest list of 20 persons And now, Mrs Neeta M Ambani, all set to be included in International Olympic Association!
What impeccable credentials!
But, sorry to state, sorry state of affairs, so far as 'Sports' is concerned.
Overzealousness n overdose of Cricket...
---
Milinnd Kale, 4th June 2016
Er Rational musings #545
Er Rational musings #545
एकनिष्टता, गोपनीयता, सचोटी, प्रामाणिकपणा यांना हल्ली काँर्पोरेटस् मध्ये अनन्य साधारण महत्व आहे.
बाकीच्या मँनेजमेंटच्या रिक्वायरमेंटस् ह्या आहेतच अर्थातच. जसे टेक्नो कमर्शियल काँम्पीटन्सी, टाईम मँनेजमेंट, मल्टी टास्कींग, ओपननेस, गुड लिसनर, प्रेझेंटेशन स्किल, इंटर पर्सनल रिलेशनशिप, कम्युनिकेशन स्किल, पाँझिटीव्ह थिंकींग, डेलिगेशन आँफ रिस्पाँन्सिबिलीटी, लीडरशिप, टिम प्लेयर अन् सो आँन.
रेफर्रल म्हणूनच पाँप्यूलर होतय. पर्सनल रेकमेंडेशन ला वजन आहे. अमक्याचा हा, तमकीचा तो, त्याच्या याच्या थ्रू इत्यादि. आणि, आँन अ लायटर नोट, known devil is all ways (always) preferred to unknown basta**!
तसेही एचआर डिपार्टमेंटचे काम सोप्प झालय आजकाल. टिपीकल रिझ्यूमे वा सीव्ही पेक्षा लिंक्ड इन, फेसबूक वरील त्या कँडिडेटच्या प्रोफाईल मधून, फ्रेड लिस्ट वरून, येणाऱ्या पोस्टस् वरून, व त्याच्या स्वत:च्या पर्सनल पोस्टस् इमेजेस इ वरून, उमेदवाराचे मूल्यमापन केलं जातं.
पूर्वी नोकरीच्या, नोकरी पाहीजे/व्हेकन्सी, अशा प्रिंट मीडियातल्या जाहिराती पानोन् पानं असायच्या. (उदा टाईम्स आँफ इंडिया ची सप्लीमेंट Times Ascent) आता कितीतरी वेबसाईटस् आहेत. शिवाय, खूप कंपन्यांमध्ये 'रेफरल बोनस' सुध्दा देतात.
आजकाल फक्त ओळख...
---
Milinnd Kale, 4th June 2016
एकनिष्टता, गोपनीयता, सचोटी, प्रामाणिकपणा यांना हल्ली काँर्पोरेटस् मध्ये अनन्य साधारण महत्व आहे.
बाकीच्या मँनेजमेंटच्या रिक्वायरमेंटस् ह्या आहेतच अर्थातच. जसे टेक्नो कमर्शियल काँम्पीटन्सी, टाईम मँनेजमेंट, मल्टी टास्कींग, ओपननेस, गुड लिसनर, प्रेझेंटेशन स्किल, इंटर पर्सनल रिलेशनशिप, कम्युनिकेशन स्किल, पाँझिटीव्ह थिंकींग, डेलिगेशन आँफ रिस्पाँन्सिबिलीटी, लीडरशिप, टिम प्लेयर अन् सो आँन.
रेफर्रल म्हणूनच पाँप्यूलर होतय. पर्सनल रेकमेंडेशन ला वजन आहे. अमक्याचा हा, तमकीचा तो, त्याच्या याच्या थ्रू इत्यादि. आणि, आँन अ लायटर नोट, known devil is all ways (always) preferred to unknown basta**!
तसेही एचआर डिपार्टमेंटचे काम सोप्प झालय आजकाल. टिपीकल रिझ्यूमे वा सीव्ही पेक्षा लिंक्ड इन, फेसबूक वरील त्या कँडिडेटच्या प्रोफाईल मधून, फ्रेड लिस्ट वरून, येणाऱ्या पोस्टस् वरून, व त्याच्या स्वत:च्या पर्सनल पोस्टस् इमेजेस इ वरून, उमेदवाराचे मूल्यमापन केलं जातं.
पूर्वी नोकरीच्या, नोकरी पाहीजे/व्हेकन्सी, अशा प्रिंट मीडियातल्या जाहिराती पानोन् पानं असायच्या. (उदा टाईम्स आँफ इंडिया ची सप्लीमेंट Times Ascent) आता कितीतरी वेबसाईटस् आहेत. शिवाय, खूप कंपन्यांमध्ये 'रेफरल बोनस' सुध्दा देतात.
आजकाल फक्त ओळख...
---
Milinnd Kale, 4th June 2016
Friday, June 3, 2016
Er Rational musings #544
Er Rational musings #544
Party animal म्हणजे *"a very gregarious and outgoing person who enjoys parties and similar social activities."*
आणि आता Gregarious म्हणजे काय? तर, *"a person fond of company, sociable"*
मी तसा पार्टी अँनिमल ह्या वर्गातच मोडतो. सिंपल आहे; लहानपणापासूनच, (नववी दहावी पासून!!) मित्रांच्या घरच्यांना विचारायचो; बेधडक. काकू, तुम्ही गावाला कधी जाणार आहात? च्यायला..मग, कोणाचे घर रिकामे सापडले, की आम्ही धांगडधिंगा घालायला मोकळे. दारू, सिगारेटी, पानं न कसच काय काय नाय?!
पूढे दोन काँलेजेस, चार नोकऱ्या व नसते उद्योग, यामुळे मित्रपरिवार प्रचंड वाढला, विस्तारला, व्यापला अक्षरशः ना! नंतर नुसते पार्ट्यांचे घाट घोळ, ह्या ग्रूपच्या त्या मित्रात तंगड्या न फूल्ल टू क्राँस ब्रीड मिक्सींग. सगळ्यांना समान घट्ट दूवा एकच, पार्टी. यजमानपद!
ठरवण्याचा स्ट्रक्क्चर्ड वे होता व आहे. आँफीस पार्टी असली की, वा तसेही, प्रिंट आऊट वा एका कागदावर एका खाली एक मित्रांची नावे लिहून, पूढील काँलम्नस् करायचे आखायचे. व्हेज, नाँन व्हेज, हार्ड ड्रिंक (सब काँलम्नस् व्हिस्की, व्होडका, रन), किती पेग्ज, बियर, किती बाटल्या, साँफ्ट ड्रिंक्स. सगळ्यांकडन् फिडबँक आला, की ताळेबंद हिशोब, मार्जिन कूशन म्हणून (अनुभवाने समजलेली) जास्त क्वान्टिटी, कोण कुठली सिगारेट, पान मावा, नंतरच आईसक्रीम वगैरे वगैरे. चकणा, कोल्ड ड्रिंक्स, चवीनुसार गरजेनुसार. पार्टी मध्ये व संपली की लागणार लिंबू पाणी सोडा बर्फ इ साहित्य. ग्लासेस, डिशेस, पेपर डिशेस, पेपर नँपकीन, टूथ पिक्स, माचीस, अँश ट्रे, हाडं कचरा थोटकं जर्द्याची वेष्टनं काहीबाही टाकायला प्लँस्टिकच्या पिशव्या इत्यादि संड्री व्यवस्था. कोण झोपणार रहाणार जाणार (जाणार तर कसा?), वगैरे वगैरे वगैरे, किंवा कसे, ते हवं नको बघायचे. काँट्रिब्यूशन का कोणी *"स्टार"*वाला आहे का, त्याप्रमाणे, त्यानूसार वाटणी बिटणी. *स्टार वाला* म्हणजे, कधी कोणी असतो, काही कारणास्तव ठरावीक जास्त अमाऊंट देणारा, एखाद्या गोष्टीचा कंप्लीट खर्च उचलणारा..
चीअर्स!! चला, बसूया!!
शेवटी, पार्टी म्हणजे तरी नेमकं काय ओ.
*"A social gathering, joy n amusement, by the people, for the people, of the people."*
डेमाँक्रसी आँफ a साँर्ट...
---
Milinnd Kale, 3rd June 2016
Party animal म्हणजे *"a very gregarious and outgoing person who enjoys parties and similar social activities."*
आणि आता Gregarious म्हणजे काय? तर, *"a person fond of company, sociable"*
मी तसा पार्टी अँनिमल ह्या वर्गातच मोडतो. सिंपल आहे; लहानपणापासूनच, (नववी दहावी पासून!!) मित्रांच्या घरच्यांना विचारायचो; बेधडक. काकू, तुम्ही गावाला कधी जाणार आहात? च्यायला..मग, कोणाचे घर रिकामे सापडले, की आम्ही धांगडधिंगा घालायला मोकळे. दारू, सिगारेटी, पानं न कसच काय काय नाय?!
पूढे दोन काँलेजेस, चार नोकऱ्या व नसते उद्योग, यामुळे मित्रपरिवार प्रचंड वाढला, विस्तारला, व्यापला अक्षरशः ना! नंतर नुसते पार्ट्यांचे घाट घोळ, ह्या ग्रूपच्या त्या मित्रात तंगड्या न फूल्ल टू क्राँस ब्रीड मिक्सींग. सगळ्यांना समान घट्ट दूवा एकच, पार्टी. यजमानपद!
ठरवण्याचा स्ट्रक्क्चर्ड वे होता व आहे. आँफीस पार्टी असली की, वा तसेही, प्रिंट आऊट वा एका कागदावर एका खाली एक मित्रांची नावे लिहून, पूढील काँलम्नस् करायचे आखायचे. व्हेज, नाँन व्हेज, हार्ड ड्रिंक (सब काँलम्नस् व्हिस्की, व्होडका, रन), किती पेग्ज, बियर, किती बाटल्या, साँफ्ट ड्रिंक्स. सगळ्यांकडन् फिडबँक आला, की ताळेबंद हिशोब, मार्जिन कूशन म्हणून (अनुभवाने समजलेली) जास्त क्वान्टिटी, कोण कुठली सिगारेट, पान मावा, नंतरच आईसक्रीम वगैरे वगैरे. चकणा, कोल्ड ड्रिंक्स, चवीनुसार गरजेनुसार. पार्टी मध्ये व संपली की लागणार लिंबू पाणी सोडा बर्फ इ साहित्य. ग्लासेस, डिशेस, पेपर डिशेस, पेपर नँपकीन, टूथ पिक्स, माचीस, अँश ट्रे, हाडं कचरा थोटकं जर्द्याची वेष्टनं काहीबाही टाकायला प्लँस्टिकच्या पिशव्या इत्यादि संड्री व्यवस्था. कोण झोपणार रहाणार जाणार (जाणार तर कसा?), वगैरे वगैरे वगैरे, किंवा कसे, ते हवं नको बघायचे. काँट्रिब्यूशन का कोणी *"स्टार"*वाला आहे का, त्याप्रमाणे, त्यानूसार वाटणी बिटणी. *स्टार वाला* म्हणजे, कधी कोणी असतो, काही कारणास्तव ठरावीक जास्त अमाऊंट देणारा, एखाद्या गोष्टीचा कंप्लीट खर्च उचलणारा..
चीअर्स!! चला, बसूया!!
शेवटी, पार्टी म्हणजे तरी नेमकं काय ओ.
*"A social gathering, joy n amusement, by the people, for the people, of the people."*
डेमाँक्रसी आँफ a साँर्ट...
---
Milinnd Kale, 3rd June 2016
Wednesday, June 1, 2016
Er Rational musings #543
Er Rational musings #543
"गुड मॉर्निंग तर गुड मॉर्निंग" ची आठवण झाली.
माझा पहिला जाँब बीईएसटी, रिपोर्टिंग टाईम, सकाळी आठ चा पंच. आँफीस पाठकवाडी, जीटी हाँस्पीटल समोर, 1985 ची गोष्ट.
बीईएसटी मध्ये, सप्लाय ब्रँचला मुंबई बाहेरून जाँईन करणाऱ्या इंजिनियर्स ची संख्या प्रचंड. आम्ही मुंबईकर खूपच कमी. कारण पगार कमी, म्हणजे 900 रूपये महिना! (त्यावेळी माझ्या बरोबरचे काँलेजवाले मित्र टाटा पाँवर, बीएसईएस, माझगाव डाँक्स, बीएमसी, लार्सन टूब्रो, गोदरेज, इ ठिकाणी लागले, पगार किमान 2500 ते 3000 रू. कुठे 900 व कुठे 3000?) कुठनं कुठनं उर्वरित महाराष्ट्रातन लोक यायचे बीईएसटीत, तीन चार जणं, एकत्र रहायचे भाड्याने खोली घेवून, कष्टप्रद खरच. हे साधे सरळ लोक.
मिलिंद कुलकर्णी नावाचा, साधा माणूस, कपाळावर गंध बिंध लावून यायचा सकाळी सकाळी. हा साताऱ्याचा होता. आमच्या ग्रूपला व जनरल सर्वांना गुड मॉर्निंग आवर्जून करायचा बिचारा. दररोज आमचा अल्ताफ मिर्झा नेहमीच या एमडी (मिलिंद दत्तात्रय कुलकर्णी) ला मोठ्याने म्हणायचा - गुड मॉर्निंग तर गुड मॉर्निंग!! एमडी पण बिचारा कसनुसं हसत स्वीकारायचा! (बीईएसटी वालो, तुम्हाला चांगलेच आठवत असेल!!)
इंसिडंटली हा एमडी गोव्यात पणजी मध्ये आँल इंडिया रेडियोत काम करतोय.
व्हाँट्सअँप चा जनक निर्माता हा एमडी कुलकर्णी च असावा याबद्दल माझी खात्री बसत चाललीये.
गुड मॉर्निंग तर गुड मॉर्निंग...
---
मिलिन्न्द काळे, 2nd June 2016
"गुड मॉर्निंग तर गुड मॉर्निंग" ची आठवण झाली.
माझा पहिला जाँब बीईएसटी, रिपोर्टिंग टाईम, सकाळी आठ चा पंच. आँफीस पाठकवाडी, जीटी हाँस्पीटल समोर, 1985 ची गोष्ट.
बीईएसटी मध्ये, सप्लाय ब्रँचला मुंबई बाहेरून जाँईन करणाऱ्या इंजिनियर्स ची संख्या प्रचंड. आम्ही मुंबईकर खूपच कमी. कारण पगार कमी, म्हणजे 900 रूपये महिना! (त्यावेळी माझ्या बरोबरचे काँलेजवाले मित्र टाटा पाँवर, बीएसईएस, माझगाव डाँक्स, बीएमसी, लार्सन टूब्रो, गोदरेज, इ ठिकाणी लागले, पगार किमान 2500 ते 3000 रू. कुठे 900 व कुठे 3000?) कुठनं कुठनं उर्वरित महाराष्ट्रातन लोक यायचे बीईएसटीत, तीन चार जणं, एकत्र रहायचे भाड्याने खोली घेवून, कष्टप्रद खरच. हे साधे सरळ लोक.
मिलिंद कुलकर्णी नावाचा, साधा माणूस, कपाळावर गंध बिंध लावून यायचा सकाळी सकाळी. हा साताऱ्याचा होता. आमच्या ग्रूपला व जनरल सर्वांना गुड मॉर्निंग आवर्जून करायचा बिचारा. दररोज आमचा अल्ताफ मिर्झा नेहमीच या एमडी (मिलिंद दत्तात्रय कुलकर्णी) ला मोठ्याने म्हणायचा - गुड मॉर्निंग तर गुड मॉर्निंग!! एमडी पण बिचारा कसनुसं हसत स्वीकारायचा! (बीईएसटी वालो, तुम्हाला चांगलेच आठवत असेल!!)
इंसिडंटली हा एमडी गोव्यात पणजी मध्ये आँल इंडिया रेडियोत काम करतोय.
व्हाँट्सअँप चा जनक निर्माता हा एमडी कुलकर्णी च असावा याबद्दल माझी खात्री बसत चाललीये.
गुड मॉर्निंग तर गुड मॉर्निंग...
---
मिलिन्न्द काळे, 2nd June 2016
Er Rational musings #542
Er Rational musings #542
सुप्रभात, शुभ सकाळ, good morning @ll.
पावणे सहाचा गजर त्याचं काम करून निघून गेला. मी माझ्या हातांनी तो बंद करण्याचे काम यंत्रवत केले. सहा नऊ मिनिटांनी व्हाँट्सअँप खणखणायला लागले, आपल्या अस्तित्वाची जाणीव करून देत. डोळे किलकिले करत हात उशाशी नेवून या अद्भूत गँजेटला 'कर लो दूनिया मूठ्ठी में' सारखं कुरवाळण्या शिवाय पर्याय नव्हता. एखाद्या पाळीव प्राण्या प्रमाणे सोनी एक्स्पेरिया माझ्या अवती भवती असल्यामुळे त्यावाचून जगणे अशक्य असल्याची परत एकदा जाणीव झाली!
गूड माँर्निंग, सुप्रभात, शुभ सकाळ, शुभ प्रभात, असले सगळे ग्रूप्स मंजूळत दरवळत होते. हिरवी झाडे झुडपे, सुंदरसे पुष्प गुच्छ, मित्रत्व 'दोहरावणारे' सुविचार वगैरे ची ही काही कमतरता नव्हती. मन प्रसन्न झाले! गुरूवार असल्याने सर्वश्री दत्त गुरू, साई बाबा, गजानन महाराज, स्वामी महाराज इ देवांच्या, सिध्द पुरूषांच्या दर्शनाने पावन झालो.
मी सुध्दा सगळ्यांना गुड मॉर्निंग केले. खोडेसे रूक्षच असते हे माझे, पण एकाच वेळी सव्वाशेदोनशेएक ओळखीच्यांशी संवाद करता येणं हे अजब सुलभच. व चहाचा सुगंध नाकांत कानात (!) अलगद घुमायला लागला!!
कसलं पाल्हाळ लावलय, साधं हाय गुड मॉर्निंग म्हणायचं सोडून, असले फटके ऐकावे झेलावे लागणार, ही रिस्क तर आता आहेच.
असो, भावना पोचल्या, पोहोचवतोय इतकच.
आपला दिवस सुखद शुभ आनंदात जावो, माझ्या खूप खूप शुभेच्छा...
---
मिलिन्न्द काळे, 2nd June 2016
सुप्रभात, शुभ सकाळ, good morning @ll.
पावणे सहाचा गजर त्याचं काम करून निघून गेला. मी माझ्या हातांनी तो बंद करण्याचे काम यंत्रवत केले. सहा नऊ मिनिटांनी व्हाँट्सअँप खणखणायला लागले, आपल्या अस्तित्वाची जाणीव करून देत. डोळे किलकिले करत हात उशाशी नेवून या अद्भूत गँजेटला 'कर लो दूनिया मूठ्ठी में' सारखं कुरवाळण्या शिवाय पर्याय नव्हता. एखाद्या पाळीव प्राण्या प्रमाणे सोनी एक्स्पेरिया माझ्या अवती भवती असल्यामुळे त्यावाचून जगणे अशक्य असल्याची परत एकदा जाणीव झाली!
गूड माँर्निंग, सुप्रभात, शुभ सकाळ, शुभ प्रभात, असले सगळे ग्रूप्स मंजूळत दरवळत होते. हिरवी झाडे झुडपे, सुंदरसे पुष्प गुच्छ, मित्रत्व 'दोहरावणारे' सुविचार वगैरे ची ही काही कमतरता नव्हती. मन प्रसन्न झाले! गुरूवार असल्याने सर्वश्री दत्त गुरू, साई बाबा, गजानन महाराज, स्वामी महाराज इ देवांच्या, सिध्द पुरूषांच्या दर्शनाने पावन झालो.
मी सुध्दा सगळ्यांना गुड मॉर्निंग केले. खोडेसे रूक्षच असते हे माझे, पण एकाच वेळी सव्वाशेदोनशेएक ओळखीच्यांशी संवाद करता येणं हे अजब सुलभच. व चहाचा सुगंध नाकांत कानात (!) अलगद घुमायला लागला!!
कसलं पाल्हाळ लावलय, साधं हाय गुड मॉर्निंग म्हणायचं सोडून, असले फटके ऐकावे झेलावे लागणार, ही रिस्क तर आता आहेच.
असो, भावना पोचल्या, पोहोचवतोय इतकच.
आपला दिवस सुखद शुभ आनंदात जावो, माझ्या खूप खूप शुभेच्छा...
---
मिलिन्न्द काळे, 2nd June 2016
Er Rational musings #541
Er Rational musings #541
Life has become like Whatsapp!!
Whatsapp Morning time, we have full2 good morning, and goodness posts, goodie goodie images n videos, great nature Sun n all.
Similarly Early years of life are all good, goodie, n great!
~ म्हणूनच ना? लहानपण देगा देवा, रम्य ते बालपण, व बालपणीचा काळ सुखाचा!
Whatsapp Afternoon n early evening time is full of jokes, stories, poems, quizes, n general TP.
Similarly, Middle years of life are mixed bag of knowledge, struggle, consolidation and settlement.
~ म्हणूनच ना? थेंबे थेंबे तळे साचे.
Whatsapp Evening time is generally listless, lackluster kind of.
Similarly, late Middle life is a silence, peace n lull, sort of.
~ म्हणूनच ना? देहाची तिजोरी, भक्तीचाच ठेवा, उघड दार देवा आता, उघड दार देवा!
Whatsapp Night time belongs to shero shayri, songs n all.
Similarly, late Middle life is nothing but complete relaxation n tranquility.
~ म्हणूनच ना? जेथे जातो तेथे, तू माझा सांगाती.
Pun intended...
---
Milinnd Kale, 1st June 2016
Life has become like Whatsapp!!
Whatsapp Morning time, we have full2 good morning, and goodness posts, goodie goodie images n videos, great nature Sun n all.
Similarly Early years of life are all good, goodie, n great!
~ म्हणूनच ना? लहानपण देगा देवा, रम्य ते बालपण, व बालपणीचा काळ सुखाचा!
Whatsapp Afternoon n early evening time is full of jokes, stories, poems, quizes, n general TP.
Similarly, Middle years of life are mixed bag of knowledge, struggle, consolidation and settlement.
~ म्हणूनच ना? थेंबे थेंबे तळे साचे.
Whatsapp Evening time is generally listless, lackluster kind of.
Similarly, late Middle life is a silence, peace n lull, sort of.
~ म्हणूनच ना? देहाची तिजोरी, भक्तीचाच ठेवा, उघड दार देवा आता, उघड दार देवा!
Whatsapp Night time belongs to shero shayri, songs n all.
Similarly, late Middle life is nothing but complete relaxation n tranquility.
~ म्हणूनच ना? जेथे जातो तेथे, तू माझा सांगाती.
Pun intended...
---
Milinnd Kale, 1st June 2016
Er Rational musings #540
Er Rational musings #540
लय, ताल, सूर, ठेका...
रेल्वे स्टेशन वरील बूट पाँलिश वाला, पाँलिश करताना एव्हढा एकाग्र तल्लीन झालेला असतो माहितीये? उजव्या हाताने ब्रशने पाँलिश करताना, त्याचा डावा हात, (इक्वल आँपोझीट) दिशेने एका लयीत हलत असतो.
पिठाच्या गिरणीत धान्य दळायला घेवून गेलं की तो दळण दळणारा एव्हढा एकाग्र तल्लीन झालेला असतो माहितीये? पीठ दळत असताना, ठरावीक विशिष्ट कालांतराने, एका तालाने, एक दगड घेऊन, कटर्र कटकट, कटर्र कटकट, असा वर खाली आत बाहेर करत फिरवत असतो.
संध्याकाळी गच्च गर्दीने भरलेल्या मार्केट मधला भाजी विक्रेता असो वा दारोदार फिरून भंगार वस्तू विकत घेणारा भंगारवाला असो,
एव्हढे एकाग्र तल्लीन झालेले असतात माहितीये? एकाच सूरात, अव्याहतपणे सूरावत असतात "एक किलो तीस, एक किलो तीस sss" वा "ए डब्बा बाटलीवाला, ए डबा बाटलीवाला sss".
लोकल ट्रेन मधे काही ना बाही गाणी म्हणून पैसे मिळवत मागत फिरणारा अंध गायक एव्हढा एकाग्र तल्लीन झालेला असतो माहितीये? त्याच्या हातात असते ती एक साधारण दोन इंच बाय दोन इंचाची चौकोनी अँस्बेस्टाँस च्या कपच्यांची जोडी, जी ज्या काही शिताफीने तो वाजवतो, ठेका धरतो, तो निव्वळ लाजवाब. शिरडी वाले ss साईबाबा ss, कटारकट ss,, आया हूँ तेरे ss दरपे सवारी ss, कटारकट...
अत्तिशय सामान्यातल्या सामान्य माणसांची ही उदाहरणं. सेपरेट नव्हे, तर परफेक्ट काँबिनेशन आँफ लय, ताल, सूर, ठेका हा वरील प्रत्येकांत अंगीभूत समाविष्ट आहेच.
कस्पटासमान, बचकांड, (सपोजेडली) खालच्या दर्जाचा धंदा व्यवसाय करणारे, नगण्य असलेले, निराश, हताश, हतबल, व अगतिक झालेले लोक्स सुघ्दा जीवनातला ठेका, सूर, ताल व लय सोडत नाहीत !!
नाहीतर आपण...
---
Milinnd Kale, 1st May 2016
लय, ताल, सूर, ठेका...
रेल्वे स्टेशन वरील बूट पाँलिश वाला, पाँलिश करताना एव्हढा एकाग्र तल्लीन झालेला असतो माहितीये? उजव्या हाताने ब्रशने पाँलिश करताना, त्याचा डावा हात, (इक्वल आँपोझीट) दिशेने एका लयीत हलत असतो.
पिठाच्या गिरणीत धान्य दळायला घेवून गेलं की तो दळण दळणारा एव्हढा एकाग्र तल्लीन झालेला असतो माहितीये? पीठ दळत असताना, ठरावीक विशिष्ट कालांतराने, एका तालाने, एक दगड घेऊन, कटर्र कटकट, कटर्र कटकट, असा वर खाली आत बाहेर करत फिरवत असतो.
संध्याकाळी गच्च गर्दीने भरलेल्या मार्केट मधला भाजी विक्रेता असो वा दारोदार फिरून भंगार वस्तू विकत घेणारा भंगारवाला असो,
एव्हढे एकाग्र तल्लीन झालेले असतात माहितीये? एकाच सूरात, अव्याहतपणे सूरावत असतात "एक किलो तीस, एक किलो तीस sss" वा "ए डब्बा बाटलीवाला, ए डबा बाटलीवाला sss".
लोकल ट्रेन मधे काही ना बाही गाणी म्हणून पैसे मिळवत मागत फिरणारा अंध गायक एव्हढा एकाग्र तल्लीन झालेला असतो माहितीये? त्याच्या हातात असते ती एक साधारण दोन इंच बाय दोन इंचाची चौकोनी अँस्बेस्टाँस च्या कपच्यांची जोडी, जी ज्या काही शिताफीने तो वाजवतो, ठेका धरतो, तो निव्वळ लाजवाब. शिरडी वाले ss साईबाबा ss, कटारकट ss,, आया हूँ तेरे ss दरपे सवारी ss, कटारकट...
अत्तिशय सामान्यातल्या सामान्य माणसांची ही उदाहरणं. सेपरेट नव्हे, तर परफेक्ट काँबिनेशन आँफ लय, ताल, सूर, ठेका हा वरील प्रत्येकांत अंगीभूत समाविष्ट आहेच.
कस्पटासमान, बचकांड, (सपोजेडली) खालच्या दर्जाचा धंदा व्यवसाय करणारे, नगण्य असलेले, निराश, हताश, हतबल, व अगतिक झालेले लोक्स सुघ्दा जीवनातला ठेका, सूर, ताल व लय सोडत नाहीत !!
नाहीतर आपण...
---
Milinnd Kale, 1st May 2016
Subscribe to:
Posts (Atom)
